Πλανήτη μπάλα, το όνομά μου είναι Λιονέλ Μέσι

Ο Ράικαρντ έβλεπε στο πρόσωπο του πιτσιρικά ένα πολύ ενδιαφέρον πρότζεκτ, αλλά βεβαίως δεν μπορούσε να φανταστεί τι επρόκειτο να ακολουθήσει. Όπως, λοιπόν, έδωσε την ευκαιρία για (ανεπίσημο) ντεμπούτο στον επιθετικό Οριόλ Ριέρα, ο οποίος χρόνια αργότερα έκανε προπονήσεις με την ΑΕΚ του Λορένθο Σέρα Φερέρ αλλά δεν έπαιξε ποτέ επισήμως στην χώρα μας, έτσι έδωσε το βάπτισμα του πυρός και στον Λέο.

Με το «14» του Γιόχαν Κρόιφ στην πλάτη (τυχαίο, αλλά σημειολογικό), ο Μέσι μπήκε αλλαγή στο 74ο λεπτό αντί του Φερνάντο Ναβάρο και έγινε τότε ο τρίτος νεότερος που έπαιζε με την φανέλα της Μπάρτσα, έστω και σε φιλικό. Στα περίπου είκοσι λεπτά που αγωνίστηκε, πρόλαβε να αγγίξει το γκολ σε δύο περιπτώσεις, αλλά δεν τα κατάφερε.

Στην πρώτη, παρ’ ότι ξεπέρασε στην έξοδό του τον Νούνο Εσπίριτο Σάντο (προπονητής τερματοφυλάκων στον Παναθηναϊκό επί Ζεσουάλδο Φερέιρα και νυν προπονητής της Αλ Ιτιχάντ του Καρίμ Μπενζεμά), δεν πλάσαρε στην κενή εστία, αλλά προτίμησε να γυρίσει την μπάλα σε συμπαίκτη με αποτέλεσμα να χαθεί η ευκαιρία. Στην δεύτερη, δεν πλάσαρε αποτελεσματικά τον Πορτογάλο τερματοφύλακα σε τετ – α – τετ μέσα από την μικρή περιοχή.

Οι αναπληρωματικοί της Μπαρτσελόνα δεν μπόρεσαν να προβάλλουν ιδιαίτερη αντίσταση στην Πόρτο του Ζοσέ Μουρίνιο, κάτοχο του Κυπέλλου UEFA από την προηγούμενη σεζόν και πρωταθλήτρια Ευρώπης έξι μήνες μετά από εκείνο το φιλικό. Οι Δράκοι νίκησαν στο ρελαντί με 2-0, με πέναλτι – γκολ του Ντερλέι (55’) και κεφαλιά του 13 χρόνια αργότερα ΑΕΚτζή Ούγκο Αλμέιδα (68’) και έβαλαν το κερασάκι στη γιορτή με βροχή πυροτεχνημάτων που είχε προηγηθεί για τα εγκαίνια του «Ντραγκάο».

Στους μικρούς της Νιούελς Ολντ Μπόις και στα πρώτα του χρόνια στην Μασία, ο Μέσι έπαιζε ως επί το πλείστον ως δεύτερος επιθετικός ή επιτελικός μέσος. Ο Ράικαρντ τον γύρισε σε ρόλο δεξιού εξτρέμ, προκειμένου να συγκλίνει με το (θείο) αριστερό του πόδι, μια θέση που ο Αργεντινός ζορίστηκε μέχρι να την κάνει δική του.

Μετά από το φιλικό στο «Ντραγκάο», χρειάστηκε να περάσουν έντεκα μήνες μέχρι να έρθει, τον Οκτώβριο του 2004, το επίσημο ντεμπούτο του. Πάλι υπό τις οδηγίες του Ράικαρντ και σε ντέρμπι με την Εσπανιόλ, αντικατέστησε τον Ντέκο, ο οποίος εκείνο το βράδυ ήταν στα επίσημα, χωρίς να αγωνιστεί, αφού είχε υποχρεώσεις με την Εθνική Πορτογαλίας. Σήμερα, ο Πορτογαλό-Βραζιλιάνος είναι εδώ και λίγους μήνες ο νέος αθλητικός διευθυντής της Μπάρτσα.

Την επόμενη μέρα και αφού καλά καλά δεν είχε αφομοιώσει τι (του) είχε συμβεί 1.125 χιλιόμετρα μακριά από την Βαρκελώνη, ο Λέο μαζί με τον μπαμπά Χόρχε και την μαμά Σέλια βρέθηκε στα στούντιο του «Barça TV», προκειμένου να μοιραστεί την εμπειρία του στο επίσημο τηλεοπτικό δίκτυο του συλλόγου. Το «Barça TV» εδώ και τρεις μήνες έπαψε να υφίσταται, θύμα των αιματηρών περικοπών στον καταλανικό σύλλογο.

