Το Gazzetta στο «σπίτι» του πιο viral μπαρμπέρη των αθλητών
Η Νίκαια είναι μία περιοχή που το ποδόσφαιρο έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο παλμός της πόλης κουμπώνει αρμονικά στη συνολική τρέλα που υπάρχει για το άθλημα και ανάμεσα στα στενά της, υπάρχει το κατάλληλο σημείο για τους πρωταγωνιστές της.
Οδός Δραγούμη. Ένα στενό που δεν έχει συνωστισμό από μαγαζιά αλλά κυρίως πολυκατοικίες όπως όλες οι γειτονιές της Νίκαιας. Ενα στενό από το οποίο η τεράστια πινακίδα που ξεπροβάλλει σε προδιαθέτει για κάτι ξεχωριστό. Το «Paulos the barber shop» σε κάνει να αντιληφθείς ότι πρόκειται για κομμωτήριο, όμως από την πρώτη στιγμή που θα το δεις από έξω, αντιλαμβάνεσαι ότι δεν είναι όπως τα υπόλοιπα.
Πράσινη ταμπέλα, κίτρινα γράμματα, ριγέ τέντα, κόκκινη υποδοχή και τρία σκαμπό με το πάσο. Ανοίγεις την πόρτα και μπαίνεις σε έναν παράδεισο βγαλμένο από American dream. Μπιλιάρδο στη μέση, τηλεοράση, μηχανή του καφέ (!) και ντεκόρ που… μυρίζει ΗΠΑ.
Από την πρώτη στιγμή μένεις αποσβολωμένος μέσα στον χώρο κοιτώντας τον τρόπο που έχει φτιαχτεί το μαγαζί, μέχρι να σε υποδεχθεί ο ιδιοκτήτης του. Ο Παύλος Χαϊκιάνης και μια ομάδα 7-8 ατόμων «τρέχουν» το συγκεκριμένο κομμωτήριο, το οποίο πριν λίγα χρόνια ήταν στο ακριβώς απέναντι κτήριο και αρκετά μικρότερο.
Και όμως, αν νομίζεις ότι όλα αυτά κάνουν ξεχωριστό το κομμωτήριο, μάλλον δεν έχεις ρίξει μία ματιά στα social media του συγκεκριμένου ανθρώπου. Ο Παύλος είναι ο «μπαρμπέρης των αθλητών» καθώς αποτελεί την πρώτη επιλογή για κάθε ποδοσφαιριστή, μπασκετμπολίστα και άλλους επαγγελματίες από διάφορα σπορ.
Το όνομα που έχει χτίσει έχει κάνει άπαντες να τον έχουν ως πρώτη επιλογή για μία από τις βασικές τους ανάγκες. Το κούρεμα.
Το Gazzetta βρέθηκε στο κομμωτήριο του Παύλου, μίλησε μαζί του και εκείνος με τη σειρά του άνοιξε το… αρχείο με τις αναμνήσεις που έχει από τους ποδοσφαιριστές. Το απωθημένο του, ο αγαπημένος του χαρακτήρας, ο Ολυμπιακός και η απίστευτη συζήτηση με τον Γκος.
«Έπαιξα στις ακαδημίες του Ολυμπιακού, δεν θα ξεχάσω ποτέ το 3-3 της ΑΕΚ με τη Ρεάλ»
- Ας αρχίσουμε με τον Παύλο. Πες μου την ιστορία σου. Πού μεγάλωσες και τι σχέση είχες με τον αθλητισμό;
«Μεγάλωσα στον Πειραιά και συγκεκριμένα στο Χατζηκυριάκειο. Μετά από λίγα χρόνια έμενα στο Πασαλιμάνι μόνιμα και γενικά στον Πειραιά έχω μεγαλώσει. Από παιδί έπαιζα ποδόσφαιρο, ξεκίνησα από τις ακαδημίες του Ολυμπιακού, πήγα στον Εθνικό, στην Προοδευτική και μετά σε πολλές ομάδες του Πειραιά και σταμάτησα περίπου 33 με 34 μου. Έπαιζα 10άρι, μου άρεσε πολύ ως άθλημα το ποδόσφαιρο. Και όταν δεν έπαιζα, στον ελεύθερο μου χρόνο έπαιζα μπάσκετ. Είχα επαφή και με τα δύο αθλήματα».
