Η Εθνική Αστέγων πάει Μουντιάλ
Τo Gazzetta βρέθηκε στο Ρουφ και παρακολούθησε από κοντά την τελευταία προπόνησης της Εθνικής Αστέγων, μια μέρα πριν ξεκινήσει το ταξίδι της Σακραμέντο, για να συμμετάσχει στο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων που διοργανώνεται στην πόλη.
Η ώρα είναι περίπου 5 το απόγευμα και στο γήπεδο του Ρουφ όλα βράζουν. Βρισκόμαστε, άλλωστε, εν μέσω του πρώτου καύσωνα που χτύπησε, κάπως αργοπορημένα, την Αθήνα το φετινό καλοκαίρι. Ο ήλιος είναι τόσο δυνατός που δεν ενδείκνυται για μπάλα. Κι όμως. Οι ποδοσφαιριστές της Εθνικής Αστέγων φορούν τις φανέλες και τα παπούτσια τους και είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν τις ντρίμπλες.
Την απορία για την ώρα διεξαγωγής της προπόνησης, τη λύνει αμέσως ο Άκης Μαραγκοζάκης, κοινωνικός λειτουργός και προπονητής της εθνικής αστέγων: «Ξεκινάμε τέτοια ώρα γιατί πρέπει να συνηθίσουμε τις συνθήκες του Σακραμέντο, εκεί όπου θα διεξαχθεί το Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων. Θα μπορούσαμε να τη βάλουμε στις 8 το απόγευμα και να είναι πιο δροσερά, αλλά πρέπει να προσαρμοστούμε στις θερμοκρασίες που θα αντιμετωπίσουμε στην Αμερική» εξηγεί ο ίδιος.
Αυτή πρόκειται να είναι και η τελευταία προπόνηση πριν το υπερατλαντικό ταξίδι στις ΗΠΑ. Η τελευταία προπόνηση πριν από ένα ακόμη Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων στο οποίο συμμετέχει η Ελλάδα. Το ρόστερ της ομάδας αποτελεί από οκτώ παίκτες. Τέσσερις από Αθήνα και τέσσερις από Θεσσαλονίκη. Γνωρίζονται μόλις μερικές μέρες, αλλά έχουν ήδη προλάβει να δεθούν μεταξύ τους.
«Δε ξέρω, νιώθω πως τους γνωρίζω χρόνια» αναφέρει ο Σπύρος, με τη Μελίνα, τη μοναδική γυναίκα ποδοσφαιριστή της εθνικής αστέγων να προσθέτει: «Δεθήκαμε με τη μία». Τον λόγο τότε παίρνει ο Γιώργος, ο οποίος είναι από τους μεγαλύτερους ηλικιακά συμμετέχοντες του τουρνουά, και ο πιο χαμογελαστός από όλους τους υπόλοιπους, κατά τους συμπαίκτες του.
«Οι άστεγοι βρίσκονται στο περιθώριο. Δεν τους βλέπουν καν. Αυτό το τουρνουά, λοιπόν, είναι κάτι σπουδαίο για όλους μας»
«Εγώ δεν έπαιξα μικρός ποδόσφαιρο. Το έμαθα μέσα από την εθνική αστέγων. Αυτό το άθλημα είναι για μένα ένα κοινωνικό φαινόμενο. Είναι τεράστια η χαρά μου όταν παίζω. Ακόμη μεγαλύτερη κιόλας όταν φοράω τη φανέλα της Εθνικής Αστέγων. Οι άστεγοι βρίσκονται στο περιθώριο. Δεν τους βλέπουν καν. Αυτό το τουρνουά, λοιπόν, είναι κάτι σπουδαίο για όλους μας» σημειώνει.
Ο ρυθμός της προπόνησης, όπως εξηγεί από την αρχή ο προπονητής της ομάδας, πρόκειται να είναι χαλαρός. Λίγο τρέξιμο, μερικές πάσες, κάποιες συνεργασίες και αρκετά σουτ. Ο τερματοφύλακας φοράει το κλασικό καπέλο, κατά τα πρότυπα των περασμένων δεκαετιών. Οι περισσότερες συνεργασίες καταλήγουν στη Μελίνα, η οποία κάνει, επίσης, τώρα τα πρώτα της ποδοσφαιρικά βήματα.
Όλοι οι συμπαίκτες της είναι υποστηρικτικοί. Της δίνουν συγχαρητήρια για κάθε σουτ που φτάνει στο τέρμα, ενώ την εμψυχώνουν όταν κάνει μια λάθος πάσα. Κατά τη διάρκεια της προπόνησης, μάλιστα, τα μέλη της εθνικής αστέγων της επιφυλάσσουν και μία μεγάλη έκπληξη. Θα είναι η αρχηγός της ομάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Σακραμέντο. «Μία την έχουμε. Να μην την τιμήσουμε;» λέει ο Γιώργος, που την γνωρίζει από τη Θεσσαλονίκη.
