Κωνσταντίνος Κουλιεράκης στο Gazzetta: «Η σχέση μου με τον Λουτσέσκου και το όνειρο του Champions League» (vid)

Ένα από τα πρώτα πράγματα που φρόντισε ο Μιχάλης Κουλιεράκης και η σύζυγός του, Κασσιανή, ήταν να βάλουν από μικρό τον Κωνσταντίνο στο δρόμο του αθλητισμού. Μέχρι τα πέντε του χρόνια είχε ασχοληθεί με το τένις και την κολύμβηση, αλλά στην περίπτωσή του Χανιώτη διεθνή στόπερ του ΠΑΟΚ, ισχύει αυτό που λένε πως «το μήλο κάτω απ’ τη μηλιά θα πέσει».

Ο πατέρας του έπαιξε μέχρι τα 35 του στα ερασιτεχνικά της Κρήτης, ως στόπερ μάλιστα, κυριολεκτικά ο Κωνσταντίνος μεγάλωσε μέσα στα γήπεδα. Κάπως έτσι πήγε στράφι η αγωνιώδης προσπάθεια της μητέρας του να μην ασχοληθεί με την μπάλα.

- Τα γονίδια από τον πατέρα σου, τελικά, έπαιξαν ρόλο ώστε να γίνεις ποδοσφαιριστής και όχι κάτι άλλο;

«Από μικρός ήθελα να είμαι στο γήπεδο. Προσπαθούσε η μητέρα μου να με οδηγήσει σε άλλα αθλήματα, αλλά εγώ πάντα έβρισκα τον τρόπο να ακυρώνω όλες τις προσπάθειες της».

- Αν δεν κάνω λάθος ήθελε να σε κάνει τενίστα;

«Ναι, αυτό ήταν το όνειρο της. Προσπάθησε να με κάνει να ασχοληθώ και με την κολύμβηση, αλλά δεν μου άρεσε καθόλου, στο τένις ξεκίνησα σε μια ακαδημία, αλλά βρήκα τον τρόπο να σταματήσω. Σε μια προπόνηση χτύπησα, έσχισα το φρύδι μου, όποτε είχα έτοιμη τη δικαιολογία για να μη συνεχίσω. Μετά από πολύ προσπάθεια γράφτηκα στην ακαδημία Δόξα Calcetto, που συνεργάζεται με τον ΠΑΟΚ».

- Το 2017 άρχισε ένα ταξίδι για τον Κωνσταντίνο Κουλιεράκη από τα Χανιά στη Θεσσαλονίκη και στον ΠΑΟΚ. Σ’ αυτό το ταξίδι έχεις ζήσει ότι ονειρεύτηκες;

«Απ’ όλα όσα έχω ονειρευτεί, ναι μπορώ να πω, έχουν υλοποιηθεί πάρα πολλά, αλλά συνεχίζω να ονειρεύομαι. Εξάλλου στα όνειρα ποτέ δεν μπαίνει ένα τέλος».

- Πάντως, το ταξίδι προς τη Θεσσαλονίκη πήρε πολλές αναβολές, παραλίγο να μη γίνει ποτέ…

«Όντως, έτσι είναι, δε μιλάμε για μια αναποδιά που μπορεί να συμβεί, τρεις φορές είχε κλειστεί από την ακαδημία το ραντεβού με τους ανθρώπους του ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη και τις τρεις φορές αναβλήθηκε εξαιτίας διαφόρων αιτιών, έφτασα στο σημείο να αναρωτιέμαι ότι κάτι γίνεται, κάτι είναι γραφτό και δεν πρόκειται να γίνει αυτό το δοκιμαστικό. Ευτυχώς, οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ ήξεραν για μένα και με περίμεναν, οπότε την τέταρτη φορά ταξίδεψα από τα Χανιά για τη Θεσσαλονίκη, με είδαν και αμέσως υπογράψαμε το πρώτο συμβόλαιο με την ομάδα».

- Πόσο δύσκολο ήταν το πρώτο διάστημα μακριά από τα Χανιά και την οικογένεια σου;

«Για τους γονείς μου ήταν δύσκολο να συμβιβαστούν με την ιδέα ότι ένα 14χρονο παιδί θα ζει μόνο στη Θεσσαλονίκη. Ωστόσο έβλεπαν το πόσο πολύ ήθελα να έρθω στον ΠΑΟΚ και να πετύχω, μόνο η πρώτη εβδομάδα προσαρμογής μου φάνηκε δύσκολη. Μετά όλα πήραν το δρόμο τους.