- Πήγαινες γήπεδο;
«Πήγαινα γήπεδο και όχι μίας συγκεκριμένης ομάδας. Επειδή έπαιζα ποδόσφαιρο, πήγαινα ακόμα και στα πειραϊκά ματς. Μου άρεσε απλά να βλέπω, δεν με ένοιαζε η ομάδα, απλά να παρακολουθώ. Έχω δει μεγάλους αγώνες για Ολυμπιακό, ΑΕΚ, Παναθηναϊκό... τα πάντα».
- Ποιο παιχνίδι θυμάσαι μέχρι σήμερα;
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ το παιχνίδι της ΑΕΚ με τη Ρεάλ Μαδρίτης, το 3-3 στη Φιλαδέλφεια. Ήταν ένα από τα πιο ωραία παιχνίδια που έχω δει ζωντανά και το έζησα έντονα».
- Η κομμωτική πώς μπήκε στη ζωή σου;
«Από πολύ μικρή ηλικία ήταν στο μυαλό να παίξω ποδόσφαιρο και να γίνω επαγγελματίας και να βγάλω από εκεί λεφτά. Ταυτόχρονα μου άρεσε και η κομμωτική και για βιοποριστικούς λόγους είχα αρχίσει να κουρεύω, τελείωσα τη σχολή, ήταν αυτό που μου έδωσε πιο γρήγορα εισόδημα. Στις ακαδημίες ήταν πολύ λίγα αυτά που παίρναμε. Έτσι στη ζωή μου μπήκε και η κομμωτική και ακολούθησα αυτόν τον δρόμο. Άνοιξα το πρώτο μου κομμωτήριο μόλις στα 19 μου και ήμουν γεμάτος από κόσμος από την αρχή. Φουλ δουλειά και προσπάθησα μετά να το συνδυάσω. Κάπως έτσι ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο και να κουρεύω αλλά ήταν δύσκολο. Τελικά η κομμωτική ήταν κάτι πιο σίγουρο για εμένα και εστίασα εκεί για να εξελιχθώ, με αποτέλεσμα να παίζω πιο ερασιτεχνικά ποδόσφαιρο».
- Είχες τη στήριξη των γονιών σου σε αυτό;
«Εννοείται με στήριξαν όλοι. Είχαν καταλάβει ότι μου άρεσε πολύ και έτυχε στο μεγαλύτερο σόι να έχουμε συγγενείς που ήταν κομμωτές. Θεωρώ πως ήταν ένα γονίδιο που είχα και εγώ».
- Πότε κατάλαβες ότι η κομμωτική είναι το μέλλον σου;
«Ήταν η στιγμή που άρχισε η κομμωτική να μου δίνει τα λεφτά που δεν μου έδινε το ποδόσφαιρο. Όπως ξέρεις στην αρχή η μπάλα θέλει υπομονή μέχρι το πρώτο συμβόλαιο. Πρέπει να σε στηρίξει η οικογένεια αλλά εγώ δεν την είχα την πολυτέλεια αυτή. Έπρεπε να βγάλω εγώ λεφτά για να στηρίξω τους γονείς μου γιατί ο πατέρας μου είχε προβλήματα υγείας και έπρεπε να δουλέψουμε εγώ και τα άλλα δύο αδέρφια μου. Έδωσα περισσότερη βάση στην κομμωτική γιατί εξελίχθηκα πολύ γρήγορα».
