Δημητρίου και Τάι στο Gazzetta: Από τον Ροναλντίνιο στον Λιβάι Γκαρσία και τη «Συμφωνία της Βάρκιζας»!

Γυρνώντας το χρόνο σχεδόν δύο δεκαετίες πίσω, ο Δημητρίου μίλησε για τους ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς που έχει αναπτύξει με τον Ροναλντίνιο. «Τον έφερα για την κλήρωση του πρωταθλήματος το καλοκαίρι του 2005, γιατί τότε δούλευα στην ΕΠΑΕ. Πρόεδρος ήταν ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος και μου είχε ζητήσει ένα μεγάλο όνομα. Εγώ το πρότεινα χωρίς να τον ξέρω. Τον πήρα 100 φορές τηλέφωνο απάντησε στην 108η και μόλις του είπα «γεια σας από Ελλάδα...» μου λέει «από πού;;;» βάζει τα γέλια και το κλείνει.

Με τα πολλά, κάποτε με άκουσε, τον ψάρωσα γιατί πρόλαβα να του πω «ντροπή σου που μου κλείνεις το τηλέφωνο χωρίς να με γνωρίζεις». Τον ρώτησα πόσα ήθελαν για να έρθουν τον αδερφό του στην κλήρωση πρωταθλήματος, μου είπαν 300.000 και έφυγα απευθείας για Ντίσελντορφ. Εκεί βρίσκονταν τότε, γιατί έπαιζαν Βραζιλία-Γερμανία (σ.σ. 3-2 στον ημιτελικό του Confederations Cup στις 25 Ιουνίου του 2005). Έτσι του πήγα τα μισά χρήματα προκαταβολή στο ξενοδοχείο. Και τα δύο αδέρφια ο Ρομπέρτο και ο Ρόνι κάθισαν κάτω στο πάτωμα και μετρούσαν τα λεφτά! Βγάζουν μία δεσμίδα και λένε αυτά είναι για σένα. Τους λέω, ευχαριστώ πολύ δεν θα πάρω, γιατί δεν έχω συμφωνήσει κάτι τέτοιο. Τα συμφώνησα; Να τα πάρω. Αλλά τώρα, όχι. Μάλλον αυτό πρέπει να τους εντυπωσίασε.

Έμεινα εκεί και τις επόμενες ημέρες γιατί η Βραζιλία έπαιξε τελικό με την Αργεντινή (σ.σ. νίκησε 4-1 η Σελεσάο στις 29/6) και την επομένη τους βουτάω, πάμε απευθείας στο αεροδρόμιο και στην κλήρωση του πρωταθλήματος. Μετά το βράδυ πάμε Βέρτη, λέω του Σεφερλή να έρθει, λέω του Ρέμου να έρθει. Εκείνο το βράδυ ήταν και τα κορίτσια από το διαγωνισμό playmate και ήρθαν και έκατσαν μαζί μας στο τραπέζι. Έχει πάει 7:00 το πρωί και 9:00 ήταν η πτήση τους. Λέει ο Ροναλντίνιο δεν φεύγω! Τους λέω ‘δρόμο και οι δυο σας, δεν αντέχω άλλο!’

Αυτοί λέγανε συνέχεια Grecia Paraiso (Ελλάδα, παράδεισος)! Μου έλεγαν ‘είσαι αδερφός μας’ και τους απαντούσα καλά αυτά τα έχουμε ξανακούσει! Δεν πίστευα ότι έχει δημιουργηθεί βαθιά φιλία ή κάτι τέτοιο. Όμως, περνούν μερικοί μήνες και είμαι στην Κύπρο για μια μεταγραφή, νομίζω του Χάγκαν. Χτυπάει το τηλέφωνο, είναι ο Ρομπέρτο και μου λέει σε περιμένουμε με τον αδερφό μου στη Βαρκελώνη να σε φιλοξενήσουμε σπίτι μας. Φίλε δεν το πίστευα! Με περίμενε στο αεροδρόμιο ο Ρομπέρτο μαζί με τον Ρόνι και όπως καταλαβαίνεις ήταν 50 δημοσιογράφοι γιατί οπότε κινούνταν ο Ροναλντίνιο ακολουθούσαν όλοι. Από εκεί πήγαμε σε ένα μεγάλο τραπέζι που ήταν όλη η Μπαρτσελόνα και έβαλαν προς τιμήν μου το ‘Χέρια Ψηλά’ του Χατζηγιάννη που ακουγόταν πολύ εκείνη την εποχή. Νόμιζα ότι θα κάτσω 1-2 μέρες, όμως μου πήραν το διαβατήριο, το κλείδωσαν στο χρηματοκιβώτιο και μου είπαν δεν φεύγεις από εδώ! Πέρασα τις επόμενες ημέρες κοντά στην οικογένειά τους.

