Ντέιβιντ Μπέκαμ: Ακροβατώντας μεταξύ αντιφάσεων

Showbiz, γυναίκες, μάρκες, αμάξια, χρήμα, μόδα, αίγλη, περιοδικά, παπαράτσι, Χόλιγουντ. Αν όλα τα παραπάνω σου δίνονταν ως λέξεις - κλειδιά σε κάποιο τηλεπαιχνίδι με σκοπό να βρεις τον ποδοσφαιριστή - ερωτηματικό, ένα όνομα θα έβγαινε σχεδόν πηγαία από τα χείλη σου: Ντέιβιντ Μπέκαμ! Ο άνθρωπος που κατάφερε να γίνει πρώτος brand στον χώρο του ποδοσφαίρου, εκείνος που κατάφερε να προτάξει το ανάστημά του και εκτός των τεσσάρων αγωνιστικών γραμμών.

Από τα πρώτα του καρέ ωστόσο το ντοκιμαντέρ του Netflix φιλοδοξεί να αμφισβητήσει αυτή τη λογική. Το πλάνο ανοίγει μέσα σε ένα αγρόκτημα γεμάτο μελίσσια, με τον Μπέκαμ να φοράει τη στολή του μελισσοκόμου και να γεμίζει ένα βαζάκι με ένα πονηρό χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη. «Δεν το περίμενες αυτό, έτσι»; είναι σαν να λέει στον τηλεθεατή, γκρεμίζοντας νοητά τον τέταρτο τοίχο, σε μια εισαγωγή που μας προϊδεάζει για τη συνέχεια.

Το ντοκιμαντέρ άλλωστε γύρω από τον Άγγλο σούπερσταρ θέλει να παρουσιάσει και μια διαφορετική εικόνα για τον ίδιο, μια ζωή κρυμμένη από τα εκτυφλωτικά φλας των παπαράτσι. Δεν αποκρύπτει το γεγονός πως θύμιζε περισσότερο.... ρόκσταρ από ποδοσφαιριστή, όμως μέσα από ένα ταξίδι στο χρόνο παρουσιάζει πτυχές παράταιρες από τη γνώμη που έχει σχηματιστεί γύρω από το καλοσμιλεμένο πρόσωπό του. Κατάθλιψη, απειλές και προδοσία τον συνόδεψαν μετά το καταραμένο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, μέχρι η προστασία στο Μάντσεστερ να εξοστρακιστεί από ένα παπούτσι του Φέργκιουσον.

Το μέλλον του στους Galacticos της Ρεάλ, η Posh Spice που χάριζε πάντα μια... πικάντικη πινελιά στη ζωή και την καριέρα του και μια παρουσίαση αυτοβιογραφίας που έρχεται σε κόντρα με το υλικό τεσσάρων επεισοδίων. Ο Ντείβιντ Μπέκαμ ανοίγεται στην ιστορία της ζωής του...

«Η δόξα τον άλλαξε»

«Στις συνεντεύξεις βλέπεις ότι πολλοί διάσημοι είναι τελείως μαλ@@@. Στην περίπτωση του Μπέκαμ ωστόσο υπήρχε μια περίεργη αντίθεση στο πόσο μεγάλος και διάσημος ήταν και πόσο άβολα μιλούσε δημόσια» εξηγεί ο Ισπανός δημοσιογράφος που κατάφερε να τού αποσπάσει τις πρώτες δηλώσεις μετά τη μεταγραφή του στη Ρεάλ Μαδρίτης. Μια πρώτη άβολη αλήθεια για τον Μπέκαμ, ο οποίος απείχε πολύ από την προτομή του δημοφιλή τύπου από τα νιάτα του.

Στο σχολείο δεν είχε πολλούς φίλους, ήταν λιγομίλητος και απρόσιτος, μακριά από τα πάρτι, τα αλκοόλ και την ψεύτικη χλιδή. Προτιμούσε να προπονείται συνεχώς στα φάουλ και τις εκτελέσεις κόρνερ με τον αυστηρό πατέρα του, έναν οπαδό ερωτευμένο με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Όπως αποκαλύπτει μάλιστα ο ίδιος το πλήρες όνομα του γιου του είναι Ντέιβιντ Ρόμπερτ Τζόσεφ Μπέκαμ, με το «Ρόμπερτ» να είναι προς τιμήν του θρυλικού επιθετικού των Κόκκινων Διάβολων, Μπόμπι Τσάρλτον.

Το πρώτο ερέθισμα λοιπόν για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ προήλθε από την οικογένεια, με τον Άγγλο αστέρα πολύ σύντομα να κάνει το όνειρο του πατέρα του πραγματικότητα. Παρά την ντροπαλή φύση του ωστόσο ο Μπέκαμ πολύ σύντομα κατάφερε να γίνει μια ξεχωριστή μάρκα στο ποδόσφαιρο. Λάτρευε τα αυτοκίνητα και τις φωτογραφήσεις, έγινε ρόκσταρ στη θέση των.... ρόκσταρ του Μάντσεστερ όπως οι Oasis και οι Stone Roses.

