Ροντόλφο Πιζάρο, ο «Sport Billy» που πανηγυρίζει αλά Τζόκερ και ξέρει πολλή μπάλα!

Από πολύ μικρός ασχολήθηκε με τον αθλητισμό, σε βαθμό που ήταν... απορίας άξιο πώς τα προλάβαινε όλα. Ο πατέρας του Πόνσε ήταν και εκείνος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ενώ μετέπειτα δούλεψε σε εταιρίες πετρελαιοειδών και μάλιστα έχει υπάρξει πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων της περιοχής του.

Ετσι ήταν μάλλον λογικό που έσπρωξε τα παιδιά του στα σπορ, πόσο δε όταν ο μικρός Ροντόλφο παρουσιάζονταν ιδιαίτερα πολυτάλαντος! Χωρίς να παραμελεί διόλου το σχολείο έκανε για αρκετά χρόνια τζούντο και μπάσκετ, παράλληλα ασχολήθηκε (και) με την κολύμβηση, ξέχωρα φυσικά από το ότι πιτσιρικάς ακόμη ξεκίνησε να παίξει μπάλα! Δεν είναι τυχαίο πως στα πρώτα του βήματα όλοι τον φώναζαν «Sport Billy Pizarro», παρατσούκλι εμπνευσμένο από τη σειρά κινουμένων σχεδίων της δεκαετίας του '80.

Για την ιστορία ο μικρότερος αδερφός του Ουριέλ ναι μεν σπούδασε και πήρε πτυχίο στον τομέα της διοίκησης επιχειρήσεων, αλλά και εκείνος δραστηριοποιείται στον χώρο. Επαιξε επίσης ποδόσφαιρο ημιεπαγγελματικά, ενώ το 2021 συμμετείχε στην εκπομπή «Exatlón México» που απευθύνεται σε επαγγελματίες και ερασιτέχνες αθλητές όπου διαγωνίζονται σε στίβους μάχης που θυμίζουν το «Survivor».

Η ουσία πάντως είναι πως ο Μεξικανός από τα... γενοφάσκια του έδειξε ξεκάθαρα την κλίση του και διέθετε πάντα την υποστήριξη της οικογένειάς του (σ.σ. η μητέρα του ονομάζεται Λάουρα). Το πόσο σημαντικοί είναι για εκείνον οι γονείς του αποτυπώνεται ανάγλυφα σε μία πρόσφατη ανάρτησή του στα social media. «Χρόνια πολλά πατέρα. Σε ευχαριστώ που ήσουν παράδειγμα για εμένα, για την αγάπη σου και για όλα όσα μας έμαθες. Τίποτα δεν θα ήταν εφικτό χωρίς εσένα, μητέρα σε αγαπώ».

Το ποδόσφαιρο λοιπόν τον «κέρδισε» και ξεκίνησε από την τοπική ομάδα «Correcaminos UAT», όπου και έμεινε για πάνω από μία δεκαετία. Συμμετείχε σε τουρνουά, παιδί ακόμη αναζήτησε χωρίς ωστόσο επιτυχία την τύχη του στην Πατσούκα αφού δεν «έπεισε» τότε τους ανθρώπους της, ωστόσο δεν το έβαλε κάτω. Συνέχισε στην «Petroleros de Ciudad Madero» και περίπου 16 ετών έφτασε η στιγμή για την προσωπική του ρεβάνς. Τότε ήταν που εντάχθηκε στους «μικρούς» της Πατσούκα και όταν πέρασε την πόρτα του Estadio Hidalgo, ήταν πια ξεκάθαρο πως θα ασχοληθεί επαγγελματικά με την μπάλα.

Στη Β' ομάδα της έκανε πολύ καλές εμφανίσεις και τον Σεπτέμβριο του 2012 ντεμπουτάρισε στη μεγάλη κατηγορία. Πλέον η ιστορία άρχισε να... γράφει και μάλιστα τα πρώτα χρόνια της καριέρας του χρησιμοποιούνταν πολύ συχνά ως δεξιός μπακ ή αμυντικός μέσος. Επισήμανση. Στα εξτρέμ «μονιμοποιήθηκε» το 2016 και το club κατέκτησε το Clausura με εκείνον εκ των διακριθέντων (6 γκολ/2 ασίστ). Πλέον «φώναζε» πως θα άνοιγε τα φτερά του για αλλού.

Ενδιάμεσα, το 2014, ντεμπουτάρισε στην Εθνική του ομάδα σε ένα φιλικό με τη Νότιο Κορέα, ενώ το 2016 ήταν στην αποστολή του Μεξικό που εκπροσώπησε τη χώρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο.

