Μοργκάν Σναϊντερλάν: Το πουλέν του Ποτσετίνο που έχασε τον εαυτό του στη Γιουνάιτεντ του Φαν Χάαλ

Κατάγεται από ένα μικρό χωριό 800 κατοίκων στην Αλσατία. Ο πατέρας του ήταν κεραμοποιός και η μητέρα του οικειακή βοηθός. Μια τυπική οικογένεια της εργατικής τάξης.

Από πολύ μικρή ηλικία απολάμβανε να παίζει ποδόσφαιρο στο δρόμο μαζί με τους φίλους τους. Από όταν ήταν τεσσάρων χρονών ζήτησε από τους γονείς του να τον γράψουν σε μια ομάδα. Όλες οι ομάδες του χωριού τον απέρριψαν καθώς ήταν ακόμα πολύ μικρός για να γίνει μέλος ομάδας.

Ένας φίλος του πατέρα του τον ενημέρωσε πως το Στρασβούργο έκανε κάποιες δοκιμαστικές προπονήσεις. Οι γονείς του... σοκαρίστηκαν όταν ο προπονητής του τους είπε μετά το δοκιμαστικό «Πότε μπορεί να ξεκινήσει;»

Φυσικά τα πράγματα δεν ήταν εύκολα ο πατέρας του δούλευε σκληρά και η μητέρα του δεν μπροούσε να τον πηγαινοφέρνει κάθε μέρα σε μια απόσταση 40 λεπτών. Τη λύση έδωσαν ο παππούς του και ο πατέρας ενός φίλου του.

Ο πατέρας του ήταν οπαδός του Στρασβούργου και του «κληρονόμησε» αυτή την αγάπη. Ο ξάδερφός του και ο θείος του τον πήγαιναν στα παιχνίδια της πρώτης ομάδας. Μέχρι την ηλικία των 10 ετών ήταν ball boy. Μάλιστα σε μια δύσκολη εποχή που η ομάδα έφτασε μέχρι την 5η κατηγορία, αλλά παρόλα αυτά 15.000-20.000 άτομα πήγαιναν στους αγώνες.

Στα 13 του μετακόμισε για να ζήσει στην ακαδημία του Στρασβούργου. Στα 16 του, ήταν ο νεότερος παίκτης που πήρε επαγγελματικό συμβόλαιο.

«Ήμουν στην πρώτη ομάδα στα 17 μου στη δεύτερη κατηγορία, αλλά έπαιξα μόνο μερικά παιχνίδια. Ήμουν καλός με την μπάλα στα πόδια αλλά ίσως δεν ήμουν αρκετά aggressive και ήμουν ανυπόμονος. Δεν ήθελα να είμαι στον πάγκο, ένιωθα έτοιμος γιατί η ομάδα δεν πήγαινε πολύ καλά. Αποφάσισα να φύγω γιατί ήθελα να παίξω ποδόσφαιρο σε επίπεδο πρώτης ομάδας», ανέφερε ο Σναϊντερλάν σε συνέντευξη του στο Athletic.

Η επιλογή του να μετακομίσει στη Σαουθάμπτον το 2008, σε ηλικία 19 ετών, ήταν, επιφανειακά, περίεργη. Πάντως στην αρχή ούτε ο ίδιος ήταν ιδιαίτερα ενθουσιασμένος για να συνεχίσει την καριέρα του στους Άγιους.

Ήταν διεθνής με τα τμήματα των Τρικολόρ U16, U17, U18, U19 και U20, οπότε το όνομα του είχε παίξει ήδη στη μανατζερική πιάτσα. Κλαμπ όπως η Τσέλσι και η Άρσεναλ είχαν εκφράσει ενδιαφέρον όμως ήξερε πως σε αυτή την ηλικία δεν μπορούσε να μπει στο ροτέισον της πρώτης ομάδας. Αυτός ήθελε να πάει κάπου που θα παίζει κάθε εβδομάδα.

