ΠΑΟΚ: Πάμπλο Γκαρσία, ένας αυθεντικός «κομαντάντε» των πάγκων

Ο Πάμπλο Γκαρσία, εκτός από αντι-κατεστημένο σύμβολο, εκτός από ποδοσφαιριστής που αψηφούσε το όποιο κόστος σε ποινές του ‘παιξε του ΠΑΟΚ. Του ‘παιξε μπαλάρα. Ιδίως την εποχή Φερνάντο Σάντος που τους είχε ταιριάξει με τον Βιτόλο, ο ένας να τρέχει σαν το ατάιστο σκυλί κι ο άλλος να ελέγχει. Με το αισθητήριό του, με την πείρα του, με την περιφερειακή όρασή του. ««Με την οικογένειά μου θέλαμε να πάμε κάπου να ζήσουμε ήρεμα, όμως μόλις κατάλαβα τι γίνεται εδώ, σκέφτηκα πως αν δεν παίξω μπάλα εδώ θα με σκοτώσουν!», έχει παραδεχθεί μιλώντας για τα πρώτα του χρόνια στη Θεσσαλονίκη.

Για περισσότερες από τρεις σεζόν ήταν ο παίκτης που κρατούσε την μπαγκέτα και έλεγχε τον ρυθμό, τις καταστάσεις παιγνιδιού, τα πάντα. Ενας αυθεντικός κομαντάντε. Ένα βαρόμετρο για τον ΠΑΟΚ. Ετσι θα πρέπει να τον γράψει η ιστορία. Βαρόμετρο, στην ακμή του. Όχι βαρίδι, στα στερνά του. Τα λοιπά, που έγιναν επί Δώνη και κορυφώθηκαν με την αποχώρηση από την Τούμπα, το Μάρτιο του 2013, είναι μια πικρή ιστορία.

Ευτυχώς, η συλλογική μνήμη κρατάει, όχι τα νάζια της ύστατης στιγμής, μονάχα τη διαδρομή. Την ουσία του ταξιδιού. Γιατί, ο Πάμπλο αγαπήθηκε όσο λίγοι από το δύσκολο και απαιτητικό κοινό της Τούμπας. Ίσως, μάλιστα, να είναι μαζί με τον φίλο του, Αντρέ Βιεϊρίνια, οι τελευταίοι που αγαπήθηκαν και αποθεώθηκαν αληθινά από τον κόσμο του ΠΑΟΚ. Σπανίως, πια, απαντάται στις μέρες μας το «No Garcia No Party», που όχι μόνο το έγραψαν, αλλά και το εννοούσαν οι Παοκτσήδες.

Όταν οι ΠΑΟΚτσήδες κυκλοφορούσαν μπλουζάκια με τη φωτογραφία του «α λα» Τσε Γκεβάρα, «τιμώντας» την ενέργειά του – ίσως επειδή το έβλεπαν σαν γροθιά στο αθηνοκεντρικό κατεστημένο- να χτυπήσει στο στομάχι τον Ντιόγο μέσα στο Καραϊσκάκη στο πρώτο κιόλας ντέρμπι του εναντίον του Ολυμπιακού, εκείνος παρέμενε σοβαρός και ανέκφραστος στην κατακόρυφη αύξηση της δημοτικότητάς του.

Ήταν ένα διάστημα στο οποίο κυκλοφορούσε στους δρόμους της Θεσσαλονίκης και τον αντιμετώπιζαν σαν Θεό! Ο ίδιος δεν έλεγε να αλλάξει. Ούτε τώρα δεκαπέντε σχεδόν χρόνια μετά, μπορεί να αφήσει στην άκρη τις επαναστατικές του καταβολές, καθώς και τη γενικότερη αντισυμβατικότητα του χαρακτήρα του.

Η προσήλωση στις αξίες και το ατίθασο, ανυπότακτο πνεύμα του Γκαρσία συνεχίζουν να τον διακρίνουν και τον κάνουν να διαφέρει αισθητά από οποιονδήποτε συνηθισμένο προπονητή, έστω κι αν επιλέγει να αγνοεί αυτή του τη διαφορετικότητά δίνοντας μεγαλύτερη βάση στην επίτευξη των αγωνιστικών του στόχων.