- Αλήθεια, πως είναι ένα παιδί 13-14 ετών να μαθαίνει ότι ο ΠΑΟΚ θέλει να τον αποκτήσει;

«Το έμαθα τελευταίος! Ο πατέρας μου από πολύ μικρό φρόντιζε να κρατάει πολύ χαμηλά την μπάλα, έτσι μου το είπε λίγο πριν φύγουμε για τη Θεσσαλονίκη. Δεν είχα χρόνο να το σκεφτώ, το μόνο που έκανα ήταν να ετοιμαστώ ώστε να αρπάξω την ευκαιρία που είχα μπροστά μου».

- Από εκείνη την ημέρα όλα τα βήματα μοιάζουν να έχουν γίνει πολύ γρήγορα. Πώς ήταν όλη αυτή η διαδρομή μέχρι την πρώτη ομάδα;

«Πέρασα πολλές δύσκολες στιγμές. Δεν ήταν εύκολα. Όπως κάθε αθλητής, αν δουλεύεις σκληρά, είσαι συγκεντρωμένος, έχεις βάλει στόχους και όνειρα, κάποια στιγμή όλα αυτά θα καταφέρεις να τα υλοποιήσεις».

- Ποιες ήταν οι δυσκολίες που συνάντησες το πρώτο διάστημα στη Θεσσαλονίκη μακριά από την οικογένειά σου;

«Δεν με δυσκόλεψε το γεγονός ότι ήμουν μακριά από τους γονείς μου, μόνος σε μια μεγαλούπολη. Αυτό που με δυσκόλεψε στο ξεκίνημα ήταν ότι στον ΠΑΟΚ ήρθα ως χαφ, παίζοντας ως “οκτάρι” ή “εξάρι” και στην πορεία έγινα στόπερ, όλη αυτή η διαδικασία να μάθω μια καινούργια θέση στο γήπεδο, σε συνδυασμό με τον πολύ μεγάλο ανταγωνισμό. Όμως, αυτό είναι και το ωραίο της υπόθεσης, ειδικά για όλα τα παιδιά μικρής ηλικίας, το να ξεπερνάς τις δυσκολίες που βρίσκονται μπροστά σου».

Ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης μεγάλωσε μέσα στην Τούμπα κάνοντας πολλές φορές το ball boy στους αγώνες του «Δικεφάλου». Κι όπως θυμάται το περίφημο ντέρμπι ΠΑΟΚ-ΑΕΚ με το γκολ του Φερνάντο Βαρέλα θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη του μικρού Χανιώτη ποδοσφαιριστή, που έζησε το θρίλερ εκείνης της βραδιάς σε απόσταση αναπνοής από τον βοηθό Ποντίκη!

Ξεχωρίζει τον Ροναλντίνιο και τον Μέσι, σε μια άλλη ζωή θα ήθελε να έχει δίπλα του στην άμυνα τον Πάολο Μαλντίνι, έβλεπε βιντεάκια στο YouTube με τον Σέρχιο Ράμος και τον Λαπόρτ για να μάθει τις κινήσεις τους, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που λένε ότι έχει ένα κορμί έτοιμο για να παίξει στην Premier League,

- Τελικά πως προέκυψε η θέση στο κέντρο της άμυνας, αφού είχες έρθει ως μέσος στον ΠΑΟΚ;

«Στον ΠΑΟΚ ήρθα ως ως “οκτάρι” και κατευθείαν στην Κ15 ο προπονητής με άλλαξε θέση και με έκανε “εξάρι”. Οι διαφορές δεν ήταν μεγάλες, αλλά στην κ17 ήρθε ο κ. Αλεξιάδης και μου είπε ότι από εδώ και στο εξής θα παίζεις στόπερ».