Η Σαουθάμπτον του προσέφερε ακριβώς αυτό. Θέση στην πρώτη ομάδα. Ήταν πρόθυμοι να τον στηρίξουν και στα λάθη του και να τον βοηθήσουν να γίνει καλύτερος. Εκείνη την εποχή οι Άγιοι δεν είχαν το πιο δυνατό πορτοφόλι αλλά τις 1,2 εκατομμύρια λίρες που έδωσαν για να τον αγοράσουν από το Στρασβούργο δεν τις λες και λίγες.

Φυσικά όπως κάθε αρχή έτσι και αυτή ήταν δύσκολη. Ήταν ένα παιδί, μόνο του, που δεν ήξερε αγγλικά και από την άλλη κανείς δεν ήξερε γαλλικά. Για την προσαρμογή του τον βοήθησαν οι άνθρωποι του κλαμπ, ενώ για να έχει μεγαλύτερη τριβή με τη γλώσσα έβλεπε αγγλόφωνες ταινίες και άκουγε ανάλογη μουσική.

Τον νεαρό Γάλλο στήριξαν και οι συμπαίκτες του. Περισσότερο οι Άνταμ Λαλάνα, Λόιντ Τζέιμς και Τζέικ Θόμσον. Τον πήγαν να αγοράσει τηλέφωνο, τον μετέφεραν στις προπονήσεις και τον βοηθούσαν να μάθει τη γλώσσα. Βέβαια η πρώτη λέξη που του έμαθαν ήταν η γνωστή βρισιά από «f».

Η πρώτη του χρονιά στο Νησί δεν πήγε όπως ονειρευόταν. Η Σαουθάμπτον έπεσε από την Championship στη League One και το κλαμπ αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Είναι λογικό να έκανε δεύτερες σκέψεις αναφορικά με την επιλογή του.

Είχε πάει στους Άγιους με την προοπτική της Premier League και στη δεύτερη του σεζόν βρέθηκε να αγωνίζεται στην τρίτη κατηγορία. Στην αρχή ήθελε να αποχωρήσει επειδή θεωρούσε πως ήταν επικίνδυνο για την καριέρα του. Ζήτησε να φύγει, όμως η νέα διοίκηση της Σαουθάμπτον τον έπεισε πως η ομάδα είχε πρότζεκτ ανόδου. Ήταν ένα ριψοκίνδυνο στοίχημα σε εκείνη τη φάση της καριέρας του.

Προπονητής ανέλαβε ο πρώην τεχνικός του Άρη, Άλαν Πάρντιου, ο οποίος δεν κατάφερε να οδηγήσει τη Σαουθάμπτον στην Championship και στις αρχές της επόμενης σεζόν αντικαταστάθηκε απότον Νάιτζελ Άντκινς. Τον άνθρωπο που ο ίδιο ο Σναϊντερλάν χαρακτήρισε ως τον πιο θετικό άνθρωπο στον πλανήτη.

Ο Άγγλος τεχνικός πανηγύρισε δύο διαδοχικές ανόδους με τον Γάλλο χαφ να είναι κομβικός στα πλάνα του. O Άντκινς οδήγησε τη Σαουθάμπτον ξανά στην Premier League και βοήθησε τον Σναϊντερλάν να ζήσει το όνειρο του και να αγωνιστεί στο κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη.

Ο προπονητής των ανόδων αποχώρησε τον Γενάρη του 2013 και τον διαδέχτηκε ο Μαουρίτσιο Ποτσετίνο. Αυτή ήταν η δεύτερη δουλειά του Αργεντινού ως πρώτος προπονητής και η πρώτη του πρόκληση στο Νησί.

Με τους Αγίους έπαιξε τρεις σεζόν στην Premier League και εκτόξευσε τις μετοχές τους. Σε αυτό το διάστημα δούλεψε έξι μήνες υπό τις οδηγίες του Άντκινς, 1,5 σεζόν με τον Ποτσετίνο και μια υπό τον Ρόναλντ Κούμαν. Ο Αργεντινός είναι ο προπονητής που τον έκανε να «ανθίσει» ποδοσφαιρικά και του βρήκε τον ρόλο που του ταιριάζει στη μεσαία γραμμή.

