«Τα FIFA δεν θα πεθάνουν ποτέ»: Μια βόλτα σ’ ένα από τα τελευταία video club της Αθήνας
Είναι πλέον επίσημο. Το FIFA, ένα από τα πιο ιστορικά ποδοσφαιρικά video games στην ιστορία της βιομηχανίας, αποτελεί πια παρελθόν. Η EA Sports έχασε τα δικαιώματα της χρήσης του ονόματος και των εμπορικών σημάτων και έτσι έπρεπε να εφεύρει έναν νέο τίτλο. Και κατέληξε στο EA Sports FC.
Πριν από μερικές μέρες κυκλοφόρησε και το πρώτο εξώφυλλο του νέου video game. Οι αντιδράσεις ήταν ως επί το πλείστον αρνητικές. Πώς, άλλωστε, να πείσεις όλους αυτούς τους εκατομμύρια fans της σειράς να τα αλλάξουν όλα και να παίξουν ένα νέο παιχνίδι, με νέο όνομα, νέα γραφικά και νέους χαρακτήρες;
Η ιστορία του FIFA κρατά από το 1993 όταν και κυκλοφόρησε το πρώτο video game της σειράς που έφερε τον τίτλο FIFA International Soccer. Έκτοτε, η EA Sports κυκλοφόρησε 28 παιχνίδια (χωρίς να βάζει κανείς στο λογαριασμό τα FIFA Street, World Cup και Mobile). Τα παλαιότερα είναι σήμερα ιδιαίτερα συλλεκτικά και κοστίζουν πανάκριβα.
«Μετά την κρίση και την επέλαση του ίντερνετ, πολλά από τα video clubs που νοίκιαζαν video games, έκλεισαν»
Υπάρχει, όμως, ένα ξεχασμένο video club στην Ομόνοια που έχει ακόμη μέχρι σήμερα τα περισσότερα από αυτά. Έτσι, λοιπόν, αποφασίσαμε να το επισκεφτούμε για να δούμε από κοντά τη μοναδική συλλογή, η οποία είναι, φυσικά, προς πώληση.
Στην είσοδο του House of DVD μάς υποδέχεται ο κ. Γιώργος που λειτουργεί το κατάστημα από το 2011. Μπορεί ο ίδιος να μεγάλωσε με Pacman και ουφάδικα, ωστόσο, έχει ακόμη στο σπίτι του μια κονσόλα που την ανοίγει πού και πού για να παίξει κανένα ματσάκι. Το μάτι μας πέφτει κατευθείαν στα ράφια που είναι γεμάτα με ρετρό παιχνίδια για το PlayStation 2, το PlayStation 3, το Xbox 360 και το PC.
Σε περίοπτη θέση βρίσκεται το FIFA 2003, το FIFA 2005, το FIFA 07, το FIFA 10. Ο χρόνος μπορεί να έχει φθείρει τα εξώφυλλα και τις ζελατίνες, ωστόσο, οι φιγούρες των ποδοσφαιριστών που σε κοιτούν κατάματα είναι πέρα για πέρα ευδιάκριτες. Και δεν μιλάμε για όποιους κι όποιους ποδοσφαιριστές, αλλά για πραγματικούς θρύλους του αθλήματος. Ντελ Πιέρο, Ανρί, Ρομπέρτο Κάρλος, Ροναλντίνιο, Γκικς, Ρούνεϊ. Και η λίστα δεν έχει τελειωμό.
Όπως εξηγεί ο ιδιοκτήτης του καταστήματος, τα περισσότερα από τα συγκεκρίμενα video games έφτασαν στα ράφια, ύστερα από το κλείσιμο τριγύρω video clubs που γνώρισαν την άνθισή τους κατά τα 90s και τα 00s. Μερικά από αυτά, μάλιστα, έχουν ακόμη πάνω τα ταμπελάκια με τα ονόματα των μαγαζιών που κάποτε ανήκαν.
«Μετά την κρίση και την επέλαση του ίντερνετ, πολλά από τα video clubs που νοίκιαζαν video games, έκλεισαν. Έτσι, λοιπόν, τα πουλούσαν πολύ φθηνά. Εμείς δεν το κάναμε ποτέ αυτό, μόνο πουλούσαμε. Τα παιχνίδια αυτά ήταν πολύ ακριβά στην αρχή και δεν είχαν όλη την οικονομική δυνατότητα να τα αγοράσουν. Οπότε διάλεγαν αυτή τη λύση».
Μόνο που, κατά τον ίδιο, αυτή η τακτική ήταν καταστροφική. «Ήταν ένα μοιραίο λάθος, γιατί πολλοί τα νοίκιαζαν και δεν τα επέστρεφαν ποτέ πίσω. Δεν υπήρχε τρόπος να τους βρουν ή να τους αναγκάσουν να τα γυρίσουν. Οπότε έμπαιναν μέσα χωρίς να το καταλαβαίνουν» προσθέτει.
Τα FIFA ήταν και παραμένουν μέχρι σήμερα μία από τις πρώτες επιλογές των επισκεπτών του καταστήματος. «Δεν πεθαίνουν ποτέ. Είναι πια συλλεκτικά. Ιδιαίτερα κιόλας μετά την ανακοίνωση πως σταματούν τη κυκλοφορία τους. Καλά δεν μιλάμε για τα παιχνίδια του PlayStation 1, έχουν εξαφανιστεί όλα. Το τελευταίο το έδωσα πριν από μερικές μέρες.
»Και, παρόλο που μπορούν να τα αναζητήσουν στο διαδίκτυο, πολλοί έρχονται εδώ γιατί θέλουν να βρουν το παλιό, το αυθεντικό. Με το κουτί του, το φυλλάδιο. Κι όχι απαραίτητα για να το χρησιμοποιήσουν απλά. Απλά για να το έχουν στο ράφι τους» σημειώνει.
Οι τιμές των FIFA, των Pro Evolution Soccer -τα οποία έχουν επίσης μεγάλη ζήτηση- αλλά και των λιγότερων γνωστών ποδοσφαιρικών video games, όπως για παράδειγμα του ανενεργού σήμερα This Is Football και του επίσης άσιμου (αλλά σούπερ καλτ) David Beckham Soccer, ξεκινούν από τα 2 ευρώ και μπορούν να φτάσουν ως τα 15.
Ακόμη κι αν είναι ιδιαίτερα φθηνά, υπάρχει αρκετός κόσμος που είναι παθιασμένος με αυτά αλλά αδυνατεί να τα αγοράσει. «Είναι περιορισμένες οι οικονομικές δυνατότητες των ανθρώπων σήμερα. Έρχονται σήμερα και σε ρωτάνε: “μήπως μπορείς να μου το κρατήσεις, να έρθω να το πάρω την επόμενη εβδομάδα που θα πληρωθώ;”. Δεν μπορείς να τους το αρνηθείς» παραδέχεται.
Οι περισσότεροι, όμως, πάντα έρχονται. Γιατί, όπως εξηγεί, το κυνήγι ρετρό video games είναι πάνω από όλα πάθος. Κι αυτό το πάθος δεν αλλάζει όσα χρόνια κι αν περάσουν. Όσα ονόματα κι αν αλλάξουν.
