ΠΑΟΚ, ανακαλύπτοντας τον Μάρκος Αντόνιο: Ο Βραζιλιάνος «Βεράτι» (vids)
Στην πόλη που μπορεί να υπερηφανεύεται για τη μεγαλύτερη πολιτιστική κληρονομιά στην ιστορία, τη Ρώμη, το να κουβαλάς στους ώμους σου ένα όνομα σαν του Μάρκος Αντόνιο δεν είναι κακό. Το αντίθετο.
Όπως ο διάσημος και δημοφιλής Ρωμαίος πολιτικός και ορόσημο της «αιώνιας πόλης», Μάρκος Αντόνιο, γνωστός κι ως ένας από τους εραστές της Κλεοπάτρας, έτσι και ο Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής με το ίδιο όνομα, επιχείρησε να αφήσει το στίγμα του στη Ρώμη. Δεν τα κατάφερε, αλλά η ιστορία του παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον. Μην ξεχνάτε ότι μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή μόλις 23 ετών.
Πριν ένα χρόνο ο Μάρκος Αντόνιο προσγειώθηκε ένα Δευτεριάτικο καλοκαιριάτικο πρωινό στο αεροδρόμιο Φιουμιτσίνο της Ρώμης έτοιμος να ξεκινήσει τη νέα του ποδοσφαιρική περιπέτεια με τη φανέλα της Λάτσιο. ‘Έξι ημέρες προτού γίνει 22 ετών ο Βραζιλιάνος μέσος ντύθηκε στα χρώματα των «Biancoceleste», μετά την ολοκλήρωση του deal με τη Σαχτάρ Ντόνετσκ που έφτανε τα 10 εκατομμύρια ευρώ (8 εκατομμύρια ευρώ, συν 2 εκατομμύρια σε μορφή μπόνους).
Ήταν η πρώτη μεταγραφή της νέας Λάτσιο του Μαουρίτσιο Σάρι. Υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο, με αποδοχές 900.000 ευρώ που θα μπορούσαν να φτάσουν γύρω στο 1,4 εκατ μαζί με τα μπόνους. Ο μικρόσωμος ποδοσφαιριστής έφτανε στην Ιταλία, μετά από αρκετά πολύ δύσκολους μήνες, που είχε περάσει στη Βραζιλία χωρίς να αγωνίζεται, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και της διακοπής κάθε αθλητικής δραστηριότητας.
«Ο φόβος και ο τρόμος σχεδόν μας κυριεύσαν, αλλά πάντα πιστεύαμε ότι θα βγούμε σώοι», έγραψε στο προσωπικό του προφίλ στο Instagram, τη μέρα που μαζί με άλλους δεκατρείς συμπαίκτες του, όλοι ξένοι, περνούσαν τα σύνορα και άφηναν πίσω τη φρίκη του πολέμου.
Ο Μάρκος Αντόνιο γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου 2000 στο Poçoes, μια πόλη της Βραζιλίας που ανήκει στην πολιτεία Bahia και έκανε τα πρώτα του βήματα στις ακαδημίες της Ατλέτικο Παραναένσε.
Η σωματική διάπλαση του δεν είναι επιβλητική, κάθε άλλο: με ύψος μόλις 166 εκατοστά αλλά με εξαιρετική ατομική τεχνική και διάβασμα του παιχνιδιού. Εκείνη την εποχή έμοιαζε ως η πιο σωστή κίνηση της Λάτσιο που έψαχνε τον αντικαταστάτη του Λούκας Λέιβα.
Ο Βραζιλιάνος είναι ένας σοβαρός, πειθαρχημένος, πλέι μέικερ που μπορεί να παίξει ως αμυντικός μέσος ή επιθετικός μέσος αν χρειαστεί , ένα τέλειο προφίλ ειδικά από την άποψη της εμπειρίας παρά το νεαρό της ηλικίας του. Με τη Σαχτάρ, βλέπετε, είχε προλάβει να μετρήσει 101 συμμετοχές, με 9 γκολ και πολλές παραστάσεις σε Champions League και Europa League.