Με τις εμφανίσεις του εξελίχθηκε σε αγαπημένο παιδί της κερκίδας στο «St. Mary's Stadium». Βραβεύτηκε ως παίκτης της χρονιάς στην πρώτη του σεζόν στην Premier League (2012/13) τόσο για τους οπαδούς όσο και για τους παίκτες.

Ένας χαφ που έβγαζε ενέργεια, δεν φοβόταν να κάνει σκληρά τάκλιν, είχε επαφή με τα δίχτυα και αποτελούσε εγγύηση με την μπάλα στα πόδια. Τη σεζόν 2012/13 είχε 85,1% ποσοστό ευστοχίας στις πάσες του και τις επόμενες δυο χρονιές είχε 89,3%.

Με τις εμφανίσεις του στην Premiership ο Σναϊντερλάν μπήκε στο «μάτι» του Ομοσπονδιακού τεχνικού της Γαλλίας, Ντιντιέ Ντεσάν. Τον Ιούνιο του 2014 ήρθε η... πολυπόθητη πρώτη του κλήση στην ομάδα ανδρών. Στις 8 του ίδιου μήνα έκανε και το ντεμπούτο του σε φιλικό με τη Τζαμάικα.

Ο τραυματισμός του Κλεμάν Γκρενιέ λίγο πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας άφησε ένα κενό στον άξονα και ο εκλέκτορας των Τρικολόρ επέλεξε να πάρει μαζί του στην χώρα του καφέ τον Σναϊντερλάν. Όπως έχει πει και ο ίδιος δημόσια πρόκειται για μια από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της καριέρας του.

Μάλιστα δεν πήγε απλά για να συμπληρώσει την αποστολή αλλά αγωνίστηκε κιόλας στο παιχνίδι με το Εκουαδόρ για τη φάση των ομίλων. Τέσσερα χρόνια νωρίτερα όταν ο νυν χαφ της Κηφισιάς αγωνιζόταν ακόμα στην τρίτη κατηγορία της Αγγλίας είχε πει στον πατέρα του πως θα πάει στο επόμενο Μουντιάλ και έκανε την υπόσχεση του πραγματικότητα.

Το καλοκαίρι του 2015 ήρθε η στιγμή για το level up στην καριέρα του. Μνηστήρες από το Νησί «χτύπησαν» την πόρτα της Σαουθάμπτον για να κάνουν δικό τους τον διεθνή πια Γάλλο μέσο. Η Άρσεναλ και η Λίβερπουλ ενδιαφέρθηκαν ζεστά για την περίπτωση του, ενώ ο Ποτσετίνο ήθελε σαν... τρελός να τον πάρει μαζί του στην Τότεναμ.

Ο Αργεντινός ήταν αυτός που τον μετέτρεψε σε πρωτοκλασάτο «Μουντιαλικό» παίκτη με τη φανέλα των Τρικολόρ. Τον θεωρούσε ιδανικό για το πλάνο που είχε στο μυαλό του για τους Σπερς. Οι δυο τους μάλιστα είχαν και απευθείας τηλεφωνική επαφή. Ήταν η πιο «safe» επιλογή, καθώς θα πήγαινε σε ένα μεγάλο κλαμπ του Νησιού αλλά θα είχε άμεση προσαρμογή, καθώς ήξερε πολύ καλά τον Ποτσετίνο και τον τρόπο δουλειάς του.

Ο Σναϊντερλάν εν τέλει δεν συνεργάστηκε ποτέ ξανά με τον Ποτσετίνο, ο οποίος έκανε σπουδαίο έργο στην Τότεναμ και μερικά χρόνια αργότερα έφτασε μέχρι τον τελικό του Champions League. Πήρε μια επιλογή που έμελλε να επηρεάσει την υπόλοιπη καριέρα του.