Δεινός ραλίστας στα νιάτα του, ο Δημητρίου βγήκε ζωντανός από ένα πολύ σοβαρό ατύχημα. Όμως αυτό στάθηκε η αιτία να απομακρυνθεί από το χώρο του ποδοσφαίρου. «Λάντσια και ξερό ψωμί! Είχα πανευρωπαϊκούς τίτλους, είχα διάφορα... Αναποδογύρισε το αμάξι, έπιασε φωτιά, από θαύμα γλύτωσα. Έμεινα δύο χρόνια ακίνητος. Τους παίκτες που είχα στην Κύπρο τους χάνω όλους και αρχίζω σιγά-σιγά να ξανάδημιουργώ όταν επέστρεψα στο ποδόσφαιρο αρκετά αργότερα. Για χρόνια έκανα άλλες δουλειές στο Ντουμπάι, στο Μαυροβούνιο, στη Βενετία και ήμουν μακριά από το ποδόσφαιρο. Ξαφνικά τελειώνουν τα πάντα και επιστρέφω στην Ελλάδα για να ξεκινήσω πάλι από το μηδέν το 2018. Είναι και η χρόνια που γνωρίζω τον Τάι και άλλαξε όλη η ζωή μου.

Στο συνεργάτη μου δίνω και το πορτοφόλι μου γιατί γνωρίζω ότι όχι μόνο θα το βρω με τα χρήματα που είχα αφήσει μέσα αλλά θα βρω και ένα ευρώ παραπάνω. Επειδή έχω περάσει δύσκολα, τέσσερις φορές όχι απλώς κινδύνευσα, έχω πάει στον άλλο κόσμο. Έχω κάνει και ακόμα και εγχείρηση στον εγκέφαλο 4,5 ώρες στο Ιατρικό και πραγματικά μου δίνεται η ευκαιρία να ευχαριστήσω και τον Μελισσανίδη και τον Μαρινάκη που με βοήθησαν πάρα πολύ. Ήταν αμέριστη η συμπαράστασή τους και ζητώ συγνώμη για την αγωνία που τράβηξαν. Η συνεργασία μας με τον Τάι είναι ένα μείγμα. Εγώ είμαι πολύ καλός στις σχέσεις και στο να ανοίγω το δρόμο. Ο Τάι έρχεται και τελειώνει το δρόμο με τους παιχταράδες που έχει. Μπορούμε να ανοίξουμε τις πόρτες σε οποιαδήποτε ομάδα στον κόσμο. Ο λόγος; Επειδή ξέρουν ότι είμαστε σοβαροί.

Μέσα από μία διαδρομή μεγαλύτερη των 20 χρόνων, ο Δημητρίου έχει καταφέρει να χτίσει σχέσεις εμπιστοσύνης με ορισμένους από τους πιο ισχυρούς παράγοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ειδικά με τον Βαγγέλη Μαρινάκη και τον Δημήτρη Μελισσανίδη έχουν αναπτυχθεί αισθήματα φιλίας τα οποία κρατούν εδώ και δεκαετίες. «Τους γνώρισα στο Μόντε Κάρλο, σε ματς Μονακό-ΑΕΚ πριν από καμιά 30αριά χρόνια. Ήμουν εμπορικός διευθυντής της ΑΕΚ τότε και τη σεζόν 2003/04 δώσαμε ένα σωρό παίκτες στην εθνική και σηκώσαμε το EURO. Άλλοι καιροί... Έπαιζαν πρώτα με την ψυχή και μετά με τα συμβόλαια, ο Ζαγόρ, ο Λύμπε, ο Κατσουράνης, ο Τσιάρτας, ο Λάκης, ο Μπορμπόκης, ο Κασάπης, ο Οκκάς, ο Γεωργέας, ο Ρούσεφ, ο Κωστένογλου, συγνώμη αν ξεχνώ κάποιους. Άστο, αυτοί δεν υπάρχουν! Ψυχάρες και τιμή μου που συνεργαστήκαμε».