Την ίδια στιγμή άρχιζε και το ειδύλλιο με την Βικτόρια Άνταμς, μέλος των Spice Girls, σε μια σχέση που όπως η ίδια εξηγεί δεν ενέκρινε ποτέ ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Ο Σκωτσέζος φοβόταν πως η δόξα θα επηρέαζε τον ανερχόμενο Μπέκαμ, με τον Άγγλο πάντως στο ντοκιμαντέρ να απαντά ξεκάθαρα πως η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν τον επηρέασε ποτέ. Το πλάνο αλλάζει, η κάμερα στρέφεται στον Φέργκιουσον. «Τον άλλαξε...». Η πρώτη αντίθεση από τις πολλές που θα ακολουθούσαν!

Οργισμένο είδωλο

Όσο βέβαια ο ίδιος συνέχιζε να αποδίδει στο χορτάρι, η φήμη του στην οπαδική τάξη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αλλά και ολόκληρης της Αγγλίας παρέμενε σε κορυφαίο επίπεδο. Το Παγκόσμιο Κύπελλο ωστόσο του 1998 θα ήταν το πρώτο και ισχυρότερο χτύπημα για τον ίδιο. Προπονητής του τότε στην εθνική ομάδα ήταν ο Γκλεν Χοντλ, το δικό του είδωλο όταν ήταν ακόμα ένας άγνωστος πιτσιρικάς στο Λονδίνο.

Πολύ σύντομα βέβαια το ίνδαλμά του θα τον πρόδιδε. Το είδωλο που έγινε εχθρός, εκείνος που τον έριξε πρόθυμα στην αρένα με τους λύκους. Η κόκκινη κάρτα που αντίκρισε στη φάση των «16» του Μουντιάλ για ένα απερίσκεπτο φάουλ πάνω στον Σιμεόνε τον κατέστησε εχθρό Νο.1 στην Αγγλία. Ο αποκλεισμός στη διαδικασία των πέναλτι θεωρήθηκε δική του υπαιτιότητα, με τον Χοντλ να τον βγάζει στη σέντρα: «Η αποβολή του Μπέκαμ μας κόστισε ακριβά».

Ήταν το τελειωτικό χτύπημα από έναν προπονητή που τον κατηγορούσε από καιρό πως δεν έχει το μυαλό του στο ποδόσφαιρο. Ο Χοντλ τον πέταξε στα λιοντάρια, ο Τύπος τον κατακρεούργησε. Οι οπαδοί έφτυναν στο διάβα του, όταν δεν του έστελναν απειλητικά γράμματα με σφαίρες μέσα σε φακέλους. «Είχε κατάθλιψη» λέει η Βικτόρια, προτού το πλάνο γυρίσει σε έναν βουρκωμένο Μπέκαμ, να πασχίζει να βάλει σε μια σειρά σκέψεις και συναισθήματα.

Σε κάθε γήπεδο τον λοιδορούσαν. «Public enemy No.1». Ακόμα και το «Ολντ Τράφορντ» δεν ήταν πλέον ασφαλές. Το είδωλο των Άγγλων είχε μετατραπεί σε μια πηγή αχαλίνωτης οργής, η οποία είχε ξεπεράσει τα όρια. Ο Μπέκαμ χρειαζόταν προστασία και το Μάντσεστερ σταδιακά θα έχτισε τούβλο - τούβλο ένα οχυρό για να τον προστατέψει από τον υπόλοιπο κόσμο.

Αρχιτέκτονας ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, ο δεύτερος πατέρας του όπως παραδέχεται ο Μπέκαμ. Στη Γιουνάιτεντ θα έβρισκε ένα κρησφύγετο για να ανακτήσει τις δυνάμεις του και να κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη του κόσμου. Ακολούθησε το τρεμπλ του 1999 που ανάγκασε το κύμα αντιπαλότητας να κοπάσει, προτού το περιβόητο φάουλ - πρόκριση στα προκριματικά του επόμενου Μουντιάλ απέναντι στην Ελλάδα αποτελέσει την προσωπική του εξιλέωση προς τους συμπατριώτες του.

Το παπούτσι του Φέργκιουσον και η εξορία

Ένα κάστρο βέβαια δεν σημαίνει απαραίτητα πως θα παραμείνει απόρθητο για πάντα. Το εξωαγωνιστικό προφίλ του Μπέκαμ άλλωστε εξακολουθούσε να ενοχλεί τον Φέργκιουσον και ο Κάρλος Κεϊρόζ έφτασε το 2002 για να ανάψει το φυτίλι. Μειλίχιος, αυστηρός και μετρημένος, ο Πορτογάλος κατέφτασε στο Μάντσεστερ ως βοηθός του Σερ Άλεξ και τίναξε τα πάντα στον αέρα.