Μάλιστα στο Προολυμπιακό τουρνουά του 2015 συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ενδεκάδα του τουρνουά και οδήγησε το αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα στην 1η θέση.

Στη διοργάνωση της Βραζιλίας σκόραρε στο 2-2 της πρεμιέρας κόντρα στη Γερμανία, αλλά τραυματίστηκε στο δεύτερο παιχνίδι της φάσης των ομίλων με αντίπαλο τα Νησιά Φίτζι και δεν έπαιξε ξανά.

Με το εθνόσημο στο στήθος κατέκτησε το Golden Cup του 2019, μαζί μάλιστα με τον Ορμπελίν Πινέδα που θα «συναντήσει» ξανά, όπως όλα δείχνουν, στην ΑΕΚ.

Τον Δεκέμβριο του 2016 λοιπόν, για να κλείσουμε το «κεφάλαιο Εθνική», έφτασε η στιγμή για την πρώτη του μεταγραφή, αφού η Τσίβας Γουαδαλαχάρα του Ματίας Αλμέιδα δαπάνησε 15 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ (σ.σ. περίπου 13,6 εκατομμύρια ευρώ) για να τον αποκτήσει, plus τον Βίκτορ Γκουζμάν ως έμψυχο αντάλλαγμα.

Στα «χέρια» του Αργεντινού τεχνικού ξεδίπλωσε μέσα στο γήπεδο όλες τις αρετές του και το 2017/18 ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής του club.

Με αποκορύφωμα τις εμφανίσεις του στο αντίστοιχο Champions League Βορείου & Κεντρικής Αμερικής (CONCACAF Champions League) όπου η ομάδα του κατέκτησε το τρόπαιο όταν κέρδισε στον τελικό το Τορόντο στα πέναλτι (οι αγώνες ήταν μέσα-έξω, η ρεβάνς οδηγήθηκε στη «ρώσικη ρουλέτα») και εκείνος αναδείχθηκε κορυφαίος νέος της διοργάνωσης αλλά και μέλος της κορυφαίας της ενδεκάδας.

Επαιζε κυρίως πίσω από τον φορ αλλά και στα άκρα, ενώ επειδή διαθέτει πολύ καλά πόδια έβρισκε γκολ με σουτ. Παράλληλα βέβαια οργάνωνε και αυτόματα εκτόξευσε τις ποδοσφαιρικές του μετοχές. Κυρίως ελέω CONCACAF Champions League, όπου σε οκτώ εμφανίσεις του βρήκε μία φορά δίχτυα και παράλληλα έδωσε πέντε ασίστ.

Για την ιστορία στο δεύτερο παιχνίδι της σειράς υπήρξε «κιτρινόμαυρη» συνεργασία, αφού ήταν εκείνος που στο 19' «έφτιαξε» το γκολ του Ορμπελίν Πινέδα για το 1-0 υπέρ της Τσίβας.

Το προαναφερθέν παιχνίδι με τον σύλλογο του Καναδά διεξήχθη τον Απρίλιο και περίπου 1,5 μήνα μετά, τον Ιούνιο, ο Πιζάρο πέρασε στην ιστορία καθώς αναγορεύτηκε ως η ακριβότερη μεταγραφή μεταξύ ομάδων της Liga MX.

Η Μοντερέι προσέφερε στην Τσίβας 18 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ (περίπου 16,5 εκατομμύρια ευρώ), η δεύτερη δεν μπορούσε να αρνηθεί και ο ποδοσφαιριστής αφίχθηκε στο «Estadio BBVA», όπου μάλιστα μετά την Πατσούκα συνεργάστηκε εκ νέου με τον κόουτς Ντιέγκο Αλόνσο.

Εύλογο ερώτημα: Εκανε απόσβεση τα χρήματα που δαπανήθηκαν για χάρη του; Απάντηση: Ναι, 100%.

Εκεί έδειξε, ξανά, σε μεγάλα κέφια και οδήγησε το club του σε τίτλους, με αποκορύφωμα το Champions League Βορείου & Κεντρικής Αμερικής, εξέλιξη που έκανε εκείνον αλλά και τον τότε συμπαίκτη του Ανχελ Ζαλντιβάρ ως τους πρώτους που το κατακτούν back–to–back με διαφορετικές φανέλες.

