Κάιλ Γκάι: Ο... τιμωρός της Ρεάλ γεννήθηκε για τα μεγάλα ματς (vids)

Η πρώτη επαφή του Γκάι με τα αθλήματα ήταν το αμερικανό football και όχι το μπάσκετ, αφού ο πατέρας του ήταν προπονητής στο συγκεκριμένο άθλημα. «Το πρώτο μου σπορ ήταν το αμερικανικό football. Ο πατέρας μου ήταν προπονητής και εγώ έκανε προπόνηση για πολύ καιρό. Όμως το σώμα μου αναπτυσσόταν παραπανω από τα υπόλοιπα παιδιά που έπαιζαν μπάσκετ και έτσι ξεκίνησε να παίζω μπάσκετ. Και ήθελε να δω πόσο μακριά μπορώ να πάω στο μπάσκετ, που θα μπορέσω να φτάσω. Είμαι τόσο νέος, υπάρχει ενδιαφέρον για μένα και θα πρέπει να δουλέψω σκληρά για να κερδίσω την ευκαιρία», ήταν τα λόγια του μικρού Κάιλ.

Άρχισε να δείχνει το ταλέντο του στο Lawrence Central High School και με τις εμφανίσεις του κέρδισε τον τίτλο του Mr. Indiana Basketball award του 2016, κάτι που έφερε στην πόρτα του αρκετά πανεπιστήμια. Τυχερό ήταν το Virginia που του έδωσε τον χώρο και τον χρόνο να δείξει το ταλέντο του και εκείνος έμελλε να μείνει για πάντα στην ιστορία του κολεγίου με τα όσα έκανε το στο Final Four του 2019, όπου χάρισε στην ομάδα του τον τίτλο.

Αλλά είχε ακόμα πολλά σκαλιά να ανέβει, πολύ πιο απαιτητικά από εκείνα του κολεγίου. Η πρώτη ύλη υπήρχε, όπως και το ταλέντο, αλλά το ΝΒΑ ήταν ένας άλλος κόσμος, πιο σκληρός, πιο περίεργος, πιο δύσκολος.

Ο Κάιλ Γκάι άρχισε να βγαίνει από το... σκοτάδι την Άνοιξη του 2019, τότε που έπαιξε με το Virginia στο Final Four του NCAA. Για ακόμη μια φορά οι Cavaliers ήταν φαβορί για κατάκτηση. Όμως στα ημιτελικά το Auburn έβαλε πολύ δύσκολα στην παρέα του Kάιλ Γκάι.

Το Auburn ήταν μπροστά στο σκοτ με 10 πόντους, πέντε λεπτά πριν τη λήξη και το Virginia χρειαζόταν μια μεγάλη ανατροπή. Και τότε ο Γκάι έκανε πράξη τα λόγια του προπονητή του από το high school. Όταν είναι δύσκολο να συνεχίζει, εκείνος που είναι σκληρός συνεχίζει. Οι δύσκολες στιγμές δεν κρατάνε για πάντα, οι σκληροί όμως το κάνουν.

Και ξαφνικά εκεί όπου το Virginia είναι πίσω με τέσσερις πόντους, 8 δευτερόλεπτα πριν το τέλος, ο Γκάι εμφανίζεται. Τρίποντο από τη γωνιά και μειώνει σε 61-60. Το Auburn βάζει μια βολή και ο Γκάι παίρνει ξανά την ευθύνη, κερδίζοντας φάουλ στην προσπάθεια του για τρεις, 0.6 για τη λήξη. Πάει στη γραμμή των βολών και κάνει 3/3, χαρίζοντας την πρόκριση στην ομάδα του. Δηλαδή κάτι σαν τον Ρέτζι Μίλερ, τον θρύλο των Πέισερς που είχε βάλει 8 πόντους σε 9 δευτερόλεπτα. Σε εκείνο το ματς σταμάτησε στους 15, ενώ και στον τελικό πήρε την ομάδα στις πλάτες του, όπου με 24 πόντους, οδήγησε το Virginia στον τίτλο στην παράταση.

Ο τίτλος του NCAA και η δημοσιότητα που πήρε, τον έκανε πιο ποθητο στο ΝΒΑ, ανοίγοντας του αρκετές ευκαιρίας. Ένας παίκτης με μέλλον που σουτάρει εξαιρετικά (42.5% στα τρίποντα στο NCAA) και διαθέτει υψηλό μπασκετικό I.Q αποτελούσε δελεαστικό πακέτο. Αλλά το να σταθείς στο ΝΒΑ, δεν είναι τόσο εύκολο, θέλει αρκετά πράγματα, σκληρή δουλειά, βελτιώση, υπομονή και την ικανότητα να αντέχεις.

Και στην κορυφαία λίγκα του πλανήτη, ο Γκάι δεν τα κατάφερε. Την πρώτη του σεζόν, 2019-20, έπαιξε μόλις 3 ματς, ενώ στη δεύτερη πήγε στα 31 με μόλις 7.6 λεπτά συμμετοχής ανά ματς και 2.8 πόντους. Η κατάσταση δεν βελτιώθηκε στο Μαϊάμι, εκεί όπου πάτησε παρκέ σε 19 ματς με 3.9 πόντους ανά παιχνίδι. Κάτι του έλειπε, από το κερδίσει μια σημαντική θέση από το rotation κάποιας ομάδας. Και αυτό τον πλήγωνε, γιατί θεωρούσε ότι άξιζε παραπάνω.