Με παιδική φωνή και σπυράκια ακμής στο πρόσωπο, ο Μέσι εξηγούσε ότι έμαθε τα ευχάριστα το βράδυ της Πέμπτης από τον πατέρα του, μόλις δύο ημέρες δηλαδή πριν από το ματς. «Τον είχε ειδοποιήσει ο Κολομέ (σ.σ. Τζουσέπ, πρώην διευθυντής της Μασία και ο σκάουτ που τον εντόπισε στην Αργεντινή) ότι ίσως με προωθήσουν στην πρώτη ομάδα και θα με έπαιρναν στο Οπόρτο, αλλά δεν ήταν σίγουρο» έλεγε ο ντροπαλός πιτσιρικάς, ο οποίος παραδέχθηκε ότι ήταν λίγο αγχωμένος όταν ο Ράικαρντ του έδωσε εντολή να κάνει ζέσταμα, αλλά «ήθελα πολύ να μπω και να παίξω λίγο».

Κάτι που έγινε εν τέλει. «Όλα ήταν πολύ όμορφα, γιατί υπήρχαν παίκτες με πολλή εμπειρία όπως ο Λουίς Ενρίκε, ο Τσάβι (ο πρώτος ήταν αργότερα προπονητής του και ο δεύτερος μετέπειτα ιδανικός συνεργάτης του μέσα στο γήπεδο), ο Μάρκες... Το να παίξω δίπλα τους ήταν πολύ ξεχωριστό» είπε με την παιδική του αθωότητα ο Μέσι, ο οποίος μίλησε για τις δύο χαμένες ευκαιρίες του, χαρακτήρισε «όνειρο που έγινε πραγματικότητα» το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα και έδωσε μια εύχη: «Ελπίζω στο μέλλον να μπορέσω να συνεχίσω να παίζω στην πρώτη ομάδα».

Η ευχή του... μάλλον έπιασε τόπο, αφού τα επόμενα 17 χρόνια κατέγραψε 778 επίσημα παιχνίδια, 672 γκολ, 303 ασίστ, κατέκτησε 34 τίτλους (μεταξύ των οποίων δέκα πρωταθλήματα και πέντε Champions League), πήρε επτά «Χρυσές Μπάλες» και έξι «Χρυσά Παπούτσια», μεταξύ πολλών άλλων!

Είκοσι χρόνια μετά από εκείνο το ιστορικό παιχνίδι (λόγω εγκαινίων και, κυρίως, λόγω Μέσι), σχεδόν τίποτα δεν θυμίζει εκείνες τις δύο ομάδες. Ο Λέο, στα 36 του χρόνια, συνεχίζει να ξεσηκώνει τους φιλάθλους με τις μαγικές του ενέργειες στην Ίντερ Μαϊάμι, στο κατώφλι της αυλαίας για την μυθική καριέρα του.

Ο έτερος ποδοσφαιριστής που εξακολουθεί να αγωνίζεται, ήταν μαζί με τον Ντέκο στα επίσημα του «Ντραγκάο» λόγω υποχρέωσεων με την Εθνική Πορτογαλίας. Και, μάλιστα, παίζει με την φανέλα της Πόρτο, στην οποία ο 40χρονος πλέον Πέπε επέστρεψε το 2019 και μετά από δώδεκα χρόνια λαμπρής πορείας σε Ρεάλ Μαδρίτης (κυρίως) και Μπεσίκτας.

Ο βετεράνος κεντρικός αμυντικός, λόγω τραυματισμού, δύσκολα θα δώσει το παρών στην τωρινή αναμέτρηση. Είναι, όμως, μαζί με τον Μέσι και τον Τσάβι (παίκτης τότε, προπονητής τώρα), οι μοναδικοί συνδετικοί κρίκοι μεταξύ των δύο αγώνων.

Ο Λαμίν Γιαμάλ, το νέο «next best thing» της Μασία, που την Δευτέρα (02/10) υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο, επρόκειτο να γεννηθεί… τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Γκάβι επίσης δεν είχε γεννηθεί (το έκανε το 2004), ενώ ο (απών απόψε) Πέδρι δεν είχε κλείσει καν έναν χρόνο ζωής.

Δεν υπάρχει άλλος εν ενεργεία παίκτης από εκείνες τις δύο ομάδες, είτε μεταξύ όσων έπαιξαν στο φιλικό (ως αλλαγή είχε μπει για την Πορτο και ο μετέπειτα Ερυθρόλευκος Πάουλο Μασάντο και βασικός στη Μπάρτσα ήταν ο μετέπειτα Πράσινος Λουίς Γκαρθία), είτε μεταξύ όσων ήταν στα ρόστερ Δράκων και Μπλαουγκράνα. Σωστό;

Λάθος! Επίσης στα σαράντα του χρόνια, ο επονομαζόμενος και «Χάρι Πότερ», Ρικάρντο Κουαρέσμα, αντιστέκεται στην απόσυρση από την αγωνιστική δράση, παρ’ ότι έχει να παίξει επίσημο ματς (τελευταία του ομάδα η Γκιμαράες) από τις 15 Μαΐου του… 2022! Μήπως ενδιαφέρεται καμία ομάδα στην ελληνική Super League;