Η προπόνηση κυλά ομαλά. Φαίνεται πως κανείς δεν έχει πίεση, παρά τις πολλές επιτυχίες του παρελθόντος και τα τρόπαια. «Η εθνική αστέγων συμμετέχει στα Παγκόσμια Κύπελλα Αστέγων από το 2007. Έχει ταξιδέψει στην Κοπεγχάγη, το Ρίο ντε Τζανέιρο, το Άμστερνταμ, την Κοπεγχάγη. το Σαντιάγο της Χιλής» σημειώνει ο προπονητής της ομάδας.
«Ο στόχος μας είναι ξεκάθαρος: οι άνθρωποι που ταξιδέψουν να ευχαριστηθούν την παρουσία και τη συμμετοχή τους. Η εθνική έχει κερδίσει ήδη τέσσερις φορές το βραβείο “Ευ Αγωνίζεσθαι”. Για το ήθος, το σεβασμό, το γεγονός πως τηρούμε πάντα τους κανόνες, το ότι δεν έχουμε πάρει ούτε μία κάρτα. Αυτό είναι που κυνηγάμε» προσθέτει, με τους παίκτες να λένε: «ε, αν πάρουμε και το τρόπαιο, δε θα μας χαλάσει κιόλας».
Η ομάδα δεν πέρασε και λίγα για να φτάσει ως εδώ σήμερα. Σταμάτησε τη λειτουργία της, κατά τη διάρκεια της καραντίνας, και επανασυστάθηκε τον προηγούμενο Ιούνιο. Διαθέτει δύο τμήματα, ένα στην Αθήνα και ένα στη Θεσσαλονίκη. Το ρόστερ της αποτελείται εξ ολοκλήρου από νέους παίκτες. Κι αυτό εξαιτίας ενός κανονισμού που δεν επιτρέπει τη συμμετοχή ποδοσφαιριστών που έχουν λάβει μέρος σε προηγούμενα Παγκόσμια Κύπελλα. Παρά μόνο ως προπονητές.
Παρόλο τους περιορισμούς, μόνο στην Αθήνα, οι ποδοσφαιριστές που έλαβαν μέρος στις προπονήσεις όλους αυτούς τους μήνες έφταναν τους 35. Μερικοί από αυτούς, θα μπορούσαν να λάβουν μέρος στο τουρνουά, ωστόσο, οι περιορισμοί που θέτουν οι ΗΠΑ για την έκδοση βίζας ήταν απαγορευτικοί για εκείνους. Ανάμεσα σε αυτούς και η δήλωση μόνιμης κατοικίας. Πράγμα αντιφατικό, όταν μιλάμε για εθνικές ομάδες αστέγων.
Στη Θεσσαλονίκη, ωστόσο, ήταν πιο δύσκολα τα πράγματα. «Στην αρχή δεν είχαμε γήπεδο να κάνουμε προπόνηση. Πήγαμε στο Καυτανζόγλειο αλλά δεν μας επέτρεψαν. Μπορούσαμε μόνο να τρέχουμε. Αλλά αν δεν χτυπήσεις μπάλα, πώς θα προπονηθείς» επισημαίνει ένας από τους Θεσσαλονικείς ποδοσφαιριστές. «Τελικά επικοινωνήσαμε με τον coach στην Αθήνα και λύθηκε το θέμα» προσθέτει.
Οι βαλίτσες τους είναι ήδη έτοιμες. Scouting των αντιπάλων δεν έχουν κάνει. Θέλουν, όπως λένε, να το αφήσουν για μυστήριο. «Ίσως φάμε πέντε γκολ, ίσως βάλουμε κανένα. Θα φανεί» λένε. Το μόνο σίγουρο είναι πως, μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία, έχουν αποκτήσει νέους φίλους που θα τους έχουν για το υπόλοιπο της ζωής τους. Και ποιος ξέρει: ίσως πετύχουν πουθενά στους δρόμους του Σακραμέντο και τον Σάσα Βεζένκοφ που μόλις πήρε μεταγραφή στους Kings.
Info: Το Παγκόσμιο Κύπελλο θα διεξαχθεί από τις 8 Ιούλιου ως τις 15 Ιουλίου. Οι αντίπαλοι της εθνικής μας στη φάση των ομίλων θα γίνουν γνωστοί στην επίσημη ιστοσελίδα του τουρνουά το απόγευμα της Παρασκευής 7 Ιουλίου.
@Photo credits: Άκης Κατσούδας