- Πώς σου μπήκε η ιδέα να κουρεύεις τους ποδοσφαιριστές και γενικά τους αθλητές;
«Δεν ήταν ιδέα. Επειδή έπαιζα πολλά χρόνια ποδόσφαιρο, ο κύκλος μου με συμπαίκτες και αντιπάλους από το ποδόσφαιρο ήταν ένα ποσοστό των πελατών μου στην αρχή. Αυτό εξελίχθηκε γιατί άρχισαν να με προτείνουν, άνοιξε ο κύκλος μου, με μάθαιναν περισσότεροι και επειδή οι αθλητές δίνουν μεγάλη έμφαση στο κούρεμα και στην εμφάνιση, όταν βρουν κάποιον που τους δίνει αυτό που θέλουν, είναι εύκολο να εξαπλωθεί. Όπου υπάρχει αθλητής και σε όλα τα αθλήματα».
- Ποιοι ήταν οι πρώτοι ποδοσφαιριστές που κούρεψες;
«Οι πρώτοι ήταν από τις ακαδημίες του Ολυμπιακού τύπου Κ19, Κ17. Ένας από αυτούς που ήρθαν αρχικά, ήταν ο Μάριος Βρουσάι όταν ήταν μικρός. Από τους επαγγελματίες ήταν ο Γκιγιέρμε ο πρώτος που ήρθε. Από το μπάσκετ ήταν ο Γκος στο πρώτο του πέρασμα. Πριν από αυτούς κούρευα πολλούς επαγγελματίες από το βόλεϊ. Σιγά-σιγά ξεκίνησε και μετά από όλη την Αθήνα ήρθαν αθλητές».
- Από τη δική σου φουρνιά, έφτασε κάποιος πολύ ψηλά στο ποδόσφαιρο;
«Δεν έγινε κάποιος τόσο γνωστός από εκείνη τη φουρνιά. Και εγώ ήθελα να ακούσω για κάποιον αλλά πήγαν σε πιο μικρές ομάδες. Είχα προπονητή τον Ξανθόπουλο».
- Με τον Γκιγιέρμε πώς έγινε η πρώτη επαφή;
«Τον είχε συστήσει ένας άλλος παίκτης που κούρευα. Δεν ήταν τόσο μεγάλο όνομα και προερχόταν από τις ακαδημίες. Μου έστειλε μήνυμα, μου είπε ότι θέλει να τον αναλάβω γιατί του άρεσε η δουλειά μου και έτσι έγινε».
- Έχεις άγχος όταν κουρεύεις έναν αθλητή;
«Δεν έχω άγχος… απλά χρειάζεται παραπάνω χρόνος, περισσότερη αφοσίωση και focus όταν τους κουρεύεις γιατί είναι πολύ της λεπτομέρειας όλοι, κοιτούν το παραμικρό γιατί τους ενδιαφέρει πολύ καθώς βγαίνουν στην τηλεόραση, βρίσκονται μπροστά σε πολύ κόσμο. Στην αρχή είχα λίγο άγχος αλλά πλέον όχι γιατί έχω την εμπειρία και τις ικανότητες για να αντιμετωπίσω το κάθε κούρεμα. Το διασκεδάζω πλέον, δεν με αγχώνει».
«Ο Γκιγιέρμε ήταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής που κούρεψα»
«Αρκετά απαιτητικός ο Ρέαμπτσιουκ, ο Ροντινέι είναι η χαρά του ανθρώπου»
- Πες μου για τη μέρα που κούρεψες τον Γκιγιέρμε. Πώς κύλησε η ώρα από τη στιγμή που ήρθε μέχρι που τον κούρεψες;
«Ο Γκιγιέρμε δεν είχε έρθει στο μαγαζί. Ήταν επί κόβιντ γιατί μας είχαν κλείσει τα μαγαζιά και είχα πάει εγώ σπίτι του. Εκεί τον γνώρισα. Ήταν κάτι εντυπωσιακό για εμένα που τον είδα από κοντά. Εκείνος ήταν απλός, φιλικός και μόλις τον κούρεψα, είδε το κούρεμα και εντυπωσιάστηκε. Κάθε εβδομάδα είχαμε στάνταρ ραντεβού πριν από κάθε παιχνίδι και τον κούρευα».