«Δεν ήταν απογοήτευση, αλλά δεν μου άρεσε γιατί πίστευα ότι αξίζω παραπάνω ευκαιρίες. Αισθάνθηκα κουρασμένος και πληγωμένος, αλλά στο τέλος, αγαπούσα το μπάσκετ. Ήξερα ότι είναι απλά business. Ποτέ δεν είχα ρόλο βασικού, πάντα ήμουν παγκίτης στο rotation, αλλά μου άρεσε αυτό ο ρόλος του underdog και έτσι έκανα προπόνηση στους Χιτ, έχοντας αυτό στο μυαλό μου. Άλλωστε εκεί υπήρχαν αρκετοί παίκτες που δεν έγιναν draft (αλλά διαπρέπουν και φέτος όπως ο Βίνσεντ, ο Στρους, ο Ρόμπινσον, ο Μάρτιν). Όμως ήθελα να επεκτείνω την καριέρα. Έμαθα πολλά από συμπαίκτες και προπονητές. Δεν αλλάζω αυτά που έζησα», είχε πει. Όμως οι τρεις σεζόν με λίγες συμμετοχές στο ΝΒΑ και συνεχώς να ανεβοκατεβαίνει στη G-League, δεν ήταν αυτό που περίμενε στα πρώτα του χρόνια στο επαγγελματικό μπάσκετ και είχε έρθει ο καιρός για αλλαγή.

Και εκεί εμφανίζεται η προοπτική να αλλάξει ήπειρο και να έρθει στην Ευρώπη. Η Μπανταλόνα έμοιαζε αχαρτογράφητα νερά για εκείνον, ωστόσο αρκετούς μήνες μετά, μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένος, αφού αποτελεί εκ των ηγετών της και είναι ο άνθρωπος που της επιτρέπει να ονειρεύεται ακόμα και τελικούς μετά το σπουδαίο break στη Μαδρίτη κόντρα στη Ρεάλ

«Σίγουρα ένας από τους λόγους για τους οποίους επέλεξα τη Μπανταλόνα ήταν οι οπαδοί, η κοινωνία, η παράδοση που έχει. Όλα μου θυμίζουν το σπίτι μου. Η ατμόσφαιρα στην πόλη είναι όμορφη. Γύρω από σπίτι μου, βλέπω ανθρώπους να παίζουν μπάσκετ συνέχεια. Είμαστε μια πολύ καλή ομάδα με ισορροπία νέων και έμπειρων παικτών. Είναι όλοι πολύ κοντά και αυτό το δείχνει και η χημεία μας στο παρκέ», ήταν τα λόγια του Γκάι για την ισπανική ομάδα, με τη φανέλα της οποίας μαγεύει στην Ιβηρική.

Είναι εξαιρετικός σουτέρ, το φανερώνει σε όλη του την καριέρα του, ειδικά στο NCAA, ενώ κουβαλέι αυτόν τον τίτλο και στην Ισπανία. Στη regular season... προειδοποίησε ορισμένες φορές για το τι θα έρθει στα play-offs. Πέτυχε 27 πόντους κόντρα στη Βαλένθια με 6/8 τρίποντα. Έβαλε 22 στη Μούρθια με 5/6 πίσω από τη γραμμή του τριπόντου. Λίγο πριν τη λήξη της κανονικής περιόδου, πέτυχε 23 πόντους απέναντι στην Ομπραδόιρο με 4/8 τρίποντα.

Και ήρθε ο πρώτος γύρος των play-offs κόντρα στη Μπασκόνια και το πρώτο ματς για να τρελάνει κόσμο. Ο Γκάι διέλυσε τους Βάσκους με 36 πόντους και 9/16 τρίποντα για να κάνει το όνομα του να συζητιέται σε όλη την Ευρώπη. Στη δεύτερη νίκη της Μπανταλόνα ήταν πιο ήρεμος, αλλά και πάλι ο κορυφαίος της ομάδας του με 22 πόντους και 4/8 τρίποντα. Ο γκαρντ που υπέγραψε την πρόκριση της Χοβεντούτ. Η Ρεάλ ήταν πιο δύσκολο εμπόδιο, προερχόμενη και από την κατάκτηση της Euroleague κόντρα στον Ολυμπιακό. Αλλά ο Κάιλ Γκάι μας έδειξε πως δεν... χαμπαριάζει, δεν καταλαβαίνει τίποτα. Αποτέλεσε τον τιμωρό των Μαδριλένων στο Game 1 της Μαδρίτης, όπου τελείωσε με 30 πόντους, 8/13 τρίποντα και 5 ασίστ.

Ανυπομονούμε για την επόμενη παράσταση του Αμερικανού σουτέρ που έχει βάλει σε... μπελάδες τη Ρεάλ και έχει κάνει τον κόσμο της Μπανταλόνα να πιστέψει σε μεγάλα πράγματα φέτος. Ένας τρελός σουτέρ που στην μέρα του και αν αισθανθεί καλά στο παρκέ, σε... διαλυει.

πηγή: Liga Endesa