Τότι: Εγινε ο «εκλεκτός», γιατί δεν την πρόδωσε ποτέ!

«Δεν με άφηναν να συμμετέχω γιατί ήμουν μικρότερος από όλους τους άλλους. Απλά άρχισα να κάνω ασκήσεις δίπλα από το χορτάρι. Ο Τζιανίνι (σ.σ σκάουτ της Ρόμα) τότε με είδε από τις εξέδρες και με πήρε δίχως καν να με δει να παίζω» θυμάται για την περίοδο στην ερασιτεχνική Τραστεβέρε, όταν σαν παιδί ακόμα έκανε τα πρώτα του βήματα στον αθλητισμό.

Μέχρι να ενταχθεί πάντως και επίσημα στην ακαδημία της Ρόμα στην ηλικία των 12 ετών, ο Τότι πρώτα έπρεπε να συνεχίσει να ωριμάζει με τη φανέλα της Λοντιτζιάνι, μιας τοπικής ομάδας που εδρεύει στην ιταλική πρωτεύουσα. Η πρόοδος του θρυλικού αρχηγού της Ρόμα αποδείχθηκε αστραπιαία και τελικά τον Μάρτιο του 1993, ενώ ακόμα δεν είχε κλείσει τα 17 του χρόνια, θα ερχόταν η στιγμή για το ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα.

«Θυμάμαι όταν ο Φραντσέσκο άρχισε να έρχεται στις προπονήσεις της πρώτης ομάδας, όταν ακόμα ήταν στο ρόστερ της Primavera. Είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε πολλούς καλούς νεαρούς παίκτες, αλλά εκείνος είχε το κάτι παραπάνω. Μπορούσες να το διακρίνεις από τότε. Δεν φοβόταν τους μεγαλύτερους παίκτες της ομάδας. Οι νέοι συνήθως θα έτρεχαν συνέχεια και οι πιο μεγάλοι θα τους έκαναν δύσκολη τη μέρα, με σκληρά μαρκαρίσματα.

Ο Τότι ωστόσο δεχόταν τα χτυπήματα, σηκωνόταν πάνω και συνέχιζε να κάνει κόλπα απέναντί τους αμέσως μόλις έπαιρνε ξανά τη μπάλα. Μπορούσες να καταλάβεις ότι είχε ποιότητα και προσωπικότητα» θυμάται ο Ριτσιτέλι, ο οποίος εκείνη τη μέρα έγινε αλλαγή για να δώσει τη θέση του στον αμούστακο τότε Καπιτάνο.

«Όταν ο προπονητής μου είπε να σηκωθώ για ζέσταμα νόμιζα ότι μιλούσε στον Ρομπέρτο Μούτσι» παραδέχεται ο Ιταλός όταν ανατρέχει στα γεγονότα της 28ης Μαρτίου. «Όπως αποδείχθηκε, με είχε στο μυαλό του! Δεν μπορούσα να το πιστέψω, τα συναισθήματα που ένιωσα ήταν απερίγραπτα. Έκανα ζέσταμα για περίπου 10 δευτερόλεπτα. Άγγιξα την μπάλα μόνο μερικές φορές - ήμουν πολύ ενθουσιασμένος και χαρούμενος».

O Tότι τελικά αγωνίστηκε μόλις για μερικά λεπτά απέναντι στη Μπρέσια. Χρόνος ωστόσο που αν και λιγοστός αποδείχθηκε αρκετός για τη γέννηση ενός μύθου. Αν και δεν κατάφερε να βρει δίχτυα στα λεπτά που του δόθηκαν, ουσιαστικά το ντεμπούτο του έδρασε σαν τον καταλύτη για τη συγγραφή του πιο υπέροχου παραμυθιού. Στη Ρόμα άλλωστε γνώριζαν τι διαμάντι είχαν στα χέρια τους.

Ο ίδιος είχε φροντίσει να τους το αποδείξει μέσα από τις ατελείωτες προπονήσεις που αναπόφευκτα τον προβίβασαν από την Primavera στην πρώτη ομάδα. Και η εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό του ήταν τέτοια ώστε ο Κάρλο Ματσόνε να του δώσει το χρίσμα μόλις στα 16 του χρόνια, ακόμα κι αν σε εκείνο το ματς η Ρόμα είχε σφραγίσει ήδη το τρίποντο προηγούμενη με 2-0. Το αποτέλεσμα όμως δεν είχε σημασία. Αυτό μετρούσε ήταν η ευκαιρία για την αρχή του ταξιδιού.

Όταν ο Τότι ήταν έξι ετών, το σχολείο του έγινε δεκτό, μαζί με άλλα, στο Βατικανό για μια Θεία Λειτουργία με τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β'. Υπήρχαν εκατοντάδες αγόρια και κορίτσια. Ο Φραντσέσκο φορούσε ένα κίτρινο κοστούμι και ίσως αυτό ήταν που έκανε τον Πάπα να κάνει κάτι περίεργο. Περπάτησε στο διάδρομο, φτάνοντας μπροστά στον Φραντσέσκο στην αγκαλιά της μητέρας του και χάιδεψε το νεαρό αγόρι.

Δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο — δεκάδες παιδιά έλαβαν την ίδια χειρονομία. Αλλά αφού απομακρύνθηκε δύο μέτρα, ο Ιωάννης Παύλος Β', έσκυψε στο κεφάλι του Φραντσέσκο και του έδωσε ένα φιλί. Η μαμά Φιορέλα σοκαρίστηκε. «Διάλεξε τον Φραντσέσκο», φώναξαν μερικοί από τους φίλους της. «Είναι ο Εκλεκτός». Αφού ο γιος της απολάμβανε μια τόσο πλούσια και συναρπαστική καριέρα, πλέον πείθεται όλο και περισσότερο γι' αυτό.

Ο Φραντσέσκο αστειεύεται γι' αυτό, αλλά στα απομνημονεύματά του αυτή η φωτογραφία υπάρχει! Βέβαια, όπως συνήθιζε να λέει, «εκλεκτός» είναι μόνο ο… ΛεΜπρόν Τζέιμς. Είναι πολλά πράγματα που δεν θα ξεχάσει σε αυτή την πολυτάραχη καριέρα, όπως η γκολάρα από τα 25 μέτρα στο Παγκόσμιο Κύπελλο U-17 στην Ιαπωνία. Δεν ξεχνά ποτέ και τον κολλητό του φίλο, τον Τζίτζι Μπουφόν!

Το βράδυ της γιορτής του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Circo Massimo, στη Ρώμη, ο Φραντσέσκο ήταν σίγουρος ότι η μακρόχρονη φιλία του με τον φίλο του θα τους έφερνε ακόμα πιο κοντά. «Τζίτζι, πρέπει να παίξεις για τη Ρόμα», του είπε. «Κοίταξε αυτό το τεράστιο πάρτι. Η κατάκτηση ενός τίτλου εδώ αξίζει όσο δέκα στη Γιούβε». Ήταν το καλοκαίρι της Calciopoli και η Γιούβε είχε υποβιβαστεί στη Serie B.

Η πλειοψηφία των παικτών της έψαχνε ομάδα. Και ο Μπουφόν είχε πιει πολλή σαμπάνια. «Ναι, έχεις δίκιο», είπε ο Τζίτζι «Πρέπει να παίξω μαζί σου στη Ρόμα». Όλα έμοιαζαν να είναι σε καλό δρόμο, αλλά το επόμενο πρωί, ο Τζίτζι έφυγε από το ξενοδοχείο για το Τορίνο πριν ξυπνήσει ο Φραντσέσκο. Ήταν η απάντηση του: Γιούβε για μια ζωή.