- Ποιο είναι το πιο τρελό κούρεμα που έχεις κάνει;
«Δεν μπορώ να διαχωρίσω κάποιο είναι η αλήθεια. Έχω κάνει πολλά εντυπωσιακά - τρελά κουρέματα. Ο καθένας έρχεται με μία ιδέα στο μυαλό του, μου δείχνει φωτογραφίες που έχει βρει και μου ζητούν το κούρεμα. Το συζητάμε φυσικά και έπειτα αποφασίζουμε να κάνουμε κάτι extreme».
- Ποιο σε δυσκόλεψε περισσότερο;
«Δεν με δυσκόλεψε κάποιος τόσο πολύ που να το θυμάμαι τώρα. Όλοι είναι πάνω-κάτω απαιτητικοί. Ίσως θα έλεγα τον Ρέαμπτσιουκ γιατί έχει ένα δύσκολο μαλλί και εκείνος έχει αρκετές ανασφάλειες με το μαλλί του. Ήταν ένας δύσκολος πελάτης. Ο Εμβιλά επίσης ήταν δύσκολος πελάτης καθώς είχε πολλές απαιτήσεις αλλά γενικά δεν με είχε δυσκολέψει κάτι τόσο πολύ γιατί έχω την εμπειρία να το διαχειριστώ».
- Ποιος από τους ποδοσφαιριστές που έχεις κουρέψει ξεχωρίζεις ως χαρακτήρα;
«Ο Εμβιλά ήταν ωραίος χαρακτήρας. Σεβόταν, κύριος! Να σε υποδεχθεί στον χώρο του ή στο μαγαζί... Συμπεριφερόταν με σεβασμό. Ένας ακόμα που αποτελεί ωραία εμπειρία να τον έχεις για πελάτη, είναι ο Ροντινέι. Είναι η χαρά του γέλιου, αστείος, φιλικός… σε βάζει στο σπίτι του και σε προσέχει ή όταν έρχεται εδώ έχει τρομερή πλάκα. Μιλάει με τον κόσμο, “πειράζει” Παναθηναϊκούς, Αεκτζήδες… γενικά κάνει πολύ χαβαλέ. Είναι ίσως ο πιο φιλικός από όλους».
- Ήσουν από τους ανθρώπους που έζησαν και την ιστορία με τον Ονιεκούρου και το πράσινο μαλλί. Του είχες πει να μην το κάνει;
«Εννοείται του το είπα! Του είπα ότι θα έχει πρόβλημα να παίξει στον Ολυμπιακό με πράσινο μαλλί. Είναι ένα χρώμα κόντρα στον Ολυμπιακό. Του είπα να μην το κάνει για να μην έχει πρόβλημα. Δεν έδωσε την απαραίτητη βάση σε αυτό που είπα γιατί νόμιζε ότι αστειευόμουν μαζί του. Πήγε και το έκανε στην Τουρκία τελικά και τα αποτελέσματα είναι γνωστά».
- Γιατί ήθελε να το βάψει πράσινο;
«Του άρεσε γενικά να πειραματίζεται, να κάνει τρελά πράγματα, χρώματα, κουρέματα. Δεν το έκανε για συγκεκριμένο λόγο, απλά ήθελε να τραβήξει τα βλέμματα πάνω του. Του άρεσε να αλλάξει το κούρεμα του και το έκανε και στην Τουρκία απ' ότι είδα».
- Ποιον ποδοσφαιριστή θαύμαζες, ήταν όνειρο σου να τον κουρέψεις και τα κατάφερες;
«Τον Βαλμπουενά. Τον έβλεπα σε όλη την ποδοσφαιρική του πορεία μέχρι να έρθει και έλεγα ότι θα ήθελα να τον δω από κοντά στην Ελλάδα και να τον κουρέψω, όπως και έγινε. Αφού τον έχει ανακοινώσει ο Ολυμπιακός, είδα στο κινητό μου ένα μήνυμα από τον ίδιο και μου ζήτησε τον κουρέψω, ήταν κάτι το εντυπωσιακό. Ήταν από τις πιο ωραίες αναμνήσεις που έχω μέχρι τώρα. Ήταν τρελή η χαρά μου».