Ήταν διακοπές με την κοπέλα του και τους φίλους του λίγες ημέρες νωρίτερα όταν ο ατζέντης του τον ενημέρωσε πως ο Λουίς Φαν Χάαλ θα τον έπαιρνε από ώρα σε ώρα για να συζητήσουν για τη μεταγραφή του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Όλη μέρα δεν άφησε το κινητό από πάνω του και περίμενε μέχρι που «έσκασε» το πρώτο μήνυμα του Ολλανδού, ο οποίος του ζήτησε να μιλήσουν το απόγευμα εκείνης της ημέρας. Δεν χρειάστηκε πολλή ώρα για να πει το ναι. Ήταν εύκολη απόφαση για έναν παίκτη που μεγάλωσε με ποδοσφαιρικό ίνδαλμα τον θρύλο των Κόκκινων Διαβόλων, Ερίκ Καντονά.

Στις 13 Ιουλίου του 2015 η Γιουνάιτεντ μαζί με την απόκτηση του αρχηγού της Μπάγερν Μονάχου, Μπάστιαν Σβάινσταϊγκερ ανακοίνωσε και τη μεταγραφή του Μοργκάν Σναϊντερλάν. Οι Κόκκινοι Διάβολοι έδωσαν 35 εκατομμύρια ευρώ στη Σαουθάμπτον για να κάνουν δικό τους τον Γάλλο χαφ, ο οποίος έβαλε την υπογραφή του σε συμβόλαιο για 4+1 χρόνια συνεργασίας.

«Κάποιες άλλες ομάδες κάλεσαν τον ατζέντη μου, αλλά όταν η Γιουνάιτεντ ενδιαφέρθηκε δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Ρεάλ Μαδρίτης είναι οι δύο μεγαλύτεροι σύλλογοι στον κόσμο. Δεν μπορείς να αρνηθείς την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ», είπε για την επιλογή του λίγα χρόνια αργότερα.

Ποδοσφαιρικά, ο σύλλογος ξαναχτιζόταν. Τα χρυσά χρόνια του σπουδαίου Σερ Άλεξ Φέργκιουσον άνηκαν στο παρελθόν και το κλαμπ έπρεπε να μπει ξανά σε τροχιά επιτυχιών. Ο Φαν Χάαλ ήταν ήδη ένας φτασμένος προπονητής στο κορυφαίο επίπεδο και πήρε τα «κλειδιά» της ομάδας.

Προσπάθησε να επιβάλει το στυλ της προπόνησης του, όμως ήταν εμφανέστατη μια αρνητικότητα γύρω από την ομάδα. Μια κατάσταση που ισχύει για τη Γιουνάιτεντ εδώ και μια δεκαετία και επηρεάζει τους ποδοσφαιριστές.

Όσον αφορά τον Σναϊντερλάν είχε μάθει από τον Ποτσετίνο και τον Κούμαν να βασίζεται στο ένστικτο του, όμως αυτές οι ελευθερίες δεν υπήρχαν στην ομάδα του Φαν Χάαλ. Ήταν αυστηρός και απόλυτος στα θέλω του. Είχε δώσει συγκεκριμένες οδηγίες στον Γάλλο, οι οποίες τον περιόριζαν. Τον έκαναν να χάσει το ένστικτο του και σιγά σιγά την αυτοπεποίθηση του. Έχασε τον εαυτό του.

«Με πονάει ακόμα και τώρα που δεν μπορούσα να παίξω ελεύθερα στη Γιουνάιτεντ. Η πίεση του συλλόγου δεν ήταν πρόβλημα για μένα. Μου αρέσει η πίεση, χρειάζομαι πίεση και αδρεναλίνη. Οι οπαδοί ήταν καλοί μαζί μου στο δρόμο. Το πρόβλημα ήμουν εγώ γιατί ήξερα ότι είχα τόσα πολλά να δώσω αλλά δεν μπορούσα να τα δώσω γιατί ένιωθα περιορισμένος.