Στις 30 Σεπτεμβρίου του 2019 όμως ο τεχνικός που τον πήρε στη Μοντερέι απομακρύνθηκε και στα τέλη εκείνου του έτους ανέλαβε τα «ηνία» της Ιντερ Μαϊάμι στις ΗΠΑ. Κάπως έτσι άλλαξε και η πορεία του Πιζάρο στην μπάλα και θα δείτε το γιατί.

Ενα από τα πρώτα πράγματα που έκανε λοιπόν ο Ουρουγουανός κόουτς ήταν να ζητήσει από τη διοίκηση να πάρουν τον Μεξικανό μεσοεπιθετικό. Οπερ και εγένετο, με έναν μάλλον «περιπετειώδη» τρόπο. Βλέπετε η ομάδα των ΗΠΑ κατέβαλε το buy out που υπήρχε στο συμβόλαιό του με την Μοντερέι, αλλά η τελευταία ισχυρίστηκε πως η Ιντερ Μαϊάμι μίλησε μαζί του πριν συμβεί αυτό και σε ένα χρονικό σημείο που δεσμεύονταν με συμβόλαιο.

Ετσι προσέφυγε στη FIFA, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ετσι ο Πιζάρο... έσμιξε ξανά με τον 48χρονο τεχνικό που μέχρι πρότινος ήταν στον πάγκο της Εθνικής του, ενώ αφορμή για τη δικαστική εξέλιξη στάθηκαν δημοσιεύματα ότι ο Ντέιβιντ Μπέκαμ, εκ των ιδιοκτητών του συλλόγου, του τηλεφώνησε ώστε να του εξηγήσει το projekt που υπήρχε στο «DRV PNK Stadium».

Αφορμή για αυτή την επικοινωνία που είχαν οι δυο τους ήταν ορισμένες αναφορές στον Τύπο της εποχής περί ενδιαφέροντος της Μίλαν και άλλων ευρωπαϊκών σωματείων της Ευρώπης (π.χ. Κράσνονταρ) προς το πρόσωπό του. Αυτόματα ο Αγγλος σούπερ σταρ ανέλαβε να τον πείσει να πει το «ναι».

Στη Φλόριδα έμεινε περίπου δύο ημερολογιακά έτη και στα τέλη του 2022 επέστρεψε στην Μοντερέι. Η δεύτερη παρουσία του όμως στο «Estadio BBVA» δεν στέφθηκε με ανάλογη επιτυχία σε επίπεδο τίτλων και έτσι επέστρεψε στο MLS. Ομως στο Μαϊάμι είχαν συντελεστεί... κοσμοϊστορικά γεγονότα και η έλευση του Λιονέλ Μέσι τον επηρέασε άρδην, λόγω των εκεί κανονισμών.

Στη λίγκα της χώρας επικρατούν συγκεκριμένοι οικονομικοί κανόνες/περιορισμοί και ελέω της απόκτησης του Αργεντινού σούπερ σταρ έπρεπε να αδειάσει μία θέση από την κατηγορια «designated player», που αφορά τους ποδοσφαιριστές που αμείβονται με ποσά μεγαλύτερα από αυτά που προβλέπει το salary cap.

Τελικά αποφασίστηκε πως αυτή θα είναι του Μεξικανού, αφού και δεν έδειξε να «κολλάει» με τη φιλοσοφία και τη νοοτροπία του club. Φαίνονταν μέσα στο γήπεδο και κάπου εδώ... εμφανίστηκε η ΑΕΚ. Πλέον βρίσκεται καθ'οδόν για την Ελλάδα.

Τα τελευταία χρόνια, από το 2019 και έπειτα, λάνσαρε έναν ιδιαίτερο πανηγυρισμό που συχνά πυκνά χρησιμοποιεί όταν σκοράρει. Τον ξεκίνησε στη Μοντερέι και τον «υιοθετούσε» και στο MLS, όπου ύστερα από κάθε γκολ που σημειώνει σχηματίζει το χαμόγελο του Τζόκερ στο πρόσωπό του! Αφορμή για αυτό στάθηκε η ομώνυμη ταινία με τον Χοακίν Φοίνιξ σε πρωταγωνιστικό ρόλο, την οποία ο Μεξικανός παρακολούθησε και του άρεσε.

Εύλογα οι αντιδράσεις του κάθε φορά που έστελνε την μπάλα στα δίχτυα έγιναν πρώτο θέμα στην πατρίδα του και σε ανύποπτο χρόνο εξήγησε το «γιατί» προχωρά στη σχετική κίνηση. «Πολλές φορές ο κόσμος νομίζει πως είσαι στεναχωρημένος αλλά στην πραγματικότητα είσαι καλά, όπως φυσικά και το αντίθετο. Είδα το φιλμ και μου άρεσε πολύ», σχολίασε σχετικά.