- Κρατάς επαφή με τους παίκτες;
«Με αρκετούς παίκτες κρατάω επαφές. Όταν κουρεύεις εβδομαδιαία έναν ποδοσφαιριστή και πριν τους αγώνες, πιάνεις την κουβέντα, σου ανοίγονται και εκείνοι γιατί βλέπουν ότι έχω άποψη από ποδόσφαιρο και μπορούμε να ανταλλάξουμε απόψεις. Μπορώ να κρίνω και τους λέω και εγώ τι μου άρεσε και τι όχι. Ερχόμαστε κοντά και έτσι κρατάμε επαφή και μετά, όταν φεύγουν».
«Είχα πει στον Ονιεκούρου να μην βάψει πράσινο το μαλλί αλλά δεν με άκουσε»
«Ο Γκος μου είχε πει να πάω στην Αμερική για να τον κουρεύω και να μου συστήσει και άλλους NBAers»
- Υπήρξε στιγμή που το αποτέλεσμα δεν άρεσε σε έναν παίκτη;
«Κατά καιρούς μου ζητούν κουρέματα που είναι λίγο τραβηγμένα. Αν καταλάβω ότι δεν θα του πηγαίνει κάτι ή ότι είναι αρκετά τραβηγμένο, από την αρχή του το εξηγώ και ψάχνω μία λύση για να κάνουμε κάτι άλλο ώστε να μην φτάσουμε στη δύσκολη θέση να μην του αρέσει. Εξ αρχής του το εξηγώ και το βρίσκουμε ώστε να είναι safe. Με εμπιστεύονται όταν τους λέω κάτι, γιατί έρχονται με καλές συστάσεις».
- Έχεις σκεφτεί να κάνεις το κομμωτήριο μόνο για αθλητές;
«Νομίζω ότι δεν μπορεί να γίνει. Να στηριχτώ μόνο στους αθλητές; Έχουμε κόσμο από όλη την Αθήνα που έρχεται και κουρεύεται. Είμαστε μεγάλη ομάδα στο μαγαζί με σχεδόν 7-8 άτομα, έχει αρκετή δουλειά οπότε δεν θα το έκανα μόνο σε αθλητές».
- Εκτός από τον Ολυμπιακό, έρχονται ποδοσφαιριστές και από άλλες ομάδες;
«Ναι, ναι από όλες τις ομάδες της Αθήνας. Παναθηναϊκός, ΑΕΚ και όλες».
- Υπήρχε αθλητής που έφυγε στο εξωτερικό και ήθελε να πας εκεί για να τον κουρέψεις;
«Έχει συμβεί με τον Γκος. Όταν πήγε στο NBA να παίξει μετά τον Ολυμπιακό, μου είχε στείλει μήνυμα και μου είχε προτείνει μεταξύ σοβαρού και αστείου, να πάω στην Αμερική και να μείνω εκεί για να τον κουρεύω και να μου γνωρίσει και άλλους αθλητές του NBA. Να ξεκινήσω μία νέα καριέρα εκεί ουσιαστικά. Φυσικά δεν ήταν εφικτό, τον είχα ευχαριστήσει αλλά είναι δύσκολο. Του είπα ότι θα τον περιμένω να επιστρέψει στον Πειραιά και όντως ήρθε (γέλια)»
- Θα το έκανες;
«Αν ήμουν σε πιο μικρή ηλικία ίσως το έκανα. Αλλά τώρα έχω οικογένεια, τους φίλους μου… Οπότε δεν θα το σκεφτώ τώρα».