Ολοι του έλεγαν ότι μοιάζει με τον Μάρκο Βεράτι
Το πέρασμα του ωκεανού από τη Βραζιλία στην Ευρώπη έγινε πριν ακόμα ο νεαρός Μάρκος Αντόνιο συστηθεί στους «μεγάλους» της χώρας του.
Είχε προλάβει το 2017 να κατακτήσει το Sudamericana με τη εθνική Νέων κάτω των 17 και μετά από δύο χρόνια, παρά το απογοητευτικό τουρνουά για τους μικρούς της «Σελεσάο», να μπει στην ιδανική ενδεκάδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο Νέων.
Αποφάσισε να δοκιμάσει νωρίς την τύχη του στην Ευρώπη. Είναι μία από τις πολλές περιπτώσεις ταλέντων που «κλέβουν» από τη Λατινική Αμερική πριν ακόμη γίνουν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Έτσι, πριν υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο με την Ατλέτικο Παραναένσε, το γραφείο που απέκτησε τα δικαιώματά του (TFM), τον πήγε στην Εστορίλ για να παίξει στην πορτογαλική Serie B. Η TFM εκείνη την εποχή ήταν ο ιδιοκτήτης της ομάδας…
Αρκούσαν κάποια report εξειδικευμένων σκάουτ και μόλις έξι συμμετοχές, προκειμένου η Σαχτάρ, που πάντα είχε στραμμένη την προσοχή στην αγορά της Βραζιλίας, να προσέξει τα προσόντα του δεκαοκτάχρονου ποδοσφαιριστή. Πέντε μήνες μετά την άφιξη του στη ζεστή Πορτογαλία, η ομάδα από το πολύπαθο Ντόνετσκ τον πήρε στην παγωμένη Ουκρανία, πληρώνοντας 3 εκατομμύρια ευρώ.
Από την αρχή έγινε βασικός πρώτα για τον Πάουλο Φονσέκα, μετά για τον Λουίς Κάστρο και τέλος για τον Ρομπέρτο Ντε Ζέρμπι, πρωταγωνιστής στο ουκρανικό πρωτάθλημα και στην Ευρώπη. Ήταν μια άκρως πετυχημένη τετραετία με κατακτήσεις δύο πρωταθλημάτων, ενός κυπέλλου και ενός σούπερ καπ, σε 101 συμμετοχές με την «πορτοκαλί» φανέλα, συμπεριλαμβανομένων 17 στο Champions League και 4 στο Europa. League.
Η Λάτσιο τον απέκτησε με στόχο να του δώσει τα κλειδιά της μεσαίας γραμμής, ωστόσο στην πράξη αποδείχθηκε ότι δεν του ήταν εύκολο να κερδίσει την εκτίμηση και την καρδιά του Μαουρίτσιο Σάρι.
🛬👀 Nice to see you, Marcos! #CMonEagles 🦅 pic.twitter.com/to1JRZZUSX
— S.S.Lazio (@OfficialSSLazio) June 20, 2022
Στη Σαχτάρ ήταν κεντρικός χαφ σε διάταξη 4-2-3-1, στη Λάτσιο έπρεπε να είναι ο πλέι μέικερ στην τριάδα της μεσαίας γραμμής. Ο Σάρι ονειρευόταν μια ποιοτική τριάδα με τον Μάρκος Αντόνιο, τον Μιλίνκοβιτς-Σάβιτς και τον Λουίς Αλμπέρτο. Κάποιοι συνέκριναν τον Βραζιλιάνο με τον Ραμίρες. Άλλοι έλεγαν ότι μοιάζει με τον Μάρκο Βεράτι. Σωματικά, όντως, θυμίζει πολύ τον μέσο της Παρί Σεν Ζερμέν: έχει ύψος 1,66, ζυγίζει 63 κιλά. Χαμηλό κέντρο βάρους, τρέξιμο, ταχύτητα, τεχνική και οπτική του παιχνιδιού.