Μάλιστα κατά καιρούς χρησιμοποίησε και αντίστοιχα παπούτσια που είχαν τη φράση «Put a good face on it» - η χαρακτηριστική ατάκα του Τζόκερ - αλλά και ένα σκίτσο με εκείνον και το χαμόγελό του. Λόγω αυτών πολλοί άρχισαν να τον φωνάζουν χαϊδευτικά «Τζόκερ».

Παράλληλα στο παρελθόν έβαψε τα μαλλιά του μωβ και ευρύτερα δείχνει ένας ωραίος τύπος, που τολμά και δεν μένει σε στερεότυπα και καλούπια! Συν τοις άλλοις δεν «φοβάται» να παρουσιάσει δημόσια και τις χορευτικές του ικανότητες, που φαίνονται εξίσου καλές.

Συχνά πυκνά ο Μεξικανός βρίσκεται και τη γενέτειρά του και είναι άνθρωπος που δεν ξεχνά τις ρίζες του. Για παράδειγμα τον Αύγουστο του 2020 επισκέφθηκε την πρώτη του ακαδημία και επειδή εκείνο το διάστημα υπήρχαν μέτρα προστασίας από τον κορονοϊο, φορούσε μάσκα και καπέλο. Ετσι οι πιτσιρικάδες δεν τον γνώρισαν και άρχισαν να παίζουν μαζί του.

Οταν σταμάτησαν και έγιναν τα... αποκαλυπτήρια επικράτησε ένα «πανδαιμόνιο», αφού είναι ιδιαίτερα αγαπητός και αμέσως συγκεντρώθηκαν όλοι κοντά του και τους μίλησε. «Δεν χρειάζεται μόνο το ταλέντο, αλλά πρέπει να δουλεύεις και να βελτιώνεσαι. Βρίσκομαι εδώ που είμαι χάρις στον πρώτο μου κόουτς, τον Μιγκέλ Μεντόσα. Μην σταματάτε να ονειρεύεστε και να συνεχίσετε την προσπάθεια μέχρι να φτάσετε στον στόχο σας».

Το πόσο επιδραστικός είναι προς τον κόσμο αποτυπώθηκε, ξέχωρα από τις εκδηλώσεις των φιλάθλων όταν τον συναντούν, και από το γεγονός πως έγινε μέχρι και τατουάζ! Πιο συγκεκριμένα ένας φίλος της Γουαδαλαχάρα Τσίβας «χτύπησε» το πρόσωπό του στο πόδι του και τα νέα έφτασαν στον Πιζάρο που τον ευχαρίστησε δημόσια.

Οταν οι δυο τους άρχισαν να μιλούν βγήκε στην επιφάνεια η συγκινητική ιστορία του πώς και το γιατί οδηγηθήκαμε στη συγκεκριμένη εξέλιξη. «Είχα μία αρρώστια και δεν ήξερα αν θα επιζήσω. Η μόνη μου ‘απόδραση’ ήταν το ποδόσφαιρο και πήγαινα συχνά στο γήπεδο για να παρακολουθήσω την Τσίβας σε ανάμνηση του παππού μου. Εκεί είδα την αφοσίωσή του (σ.σ. του Πιζάρο) και όταν έγινε πρωταθλητής ήθελα να κάνω κάτι για εκείνον και να του δείξω πως με ενέπνευσε. Το τατού το ανάρτησε ο άνθρωπος που μου το έκανε και λίγο αργότερα μου έστειλε μήνυμα ο Πιζάρο που το είχε δει», είπε μεταγενέστερα ο φίλαθλος στα media της χώρας τους.

Οι δυο τους συναντήθηκαν σε ανύποπτη στιγμή και γνωρίστηκαν από κοντά, ενώ μεγαλύτερη αξία αποκτά το γεγονός πως τα παραπάνω διαδραματίστηκαν όταν ο Πιζάρο είχε φύγει από την Τσίβας και υπήρξαν σενάρια πως θα επιστρέψει, κάτι που τελικά δεν συνέβη ποτέ. Ωστόσο η αγάπη και η εκτίμηση του κόσμου προς το πρόσωπό του παραμένει αναλλοίωτη.

Το ποδόσφαιρο είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό άθλημα.

Ο Πιζάρο έχει στην πλάτη του ένα τατού που παραπέμπει σε εκείνον και τον πολύ καλό του φίλο Αλαν Πουλίδο να σηκώνουν μία κούπα, από την κοινή τους παρουσία στη Γουαδαλαχάρα.