«Η ευκαιρία που έχασα για να κουρέψω τον Σαλάχ και το... όνειρο με Τζιοβάνι»
- Θυμάσαι κάποια ιδιαίτερη ιστορία;
«Μου έχει μείνει ο τραυματισμός του Ρέαμπτσιουκ στον αστράγαλο. Θυμάμαι ότι τον είχα δει στο γήπεδο που παρότι είχε ένα σκληρό τραυματισμό, εκείνος συνέχισε το ματς. Μου έκανε εντύπωση και μετά από δύο μέρες με κάλεσε στο σπίτι του για να τον κουρέψω. Δεν μπορούσε να περπατήσει και όταν είδα τον αστράγαλό του έπαθα σοκ! Τον ρώτησα πώς κατάφερε να συνεχίσει το παιχνίδι και μου απάντησε “το έκανα για την ομάδα, δεν γινόταν να βγω”. Μου έχει μείνει πως έπαιξε με έναν τέτοιο τραυματισμό στον αστράγαλο».
- Ο πιο ψυχρός ως χαρακτήρας αθλητής που είχες ποτέ;
«Θα έλεγα τον Τουπάν που είχε έρθει στον μπασκετικό Ολυμπιακό. Ήταν ψυχρός, αντικοινωνικός… είχα αρκετά θέματα μαζί του. Μέχρι και λεφτά μου χρωστούσε σκέψου, δεν είχε να μου δώσει. Μου ζητούσε και εκπτώσεις στο κούρεμα, να μην βγάζω βίντεο ή φωτογραφίες. Είναι από τις χειρότερες εμπειρίες μου με παίκτη».
- Τους κουρεύεις στο πριβέ χώρο που έχεις ή έξω με τον κόσμο;
«Μερικοί θέλουν πιο πριβέ και τους κουρεύω στο δωμάτιο εδώ αλλά άλλοι θέλουν να είναι ανάμεσα στον κόσμο έξω. Συχνά ζητούν αυτόγραφα, φωτογραφίες αλλά προσπαθώ να κρατάω μία ισορροπία. Αν καταλάβω ότι κάποιος δεν θέλει πολλά-πολλά τον προστατεύω με λεπτό τρόπο προς τον κόσμο».
- Έχεις και μία συλλογή με φανέλες….
«Μόνοι τους άρχισαν να μου δίνουν και έφτασα σε σημείο να έχω συλλογή. Το κάνω περισσότερο γιατί θέλω από τον κάθε ποδοσφαιριστή να κρατώ μία ανάμνηση. Φεύγωντας από την Ελλάδα μου αφήνουν μία εμφάνιση».
- Έχεις κάποιο απωθημένο;
«Θα ήθελα να γυρίσω τον κόσμο πίσω και να κουρέψω κάποιο από τα αστέρια που είχε φέρει ο Ολυμπιακός. Όπως ο Τζιοβάνι, ο Ριβάλντο, ο Καρεμπέ… τέτοια ονόματα. Και υπάρχει και μία ιστορία με τον Σαλάχ. Συγκεκριμένα, ήταν ένα καλοκαίρι όπου εγώ βρισκόμουν στη Χίο για διακοπές και κάποια στιγμή με πήρε ο Χασάν και μου είπε ότι βρίσκεται μαζί τον Σαλάχ στην Αθήνα και ψάχνει κάποιον να τον κουρέψει. Έκανα τα πάντα για να βρω τρόπο να πάω Αθήνα γιατί την επόμενη μέρα θα έφευγε. Μάλιστα ήταν την περίοδο που ήθελε να κόψει λίγο την αφάνα και ήταν μία τεράστια ευκαιρία για εμένα. Τελικά δεν βρήκα τίποτα για να γυρίσω, χάθηκε η ευκαιρία μου να κουρέψω τον Σαλάχ».
- Ποιος είναι το όνειρο σου να κουρέψεις;
«Καλή ερώτηση αυτή… Θα έλεγα ξανά τον Τζιοβάνι. Αυτός είναι το όνειρο μου να κουρέψω!».