Μερικά χρόνια αργότερα, ως ατζέντης πλέον, ο Δημητρίου εκπροσωπεί τον Άλμπερτ Ριέρα και άρχισε να συνεργάζεται στενά με τον Βαγγέλη Μαρινάκη. «Το 2011 δέχομαι ένα τηλεφώνημα από τη Γαλατασαράι για τον Ριέρα. Είχε παίξει ένα φιλικό ο Ολυμπιακός με την Γαλατά και τρελάθηκε ο ‘αυτοκράτορας’, ο Φατίχ Τερίμ. Πάει στον τεχνικό διευθυντή και του λέει ‘πάρε το ιδιωτικό αεροπλάνο και φέρε τον παίκτη πήγαινε και μη γυρίσεις χωρίς τον παίκτη’. Πόσα θέλετε; Δύο εκατομμύρια; Φτάσαμε 7! Αυτή ήταν η πρώτη μεταγραφή και έτσι άρχισε να δημιουργείται μία σχέση εμπιστοσύνης με τον Βαγγέλη Μαρινάκη ο οποίος είναι λογοτιμητής, παντελονάτος. Και του σαλονιού και του λιμανιού. Και ο Τάι την ίδια γνώμη έχει. Ο Μαρινάκης εάν είσαι σωστός σε αυτά που έχετε συμφωνήσει και αν δει ότι κάνεις τη δουλειά σου θα είναι και για σένα. Γιατί το πάθος του είναι ο Ολυμπιακός και πλέον και η Νότιγχαμ.

«Τα ίδια βέβαια και ο Μελισσανίδης. Ο λόγος του, συμβόλαιο. Μάγκας από τους παλιούς και γνήσιος. Τον ξέρω 27 χρόνια με αγαπάει και τον αγαπάω. Πιο δύσκολος στα deal, πιο δύσκολος στη συνεργασία με τους μάνατζερ δεν συμπαθεί το management γιατί θεωρεί ότι πρέπει να μιλάει κατευθείαν με τον παίκτη. Να συμφωνήσει πρώτα με τον παίκτη και αν τα βρει η όχι με τον μάνατζερ είναι άλλη υπόθεση. Αφού όποτε υπάρχει διαφωνία και τρελαίνεται, του λέω να ηρεμήσει και μου απαντάει: «Ρε Αντρέα δεν έχω δίκιο; Πες κι εσύ που είσαι... κανονικός!»

Μετά γνωρίσαμε τον κύριο Αλαφούζο, όποιος έχει τη δική του νοοτροπία, τη δική του λογική, ο Τάι τον ξέρει καλύτερα και έχει κάνει κάποια deal μαζί του. Εγώ μόνο μία φορά τον πήρα τηλέφωνο και του είπα «σου προτείναμε έναν παίκτη, τον Μαουρίτσιο, ο τεχνικός σου διευθυντής μας είπε ότι είναι συνταξιούχος. Διαφωνούμε και θέλουμε να ξαναδείς την υπόθεση. Θεωρούμε ότι ο παίκτης αυτός κάνει για τον Παναθηναϊκό». Μου απάντησε «ναι κύριε Δημητρίου, φέρτε τον παίκτη».

- Η σύνδεση με κάποια ομάδα, όπως έχει γίνει φέτος με τα πολλά deals στον Ολυμπιακό, δεν σας φοβίζει;
«Δεν έχουμε καμία προτίμηση σε κάποια ομάδα όμως η νοοτροπία μας είναι αυτή. Όταν δουλεύουμε μια συμφωνία για κάποια ομάδα είμαστε 100% συγκεντρωμένοι εκεί. Δεν το κρύβουμε ότι αυτό το διάστημα είμαστε πολύ κοντά στον Μαρινάκη. Έχουμε γνωρίσει την οικογένειά του, ο Μιλτιάδης είναι ένας απίστευτος μικρός που θα γίνει ίσως και καλύτερος από τον πατέρα του γιατί είναι ξύπνιος, γρήγορος έχει καλούς τρόπους. Μαθαίνει από τον πατέρα του ο οποίος του αφιερώνει χρόνο. Φυσικά και φοβάμαι τις αποτυχίες του Ολυμπιακού. Ήδη μας έχει τύχει σε αγώνα Ολυμπιακός - ΑΕΚ να είναι πολύ κακός ο Ροντινέι. Εκεί μαγκώνεσαι γιατί δεν είναι αυτός ο παίκτης που έφερες. Άρα εξυπακούεται ότι έχει αντίκτυπο στη δουλειά μας.

