Φιορεντίνα: Η μεγάλη ευκαιρία ενός ευρωπαϊκού στέμματος για το ήδη πετυχημένο project της
Τα πλαστικά καθίσματα της Curva Fiesole μετατρέπονται σε μικρά τραμπολίνο, πάνω στα οποία ένα ολόκληρο βιολετί ηφαίστειο χοροπηδά ασταμάτητα, τραγουδώντας για την αγαπημένη του Φιορεντίνα. Η ιστορία της έχει γραφτεί μέσα στο «Αρτέμιο Φράνκι», αλλά καταγράφεται πίσω από αυτό. Σε ένα καταπράσινο πάρκο εκεί που δύο από τα μονοπάτια του φέρουν τις δύο πιο ένδοξες στιγμές των Βιόλα. «Πρωταθλητές 1956» και «Πρωταθλητές 1969» γράφουν οι ταμπέλες τους. Μα ποιος ξέρει; Αν όλα πάνε καλά για τη Φιορεντίνα στην Πράγα, ίσως μια νέα ταμπέλα να εγκαινιαστεί στο παρκάκι πίσω από το «Φράνκι», μια που θα υμνεί τον τίτλο του Conference League του 2023.
Οι Βιόλα μετρούν αντίστροφα για τον τελικό της τρίτης τη τάξει ευρωπαϊκής διοργάνωσης κόντρα στη Γουέστ Χαμ (07/06-22:00) και το ενδεχόμενο ενός πιθανού τροπαίου, του πρώτου τους μετά το 2001, για εκείνους σημαίνει πολλά. Μετά τον χαμένο τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας απέναντι στην Ίντερ, είναι η δεύτερή τους ευκαιρία να αποδείξουν πως το πλάνο τους απέδωσε τα μέγιστα, πως ο τρόπος τους τούς επανέφερε ξανά στις επιτυχίες. Και για τη Φιορεντίνα η κατάκτηση του – για πολλούς άσημου - Europa Conference League θα ήταν μια τεράστια επιτυχία, που δεν θα αφορούσε απλά ένα τρόπαιο αυτό καθ'αυτό, αλλά την επιβράβευση ενός ολόκληρου project.
Η κατάρα που έγινε ευχή
Μόνο στη Φλωρεντία γνωρίζουν ακριβώς την πραγματική αίσθηση. Μια αίσθηση που δείχνει συνεχώς να επιστρέφει για να πληγώνει όσους αγάπησαν τη βιολετί φανέλα. Άλλωστε, μόνο λίγες δεν είναι οι φορές που οι λαμπερές μπιανκονέρι δαγκάνες της Γιουβέντους άρπαξαν έναν από τους ήρωες της Φιορεντίνα, κάποιο από τα αγαπημένα παιδιά της εξέδρας. Διαφορετικές οι συνθήκες των «αρπαγών» κατά τους καιρούς, αλλά η πραγματικότητα ίδια. Πρώτα ήταν ο Μπάτζο, πιο σύγχρονα ο Κουαδράδο και ο Μπερναρντέσκι και τελευταίοι ο Κιέζα και ο Βλάχοβιτς.
Μια κατάρα, γνωστή αλλά ακόμα επώδυνη για τους Φλωρεντίνους. Μόνο που τα τελευταία χρόνια, και ειδικά μετά τα τεράστια έσοδα από τις μεταγραφές του Σέρβου και του Ιταλού, το club της Τοσκάνης, βάλθηκε να μετατρέψει την κατάρα του σε ευχή.
Οι πωλήσεις των Κιέζα και Βλάχοβιτς απέφεραν συνολικά στους Βιόλα 120 εκατομμύρια ευρώ, χρήματα τα οποία χρησιμοποιήθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σαν βενζίνη στο όχημα ενός συγκεκριμένου και κυρίως βιώσιμου ποδοσφαιρικού πλάνου. Τα τελευταία τρία χρόνια, η Φιορεντίνα μπορεί υπερήφανα να λέει πως το καθαρό της κέρδος σε όλη τη μεταγραφική της δραστηριότητα ανέρχεται στα 63.500.000 ευρώ, ποσό ιδιαίτερα σημαντικό, ειδικότερα αν αναλογιστεί κανείς την ξεκάθαρη βελτίωσή της στο ίδιο διάστημα.
Τα «αντίο» των υπερπολύτιμων, όσο βρίσκονταν στην ομάδα, Βλάχοβιτς και Κιέζα ήταν δύσκολα αλλά το γεγονός πως ο οργανισμός δεν στηρίχθηκε στις μονάδες του τα έκανε να φαντάζουν ευκολότερα. Γκονζάλες, Καμπράλ, Ικονέ, Γιόβιτς και Μπάρακ στάθηκαν ικανοί να μπουν στα παπούτσια των «αστεριών», έχοντας προσγειωθεί στην Τοσκάνη με πολύ λιγότερα χρήματα, και έχουν καταφέρει να συμβάλουν τα μέγιστα στην πορεία της Φιορεντίνα προς τον τελικό του Coppa Italia και του Conference League.