Και κάτι ακόμα. Η πασίγνωστη έκφραση, «επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς», αποτελεί το μότο ζωής του Ουρουγουανού, ο οποίος κατά το παρελθόν έχει προχωρήσει σε διάφορες δηλώσεις που... δεν ξεχνιούνται. Γιατί; Μα, γιατί είναι από τους ανθρώπους που δεν διστάζουν να πουν την άποψη τους, να αφήσουν αιχμές για τις πρακτικές, που διαχρονικά θεωρεί ότι χρησιμοποιούνται (και) στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Είναι από τους ανθρώπους που δεν μασάνε τα λόγια τους. Αυτό που έχει να πει, θα στο πει στα… ίσα και παλικαρίσια.

Ο Πάμπλο Γκαρσία είναι ο μοναδικός Ουρουγουανός στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος, που έχει θητεύσει ως ποδοσφαιριστής και πρώτος προπονητής και ο δεύτερος ξένος, μετά τον Βλάνταν Ίβιτς, που εκτός από προπονητής έχει διατελέσει και παίκτης στον ΠΑΟΚ.

Τον Ιανουάριο του 2014 αποφάσισε να βάλει τους «τίτλους τέλους» στην καριέρα του. Το παιδί που είχε ξεκινήσει το ταξίδι από το μακρινό Μοντεβιδέο είχε φτάσει στα 37 του όταν έλυσε το συμβόλαιο του με την Ξάνθη, μετά από μόλις δύο μήνες παρουσίας στην ομάδα της Θράκης. Εκείνο το καλοκαίρι επέστρεψε εκ νέου στην Τούμπα, αυτή τη φορά ως ένας εκ των βοηθών του Άγγελου Αναστασιάδη, όμως και εκείνη η επιστροφή ήταν γεμάτη από ίντριγκα και διαφωνίες. Γι’ αυτό και αποχώρισε νωρίς από το τιμ.

Ένα χρόνο αργότερα, ο «Canario» έγινε προπονητής στις υποδομές του «Δικεφάλου», πολύ απλά γιατί ο Φρανκ Άρνεσεν δεν του έδινε και πολύ σημασία. Ο Δανός μόλις είχε αναλάβει το πόστο του αθλητικού διευθυντή και υποτίθεται θα είχε τον Γκαρσία δίπλα του σε συμβουλευτικό ρόλο. Μάλιστα λίγο πριν αναχωρήσει για τη Δανία του ζήτησε να δει κάποια DVD με ποδοσφαιριστές που ήταν στη μεταγραφική λίστα των «ασπρόμαυρων».

Ο Ουρουγουανός τσέκαρε αρκετούς παίκτες, όμως δεν άντεχε τη δουλειά μέσα σ’ ένα γραφείο. Όταν, λοιπόν, ο Άρνεσεν επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη, του είπε ευθέως ότι ήθελε να γίνει προπονητής, κάπως έτσι ξεκίνησε την προπονητική ως βοηθός στην Κ17 κατακτώντας το πρωτάθλημα υποδομών το 2016 και στη συνέχεια ανέλαβε την Κ19 με την οποία πήρε τρία σερί πρωταθλήματα, τα δύο τελευταία (2018-19, 20190-20) δίχως να ηττηθεί μετρώντας 70 νίκες και 7 ισοπαλίες σε 77 αγώνες.

Στα χέρια του η Κ19 του «Δικεφάλου» παρέμεινε αήττητη κι ο τελευταίος αγώνας (25/10/2020) στον πάγκο της ήταν με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, τον οποίο και κέρδισε με 1-0. Όλα αυτά σ’ ένα ντέρμπι στο γήπεδο της Σουρωτής, όπου όσοι είχαν την τύχη να βρεθούν εκεί, θυμούνται τα… όργια ενός νεαρού «ασπρόμαυρου» ποδοσφαιριστή με το «10 το καλό» στην πλάτη: Γιάννης Κωνσταντέλιας, το όνομά του.