- Βλέπω ότι κάποιοι παίκτες ανήκουν σε άλλα γραφεία του εξωτερικού, αλλά χειριστήκατε εσείς τα δικαιώματά τους στην Ελλάδα. Πιστεύετε στις συνεργασίες στο χώρο των μάνατζερ;
«Ναι το πιστεύω. Αλλά έχω πολύ μεγάλη δυσκολία να συνεργαστώ με Έλληνες. Προσπάθησα πάρα πολύ ειλικρινά, αλλά σε απομακρύνουν σε σχέση με το εξωτερικό. Πιστεύω πάρα πολύ στη συνεργασία. Έλα να την κάνουμε μαζί τη δουλειά! Και σου απαντάει ‘δικός μου είναι ο παίκτης, θα την κάνω μόνος μου!’ Στο τέλος, μηδέν! Εγώ και βέβαια θα το έκανα για δικό μου παίκτη. Θα το έκανα με τούμπες! Το καλό των παικτών θέλουμε. Βέβαια σκεφτόμαστε την τσέπη μας, βέβαια θα πονέσουμε, αλλά από το μηδέν καλύτερα να πάρουμε ένα! Δεν χάνεις χρήματα, απλώς παίρνεις λιγότερα. Όχι όμως να κάνω jump in, να πετάγομαι δηλαδή μέσα στο deal και να λέω εγώ έφερα αυτή την ομάδα δώσε μου τον παίκτη».

- Αυτό συνέβη με τον Λιβάι;
Ναι! Δύο φορές!

- Πώς το αντιμετώπισες;
Άμα ρωτήσεις τον παίκτη θα σου πει εγώ εμπιστεύομαι τον Αντρέα και τον Τάι. Δεν ήταν θέμα εκατομμυρίων, γιατί η τελική απόφαση δεν ήταν δική μας. Ήταν της ΑΕΚ. Σέβεσαι τον οργανισμό και άμα σου πει ο Μελισσανίδης δεν τον πουλάω ούτε με 40, πάει να πει ότι δεν τον πουλάει!

- Δηλαδή ίσχυαν αυτά που έλεγε ο Μελισσανίδης;
Βέβαια, βέβαια.

- Τα σενάρια που βλέπουμε τώρα σχετικά με τον Πόνσε και ενδεχόμενη πώληση του Λιβάι δεν ισχύουν;
Αυτά είναι σενάρια τα οποία χτίζονται βάσει του βλέποντας και κάνοντας. Έτσι λειτουργούν όλες οι ομάδες από την Μπάγερν μέχρι τον Γιούχτα! Αυτή τη στιγμή δεν τον πουλάει. Θα τον πουλήσει όταν κρίνει ότι οι συνθήκες είναι ώριμες. Τίποτα δεν αποκλείεται. Το ποδόσφαιρο κάνει πάντα κύκλους και ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ.

- Πώς διαχειριστήκατε την ανανέωση;
Στην περίπτωση του Γκαρσία υπάρχει ο main agent ο οποίος είναι Ολλανδός κι εμείς έχουμε ένα ποσοστό. Είναι σε εισαγωγικά ο πατέρας του γιατί τον έχει από 15 χρόνων. Είναι ο Χάμφρι Νάιμαν και ο κύριος αυτός ήταν μάνατζερ του Τάι όταν ήταν ποδοσφαιριστής! Έτσι υπήρχε αυτή η ευνοϊκή συγκυρία και αναλάβαμε εμείς την εκπροσώπηση του Λιβάι στην Ελλάδα. Προέκυψε διαφωνία μεταξύ της ολλανδικής πλευράς και της ΑΕΚ όσον αφορά την ανανέωση. Κληθήκαμε, λοιπόν, εμείς να λύσουμε αυτή τη διαφωνία που ήταν έντονη. Δουλειά μας είναι. Ο Λιβάι είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος, ένα απίστευτο παιδί. Εκτός γηπέδων είναι αυτό που λέμε κοριτσάκι. Όποιο πρόβλημα και αν έχει αντιμετωπίσει, είναι πάντα με το χαμόγελο. Δεν είναι μόνος του, έχει οικογένειες που τον αγαπάνε και τον στηρίζουν. Για να φανταστείς κάναμε Χριστούγεννα οικογενειακά και τον ρωτάει ο αδερφός μου τι δουλειά κάνεις εσύ; Έβαλε τα γέλια ο Λιβάι! Έγινε λοιπόν μία διαχείριση η οποία θεωρώ ότι αν ήταν άλλοι μάνατζερ στη θέση μας δεν θα γινόταν. Ο παίκτης μας άκουσε και συμφώνησε.

«Η συμφωνία της Βάρκιζας»!

