Μάντσεστερ Σίτι: Από τη χειρότερη βραδιά του Πεπ, στο γαλάζιο «φιδάκι» και τον τίτλο

«Υπάρχει η αίσθηση πως μας λείπουν ορισμένα στοιχεία. Οι εμφανίσεις μας, η επιιθυμία, η πείνα ίσως δεν είναι στα επίπεδα που είχαμε συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια». Αφοπλιστικά ειλικρινής ο Γκουντογκάν, άνοιγε το παράθυρο στο κοινό, έριχνε φως στα ζιζάνια που έτρωγαν τη Μάντσεστερ Σίτι, στιγμές μετά τη «χειρότερη βραδιά» του Πεπ Γκουαρδιόλα στη θητεία τους στους Πολίτες στον τίτλο που ο ίδιος ο Καταλανός έδωσε σε εκείνο βράδυ στο «St’ Mary’s».

Η ομάδα του είχε ηττηθεί στο League Cup από τη Σαουθάμπτον των χιλίων προβλημάτων και του Νέιθαν Τζόουνς, από ένα σύνολο παικτών που όδευε προς τον υποβιβασμό. Αλλά δεν ήταν το 2-0 το πρόβλημα, δεν ήταν αποκλεισμός. Ήταν όλα τα υπόλοιπα. Η στάση των παικτών την οποία περιέγραψε όσο καλύτερα γινόταν ο αρχηγός της ομάδας, μιας ομάδας που ήταν φανερό πως φέτος θα κληθεί να εξελιχθεί αλλά στην αλλαγή τα έβρισκε σκούρα.

Μόλις τρεις μέρες μετά, οι Πολίτες ηττήθηκαν ξανά, αυτή τη φορά για το πρωτάθλημα στην έδρα της συμπολίτισσας Γιουνάιτεντ με εκείνη τη σοκαριστική ανατροπή. Και μπορεί το επόμενο παιχνίδι να τους είδε να επιστρέφουν στις νίκες, επικρατώντας 4-2 της Τότεναμ, όμως ο Πεπ ένιωσε την ανάγκη να χτυπήσει δημόσια το καμπανάκι στους παίκτες του μετά το παιχνίδι.

«Θέλω να δω ξανά την ομάδα μου, δεν την αναγνωρίζω. Θέλω μια αντίδραση από όλους. Το πώς θα ανάψω ξανά τη φλόγα είναι δικό μου καθήκον. Όμως αν παίξουμε έτσι με την Άρσεναλ δεν υπάρχει περίπτωση να μη μας διαλύσει», θα πει μετά το παιχνίδι και λίγο καιρό αργότερα θα αποδειχθεί πως προσωποποίηση των σκέψεών του αποτελεί ένας από τους πιο σημαντικούς παίκτες του.

Εντελώς ξαφνικά, ο Καταλανός «τελειώνει» τον Ζοάο Κανσέλο, τον στέλνει δανεικό στην Μπάγερν και κλείνει στο μπαούλο την γκρίνια του Πορτογάλου για τον μειωμένο χρόνο συμμετοχής, συνέπεια της κακής του στάσης, της αφ’υψηλού αντιμετώπισής του.

Ο Πεπ μεσούσης της σεζόν αφήνει την ομάδα με μόλις ένα καθαρό μπακ, τον Κάιλ Γουόκερ, μα κερδίζει τα αποδυτήριά του ξανά, δείχνει ποιος ορίζει τα πράγματα. Η Άρσεναλ είναι πάντα πρώτη μα σιγά σιγά η Μάντσεστερ Σίτι δείχνει να αφήνει πίσω της την προβληματική εικόνα. Η… χειρότερη βραδιά του Πεπ και η αποχώρηση του Κανσέλο μοιάζουν με τη χορδή του τόξου που λυγίζει προς τα πίσω πριν απελευθερώσει το βέλος με ορμή. Σαν απαραίτητη στάση πριν την απόλυτη επιτάχυνση.

Σαν εκείνο το παιχνίδι στην πράσινη οθόνη του θρυλικού Nokia 3310. Εκείνο το φιδάκι που γυρίζει γύρω γύρω μαζεύοντας «λιχουδιές» και όσο τρώει, σε κάθε στροφή γιγαντώνεται. Αυτό είναι η Μάντσεστερ Σίτι όταν καλείται να μπει στην τελική ευθεία της Premier League.

Μαζεύει βαθμούς σιωπηλά, παίρνει νίκες χωρίς καν να αναγκάζεται να εντυπωσιάσει και χτίζει σερί, γεμίζει αυτοπεποίθηση, γιγαντώνεται. Μόνο που αντί να κινδυνεύει να φάει τον εαυτό της, όπως συμβαίνει στο κλασικό παιχνίδι της Nokia, θέτει σε κίνδυνο τα όνειρα κάθε ομάδας που τολμά να την κοντράρει. Στα σπριντ της τελικής ευθείας, η Σίτι του Πεπ ήταν πάντα εκεί για να καταβροχθίσει με μια... γκαζιά την αντίπαλό της. Τα τελευταία χρόνια αυτή που νικούσε στο νήμα ήταν η Λίβερπουλ, φέτος θύμα της υπήρξε η Άρσεναλ, που κατάλαβε από πρώτο χέρι τι σημαίνει κούρσα πρωταθλήματος κόντρα στους Πολίτες.

