Ολυμπιακός, Γουίλιαμς Γκος: Ένας «overthinker» στο... οπλοστάσιο του Μπαρτζώκα
Happy Valley. Η χαρούμενη κοιλάδα σε ελεύθερη μετάφραση. Ο τόπος καταγωγής του Νάιτζελ Γουίλιαμς Γκος. Αυτή η προαστιακή πόλη του Πόρτλαντ έφερε στη ζωή του Γκος το μπάσκετ. Μία από τις πιο γρήγορα αναπτυσσόμενες πόλεις του Όρεγκον, με έναν ταχύτατα αναπτυσσόμενο γκαρντ στα σπλάχνα της.
Ήταν από νωρίς φανερό πως ο Γουίλιαμς Γκος θα ακολουθήσει το δικό του ταξίδι, σε άλλες πολιτείες. Μόλις 14 ετών, μειράκιο ακόμα είχε μία δύσκολη μέρα στη δουλειά. Με την ομάδα του από το Πόρτλαντ σε ένα τουρνουά του Λας Βέγκας, ο Γκος σκοράρει έξι γκολ φάουλ αλλά χάνει πέντε φορές τη συμπληρωματική βολή. Παίρνει μαζί τον πατέρα του και φεύγουν από το ξενοδοχείο το ίδιο βράδυ.
Μόλις έγινε αντιληπτός από τον προπονητή του τότε, ρωτήθηκε για πού το έβαλε και η απάντηση ήταν πως πηγαίνουν στο γήπεδο για να σουτάρουν βολές. Το μυαλό του μικρού Νάιτζελ σκεφτόταν ξανά και ξανά. Το προσόν του overthinker που κουβαλά έως και σήμερα πολλές φορές γυρίζει μπούμερανγκ και σε αναγκάζει να στριφογυρίζεις γύρω από τις μουντές σκέψεις σου. Ο Γκος έπρεπε να βρει μια λύση για να μην απογοητεύσει ξανά τους συμπαίκτες του και η απάντηση ήταν σκληρή δουλειά.
Μετά από οκτώ χρόνια, πιο ώριμος και έτοιμος να έρθει αντιμέτωπος mano a mano με τις προκλήσεις, ολοκληρώνει τη σεζόν του στο Γκονζάγκα με 86.7% από τις βολές, αλλά δεν καταφέρνει να κατακτήσει τον τίτλο, αφού ηττήθηκε στον τελικό από τη Νορθ Καρολάινα. Η ευκαιρία αυτή δε θα βρεθεί ποτέ ξανά μπροστά του. «Δεν ήμουν στην καλύτερη βραδιά μου» απαντάει με τα δάκρυα να καταλαμβάνουν μέρος του προσώπου του και τη φωνή του να τρέμει.
Το μήνυμα του Γκος στο Γκονζάγκα
Όταν είσαι μέρος μίας μεγάλης ιστορίας δεν αντιλαμβάνεσαι εύκολα το επίτευγμα. Το Γκονζάγκα δεν είχε βρεθεί ποτέ σε τελικό προτού εκείνος το πάρει από το χέρι για να το φέρει ένα βήμα πριν από το φως στην άκρη του τούνελ. Και ξαφνικά όλα σκοτείνιασαν. Ως «redshirt» έχασε μία χρονιά στο κολέγιο και γνώριζε πως ο δικός του ο δρόμος τελείωσε. Η παρακαταθήκη του δε θα κοσμήσει καμία τροπαιοθήκη, όμως το να μεγεθύνεις το brand ενός κολεγίου δεν είναι και μικρό επίτευγμα.
Αφήνοντας πίσω την Ουάσινγκτον κλήθηκε να απαντήσει στο δίλημμα Γκονζάγκα ή Οχάιο. Μόλις έκανε τη συνάντηση στο πρώτο εκ των δύο, δε σκέφτηκε ποτέ τίποτα άλλο. Άνθρωπος της δέσμευσης, ένιωσε οικεία με τους γύρω του και μαζί με το μπάσκετ ανέπτυξε τις γνώσεις του στην ψυχολογία. Ο Φρόιντ άλλωστε έλεγε πως δε διαλέγουμε τυχαία τους ανθρώπους γύρω μας αλλά συναντάμε αυτούς που έχουν ήδη υπόσταση στο υποσυνείδητό μας. Το μπάσκετ είχε ήδη πάρει το δικό του καλούπι στις σκέψεις του.
