H Λέστερ υπέγραψε το παραμύθι, αλλά και τον εφιάλτη της! (poll)

Η φετινή είναι μια συναρπαστική προειδοποιητική ιστορία για ομάδες παρόμοιου μεγέθους που κυνηγούν το όνειρο αγνοώντας την πραγματικότητα μέχρι να είναι πολύ αργά. Κι όμως η διοίκηση δεν έδειξε έλλειψη ενδιαφέροντος ή φιλοδοξιών. Η Λέστερ είναι ένας από τους μόλις επτά συλλόγους που σήκωσαν κούπα στην Premier League, δυο φορές τερμάτισε στην πεντάδα, πήρε το κύπελλο. Μέσα σε μια επταετία, πέταξε τόσο κοντά στον ήλιο και κάηκε, έγινε έτσι η δεύτερη πρωταθλήτρια που υποβιβάζεται μετά τη Μπλάκμπερν το 1999.

Ο σύλλογος είχε τέτοια εμμονή με την πρόκριση στην Ευρώπη, είχε εφησυχαστεί πως τίποτα κακό δεν μπορεί να συμβεί. Υπήρχε η αίσθηση ότι ο υποβιβασμός δεν ήταν πραγματική προοπτική. Υπήρχε μια γενική αίσθηση ότι ο σύλλογος ήταν τώρα πολύ μεγάλος για να πέσει, με μια σειρά από διεθνείς παίκτες πολύ καλούς για να παρασυρθούν σε ένα σκαλοπάτι υποβιβασμού, με επικεφαλής έναν εκλεκτό μάνατζερ που ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος στην ιστορία του συλλόγου, και εγκαταστάσεις που ζηλεύουν ακόμα και οι μεγάλες της Premier.

Το οικονομικό ξεχείλισε, από ένα σημείο κι έπειτα το πρόγραμμα ξέφυγε με τα συμβόλαιο, το μισθολογικό κόστος ήταν το έβδομο υψηλότερο στην Premier League και σίγουρα μέσα στα 15 του… κόσμου! Ο Μπρένταν Ρότζερς έγινε ο πιο ακριβοπληρωμένος προπονητής στην ιστορία του συλλόγου.

Υπήρξαν τεράστιες δαπάνες για το νέο προπονητικό γήπεδο στο Seagrave και τα έργο στο King Power Stadium, με δάνεια εξασφαλισμένα έναντι των μελλοντικών τηλεοπτικών χρημάτων της Premier League για την πληρωμή τους. Πως θα πληρωθούν τώρα οι λογαριασμοί; Η Λέστερ ήξερε πως δεν υπήρχε περιθώριο στην αποτυχία, γι αυτό και τα έδωσε όλα για την υπέρβαση στην Ευρώπη. Όταν όμως μπήκε στο μάτι της UEFA για την κάκιστη διαχείριση των οικονομικών, οι «αλεπούδες» χρειάστηκε να κάνουν διαλείμματα στις δαπάνες. Δεν υπήρξε κανένα πλάνο αποφυγής υποβιβασμού, μιας και κάθε χρόνο ο βασικός στόχος ήταν η έξοδος στην Ευρώπη.

Τα Χριστούγεννα του 2020 η Λέστερ έκανε εγκαίνια στο υπερσύγχρονο προπονητικό κέντρο και τόνιζε «Μια κληρονομιά των απίστευτων πρόσφατων επιτυχιών του συλλόγου και ένας φάρος φιλοδοξίας για το μέλλον, το υπερσύγχρονο νέο συγκρότημα σηματοδοτεί το επόμενο στάδιο στην ανάπτυξη της Λέστερ». Δεν υπάρχουν και πολλές εγκαταστάσεις αξίας 130 εκατ. ευρώ. Όπως τονίζεται στα βρετανικά ΜΜΕ, όταν η ομάδα μετακόμισε εκεί, έχασαν κάτι περισσότερο από χρήματα: έχασαν μέρος της οικογενειακής ατμόσφαιρας που ήταν τόσο ξεχωριστή για τη Λέστερ αυτά τα εννέα χρόνια. Στο παλιό κέντρο υπήρχε μια καντίνα, σημείο συνάντησης για όλους. Παίκτες, τεχνικό τιμ, υπάλληλοι, έτρωγαν εκεί, γελούσαν, μιλούσαν για όλα. Το περιβάλλον εκείνο ενίσχυση τη συντροφικότητα και θα χρειαστεί χρόνος για να επαναληφθεί στο «Seagrave». Η συντροφικότητα, η παρέα ήταν στους βασικούς λόγους για τον άθλο των άθλων το 2016.

Η Λέστερ ανέβασε τον πήχη των συμβολαίων στα ύψη, έδωσε χρήματα, αλλά οι επιλογές δεν ήταν σωστές. Και όταν αποτυγχάνεις δυο φορές να παραχωρήσεις τον Γιανίκ Βέστεργκααρντ ή αποτυγχάνεις να πουλήσεις τα αστέρια σου, Τίλεμανς, Πέρεθ, Σογιουντσού, τότε υπάρχει χοντρό πρόβλημα. Η ικανότητα του συλλόγου να ενισχύει μια ομάδα που σαφώς χρειαζόταν ανανέωση την περασμένη σεζόν ήταν ένας τεράστιος ανασταλτικός παράγοντας στο δρόμο για τη σωτηρία. Η ομάδα άργησε να πάρει έναν άνθρωπο ειδικό για τις μεταγραφές, με αποτέλεσμα πολλά θέματα να κολλήσουν. Το κλίμα χάλασε ακόμα περισσότερο όταν ο Ρότζερς ενημερώθηκε πως δεν θα γίνουν μεταγραφές χωρίς αποχωρήσεις. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, ο Ρότζερς υιοθέτησε έναν αρνητικό τόνο, μιλώντας για μια δύσκολη σεζόν πριν από τη σέντρα και πως στόχος ήταν οι 40 βαθμοί. Οι άνθρωποι της ομάδας ήταν σοκαρισμένοι όταν έβαλε τον πήχη τόσο χαμηλά. Αυτό το μήνυμα δεν ταίριαζε με τη φιλοδοξία της Λέστερ ή με το περιβάλλον της σουίτας των ΜΜΕ στο «Seagrave» όπου το είπε.

Ο Βορειοιρλανδός είχε δίκιο, αλλά αυτή η γκρίνια, η αρνητικότητα είχε μπει στην καθημερινότητα των παικτών. Η μιζέρια, η αδυναμία της ομάδας να δώσει το κάτι παραπάνω στους παίκτες, το στοπ στις μεταγραφές έκαναν την κατάσταση… αδιάφορη και η Λέστερ ξεκίνησε με το αριστερό. Ο Μπαρνς δεν είχε την εξέλιξη που ήθελαν, ο Ρότζερς δεν ήθελε παίκτες τους οποίους εμπιστευόταν παλιότερα και το κλίμα στράβωσε αρκετά. Υπήρξε μια σύντομη περίοδος πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο, όπου η Λέστερ βρήκε τον παλιό της εαυτό, όμως οι εντυπωσιακές νίκες με Τότεναμ, Άστον Βίλα δεν είχαν συνέχεια. Ο Ρότζερς σταμάτησε να πιστεύει στην ομάδα του δόθηκε αρκετός χρόνος, μια λανθασμένη κίνηση που έφερε την ομάδα ακόμα πιο βαθιά. Η πίστη τους σε αυτόν κλονίστηκε από τα αποτελέσματα, αλλά όταν αποφασίστηκε η αλλαγή, η ζημιά είχε ήδη γίνει.

Loading...