Πέντε μέρες αργότερα ο Αμπέλ Φερέιρα αποχαιρετούσε την Ελλάδα για την Παλμέιρας και ο Ιβάν Σαββίδης του έδωσε το χρίσμα του «αφεντικού» της πρώτης ομάδας. Δίχως δεύτερη σκέψη ο Πάμπλο είπε το «ναι» στην πρόταση από την οικογένεια. Μη νομίζετε ότι η πρόταση έγινε τυχαία ή υπό το βάρος της αποχώρησης του Πορτογάλου προπονητή για τη Βραζιλία. «Αν δεν είχαμε κάποια δεδομένα σύμφωνα με τα οποία ο Γκαρσία θα μπορούσε να σταθεί στον πάγκο του ΠΑΟΚ, ίσως να μην μπαίναμε στη διαδικασία αλλαγής προπονητή», είχε παραδεχθεί το μέλος της διοίκησης, Κυριάκος Κυριάκος.

Η αλήθεια είναι ότι ο αγαπημένος «Che» της κερκίδας περίμενε σχεδόν πέντε χρόνια για εκείνη την στιγμή, ένιωσε μια έκπληξη όταν χτύπησε το τηλέφωνο με την υπεραστική κλήση από το Ροστόφ, αλλά ήταν έτοιμος να πάρει τη σκυτάλη και να αναλάβει το τιμόνι του «ασπρόμαυρου» καραβιού.

Νέος και μάλιστα πρωτάρης κυβερνήτης στο σκάφος, ο Γκαρσία είχε δείξει από την εποχή που έπαιζε ποδόσφαιρο ότι δεν διστάζει να βουτήξει στα βαθιά και να μπει στη μάχη. Γι’ αυτόν, άλλωστε, κάθε αγώνας είναι μια μάχη, ένα κομμάτι του «πολέμου» εντός των γραμμών. Έτσι πορεύτηκε όλα αυτά τα χρόνια που λείπει από την πατρίδα του, έτσι ήθελε να πορευτεί και ως πρώτος προπονητής, πάνω σε συγκεκριμένες και απαράβατες αρχές: Στην πειθαρχεία, στην αποφασιστικότητα μέχρι το τελευταίο λεπτό, στην ομαδική λειτουργία και στον ισχυρό χαρακτήρα.

Δε δίστασε να πάρει δύσκολες και ρισκαδόρικες αποφάσεις, προτάσσοντας τη δικαιοσύνη μέσα στα αποδυτήρια της Τούμπας. Έχοντας ζήσει για περισσότερα από δώδεκα χρόνια όλη τη δομή του ΠΑΟΚ, γνώριζε από πρώτο χέρι τις ιδιαιτερότητες του κλαμπ και το DNA του. Οδήγησε την ομάδα στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας και τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα, ωστόσο τέτοιες ημέρες πριν από δύο χρόνια άκουσε από τον ιδιοκτήτη της ομάδας πως δε θα συνέχιζε στον πάγκο της πρώτης ομάδας.

Δύσκολη απόφαση. Το παραδέχθηκε με τα λεγόμενα του, τότε, ο Ιβάν Σαββίδης. Το είπαν όλοι όσοι συμμετείχαν σ’ εκείνο το τελευταίο μίτινγκ στο «Μακεδονία Παλλάς». Απ’ όλα όσα ακολούθησαν προέκυψε ένα συμπέρασμα: Ο πικραμένος και εν μέρη αδικημένος Γκαρσία, αποχώρησε σαν κύριος και συνέχισε για τα επόμενα δύο χρόνια στη δεύτερη ομάδα, με στόχο να προετοιμάσει παίκτες για τη μεγάλη ομάδα.

Εκτός από τον Γιάννη Κωνσταντέλια, στον οποίο έδωσε την ευκαιρία σ’ ένα ματς κόντρα στον ΟΦΗ τον Ιανουάριο του 2021 να κάνει ντεμπούτο με τη φανέλα του ΠΑΟΚ, από τα χέρια του πέρασαν κι άλλα διαμάντια των «ασπρόμαυρων» ακαδημιών. Ο Χρήστος Τζόλης, ο Λευτέρης Λύρατζης, ο Μάριος Τσαούσης, ο Χάρης Τσιγγάρας, ο Γιώργος Κούτσιας, μέχρι και ο Στέφανος Τζίμας δούλεψαν δίπλα του. Μεγαλύτερο προσόν του οι ατελείωτες ώρες μαζί τους, ήξερε τα καλά και τα στραβά τους, κυρίως, γνώριζε πότε έπρεπε να πατάει φρένο στον ενθουσιασμό που προκαλούσαν η επιτυχία της μιας βραδιάς...