- Από ανάγκη προέκυψε η αλλαγή θέσης;

«Το πιθανότερο ήταν ότι έβλεπαν πως έχω όλα τα στοιχεία και τα χαρακτηριστικά να παίξω ως κεντρικός αμυντικός, έχω και το αριστερό πόδι που είναι πλεονέκτημα, μπορώ να πω ότι μόνο καλό μου έκανε αυτή η αλλαγή θέσης. Φυσικά μου πήρε λίγο καιρό να μάθω τη θέση, να προσαρμοστώ, με πολύ βοήθεια από τους προπονητές μου, αλλά και πολλές ώρες μπροστά σε έναν υπολογιστή να βλέπω βιντεάκια από μεγάλους παίκτες για να πάρω πράγματα…».

- Ποιους από τους κεντρικούς αμυντικούς σου άρεσε να παρακολουθείς;

«Κυρίως τους αριστεροπόδαρους κεντρικούς αμυντικούς. Έβλεπα πολλά βίντεο με τον Λαπόρτ της Μάντσεστερ Σίτι, εννοείται ότι έβλεπα τον Σέρχιο Ράμος, όλα αυτά με βοήθησαν χρόνο με το χρόνο να γίνομαι καλύτερος».

- Υπάρχει εξήγηση για το «success story» των ακαδημιών του ΠΑΟΚ από την οποία προέρχεσαι, όπως και πολλά άλλα παιδιά που έχουν προκύψει μέσα από την παραγωγική διαδικασία;

«Νομίζω ότι στις ακαδημίες του ΠΑΟΚ έχουμε τους καλύτερους ποδοσφαιριστές στην Ελλάδα, σημαντικό ρόλο παίζει το καλό τμήμα scouting και το δίκτυο που έχει στηθεί, η δουλειά που γίνεται από τους προπονητές σε κάθε ηλικιακή ομάδα, ενώ σημαντικό ρόλο έχουν παίξει οι ξενώνες και το Σπίτι των Ακαδημιών. Εκεί μαθαίνεις να είσαι ταπεινός, αντιλαμβάνεσαι ότι έχεις πάει εκεί για να πετύχεις έναν στόχο, σαν σύλλογος ο ΠΑΟΚ σε εμπνέει για να κατακτάς τίτλους και να πετυχαίνεις πράγματα μέσα από τη δουλειά».

- Τι ένιωσες όταν μπήκες για πρώτη φορά στην γεμάτη Τούμπα, έστω και ως ball boy, σε αγώνα του ΠΑΟΚ;

«Το θυμάμαι σαν τώρα. Στην αρχή είχα μπει ball boy σε πολλά παιχνίδια της σεζόν 2017-18 που είχαν γίνει κεκλεισμένων των θυρών, αλλά δεν θα ξεχάσω τι ένοιωσα όταν μπήκα στην κατάμεστη Τούμπα για το ντέρμπι με την ΑΕΚ. Ξαφνικά ένιωσα μέσα μου μια άλλη αύρα. Δυνατά συναισθήματα, που τα θυμάμαι ακόμα και σήμερα».

- Ήταν το περιβόητο ντέρμπι με το γκολ του Φερνάντο Βαρέλα που ακυρώθηκε στο τέλος…

«Ναι αυτό ήταν…»

- Ποια ήταν η αντίδραση σου βλέποντας να μπαίνει το γκολ και στη συνέχεια να ακυρώνεται;

«Με το που βάλαμε το γκολ, τα ball boy αρχίσαμε να τρέχουμε μέσα στο γήπεδο σαν τρελοί και να πανηγυρίζουμε! Ήμουν ακριβώς στο κέντρο του γηπέδου από την πλευρά του βοηθού που ακύρωσε το γκολ. Τα έβλεπα όλα μπροστά μου. Με το που σκόραρε ο Βαρέλα ακούμε ένα «γκοοοοοοοολ», τρελαθήκαμε! Μετά έγινε, ό,τι έγινε…».

Ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης συνυπήρξε με τον Γιάννη Κωνσταντέλια, τον Χρήστο Τζόλη, τον Γιώργο Κούτσια και πολλά ακόμα παιδιά από τις χρυσές φουρνιές των ακαδημιών του ΠΑΟΚ.