«Δεν το είδα ποτέ ως χόμπι. Πάντα το αγαπούσα, κάτι που ήθελα να κάνω από πολύ μικρή ηλικία». Η παρέα του Γκονζάγκα ζει ανεξέλεγκτα στο πρωτόγνωρο μονοπάτι της μεγαλεπήβολης επιτυχίας. Η πρώτη ήττα από τον Νοέμβριο ως τον Φεβρουάριο φέρνει αγόγγυστα τη στεναχώρια. Ένας μετρ της ψυχολογίας ξέρει πως να κάνει restart στο γκρουπ που καθοδηγεί. Μετά από δύο μέρες σιγής στο περιβόητο γκρουπ τσατ της ομάδας, στέλνει ένα βίντεο με το Γκονζάγκα να χάνει ένα δικό του παιχνίδι στα τελευταία 40 δευτερόλεπτα, το οποίο συνοδεύεται από τη λεζάντα «αυτό δε θα συμβεί φέτος παιδιά». Δεν έχει νόημα αν το πίστευε ο ίδιος ή όχι. Από τη στιγμή που το απαιτούσαν οι συνθήκες, έπρεπε να κάνει τους άλλους να πιστέψουν σε αυτόν.
Το σκυλί του Γκονζάγκα και η διορατικότητα στον Ολυμπιακό
Στις προπονήσεις του Γκονζάγκα, ο Μαρκ Φιου φέρνει όλη του την οικογένεια, μαζί και το γερμανικό ποιμενικό σκυλί του, με το όνομα Στέλλα. «Είναι το πιο γλυκό σκυλί του κόσμου, κάθεται στη γωνία και μόλις ακούσει το όνομά της από τον κόουτς αντιδρά. Πολλές φορές σκέφτομαι τι θα συμβεί αν πει τη μαγική λέξη ο κόουτς και την ελευθερώσει πάνω μας». Το μπούμερανγκ του overthinker. Η Στέλλα τελικά κατέληξε να γίνει play επαναφοράς, αλλά o Γκος έχει όλα τα παραπάνω στοιχεία και στο μπάσκετ που παίζει.
Βλέποντάς τον στο κορτ έχεις την αίσθηση ότι αυτός ο τύπος με το μακρόστενο κεφάλι προσπαθεί να αναλύσει τι σκέφτονται οι υπόλοιποι εννέα που είναι γύρω του, για να πάρει μετά τη σωστή απόφαση. Αν για τον ρόλο του floor general χρειαζόταν μερικές πινελιές από διάβασμα και διορατικότητα, ο Γκος πέταξε όλο το δοχείο με την μπογιά στον καμβά του.
Δεν είναι τυχαίο πως στη rookie του σεζόν στη EuroLeague, μέτρησε 4.2 ασίστ μέσο όρο. Όχι οπουδήποτε, αλλά στον Ολυμπιακό του Σπανούλη. Όχι γιατί είχε πάντα την μπάλα στα χέρια του, αλλά επειδή όταν την έπαιρνε θα γνώριζε την επόμενη κίνηση του καθενός. Δεν είναι σπουδαίος σουτέρ αλλά μπορεί να απειλήσει. Από τις αδυναμίες προέρχεται η δύναμή σου. Στις Ηνωμένες Πολιτείες κυριαρχούσε ένα «what if», σε περίπτωση που διάλεγε το Οχάιο αντί για το Γκονζάγκα.
Το δικό του εφαλτήριο στο παρκέ ήταν τα αθλητικά προσόντα. Τα νοητικά του προσόντα ήταν αυτά που εξέλιξε και εξελίχθηκε και ο ίδιος σε έναν γκαρντ του εκατομμυρίου για την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Τα δάκρυα από τον τελικό του 2017 πήραν ανεξέλεγκτα την κάθοδο. Τα συναισθήματα δεν καταπνίγονται για να μη μαζευτούν ως μάζα και σε καταπνίξουν στο μέλλον. Ήρθε η δική του στιγμή στον τελικό του Κάουνας, να είναι στην πλευρά των πανηγυρισμών απέναντι στον Ολυμπιακό. Τα ψυχολογικά προφίλ των αντιπάλων του, τα μελέτησε λίγο πριν βρεθεί στην πιο λαμπρή σκηνή. Ήρθε η στιγμή να τα αξιοποιήσει και ως συμπαίκτης πλέον...
@Photo credits: eurokinissi