Ιστορικά η συμφωνία της Βάρκιζας αφορούσε την ανακωχή. Ακριβώς έτσι περιγράφει ο ίδιος ο Ανδρέας Δημητρίου τη βραδιά της 1 ης Αυγούστου, όχι μόνο γιατί προέκυψε «ανακωχή» με την ΑΕΚ στο θέμα του Λιβάι Γκαρσία, αλλά και επειδή τα πάντα διαδραματίστηκαν στο σπίτι του στη Βάρκιζα! «Δώδεκα η ώρα το βράδυ, σκάει στο σπίτι μου υψηλόβαθμο στέλεχος της ΠΑΕ ΑΕΚ, χτυπάει το κουδούνι και μου λένε οι γιοι μου ‘μπαμπά, δυο μαύρα τζιπ από κάτω’. Πάω στο θυροτηλέφωνο και μου λέει ’25 καλαμάκια σκέτα, 3 πατάτες, 15 νερά μικρά και φώναξε τον Τάι άμεσα. Συμφωνούμε τον Λιβάι για ανανέωση, τώρα!’

Τον παίρνω τηλέφωνο, έρχεται με τις σαγιονάρες έντρομος. Δεν μπορώ να σας περιγράψω τι έγινε. Κάναμε συνολικά τέσσερις παραγγελίες delivery και 147 τηλεφωνήματα στο Άμστερνταμ. Ο Τάι είχε έρθει με ταξί γιατί είχε αφόρτιστο το ηλεκτρικό του αμάξι και τέσσερις φορές κάλεσε ταξί για να φύγει, αλλά και τις τέσσερις το ακύρωσε. Φώναζε από κάτω ο ταξιτζής, ‘σήκω φύγε’ του έλεγαν από πάνω. Μετά από 5 ντεπόν που κατέβασε ο Τάι, μετά από τέσσερις 500άρες ασπιρίνες που πήρα εγώ, μετά από άπειρα... γαλλικά με απίστευτη ένταση και τους γείτονες να βγαίνουν στα μπαλκόνια και να διαμαρτύρονται, τελικά έχουμε deal!

Ο Τάι ήταν στο μπαλκόνι και μιλούσε με τον Ολλανδό και το ανακοινώνει ο γιος μου, του λέει ‘μπες μέσα, τα βρήκαμε’. Ο μικρός μου ο Τιμόθεος, που ακολουθεί τα χνάρια μας και σύντομα θα είναι συνέταιρος του Τάι, είναι έξω στη βεράντα και του λέει: ‘Έτσι θα είναι η δουλειά μας στο μέλλον;’. Με τον τρόπο αυτό έκλεισε η άγνωστη για τον κόσμο ‘Συμφωνία της Βάρκιζας’!

Τάι: «Το κλειδί είναι να λες την αλήθεια»

Στο σημείο αυτό μπήκε στη συζήτηση και ο Τάι, καθώς διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην υπόθεση του Λιβάι.
«Νομίζω ότι το κλειδί είναι ότι ακολουθούμε τη φιλοσοφία μας. Και η οποία συνοψίζεται στο να λέμε στους ποδοσφαιριστές την αλήθεια. Φυσικά αυτό σημαίνει ότι θα χάσουμε και κάποιους παίκτες γιατί μερικές φορές αυτά που λέμε δεν είναι αυτά που θέλουν να ακούσουν. Πάντως είναι αλήθεια ότι με αυτό τον τρόπο που δουλεύουμε παίρνουμε αρκετούς παίκτες γιατί καταφέρνουμε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη τους. Κοίτα τι έγινε με τον Λιβάι! Μας ρώτησε τι έπρεπε να κάνει. Στην αρχή παρατηρούσαμε τις εξελίξεις χωρίς να παρεμβαίνουμε. Όταν είδαμε ότι η υπόθεση άρχισε να παγώνει και τίποτα δεν κινούνταν, τότε ήταν που κάναμε παρέμβαση. Τότε μιλήσαμε με τον παίκτη, με το σύλλογο και τελικά τα καταφέραμε. Νομίζω ότι ήταν μία υπόθεση που άλλαξε το μέλλον της ΑΕΚ. Εκτός από τη Λανς, στο παιχνίδι ήταν και η Λιόν, ήταν και η Σοσιεδάδ, πολλοί σύλλογοι. Γενικά ήταν μία πάρα πολύ ευαίσθητη περίπτωση. Βάλαμε στο τραπέζι όλα τα δεδομένα. Εάν κάνουμε αυτό θα συμβεί αυτό, εάν πάρουμε έναν άλλον δρόμο θα συμβεί κάτι άλλο. Σαν μία παρτίδα σκάκι. Φτιάξαμε όλα τα πιθανά σενάρια και τελικά αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε ένα δρόμο που θα τους άφηνε όλους ευχαριστημένους. Και φυσικά διατηρήσαμε μία πολύ καλή σχέση με το club, γιατί είμαστε σίγουροι ότι πολύ σύντομα θα έχουμε κι άλλες καλές προτάσεις για αυτόν τον παίκτη. Η ΑΕΚ είναι σπουδαίος σύλλογος, άρα και το νέο συμβόλαιο που υπέγραψε ο παίκτης δεν είναι μικρή υπόθεση».