- Πως ήταν η μετάβαση από τις ακαδημίες στην πρώτη ομάδα μαζί με τον Γιάννη Κωνσταντέλια πέρσι το καλοκαίρι;

«Υπήρξα συμπαίκτης με τον Χρήστο Τζόλη και με άλλα παιδιά, όμως με τον Κωνσταντέλια είμαστε μαζί από την Κ15 μέχρι που έφτασε η στιγμή να ανέβουμε στην πρώτη ομάδα. Προσωπικά με βοήθησε πάρα πολύ η παρουσία μου για μία σεζόν στη δεύτερη ομάδα του ΠΑΟΚ. Αν και ήμουν ο πιο μικρός, έπαιξα σε ένα δυνατό πρωτάθλημα, όπως αυτό της Superleague 2, απέκτησα παραστάσεις παίζοντας δίπλα σε άνδρες, οπότε όταν κλήθηκα να συμμετέχω στην περσινή προετοιμασία, ήμουν έτοιμος να διεκδικήσω μια θέση στην ρόστερ της πρώτης ομάδας».

- Είστε μαζί με τον Γιάννη και στην Εθνική ομάδα. Η πορεία σας μοιάζει να είναι κοινή, δύο παιδιά από επαρχιακές πόλεις που βρέθηκαν στη Θεσσαλονίκη και τον ΠΑΟΚ.

«Είμαστε από μικροί μαζί, μέχρι τώρα όλα τα ζούμε πολύ έντονα, τόσο στον ΠΑΟΚ, όσο και στην Εθνική, συζητάμε πολύ όταν διαπιστώνουμε ότι ο ένας δεν είναι καλά, βοηθάμε ο ένας τον άλλον, είμαστε πολύ καλά μεταξύ μας».

- Περιέγραψε μου λίγο τα συναισθήματά σου όταν έμαθες ότι ο Ραζβάν Λουτσέσκου θα σου έδινε φανέλα βασικού στην πρεμιέρα του περσινού πρωταθλήματος κόντρα στον Παναιτωλικό;

«Η αλήθεια είναι πως δεν το περίμενα. Στα μέσα της εβδομάδας πριν από το παιχνίδι άρχισα από μόνος μου να το υποψιάζομαι, οπότε είπα μέσα μου “πρέπει να ετοιμαστείς γιατί μπορεί να παίξεις”, μέχρι που μια μέρα πριν από τον αγώνα, το έμαθα και για λίγο σάστισα, έκανα ντεμπούτο μέσα στην Τούμπα, ένα πολύ δυνατό συναίσθημα και χαραγμένο για πάντα στο μυαλό μου».

- Από τον ΠΑΟΚ Β’ στην πρώτη ομάδα, βασικός και αναντικατάστατος, κλήση στην Εθνική Ανδρών, όλα μοιάζουν να έχουν συμβεί πολύ γρήγορα και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.

«Όντως όλα έγιναν γρήγορα και κάπως απρόσμενα. Να φανταστείτε ότι την κλήση μου στην Εθνική Ανδρών την έμαθα καθοδόν για το ξενοδοχείο της Εθνικής Ελπίδων. Με πήρε τηλέφωνο ο Χρήστος Καρυπίδης και μου λέει “Κούλιε, φεύγεις και πας στην Ανδρών”! Έμεινα άφωνος. Δεν πρόλαβα να σκεφτώ τίποτα. Από τη μία μέρα στην άλλη όλα άλλαξαν. Βρέθηκα να κάνω προπονήσεις με παίκτες που μέχρι τότε τους έβλεπα μόνο στην τηλεόραση να παίζουν σε πρωταθλήματα του εξωτερικού».

- Θυμάσαι την πρώτη μέρα στην Ανδρών;

«Θυμάμαι ότι με υποδέχθηκαν πολύ καλά, όλα τα παιδιά με αγκάλιασαν και το βράδυ στο δείπνο είχε και το απαραίτητο τραγουδάκι….»

- Τελικά είναι τόσο πολύ δύσκολο να παίξεις σε μια ομάδα όπως ο ΠΑΟΚ;

«Στην πρώτη μου χρονιά υπήρξε μια επιβάρυνση, κυρίως ψυχολογική, την οποία δεν την καταλάβαινα, το σίγουρο είναι ότι παίζουμε σε μια μεγάλη ομάδα με πίεση, πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος σε κάθε προπόνηση, όχι μόνο στα παιχνίδια. Είμαστε ΠΑΟΚ. Ένας τεράστιος σύλλογος με υψηλές απαιτήσεις».