Εάν κάτι τον χαρακτηρίζει είναι πως πρόκειται για άνθρωπο που δεν... κρύβεται. Θα βγει μπροστά, κάτι που αποκτά ξεχωριστή σημασία στα δύσκολα. Είναι χαρακτηριστικό ένα παράδειγμα που συνέβη παλαιότερα σε μία περίοδο που η Μοντερέι δεν πήγαινε καλά. Αρκετοί φίλοι της λοιπόν συγκεντρώθηκαν έξω από το προπονητικό με σκοπό να αποδοκιμάσουν τους παίκτες και ένας εξ' αυτών που βρέθηκαν στο «στόχαστρο» ήταν και ο Πιζάρο.

Οταν έφυγε από τις εγκαταστάσεις και με δική απόφαση στάθηκε μπροστά με τον κόσμο. «Αδερφέ είναι καλό που σταμάτησες. Σας βλέπουμε να χορεύετε. Δεν ήθελες να γυρίσεις», του είπαν σε ελεύθερη μετάφραση. Εκείνος τους άκουσε και απάντησε. «Και εγώ θέλω να κερδίζουμε όπως εσείς. Δεν επέστρεψα (σ.σ. ήταν στο δεύτερο πέρασμά του από τον σύλλογο) για βόλτα. Γιατί με κρίνετε έτσι μετά από μόλις τρία παιχνίδια; Τότε ήμουν ο καλύτερος παίκτης του κόσμου και τώρα ο χειρότερος;». Η κουβέντα εξελίχθηκε ομαλά τηρουμένων των αναλογιών, δεν αντέδρασε ακόμη και όταν του έβαλαν αυγά στο καπό (!) και ευρύτερα δείχνει άνθρωπος που κατανοεί την εξέδρα και δεν φοβάται την πίεση μίας μεγάλης ομάδας, όπως είναι και η ΑΕΚ.

Εκείνο το χρονικό διάστημα μίλησε και δημόσια για τη στάση του κόσμου. «Είμαι 'εντάξει' με τις απαιτήσεις των φιλάθλων. Δεν με ενοχλούν. Η Μοντερέι είναι ένα 'δύσκολο' club και όλοι ξέρουμε που βρισκόμαστε και τι πρέπει να κάνουμε. Μου αρέσουν οι απαιτήσεις του κόσμου».

Πλέον η ΑΕΚ θα γίνει, εκτός απρόοπτου, η 5η ομάδα της καριέρας του και η πρώτη στην Ευρώπη. Κατά καιρούς μάλιστα είχε αναφέρει πως θέλει να δοκιμάσει την τύχη του στη «Γηραιά Ηπειρο» και στην Ενωση θα συναντήσει τον γνώριμό του Ματίας Αλμέιδα, όπως και τον Ορμπελίν Πινέδα.

Οι αριθμοί και οι επιδόσεις του σε συλλογικό αλλά και Εθνικό επίπεδο προβάλουν και μάλλον είναι ιδιαίτερα «πλούσιοι», ενώ στο παλμαρέ του βρίσκονται αρκετοί τίτλοι και ατομικές διακρίσεις.

Συμμετοχές σε συλλογικό επίπεδο
Πατσούκα: 155 αγώνες/10 γκολ/13 ασίστ
Μοντερέι: 96 αγώνες/10 γκολ/8 ασίστ
Ιντερ Μαϊάμι: 62 αγώνες/7 γκολ/10 ασίστ
Τσίβας Γουαδαλαχάρα: 58 αγώνες/15 γκολ/10 ασίστ

Τίτλοι σε συλλογικό επίπεδο
Πρωταθλήματα Clausura: 2 (2016, 2017)
Πρωτάθλημα Apertura: 1 (2021)
Κύπελλο Clausura: 1 (2017)
Champions League Βορείου & Κεντρικής Αμερικής: 2 (2018, 2019)

Ατομικές διακρίσεις
Καλύτερος νεαρός παίκτης του Champions League Βορείου & Κεντρικής Αμερικής: 1 (2018)
Μέλος της καλύτερης ενδεκάδας του Champions League Βορείου & Κεντρικής Αμερικής: 1 (2018)
Μέλος της καλύτερης ενδεκάδας του πρωταθλήματος Μεξικού:1 (2019)
MLS All Star: 1 (2021)

Εθνική Μεξικό
Συμμετοχές: 38 (5 γκολ/6 ασίστ)
Gold Cup: 1 (2019)