- Πώς διαχωρίζονται οι business από τη φιλία και την εμπιστοσύνη;
Ο Αντρέας είναι αυτός που κρατάει την ισορροπία μεταξύ φιλίας και επαγγελματισμού. Εγώ είμαι περισσότερο στο πεδίο των διαπραγματεύσεων. Ο Αντρέας είναι στην επικοινωνία. Είμαστε εντελώς διαφορετικοί ως χαρακτήρες. Έτσι πρέπει να είναι, η αντίθεση αυτή μας βοηθάει πολύ στη δουλειά μας. Με τον Ροντινέι, τον Σκάρπα, τον Ραμόν έχουμε πολύ καλές σχέσεις, ζεστές σχέσεις. Όμως είμαστε επαγγελματίες και μας εμπιστεύονται ο Ολυμπιακός και η Νότιγχαμ. Δεν είμαστε με κάποια ομάδα, μας εμπιστεύονται γιατί βλέπουν το αποτέλεσμα. Η φιλία είναι ένα θέμα, οι business και ο επαγγελματισμός είναι ένα άλλο. Εάν δεν κάνεις σωστά τη δουλειά σου, ιδιαίτερα απέναντι σε τέτοιες προσωπικότητες, θα βρουν κάποιον άλλον. Κάθε μέρα την πόρτα τους χτυπούν 100 agents. Άρα είτε πετυχαίνεις σε αυτό που σου ζητάνε, είτε χάνεις την ευκαιρία. Τόσο απλό είναι.

- Ποια θεωρείτε ότι είναι η μεγαλύτερη επιτυχία σας σε αυτά τα τέσσερα χρόνια συνεργασίας;
Ο Λιβάι αναμφισβήτητα! Φέραμε έναν παίκτη των 2-2,5 εκατομμυρίων και σήμερα έφτασε στο σημείο η ΑΕΚ να αρνείται πρόταση 27 εκατομμυρίων.

Στο σημείο αυτό παρεμβαίνει ο Δημητρίου:
«Ο Τάι ήταν αυτός που πίεζε σαν τρελός τον Λυμπερόπουλο να πάρει τον Γκαρσία όταν είχε μείνει ελεύθερος από την Άλκμααρ. Αυτό δεν το έχει γράψει κανείς».

Συνεχίζει ο Τάι:
«Ναι πράγματι, τον προτείναμε το 2019 και του λέγαμε «πάρε τον παίκτη, πάρτον, είναι ελεύθερος». Τότε ο Λυμπερόπουλος ήταν πάρα πολύ διστακτικός και είπε «εντάξει ας του δώσουμε 10.000 το μήνα». Του λέω «έλα ρε φίλε κάνε μία σοβαρή προσπάθεια να φέρεις τον παίκτη». Τελικά δεν την έκανε. Δεν του ρίχνουμε ευθύνες γιατί μία μεταγραφή είναι πάντα ένα στοίχημα. Δεν πίστεψε τον παίκτη, εκείνος πήγε στο Ισραήλ και ένα χρόνο μετά τον αγόρασαν. Στο μεταξύ είχαμε φέρει τον Καρέρα στην ΑΕΚ και όταν του δείξαμε το βίντεο του Λιβάι έπαθε πλάκα και θυμάμαι είπε “εύχομαι αυτό που βλέπω να είναι αληθινό“. Δεν μπορούσε να το πιστέψει.

O Λυμπερόπουλος είχε απορρίψει τον Λιβάι Γκαρσία το καλοκαίρι του 2019. Πέρασε ένας χρόνος και οι Δημητρίου-Τάι έκαναν την πρώτη τους μεταγραφή στην ΑΕΚ, όμως αυτή αφορούσε έναν παίκτη, το πέρασμα του οποίου έχει αποκτήσει χαρακτήρα ανέκδοτου: Μπράιτ Ενομπακάρε!