- Πάντως, όλοι αντιλαμβάνονται ότι κάτι έλειψε από τον ΠΑΟΚ την περσινή σεζόν και δεν κατάφερε να διεκδικήσει μέχρι τέλος το πρωτάθλημα και γνώρισε την ήττα στον τελικό του κυπέλλου από την ΑΕΚ.

«Στην περσινή σεζόν είχαμε μια πολύ καλή περίοδο, όπου όλα πήγαιναν… τρένο, ήμασταν καλά σαν ομάδα, αυτό που στο τέλος μας έλειψε ήταν η συνέπεια στα αποτελέσματα και το εύκολο γκολ. Αν βελτιωθούμε σ’ αυτούς τους δύο παράγοντες του παιχνιδιού, τότε θα μπορέσουμε να πάμε μπροστά και διεκδικήσουμε το κάτι παραπάνω».

Κάνοντας ο ίδιος το ψυχογράφημά του, μιλάει για δυναμισμό, για ένα παιδί που πάντα επικεντρώνεται στα θετικά, που δεν επιτρέπει στον εαυτό του να τον καταβάλλει μια αρνητική εξέλιξη και που πάντα έχει κατά νου πως «αν σκέφτεσαι αρνητικά, αρνητικά πράγματα θα σου συμβούν».

Οι «ασπρόμαυροι» ποντάρουν πολλά στον μόλις 19 ετών κεντρικό αμυντικό γι’ αυτό και φρόντισαν να «δέσουν» τον ταλαντούχο διεθνή ποδοσφαιριστή με συμβόλαιο έως τον Δεκέμβριο του 2026, στο οποίο δεν υπάρχει ρήτρα αποδέσμευσης, σε μια προσφιλή τακτική του ΠΑΟΚ με όλους τους νεαρούς και εξελίξιμους ποδοσφαιριστές του.

- Πως βλέπεις το ρόλο σου μέσα στην ομάδα;

«Είμαι ένα κομμάτι του ρόστερ της ομάδας και τίποτα παραπάνω. Μου αρέσει που βρίσκομαι στον ΠΑΟΚ, που δουλεύω και εξελίσσομαι καθημερινά μέσα από τις προπονήσεις».

- Ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης αισθάνεται ότι πρέπει να βελτιώσει κάτι στο παιχνίδι του;

«Ασφαλώς και πρέπει να βελτιώσω τις αδυναμίες μου, να γίνω ακόμη καλύτερος. Πρέπει να βάλω μέσα στο παιχνίδι και το δεξί πόδι, να μάθω ακόμα καλύτερα κάποιες αμυντικές τοποθετήσεις, πράγματα που αφορούν την τακτική ενός αγώνα, ποτέ δεν θα σταματήσει αυτό για κάθε ποδοσφαιριστή».

- Στέκεσαι μετά από τα παιχνίδια στα λάθη που ενδεχομένως έχει κάνει; Αγωνίζεσαι σε μια θέση, όπου το λάθος δεν συγχωρείται εύκολα.

«Δεν μπορώ να πω ότι αγωνίζομαι σε μια δύσκολη θέση, αγωνίζομαι σε μια πολύ υπεύθυνη θέση. Με το κάνω ένα λάθος οφείλω να το ξεχάσω. Ό,τι έγινε, έγινε, ποδόσφαιρο παίζουμε και το λάθος είναι κομμάτι του αθλήματος. Δεν μένω σε κάποιο λάθος. Υπάρχει συνέχεια στο παιχνίδι, δεν χρειάζεται και δεν πρέπει ένα λάθος να σου ρίχνει την ψυχολογία».

- Με ποιον συζητάς για την απόδοση σου μετά τα παιχνίδια;

«Με τον πατέρα μου συζητάω αρκετά, άλλωστε έχει παίξει και στην ίδια θέση με τη δική μου, ήταν στόπερ στα νιάτα του, αλλά δεξιοπόδαρος, οπότε συζητάω μαζί του. Δεν είναι αυστηρός μαζί μου, στις κουβέντες μας εγώ είμαι αυτός που επιμένει περισσότερο στο τι δεν έκανα καλά στο γήπεδο. Δεν μου αρέσει να στέκομαι στα όσα καλά έχω κάνει, κοιτάζω περισσότερο τι έκανα λάθος, ,μόνο έτσι θα μπορέσω να βελτιωθώ. Μπορώ να πω ότι είμαι πολύ σκληρός με τον εαυτό του. Όμως, μόνο έτσι θα καταφέρω να γίνω καλύτερος».