Το γαλάζιο αυτό «φιδάκι» τελευταία φορά έχασε βαθμούς τον Φλεβάρη απέναντι στη Νότιγχαμ Φόρεστ και με ένα ασύλληπτο σερί έντεκα νικών – μέσα σε αυτές και δυο τεσσάρες στην ομάδα του Κλοπ και αυτή του Αρτέτα - έβαλε από κάτω της τους Γκάνερς μια και καλή. Μα το τρομερό είναι πως όσο κυλούσε η σεζόν, όσο οι υπόλοιποι κουράζονταν και ξέμεναν από λύσεις και ιδέες οι Πολίτες έδειχναν να γίνονται όλο και πιο ισχυροί, σαν να έχουν βρει την απόλυτη ισορροπία στο παιχνίδι τους.

A vital match in the title race 🏆

Relive @ManCity’s 4-1 win over Arsenal 👇 pic.twitter.com/tIYt0YiwvV

— Premier League (@premierleague) April 29, 2023

Ο Χάαλαντ πάντα σκόραρε, ο Ντε Μπρόινε και ο Γκρίλις πάντα δημιουργούσαν, ο Ρόδρι και ο Γκουντογκάν πάντα όριζαν τον ρυθμό των παιχνιδιών και η αμυντική τους γραμμή πάντα απέπνεε εμπιστοσύνη. Κι όμως, αυτή η Σίτι άργησε να δώσει την αίσθηση πως έχει ολοκληρωθεί, πως ως σύνολο μπορεί να λειτουργήσει στην εντέλεια. Μα όταν το έκανε, όλα τα υπόλοιπα μπήκαν στην άκρη.

Οι Πολίτες έμαθαν να παίζουν με τέσσερις στόπερ και τον Στόουνς στα χαφ και όχι απλά να είναι απίστευτα συμπαγείς στις αμυντικές μεταβάσεις αλλά να δείχνουν και πιο επιθετικοί από ποτέ. Έμαθαν να παίζουν με τον Χάαλαντ και να έχουν την ίδια ρευστότητα με αυτή που είχαν όταν έπαιζαν χωρίς σέντερ φορ. Ο Γκρίλις, ο Ρόδρι, ο Μαχρέζ, ο Μπερνάρντο όλοι έγιναν πολύτιμοι, σαν κομμάτια του ίδιου παζλ που ενώθηκαν αρμονικά, με σκοπό και νόημα για να δημιουργήσουν αυτή την πανέμορφη ποδοσφαιρική ορχήστρα. Αυτό το ασταμάτητο γαλάζιο «φιδάκι» που καταβρόχθισε τα πάντα στον διάβα του προς την κατάκτηση της Premier League.

Αυτό το πρωτάθλημα ήταν διαφορετικό για τη Μάντσεστερ Σίτι, ήταν μια νέα πρόκληση την οποία έφερε εις πέρας για να φτάσει στην πέμπτη της Premier League τα τελευταία έξι χρόνια.

Μα ίσως είναι το πρώτο το οποίο δεν θα σημαίνει το 100% για τον ποδοσφαιρικό κόσμο, για πολλούς από τους φίλους της, ίσως ούτε το 50%. Είναι το πρωτάθλημα του 33,3% γιατί η… μπάρα της σεζόν, έτσι όπως αυτή διαμορφώθηκε, εκεί έχει κολλήσει. Στο 33,3%, την ώρα που το υπόλοιπο 66,6% περιμένει να φορτώσει μέσα από τους δύο τελικούς που κοντοζυγώνουν για τους Πολίτες, την ώρα που οι προσδοκίες για αυτή την ομάδα βρίσκονται στα ύψη. Ο τελικός απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για το FA Cup και αυτός απέναντι στην Ίντερ για το πολυπόθητο Champions League, δεν θα κρίνουν τα «μπορώ» της αλλά σίγουρα θα επηρεάσουν το αφήγημά της.

Είναι προφανές πως η δυσκολία του να βρεθεί μια ομάδα στην κορυφή μετά από 38 αγωνιστικές δεν συγκρίνεται με την τυχαιότητα των εξελίξεων που κρύβεται ύπουλα μέσα σε δύο παιχνίδια. Αλλά από την άλλη είναι δύσκολο η οπτική γωνία αυτού του πρωταθλήματος να μη συμπεριλάβει τους δύο τίτλους που περιμένουν τη Σίτι. Το τρομακτικό της σερί, τα γκολ του record-breaker Χάαλαντ, όσα μαγικά «ζωγράφισε» στο χορτάρι η ομάδα του Πεπ δεν πρόκειται να εξαφανιστούν ή να χάσουν την αξία τους.

Όμως η ίδια αξία αυτού του πρωταθλήματος θα εκτοξευθεί αν εν τέλει αποτελέσει όχι το 100% ούτε το 50% αλλά το 33% μιας ήδη επιτυχημένης σεζόν, μόνο το ένα από τα τρία πιθανά τρόπαια. Η Μάντσεστερ Σίτι ξεπέρασε τις δυσκολίες, βγήκε από τον λαβύρινθό της και έγινε μια από τις πιο τρομακτικές εκδόσεις του εαυτού της. Όμως, μπροστά στο βουνό ενός ενδεχόμενου τρεμπλ αυτός ο τίτλος είναι απλά το ένα από τα τρία «τικ». Και είναι σίγουρο πως ο Πεπ και οι παίκτες του αυτό σκέφτονται: «Πάει το ένα, πάμε για τα άλλα δύο».