- Ποια είναι τα λάθη που έχετε κάνει;
Τα λάθη μας... Πολύ δύσκολη ερώτηση... Μπορεί να έχουμε προτείνει λάθος παίκτες σε λάθος χρονικό σημείο. Μπορεί να προτείνουμε ποδοσφαιριστές οι οποίοι πνευματικά και ψυχολογικά να μην βρίσκονται στο ανάλογο επίπεδο, καθώς δεν είναι δυνατόν να μπορούμε να ελέγχουμε τα πάντα. Το είχαμε κάνει με έναν παίκτη που φέραμε στην ΑΕΚ τον Ενομπακάρε, αλλά ακόμα και σε αυτή την περίπτωση βρήκαμε λύση. Φανταστείτε μάλιστα ότι αυτή ήταν η πρώτη μεταγραφή που κάναμε μαζί! Δηλαδή ξεκινήσαμε εντελώς στραβά και έπρεπε να κάνουμε το παν για να το επιδιορθώσουμε. Δεν είχαμε τσεκάρει το προσωπικό του background, τη συμπεριφορά του εκτός γηπέδου. Έτσι μόλις ήρθε εδώ, ήταν καταστροφή! Η ΑΕΚ διαχειρίστηκε πολύ σωστά το θέμα. Εμείς αυτό που φροντίσαμε να κάνουμε είναι να τον πείσουμε να ολοκληρώσει το συμβόλαιο του χωρίς να πάρει χρήματα και να φύγει. Άρα και εκεί φροντίσαμε να μην χάσει η ΑΕΚ από ένα δικό μας λάθος γιατί εμείς ήμασταν υπεύθυνοι για τον παίκτη. Κάποιος άλλος agent μπορεί να έλεγε, ‘εντάξει, αλλά ο παίκτης έχει ακόμα δύο χρόνια συμβόλαιο, άρα ας βρούμε μία λύση’. Όμως εμείς, γνωρίζοντας κυρίως ότι το δίκιο το είχε η ΑΕΚ, σταματήσαμε αμέσως τη συνεργασία μαζί του και φροντίσαμε να μην ζημιωθεί ο σύλλογος. Νομίζω τώρα είναι στην Ουκρανία!

Παρεμβαίνει ξανά ο Δημητρίου για να εξηγήσει: “Επίσης φιλοσοφία μας είναι να αποζημιώνεται πάντα η ομάδα για έναν παίκτη που παίρνουμε. Εάν δηλαδή ο παίκτης δεν πάει καλά, μετά θα μας βγει η πίστη να βρούμε τρόπο να τον πουλήσουμε και να βγάλει η ομάδα χρήματα. Δες την περίπτωση του Κανέ. Ο Ολυμπιακός κέρδισε χρήματα. Νιώθουμε υπεύθυνοι και υπόλογοι απέναντι στο σύλλογο. Άρα σε τέτοιες περιπτώσεις δεν σκεφτόμαστε καθόλου τον εαυτό μας και την προμήθεια μας. Ολυμπιακός τον αγόρασε 600.000 και τον πούλησε στην Πάφο ένα εκατομμύριο, άρα όχι απλώς δεν έχασε αλλά κέρδισε».

Την ώρα της συνέντευξης ο Τάι προτείνει συνέχεια των Ραμόν σε διάφορες ομάδες και ανταλλάσσει μηνύματα. «He needs to play he needs to leave», εξηγεί για τον Βραζιλιάνο μπακ του Ολυμπιακού (και πλέον της Εσπανιόλ).

- Ποιο είναι ένα καλό ποσοστό αποδοχής παικτών που προτείνετε;
«Σχεδόν 20%, όχι, όχι ίσως και λιγότερο... 10%! Δηλαδή βλέπετε ότι όσο μιλάμε έχω στείλει μηνύματα σε 10 διαφορετικούς συλλόγους προτείνοντας τον Ραμόν. Εάν ένας από αυτούς μου απαντήσει θετικά και ξεκινήσει η διαπραγμάτευση, είναι επιτυχία. Αλλά πρέπει να καταλάβετε ότι οι προτάσεις δεν γίνονται τυχαία. Πρώτα παίρνω το πράσινο φως από τον scout με τον οποίο συνεργαζόμαστε ότι ένας παίκτης αξίζει. Στη συνέχεια πρέπει να ξέρω σε ποια πρωταθλήματα και σε ποιες ομάδες ταιριάζει ο συγκεκριμένος παίκτης, αλλά βέβαια και ποιες είναι οι ανάγκες των ομάδων. Για παράδειγμα δεν μπορώ να προτείνω ένα καθαρό δεξιό μπακ σε ομάδα που παίζει 3-5-2. Θέλω κάποιον που να παίζει όλη την πλευρά. Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά αρχίζω να το προτείνω.

- Βλέπω ότι δεν υπάρχουν Έλληνες στο ρόστερ σας;
Προς το παρόν όχι. Κοιτάζουμε όμως την αγορά με πολύ ενδιαφέρον και τώρα είμαστε κοντά να συνεργαστούμε με έναν νεαρό από τον Παναθηναϊκό. Πιστεύουμε ότι υπάρχει ταλέντο, απλώς τώρα είναι μία πολύ δύσκολη περίοδος και δεν έχουμε το χρόνο να δώσουμε μεγαλύτερη βάση σε αυτό. Χρειάζεται να αφιερώσουμε πολλές ώρες να δούμε αγώνες των πρωταθλημάτων Κ19 και Κ17 αλλά σίγουρα πιστεύω πολύ στους νεαρούς Έλληνες παίκτες. Έχουμε πλάνο να συνεργαστούμε με scout ο οποίος θα έχει την αποκλειστική εποπτεία του αυτά τα πρωταθλήματα.