- Ποια είναι η σχέση σου με τον Ραζβάν Λουτσέσκου;

«Ο Ραζβάν Λουτσέσκου είναι ένας προπονητής που με έχει βοηθήσει πολύ. Καθημερινά ήταν εκεί, δίπλα μου! Με στήριξε και με βοήθησε να εξελιχθώ ως ποδοσφαιριστής, όπως και όλο το τιμ, ο Κριστιάνο Μπάτσι, ο Χρήστος Καρυπίδης, όλοι τους με βοήθησαν σ’ αυτή την πρώτη μεταβατική σεζόν μου. Με τον προπονητή, πάντως, μπορώ να πω ότι έχω μια πολύ ωραία σχέση».

- Θυμάσαι κάποια από τα πρώτα λόγια που σου είπε, μια συμβουλή που σου έδωσε;

«Αυτό που θυμάμαι πιο συχνά να μου λέει είναι ένα πράγμα: “Απλά, μπες μέσα και παίξε με την ποιότητα που έχεις ως ποδοσφαιριστής. Χωρίς άγχος, να είσαι συγκεντρωμένος στο 100% και όλα θα έρθουν από μόνα τους”. Το ποδόσφαιρο είναι θέμα μυαλού και ικανότητας. Ένα λεπτό να μη μείνεις συγκεντρωμένος μπορεί κάτι να γίνει που δε θα μπορείς να το διορθώσεις».

Ο 19χρονος κεντρικός αμυντικός του ΠΑΟΚ έμαθε πολλά πέρσι δίπλα στον Ϊνγκι Ίνγκασον, τον οποίο δε θα έχει φέτος στο πλευρό του, αλλά όπως λέει «έτσι είναι το ποδόσφαιρο». Εξάλλου και το δικό του όνομα ακούγεται πολύ έντονα στη μεταγραφική πιάτσα και ουκ ολίγες ευρωπαϊκές ομάδες έχουν στραμμένα πάνω στον «Κούλιε» τα βλέμματα τους.

- Πέρσι τέτοια εποχή ο αθλητικός διευθυντής του ΠΑΟΚ, Ζοσέ Μπότο, έλεγε ότι δεν σε παραχωρούν με λιγότερα από 15 εκατομμύρια. Τι μπορεί να σημαίνει όλο αυτό;

«Είναι πολύ όμορφο να αντιλαμβάνεσαι και να καταλαβαίνεις ότι η ομάδα σε υπολογίζει και πιστεύουν σε σένα. Προσωπικά είμαι ρεαλιστής και γνωρίζω αν αξίζω ή όχι τόσα χρήματα, είναι ωραίο να ακούς όλα αυτά, αλλά μέχρι εκεί».

- Είναι ρεαλιστικό το βήμα στο εξωτερικό και μια μεταγραφή σε ευρωπαϊκή ομάδα;

«Εννοείται πως είναι ρεαλιστικό. Κάθε ποδοσφαιριστής ονειρεύεται να παίξει στα μεγαλύτερα κλαμπ της Ευρώπης. Να παίξει στο Champions League».

- Ένα χρόνο μετά, πάλι στην Ολλανδία, όντως βασικός της πρώτης ομάδας, αλλά χωρίς τον Ίνγκασον δίπλα σου. Αλήθεια πως είναι χωρίς τον Ινγκι στο πλευρό σου;