Το παιχνίδι-ορόσημο μέσα στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» που τον έκανε διάσημο
Ο Βραζιλιάνος μέσος είχε τραβήξει την προσοχή του ευρύτερου ποδοσφαιρκού κοινού πριν από τρία καλοκαίρια, όταν οι διοργανώσεις της UEFA επανεκκινούσαν τέτοια εποχή, τέλη Αυγούστου, μετά το πρώτο lockdown.
Η Σαχτάρ του Λουίς Κάστρο είχε φτάσει στα ημιτελικά του Europa League και ο Μάρκος Αντόνιο ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες της διοργάνωσης.
Λίγους μήνες αργότερα, στον όμιλο του Champions League της επόμενης σεζόν, ο μικρόσωμος μέσος εντυπωσίασε απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης, σε έναν αγώνα όπου η ικανότητά του να ξεφεύγει από την πίεση και να συνδέεται με τους επιθετικούς οδήγησε σε μια ιστορική νίκη της Σαχτάρ με 2-3 μέσα στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου».
Ο Βραζιλιάνος είχε καταφέρει να ξεχωρίσει παρουσία της «Αγίας Τριάδας», Μόντριτς-Κασεμίρο-Κρόος και το φθινόπωρο του 2020 ήταν η περίοδος που το όνομά του κυκλοφόρησε περισσότερο από ποτέ στην ευρωπαϊκή πιάτσα.
Ένας δυναμικός μέσος με εκλεπτυσμένη τεχνική, που κάνει την μπάλα πιστό σύμμαχό του
Συχνά για να αναγνωρίσεις έναν ταλαντούχο παίκτη δεν χρειάζεται καν να εφεύρεις ένα εξαιρετικό παιχνίδι. Για κάποιους αρκεί να παρατηρήσουν πώς κινείται το σώμα οδηγώντας την μπάλα. Ο Μάρκος Αντόνιο έχει αντίσταση, ακόμη και σε ασήμαντες λεπτομέρειες όπως ο τρόπος που σηκώνει τους ώμους και κρατά τα χέρια του κοντά στον κορμό του, κάτι που προσδιορίζει τις ικανότητές του με την πρώτη ματιά. Είναι άυλες και ίσως ασήμαντες πτυχές της παρουσίας του στον αγωνιστικό χώρο, που όμως προδίδουν κάποια αυτοπεποίθηση με την μπάλα και με το παιχνίδι.
Όλες οι κινήσεις του εκφράζουν φυσικότητα, το παιχνίδι του μπορεί ακόμη και να φαίνεται «εύκολο» σε έναν περιστασιακό θεατή. Χάρη σε μια πολύ εκλεπτυσμένη τεχνική, που κάνει την μπάλα πιστό σύμμαχο ακόμα και υπό πίεση. Το πρώτο προσόν που τράβηξε τα βλέμματα στη Σαχτάρ ήταν ακριβώς ο τρόπος που κατάφερε στο δικό του μισό, να τραβάει την πίεση και να τη βγάζει από πάνω του.
Ο Μάρκος Αντόνιο δεν αφήνει ποτέ τον εαυτό του να πανικοβληθεί, είναι ένα ασφαλές σημείο ελέγχου από το οποίο μπορείς να περάσεις την μπάλα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Έχει πολλούς τρόπους να βρει τρόπο διαφυγής: μπορεί να ελέγξει και να περάσει την μπάλα με το αδύναμο πόδι, το αριστερό του πόδι και να τη μεταφέρει με το «καλό» δεξί του.
Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το χαμηλό κέντρο βάρους και μια ευκίνητη σωματική διάπλαση, του επιτρέπουν να διατηρεί τον έλεγχο και να γυρίζει για να βρει έναν ελεύθερο διάδρομο ακόμα και όταν βρίσκεται υπό πίεση στο γήπεδο. Ωστόσο, υπάρχει ένα μυστικό συστατικό, χάρη στο οποίο ο Βραζιλιάνος, όπως όλοι οι κορυφαίοι χαφ, μπορεί να εκφράσει το ποδόσφαιρό του με ευκολία, παρά το άγριο πρέσινγκ των αντιπάλων του: «Δεν μπορώ να σας πω πόσες φορές γυρίζω το κεφάλι μου και κοιτάζω στον αγώνα, αλλά προσπαθώ να το κάνω πάντα. Γιατί πρέπει να δω πού υπάρχει χώρος και να ξέρω πότε και από ποια κατεύθυνση έρχεται ο αντίπαλος», εξηγεί.