- Τάι, πιστεύεις ότι το ποδόσφαιρο οδεύει πλέον κατεύθυνση της εξέλιξης και τις μεταπώλησης παικτών;
Ναι, συμφωνώ. Πιστεύω μάλιστα ότι η Ελλάδα πρέπει να βελτιωθεί πολύ σε αυτό τον τομέα. Πάρα πολύ! Πρέπει οι ομάδες να δημιουργούν, να εξελίσσουν και να πουλάνε ποδοσφαιριστές. Δεν έχουν αυτή τη φιλοσοφία εδώ. Δεν έχουν την υπομονή να περιμένουν έναν παίκτη. Έτσι οι ομάδες αγοράζουν κάποιους για να παίξουν άμεσα. Δεν πρέπει όμως να συνεχίσουμε έτσι, πρέπει σε κάποια στιγμή οι σύλλογοι να γίνουν αυτοχρηματοδοτούμενοι, πιο υγιείς. Στη Βραζιλία 17χρονοι παίζουν άμεσα στην πρώτη ομάδα.

Αντρέας Δημητρίου: Το ποδόσφαιρο αλλάζει. Τώρα 20 ετών είσαι πλέον μεγάλος και έτοιμος να κάνεις μεταγραφή. Στην Αγγλία η Μάντσεστερ Σίτι, η Γιουνάιτεντ, η Τσέλσι βάζουν συνεχώς παίκτες κάτω των 20 ετών. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο, μπες μέσα και παίξε. Ο Βαγιανίδης για παράδειγμα, έπρεπε να παίζει πέρσι, έπρεπε να παίζει πρόπερσι. Γιατί να περιμένεις μέχρι τα 22; Μιλάμε για Έλληνες νεαρούς. Πώς θα πάμε εμείς να προτείνουμε κάποιον παίκτη σε ομάδα του εξωτερικού και να δείξουμε τα στατιστικά του και τις συμμετοχές του σε επίπεδο Α κατηγορίας; Zero! Μηδέν! Άρα μας λέει ο άνθρωπος από το εξωτερικό «αυτός πώς θα παίξει σε εμάς, αφού δεν παίζει ούτε στη χώρα του». Όμως είναι μία πολύ μεγάλη αγορά οι νεαροί Έλληνες παίκτες. Από το μηδέν καλύτερα το ένα! Μπορεί να δημιουργηθεί μία ολόκληρη αγορά.

Τάι: «Αν ήμουν πρόεδρος ενός συλλόγου θα το είχα αυτό ως πολιτική και ως κανόνα. Στην αρχική ενδεκάδα της ομάδας μου να υπάρχει πάντα ένας παίκτης από τις ακαδημίες. Επίσης πάντα στο ρόστερ της πρώτης ομάδας τουλάχιστον τρεις-τέσσερις από τις ακαδημίες οι οποίοι θα έπαιρναν συγκεκριμένο αριθμό συμμετοχών. Αλλά βλέπω ότι ο κόσμος δεν έχει την υπομονή να περιμένει και να υποστηρίξει τα νέα παιδιά. Είναι πάρα πολύ δύσκολο για αυτούς.

Έχουμε πάνω από 20 παίκτες των οποίων κατέχουμε το 100% των δικαιωμάτων. Σε άλλους όπως ο Γκαρσία ο Σκάρπα, ο Ραμόν έχουμε ένα ποσοστό, ενώ άλλους απλώς τους βοηθήσαμε να κάνουν τη μεταγραφή στην Ελλάδα όπως ο Ροντινέι.

Αντρέας Δημητρίου: «Αυτό εξηγεί και τη φιλοσοφία μας για την οποία μίλησα πριν. Ακόμα και το 10% ενός παίκτη να έχεις, είναι μέρος της οικογένειά σου. Έτσι συνεργαζόμαστε με μάνατζερ από το εξωτερικό, αλλά για να κάνουμε το ίδιο με Έλληνες παραμένει πολύ δύσκολο σχεδόν αδύνατο.

Τάι: Και όχι μόνο με τους Έλληνες. Και οι Βραζιλιάνοι είναι… φρικτοί, ενώ οι χειρότεροι είναι οι Αργεντινοί!