«Προσωπικά είναι πιο εύκολα τα πράγματα, έχω προσαρμοστεί στην ομάδα, προέρχομαι από μια γεμάτη χρονιά, χωρίς αυτό να σημαίνει, ότι έχω επαναπαυτεί και δεν πρέπει να συνεχίσω να διεκδικώ πράγματα. Φέτος λείπει ο Ίνγκασον, με τον οποίο πέρσι παίξαμε μαζί όλα σχεδόν τα παιχνίδια. Ήταν πολύ σημαντικός άνθρωπος και συμπαίκτης ο Ινγκι. Καθημερινά με βοηθούσε πάρα πολύ, στις προπονήσεις, στους αγώνες, θεωρώ ότι ήταν ο ιδανικότερος παρτενέρ για την πρώτη μου χρονιά, ότι καλύτερο μπορούσε να βρεθεί στο δρόμο μου, μαζί φυσικά με τους προπονητές που με βοήθησαν πάρα πολύ, αλλά αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Ο Ίνγκι συνεχίζει σε άλλη ομάδα, εμείς συνεχίζουμε, έχουμε εξίσου καλούς παίκτες, ήρθαν και κάποιες ενισχύσεις, οπότε αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να δουλέψουμε σκληρά για να πάμε όσα καλύτερα μπορούμε τη νέα χρονιά».

- Σας αγγίζει όλη αυτή η μουρμούρα του κόσμου για μεταγραφές;

«Σαν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές δεν πρέπει να μας επηρεάζει, γιατί όλο αυτό το σκηνικό μπορεί να μειώνει τα υπόλοιπα παιδιά που είναι στην ομάδα και αγωνίζονται στις θέσεις για τις οποίες γίνεται τόση μεγάλη κουβέντα περί μεταγραφών. Για κάθε ομάδα, έτσι και τον ΠΑΟΚ, είναι καλό να υπάρχουν ενισχύσεις, να έρχονται ποιοτικοί ποδοσφαιριστές που θα βοηθήσουν όλο το σύνολο, την ομάδα να πάει μπροστά. Παραμένουμε ήρεμοι, δεν μας έχει επηρεάσει κάτι και προχωράμε…».

- Ούτε, φαντάζομαι, σας επηρεάζει όλη αυτή η κουβέντα που γίνεται τα τελευταία χρόνια περί συμμετοχής και ευκαιριών στα παιδιά από τις ακαδημίες του ΠΑΟΚ;

«Πέρσι παίξαμε πολλοί νεαροί παίκτες και αποδείξαμε ότι μπορούμε να σταθούμε σε μια ομάδα αυτού του επιπέδου, δεν ήταν κάτι που μας χαρίστηκε, προσπαθήσαμε αρκετά, δουλέψαμε, μας εμπιστεύτηκε ο προπονητής και ο οργανισμός ΠΑΟΚ, οπότε αν υπάρχουν και άλλα παιδιά που θα δείξουν ότι μπορούν να σταθούν, γιατί όχι να μην αποτελείται η βάση της ομάδας από νεαρούς Έλληνες παίκτες που θα προέρχονται από τις ακαδημίες. Κάθε ελληνική ομάδα θα το ήθελε αυτό που συμβαίνει στον ΠΑΟΚ».

- Ο ΠΑΟΚ θα είναι έτοιμος για τα δύο παιχνίδια με την Μπεϊτάρ;

«Ναι, θεωρώ ότι θα ήμαστε έτοιμοι. Δουλεύομαι σκληρά στις προπονήσεις συγκεντρωμένοι, ακολουθούμε τις οδηγίες του προπονητή, νομίζω ότι ο ΠΑΟΚ θα είναι έτοιμος για αυτά τα δύο παιχνίδια».
- Το περσινό πάθημα με τη Λέφσκι, φαντάζομαι, έχει γίνει μάθημα… Θα πάτε πιο υποψιασμένοι στα ματς με την Μπεϊτάρ.
«Ό,τι έγινε με την Μπεϊτάρ, έγινε… Αυτή η περίοδος ανήκει στο παρελθόν. Κοιτάμε μπροστά, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μας τι είχε συμβεί πέρσι με τη Λέφσκι, αλλά αυτή τη φορά θα είμαστε έτοιμοι».

Ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης είναι πρωταθλητής με την Κ17, δις πρωταθλητής με την Κ19, στην οποία προωθήθηκε πολύ νωρίς – την ίδια περίοδο συμμετείχε συχνά στις προπονήσεις της πρώτης ομάδας – είναι διεθνής από την Κ15.

Από εκείνη την εποχή συνυπάρχει με τον Γιάννη Κωνσταντέλια με τον οποίο είναι δωμάτιο στην προετοιμασία του ΠΑΟΚ στην Ολλανδία και τον ξέρει απέξω κι ανακατωτά.