Κοιτάζοντας πίσω, δεν έπρεπε να είμαι τόσο στενοχωρημένος, αλλά εκείνη τη στιγμή ήταν έτσι. Ο Φαν Χάαλ είχε αποδείξει ότι ήταν κορυφαίος προπονητής, αλλά δεν νομίζω ότι χρειαζόμασταν αυτές τις ιδέες εκείνη την εποχή», θυμάται ο Σναϊντερλάν σε μεγάλη συνέντευξη του στο Athletic.

Στην πρώτη του σεζόν στο «Ολντ Τράφορντ» κατέγραψε συνολικά 39 εμφανίσεις και σήκωσε το FA Cup. Την επόμενη ημέρα από την κατάκτηση του Κυπέλλου η διοίκηση της Γιουνάιτεντ απέλυσε τον Φαν Χάαλ. Διάδοχος του ο... Special One, Ζοσέ Μουρίνιο, ο οποίος επέστρεφε στους πάγκους μετά το «διαζύγιο» του με την Τσέλσι.

«Λυπήθηκα για τον Φαν Χάαλ ως άνθρωπο, αλλά αυτό είναι ποδόσφαιρο και μπορεί να είναι βάναυσο. Ήλπιζα ότι θα μπορούσα να παίξω καλύτερα για τον Ζοσέ Μουρίνιο. Ήταν ένας από τους καλύτερους προπονητές στον κόσμο και ήθελα να δω πώς δούλευε».

Τα πρώτα σημάδια ήταν θετικά. Ο Μουρίνιο του είχε στείλει μήνυμα πως ανυπομονούσε να συνεργαστούν. Μετά τον χαμένο τελικό του Euro 2016 (ήταν στην αποστολή αλλά δεν αγωνίστηκε στο τουρνουά) είχε οκτώ μέρες άδεια, όμως πήρε μόνο τις τρεις και στη συνέχεια άρχισε ατομικό πρόγραμμα. Ήθελε να κυνηγήσει τη δεύτερη ευκαιρία του.

Από τις αρχές της σεζόν δεν έπαιζε πολύ. Μετά τον πρώτο μήνα πήγε στο γραφείο του Μουρίνιο για να συζητήσουν για τον ρόλο του. Του είπε πως ήταν ευχαριστημένος από τη δουλειά του στις προπονήσεις και πως θα έπαιρνε την ευκαιρία του στο επόμενο ματς του Europa League. Οι Κόκκινοι Διάβολοι ηττήθηκαν με 1-0 από τη Φέγενορντ σε εκείνο το παιχνίδι. Ο Πορτογάλος τεχνικός είχε ξεχωρίσει τον Σναϊντερλάν ως τον μόνο που έπαιξε καλά, όμως στο επόμενο ματς και πάλι δεν του έδωσε χρόνο συμμετοχής.

Κάπου εκεί άρχισε να σκέφτεται να φύγει από τη Γιουνάιτεντ ενώ μόλις είχε μπει στον δεύτερο χρόνο του τετραετούς συμβολαίου του. Το μόνο που ήθελε ήταν να παίξει ποδόσφαιρο.

Ο πρώην προπονητής του στη Σαουθάμπτον, Ρόναλντ Κούμαν, τον πήρε τηλέφωνο και του ζήτησε να συνεργαστούν ξανά. Αυτή τη φορά στην Έβερτον. Ο Μουρίνιο δεν ήθελε να τον αφήσει να φύγει. Του είχε πει πως θα ερχόταν η στιγμή να πάρει την ευκαιρία, όμως αυτό δεν συνέβη ποτέ.

Ο Σναϊντερλάν πήγε ξανά στο γραφείο του Μουρίνιο και του ζήτησε να πάει στην Έβερτον. Αυτή τη φορά ο Special One απάντησε: «Τι να πω; Δεν θέλω έναν παίκτη που δεν θέλει να είναι εδώ».

Στις 12 Ιανουαρίου του 2017 τα Ζαχαρωτά ανακοίνωσαν την αγορά του Γάλλου μέσου αντί 23 εκατομμυρίων ευρώ. Χρόνια αργότερα παραδέχτηκε πως δεν έπρεπε να φύγει τόσο εύκολα από τους Κόκκινους Διαβόλους. «Ίσως ήταν λάθος που σκεφτόμουν έτσι. Πρέπει να κάνεις τα πάντα για να πετύχεις στη Γιουνάιτεντ, αλλά ήμουν ανυπόμονος».