Σύμφωνα με τον ίδιο μια διαφήμιση που είχε κάνει ο Μπέκαμ τον ανάγκασε να βάλει κιλά και να επηρεάσει την απόδοσή του στο χορτάρι, με τους κλυδωνισμούς στη σχέση του Άγγλου με τον Φέργκιουσον να γίνονται όλο και πιο εμφανείς. Η έκρηξη τελικά ήρθε αμέσως μετά από μια ήττα κόντρα στην Άρσεναλ, όταν τα αποδυτήρια μύριζαν μπαρούτι. Ο Σκωτσέζος επιτέθηκε στον Μπέκαμ.

- «Δες το βίντεο»!

- «Δεν χρειάζομαι ένα γαμ@@@@ βίντεο, έχω τα μάτια μου» απάντησε ο Άγγλος, με τον Φέγκιουσον να κλωτσάει ένα παπούτσι που έσκισε τον Μπέκαμ λίγο πάνω από το μάτι. «Του επιτέθηκα, αλλά με κράτησαν» παραδέχεται ο Άγγλος, για έναν προπονητή ωστόσο που είχε και έχει πάντα στην καρδιά του. Μερικούς μήνες αργότερα ήρθε η ψυχρή ανακοίνωση προς τον ίδιο. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είχε αποφασίσει να τον πουλήσει στη Μπαρτσελόνα, στην εξορία.

«Σας παρακαλώ, αφήστε να του μιλήσω. Θέλω να μάθω αν αυτό πραγματικά θέλει» ικέτευε. Η ψυχρή λογική του Φέργκιουσον ωστόσο δεν ήταν υπό διαπραγμάτευση. Ο Μπέκαμ τελικά θα έφευγε, αλλά με τους δικούς τους όρους. Η Βαρκελώνη θα έπρεπε να περιμένει, καθώς μια νέα εποχή ξημέρωνε στους Galacticos της Ρεάλ.

Το όνομά του ταίριαζε στη μάζωξη αστέρων που είχε συναθροίσει το Φλορεντίνο Πέρεθ στη Μαδρίτη, όμως αγωνιστικά το προφίλ του ήταν παράταιρο. Αποτέλεσε το τελευταίο μέλος μιας ξεφτισμένης λαμπερής ομάδας που κέρδισε πολύ λιγότερα από όσα θα μπορούσε, την στιγμή που ο Τύπος στη Μαδρίτη τον κυνηγούσε σε κάθε του βήμα. Πότε για παράνομες σχέσεις, πότε για την γυναίκα και την οικογένειά του.

Η Βικτόρια τον πίεζε να εγκαταλείψει τη Μαδρίτη και η κριτική δεν άργησε να του χτυπήσει την πόρτα. Όταν κατέφτασε ο Καπέλο στον πάγκο του ανήγγειλε με συνοπτικούς όρους πως δεν πρόκειται να παίξει ποτέ ξανά για τη Ρεάλ Μαδρίτης, με τον ίδιο να υπογράφει ως απάντηση ένα συμβόλαιο αξίας 250 εκατομμυρίων δολαρίων με τους Λος Άντζελες Γκάλαξι.

Στους έξι μήνες που παρέμεινε στη Μαδρίτη μέχρι να φύγει για τις ΗΠΑ, ο Μπέκαμ κατάφερε να αντιστρέψει την κατάσταση και να αναγκάσει τον Καπέλο να αθετήσει τον όρκο του, επαναφέροντας τον Άγγλο στην αρχική ενδεκάδα των Μερένγκες. Τους αποχαιρέτησε με την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2007, αναχωρώντας για την Αμερική και τους Λος Άντζελες Γκάλαξι, με έναν δανεισμό στη Μίλαν στο μεσοδιάστημα.

Η απόφασή του μάλιστα να ταξιδέψει στο Μιλάνο προκάλεσε προβλήματα ακόμα και στο MLS, με τον συμπαίκτη του, Λάντον Ντόνοβαν, να τού επιτίθεται δημόσια για τη συμπεριφορά του. «Δεν επέκριναν ποτέ το επαγγελματισμό μου στα 17 χρόνια που είμαι ποδοσφαιριστής» απαντούσε ο Μπέκαμ, σε μια παρουσίαση της ζωής του βέβαια που διαφέρει από το υλικό τεσσάρων επεισοδίων που υπολογίζονται περίπου στα 75 λεπτά το καθένα.

Σε κάθε του βήμα άλλωστε ο Μπέκαμ επικρίθηκε ως ο άστατος αστέρας που δεν επικεντρώθηκε ποτέ στην τέχνη του. Ως ο ρόκσταρ που δεν επέτρεψε ποτέ στον εαυτό του να μπει σε καλούπια, ως το πρόσωπο που εκτοπίστηκε οικειοθελώς μακριά από την προστασία των τεσσάρων γραμμών. Ο ίδιος βέβαια τονίζει πως το μόνο που τον απασχολούσε είναι το ποδόσφαιρο στην ίσως τελευταία μια πιο σημαντική αντίθεση που τυλίγει τη ζωή και την καριέρα του.

Το μόνο δεδομένο είναι πως αυτός ο τύπος που ο Εντουάρντο Γκαλεάνο θα περιέγραφε ως Μιχαήλ Άγγελο στα ποιητικά κιτάπια του είχε τελικά πολύ περισσότερα να πει και να αμφισβητήσει...