- Μίλησε μου λίγο για τον Γιάννη Κωνσταντέλια…

«Τι να πω γι’ αυτό το παιδί… Τον γνωρίζω από πολύ μικρ, είναι ένα πολύ καλό παιδί, ένας ιδιαίτερος τύπος κάτι που φαίνεται μέσα στο γήπεδο με το ποδόσφαιρο που ξέρει. Σκέφτεται πολύ διαφορετικά τα πράγματα γύρω του, όπως και στην έξω του ζωή, κάτι που τον κάνει να φαίνεται ξεχωριστός. Είμαστε μαζί στο δωμάτιο, είναι ένας πολύ καλός μου φίλος».

- Μέχρι και ο Ραζβάν Λουτσέσκου έχει σταθεί στον τρόπο που ο Κωνσταντέλιας σκέφτεται μέσα στο γήπεδο.

«Όντως, σκέφτεται πολύ διαφορετικά τα πράγματα μέσα στο γήπεδο. Ξέρει ανά πάσα στιγμή που θα βρίσκεται ο συμπαίκτης του, που θα πρέπει να πασάρει την μπάλα, που να πασάρει, ακόμη και όταν κάνει λάθος μια πάσα, ξέρει γιατί έκανε το λάθος και τι δεν έπρεπε να έχει κάνει. Είναι ένας ξεχωριστός τύπος!»

- Άρα να υποθέσω ότι δεν σου προξένησε έκπληξη η πάσα-highlight που έδωσε προς τον Νάρεϊ στο ντέρμπι με την ΑΕΚ;

«Μέχρι και εγώ, που τον ξέρω, δεν πίστευα τι έχει κάνει! Είπα “δεν γίνεται αυτό”, αλλά όταν διαπίστωσα ότι ήταν αυτός που έδωσε την πάσα κατάλαβα τι είχε συμβεί. Ξέρω ότι μπορεί να κάνει τα πάντα με την μπάλα στα πόδια του».

- Πως είναι να παίζεις αντιμέτωπος με παίκτες όπως ο Μπαμπέ, ο Ντεμπελέ, ο Καμαβινγκά και ο Ζιρού; Το λέω αυτό με αφορμή τα εγκωμιαστικά σχόλια για τον Κουλιεράκη στο πρόσφατο Γαλλία – Ελλάδα 1-0.

«Μπήκα σε ένα δύσκολο σημείο του αγώνα, παίζαμε με 10 παίκτες λόγω της αποβολής του Μαυροπάνου, αλλά μπήκα με στόχο να βοηθήσω την Εθνική να ισοφαρίσει, δεν μπήκα μέσα απλά για να μπω, περιμένοντας να τελειώσει το παιχνίδι. Το σημαντικό για κάθε ποδοσφαιριστή είναι παραμένει ψύχραιμος όταν μπαίνει να παίξει μπροστά σε 80.000 κόσμο και απέναντι σε μια ομάδα υψηλού επιπέδου».

- Ποιος είναι ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης έξω από τα γήπεδα;

«Ο ίδιος που είναι και μέσα στο γήπεδο, μπορούν να το επιβεβαιώσουν όλοι οι φίλοι μου. Ένα απλό παιδί, που δεν έχει κάτι διαφορετικό από τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας μου».

- Μικρός ποια ομάδα υποστήριζες;

«Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ!»

- Παρακολουθείς καθόλου τένις;

«Όποτε τύχει θα καθίσω να δω ένα παιχνίδι τένις».

- Τσιτσιπάς ή Τζόκοβιτς;

«Τζόκοβιτς…».

- Τι σου αρέσει να κάνεις περισσότερο την ώρα που δεν είσαι στην προπόνηση ή σε κάποιο παιχνίδι;

«Χαλαρές βόλτες με την παρέα μου στη Θεσσαλονίκη. Ένα φαγητό και πολύ κινηματογράφος».

- Η Θεσσαλονίκη σου αρέσει σαν πόλη;

«Είναι πολύ όμορφη πόλη για να ζει ένας αθλητής».

- Χανιά ή Θεσσαλονίκη;

«Χανιά, δεν το συζητάω…».