Στο πρώτο του εξάμηνο στο «Γκούντισον Παρκ» βρήκε ξανά την αγάπη του για το ποδόσφαιρο. Η ομάδα του Κούμαν έπαιζε καλό ποδόσφαιρο, είχε έναν Ρομέλου Λουκάκου να «ματώνει» τα αντίπαλα δίχτυα και έναν Ρος Μπάρκλεϊ να είναι ο απόλυτος ηγέτης της μεσαίας γραμμής και να κάνει την Τσέλσι να πιστέψει πως βρήκε τον νέο... Λάμπαρντ. Τα Ζαχαρωτά τερμάτισαν στην 7η θέση και βγήκαν στο Europa League.

Δυστυχώς για τον Σναϊντερλάν η επόμενη σεζόν δεν ήταν το ίδιο ευχάριστη. Η Έβερτον δεν άρχισε καλά τη χρονιά, ο Κούμαν ήταν ένας αποδιοπομπαίος τράγος για τους οπαδούς και εν τέλει η διοίκηση του κλαμπ πήρε την απόφαση να τον απολύσει. Ο Γάλλος είχε αφήσει τη Γιουνάιτεντ επειδή είχε πιστέψει στο έργο του Ολλανδού και συνεπώς αυτή η εξέλιξη μόνο ευχάριστη δεν ήταν γι' αυτόν.

Η Έβερτον επέλεξε τον προπονητή της U23 Ντέιβιντ Άνσγουορθ ως αντικαταστάτη του Κούμαν. Έναν κόουτς με εντελώς διαφορετικό στυλ. Βασιζόταν στις μακρινές μπαλιές και ένας «μπαλάτος» χαφ όπως ο Σνάιντερλαν δεν κολλούσε στα πλάνα του και αυτό φαινόταν στον αγωνιστικό χώρο.

Πριν από ένα παιχνίδι με τη Γουότφορντ ο Άνσγουορθ τον έκοψε από τη 18αδα και μαζί με αυτόν τον παλιό μας γνώριμο, Κέβιν Μιραλάς. Ο Ντάνκαν Φέργκιουσον ήταν βοηθός προπονητή εκείνη την εποχή και έδωσε την επιλογή στους «κομμένους» που δεν ένιωθαν καλά να μην προπονηθούν εκείνη την ημέρα. Τόσο ο Γάλλος όσο και ο Βέλγος δεν ήταν σε καλή ψυχολογική κατάσταση και έμειναν εκτός του προγράμματος.

Μετά το παιχνίδι με τη Γουότφορντ η Liverpool Echo είχε «ρεπορτάζ» πως Σναϊντερλάν και Μιραλάς είχαν αποβληθεί από την προπόνηση λόγω κακής συμπεριφοράς. Προφανώς κάτι τέτοιο δεν είχε ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα. Ο Ντάνκαν από την πλευρά του ορκιζόταν πως δεν είχε διαρρεύσει κάτι τέτοιο.

Όποια κι αν είναι η αλήθεια το θέμα είναι πως η ζημιά έγινε και δεν μπορούσε να διορθωθεί. Η σχέση του με τους οπαδούς της Έβερτον αλλά και με τα Media ήρθε σε ρήξη από τη στιγμή που πίστεψαν πως δημιουργούσε εσωτερικό πρόβλημα στην ομάδα.

Ακόμα κι όταν έπαιζε καλά, οι οπαδοί τον αποκαλούσαν μέτριο. Περίμεναν στη γωνία μια αρνητική εμφάνιση για να τον κατασπαράξουν. Μια κατάσταση ψυχοφθόρα την οποία βίωσε μέχρι και το καλοκαίρι του 2020 που αποχώρησε από το Νησί και επέστρεψε στη Γαλλία για λογαριασμό της Νις, η οποία έδωσε περίπου 2,3 εκατομμύρια ευρώ για να τον αγοράσει. Έφυγε από την Έβερτον με το παράπονο πως ό,τι κι αν έκανε δεν ήταν ποτέ αρκετό.