Το ακόμα πιο σημαντικό βέβαια, είναι πως αυτός ο βιώσιμος και υγιής οικονομικά «κύκλος» δείχνει έτοιμος να συνεχιστεί, αφού το καλοκαίρι ο Σοφιάν Άμραμπατ πιθανότατα θα αποτελέσει την επόμενη ηχηρή πώληση των Βιόλα. Όσο όμως ο Ρόκο Κομίσο, ιδιοκτήτης της ομάδας, και ο CEO, Τζόε Μπαρόνε λειτουργούν το ίδιο έξυπνα, αυτό που κυρίως κάνουν οι μεγάλες πωλήσεις είναι να εξασφαλίζουν τη συνέχεια της διαδικασίας.
Οι δυο τους συχνά έχουν επικρίνει τα μοντέλα της Γιουβέντους ή της Ίντερ, γιγαντιαίων συλλόγων με προβληματική οικονομική λειτουργία, ενώ ήταν εκείνοι που με θάρρος το 2021 έδωσαν την ευκαιρία στον προπονητή της τότε νεοφώτιστης Σπέτσια να κάτσει στον πάγκο ενός τόσο ιστορικού συλλόγου όσο η Φιορεντίνα. Και η αλήθεια είναι πως δύο χρόνια μετά, θερίζουν όσα με τις τολμηρές επιλογές τους έσπειραν. Γιατί ο Βιντσέντσο Ιταλιάνο ετοιμάζεται να γράψει ιστορία με τους δικούς του Βιόλα και ένα σημαντικό μερίδιο της – ούτως ή άλλως – επιτυχημένης περιόδου ανήκει στη διοίκηση του club.
Ακόμα κι αν χάσει, δεν σημαίνει πως δεν «νίκησε»
Για την ακρίβεια όμως, η ιστορία έχει ήδη γραφτεί για τη Φιορεντίνα. Με την πρόκρισή τους στον τελικό του Europa Conference League οι Βιόλα έγιναν ο πρώτος σύλλογος που θα έχει δώσει το «παρών» σε τελικό όλων των ευρωπαϊκών διοργανώσεων, έχοντας κατακτήσει μέχρι στιγμής μόνο το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1961 κόντρα στη Ρέιντζερς.
«Έχουμε φτάσει τόσο μακριά. Το μόνο που μας μένει είναι να πάμε στο σπίτι ένα τρόπαιο», δήλωνε ο αρχηγός Μπιράγκι πριν λίγο καιρό, αλλά η ήττα στον τελικό του Coppa Italia άφησε την ομάδα της Τοσκάνης με ένα… κανονάκι.
Ένα κανονάκι και μια τεράστια ευκαιρία διάκρισης για το σύνολο του Βιντσέντσο Ιταλιάνο, ο οποίος ζει το δικό του παραμύθι και βάζει ξανά το βιολετί νερό στον δρόμο των επιτυχιών. Πριν πέντε χρόνια δούλευε σε ημιεπαγγελματικό επίπεδο και τώρα ετοιμάζεται για έναν ευρωπαϊκό τελικό.
Και το σημαντικό είναι πως τα κατάφερε με έναν δικό του, όμορφο τρόπο. Με εκείνον στο τιμόνι οι Βιόλα πέρυσι κέρδισαν 22 περισσότερους βαθμούς στο πρωτάθλημα, ήταν η πιο βελτιωμένη ομάδα της σεζόν. Υψηλή πίεση, ένταση, επιθέσεις που δημιουργούνται από τα άκρα και πολλοί παίκτες που γεμίζουν την περιοχή. Η αλήθεια είναι πως καθ’όλη τη διάρκεια του φετινού Conference League η Φιορεντίνα ξεχώριζε, φαινόταν πως ανήκει κάπου πιο ψηλά. Ακόμα κι αν δεν της ήρθαν όλα τόσο εύκολα, ακόμα κι αν για να «τσεκάρει» το εισιτήριό της για την Πράγα, χρειάστηκε ο Μπάρακ να «παγώσει» τη Βασιλεία στο 120+9’.
Πάντα φαινόταν πως σε αυτή τη διοργάνωση μπορεί να κάνει τη διαφορά και να επιστρέψει στους τίτλους μετά από 22 χρόνια. Μπορεί να δει το project της να επιβραβεύεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο. Τρόπαιο – κορώνα στο κεφάλι των Βιόλα.
Ακόμα όμως κι αν η βραδιά στην Πράγα λήξει με δάκρυα για τους Φλωρεντίνους, ακόμα κι αν η Γουέστ Χαμ βγει νικήτρια, αυτό δεν θα σημαίνει πως η Φιορεντίνα δεν «νίκησε». Γιατί η ασημένια κούπα του Conference League θα σημάνει απλά τη στέψη της εντυπωσιακής λειτουργίας της, και η αποτυχία σε ένα παιχνίδι δεν θα μπορέσει να επισκιάσει τη συνολικότερη επιτυχία του συλλόγου, που δείχνει έτοιμος να πατήσει ξανά γερά στα πόδια του.