Ο Πάμπλο Γκαρσία ολοκληρώνει σε λίγες ημέρες έναν ακόμη κύκλο μαθημάτων για την απόκτηση του διπλώματος προπονητή, UEFA Pro, συνεχώς θέλει να εξελίσσεται, να μαθαίνει, να γίνεται καλύτερος.

«Αποτελεί ένα παράδειγμα προς μίμηση, ένας ηγέτης της εθνικής ομάδας της Ουρουγουάης», έχει πει για τον συμπατριώτη του, ο επί χρόνια δεινός σκόρερ των Άγιαξ, Λίβερπουλ, Μπαρτσελόνα και Ατλέτικο Μαδρίτης, ο Λουίς Σοάρες.

🫡 𝐕𝐢𝐬𝐢𝐭𝐚 𝐝𝐞 𝐥𝐮𝐣𝐨

Pablo ‘Canario’ García presente en el entrenamiento. #ElEquipoQueNosUne pic.twitter.com/P6RxUkgClH

— Selección Uruguaya (@Uruguay) September 26, 2022

Αλήθεια, ποιος είναι ο Πάμπλο Γκαρσία εκτός των γραμμών; Ο Κώστας Ιωσηφίδης, μεγάλη δόξα του παρελθόντος, έχει ζήσει τα τελευταία χρόνια δίπλα στον Ουρουγουανό προπονητή. Τον γνωρίζει απέξω κι ανακατωτά.

«Ο Πάμπλο έχει ευαισθησίες τρομερές, είναι ένας άψογος οικογενειάρχης, έχει πάθος για τη νίκη, για της διάκριση. Δεν άλλαξε ήταν ένας νικητής ως ποδοσφαιριστής, έτσι θέλει να είναι και σαν προπονητής», λέει στο Gazzetta ο τιμ μάνατζερ της δεύτερης ομάδας του ΠΑΟΚ και βάζει το χέρι του στη φωτιά για την επιτυχία του στους πάγκους.

«Είναι ένας ηγέτης και θα κάνει μεγάλα βήματα στην καριέρα του. Διαβάζει, αναλύει τα παιχνίδια, προβληματίζεται και δε διστάζει να αλλάξει πράγματα την ώρα των αγώνων. Είμαι βέβαιος ότι μπορεί να φτάσει πολύ ψηλά, είναι… άρρωστος με το ποδόσφαιρο, άλλωστε μόνο αυτό έχει μάθει να κάνει στη ζωή του», εξηγεί ο βετεράνος άσος του «Δικεφάλου» και επιβεβαιώνει όλους όσοι μιλάνε περί δικαιοσύνης στα αποδυτήρια.

«Σ’ ένα από τα τελευταία παιχνίδια της σεζόν, απέναντι στον Παναθηναϊκό, χάναμε με 1-0 στο ημίχρονο. Μπήκε στα αποδυτήρια, μίλησε στα παιδιά, τους εξήγησε τα λάθη τους, έκανε τέσσερις μαζεμένες αλλαγές και κερδίσαμε με 3-1. Δεν τον επηρεάζει τίποτα και με τα παιδιά το ξέρουν όλοι ότι είναι δίκαιος. Όποιος δουλεύει, αυτός παίζει», εξηγεί ο Κώστας Ιωσηφίδης.

Στις Σέρρες περιμένουν τον Πάμπλο Γκαρσία μαζί με όλο το τιμ του να πιάσουν δουλειά και ο Ουρουγουανός τεχνικός να πάρει στα χέρια του το τιμόνι των «λιονταριών», σε μια εξ ορισμού «επικίνδυνη αποστολή», που θα έχει ένα και μοναδικό στόχο: την παραμονή στη μεγάλη κατηγορία.