Στη Νίκαια έπαιξε σε 59 ματς σε δυο σεζόν υπό τις οδηγίες των Πατρίκ Βιεϊρά, Αντριάν Ουρσέα και Κριστόφ Γκαλτιέ. Το περσινό καλοκαίρι ο Λουσιάν Φαβρ ανέλαβε την ομάδα της Ligue 1 και ουσιαστικά τον... τελείωσε.

Ο Ελβετός τεχνικός ξεκαθάρισε εξ αρχής πως δεν τον βλέπει και όσο τον είχε στη διάθεση του δεν τον πήρε στην αποστολή ούτε μια φορά. Ο Σναϊντερλάν δεν έκρυψε την απογοήτευση του και η σχέση των δυο ανδρών ήταν στην καλύτερη... τεταμένη.

Εν τέλει τον περασμένο Ιανουάριο ο εκτός πλάνων Γάλλος μέσος πήγε ως δανεικό στη Γουέστερν Σίδνεϊ Γουόντερερς, στην πρώτη του πρόκληση εκτός Ευρώπης. Έκανε 12 εμφανίσεις στην Αυστραλία με δυο γκολ και μια ασίστ.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο φιλοξενήθηκε στο γαλλικό podcast Colinterview και δεν... μάσησε τα λόγια του για τον Φαβρ, ο οποίος απολύθηκε στις 9 Ιανουαρίου. «Το κάρμα είναι κάρμα, θα σε χτυπήσει κατάματα και αυτό έγινε. Πάντως νόμιζα πως θα συνέβαινε νωρίτερα, αλλά ΟΚ», ανέφερε μεταξύ άλλων.

Μπορεί να έχουν περάσει 6,5 χρόνια από την αποχώρηση του από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και να έχουν γίνει πολλά στη ζωή και στην καριέρα του, όμως υπάρχει μια «πληγή» που δεν έχει... κλείσει. Η χαμένη ευκαιρία να καθιερωθεί στους Κόκκινους Διαβόλους.

«Ήταν ένα περίεργο συναίσθημα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Για μένα, είναι ο μεγαλύτερος σύλλογος στον κόσμο, χωρίς αμφιβολία, αλλά πήγα σε λάθος στιγμή. Θα μπορούσατε να νιώσετε ότι η ατμόσφαιρα στο σύλλογο δεν ήταν υπέροχη. Φυσικά υπάρχει υψηλή πίεση, αλλά πρέπει να είσαι δυνατός για να παίξεις.

Ως παίκτης, πάντα κατηγορείς τον εαυτό σου και ξέρω τι πήγε στραβά με εμένα. Αν παίζεις για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έχεις ποιότητα. Ήμουν γεμάτος όνειρα για να πάω εκεί και δεν περίμενα ότι τα πράγματα θα πήγαιναν έτσι.

Ξέρω ότι αν έπαιζα στο μέγιστο των δυνατοτήτων μου, με ελευθερία, δεν θα ήμουν στην Αυστραλία αυτή τη στιγμή. Ίσως να ήμουν ακόμα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Όταν υπέγραψα, ήθελα να γίνω θρύλος εκεί. Γι' αυτό είμαι τρελός με τον εαυτό μου και θα είναι δύσκολο μέχρι το τέλος της ζωής μου.

Οι φίλοι μου ρωτούν, "Γιατί το λες αυτό;" Αλλά ξέρω τον εαυτό μου. Ξέρω ότι αυτή η περίοδος στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με επηρέασε για το μεγαλύτερο διάστημα στην καριέρα μου. Ήμουν τόσο απογοητευμένος που δεν μπορούσα να δώσω αυτό που ήθελα», ανέφερε σε συνέντευξη του στο Manchester Evening News τον Μάρτιο του 2023.