Ωστόσο, μην κάνετε το λάθος να τον χαρακτηρίσετε ως αμυντικό μέσο, γιατί έχει αποδείξει ότι είναι ικανός να μπει σε πιο «ριψοκίνδυνες» επιλογές στην πάσα, είτε πρόκειται για μακριές μπάλες είτε ξαφνικές μεγάλες μεταβιβάσεις. Στη νίκη με 2-3 στη Μαδρίτη, το πρώτο γκολ της Σαχτάρ ήρθε από τη δική του κάθετη πάσα τριάντα μέτρων προς το δεξί εξτρέμ και την μπάλα να προσγειώνεται ακριβώς στο πόδι του Σόλομον. καθώς κόβει διαγώνια, λίγο πριν ο Μιλιτάο τον φτάσει πάνω του: αν τον είχε τροφοδοτήσει πάνω στο τρέξιμο, ο αμυντικός της Ρεάλ σίγουρα θα είχε προλάβει να τοποθετηθεί μπροστά του.
Μπορεί να κινηθεί σε όλα τα σημεία του γηπέδου, χωρίς να περιορίζεται έξω από τη δική του περιοχή. Τα λόγια του Λουίς Κάστρο είναι ενδεικτικά: «Είναι ένα πολύ δυναμικό χαφ, σημείο αναφοράς της ομάδας. Έχει εξαιρετική υποδοχή, καλή πάσα και ευρεία όραση». Ο δυναμισμός είναι το θεμελιώδες χαρακτηριστικό του παιχνιδιού του, το χαρακτηριστικό που δίνει μια εντελώς διαφορετική διάσταση στην τεχνική του.
Ο 23χρονος Βραζιλιάνος είναι στην πραγματικότητα ένας μέσος σε διαρκή κίνηση, αναζητώντας πάντα νέους χώρους για να πάρει την μπάλα. Μετά την πάσα δεν μένει ποτέ ακίνητος και κινείται πίσω από τον αντίπαλο, για να δώσει στους συμπαίκτες του νέες επιλογές.
Ο Τάισον γνωρίζει πολύ καλά τι εστί «Μάρκος Αντόνιο»
Αν και μόλις 23 ετών έχει προλάβει, κλασικός Βραζιλιάνος γαρ, να παντρευτεί την εκλεκτή της καρδιάς του, Τζούλια, με την οποία έχουν αποκτήσει ένα παιδί, τον Μπράιαν Φίλιπ. Η Ρώμη έμοιαζε με επείγιο παράδεισο, μετά τη φρίκη του πολέμου στην Ουκρανία.
Κάτι ανάλογο ισχύει και για τη Θεσσαλονίκη, την πόλη που θα φιλοξενήσει τη φαμίλια του Μάρκος Αντόνιο για τους επόμενους δέκα μήνες. Και βλέπουμε...
Αν κάποιος πανηγυρίζει διπλά για τον ερχομό του Μάρκος Αντόνιο στον ΠΑΟΚ, αυτός δεν είναι άλλος από τον Τάισον.
Όχι μόνο επειδή ένας ακόμη Βραζιλιάνος (ο 25ος στην ιστορία του «Δικεφάλου») θα ντυθεί στα «ασπρόμαυρα», αλλά γιατί μαζί με τον κατά πολύ νεότερο συμπατριώτη του συνυπήρξαν τα προηγούμενα χρόνια στην Ουκρανία.
Οι δύο Βραζιλιάνοι έπαιξαν μαζί σε 41 αγώνες της Σαχτάρ, πανηγύρισαν τίτλους με την ομάδα από το Ντόνετσκ, γνωρίζει πολύ καλά ο ένας το παιχνίδι του άλλου, εξάλλου οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ φρόντισαν να μάθουν από τον Τάισον για το τι εστί Μάρκος Αντόνιο.
Με πληροφορίες από το «ultimouomo.com»