Μαραντόνα: Οι Αργεντίνοι της Superleague «υποκλίνονται» στο Θεό τους

Ο Αριέλ Ιμπαγάσα είναι μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες από την Αργεντινή που έχουν παίξει στην Ελλάδα. Τα 12 χρόνια που έπαιξε στην Ισπανία για Μαγιόρκα, Ατλέτικο Μαδρίτης και Βιγιαρεάλ μιλούν από μόνα τους. Στα μέρη μας αγωνίστηκε πέντε χρόνια, τέσσερα στον Ολυμπιακό και την τελευταία σεζόν της καριέρας του στον Πανιώνιο, προσφέροντας ουκ ολίγες στιγμές μαγείας. Από το 2016 βρίσκεται στην οικογένεια του Ολυμπιακού, ως προπονητής στις ακαδημίες και τώρα είναι ο πρώτος κόουτς της Β' ομάδας των Πειραιωτών. Είχε την τύχη ή την... ατυχία να αντιμετωπισει τον Μαραντόνα ως αντίπαλος σε ματς της Λανούς με την Μπόκα Τζούνιορς.

«Όταν ακούμε το όνομα Ντιέγκο Μαραντόνα, ανατριχιάζουμε. Ήταν πολύ σημαντικό που τον βλέπαμε να αγωνίζεται με την εθνική Αργεντινής, να εκπροσωπεί τα χρώματα της εθνικής μας ομάδας. Όπου κι αν ταξιδέψει κανείς, σε όποια χώρα κι αν πάει και πει ότι είναι από την Αργεντινή, το πρώτο πράγμα που ακούς είναι το "Μαραντόνα". Είμαστε γνωστοί παντού εξαιτίας του Μαραντόνα. Εκανε πολλά πράγματα. Βοήθησε πολλούς ανθρώπους. Εγώ προσωπικά είχα την τύχη να τον δω από την τηλεόραση να αγωνίζεται, τον αντιμετώπισα στο γήπεδο. Είναι αιώνιος. Είναι κρίμα που απεβίωσε με αυτόν τον τρόπο. Στέλνω την αγάπη μου και μια αγκαλιά στην οικογένειά του.

Εμάς ο Μαραντόνα μάς επηρέασε όλους πάρα πολύ. Όταν ήμασταν μικροί και παίζαμε στο δρόμο, στην παραλία, όλοι θέλαμε να γίνουμε ο Μαραντόνα. Ήταν ένας ποδοσφαιριστής διαφορετικός σε σχέση με τους άλλους και θέλαμε να φοράμε τη φανέλα με το Νο10. Ένας ποδοσφαιριστής που σε διασκέδαζε με το ποδόσφαιρό του, σε ενθουσίαζε. Όλοι θέλαμε να είμαστε όπως αυτός. Καταλαβαίνει κανείς πως αυτό δεν ήταν καθόλου εύκολο, να του μοιάσουμε. Σε γενικές γραμμές, είναι ο καλύτερος που έχει περάσει από την Αργεντινή, ο καλύτερος που έχει περάσει σε όλο τον κόσμο».

Ο Ντάνιελ Μαντσίνι έχει κλείσει τετραετία στη χώρα μας. Το 2019 ο Άρης τον αγόρασε από την Μπορντό και από τον περασμένο Γενάρη είναι στον Παναθηναϊκό του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, όντας πολύτιμη μονάδα στα χέρια του Σέρβου κόουτς. Έμαθε την μπάλα από την Νιούελς Ολντ Μπόις, τη φανέλα της οποίας είχε φορέσει και ο Ντιεγκίτο.

«Για εμάς, για όλους τους Αργεντινούς και για εμένα ο Μαραντόνα πάντοτε ήταν και θα παραμένει ο καλύτερος παίκτης στην ιστορία.

Νομίζω ότι έκανε την Αργεντινή μεγαλύτερη και αποτελεί ένα έμβλημα για την Αργεντινή και όλους τους Αργεντινούς. Για όλους εμάς ποδοσφαιρικά είναι Θεός!

Για εμάς ποδοσφαιρικά είναι ένα έμβλημα, είναι Θεός. Εγώ δεν είχα την ευκαιρία να τον δω ζωντανά βέβαια, όμως από τα βίντεο που κοίταζα και όλα όσα είδα με εκείνον όταν έπαιζε σε αγώνες και στα Μουντιάλ θεωρώ ότι μάς εκπροσωπούσε ως Αργεντινούς και έκανε το ποδόσφαιρο παγκόσμιο βάζοντας την Αργεντινή πιο ψηλά χάρη στο παιχνίδι του, στην όρεξη που είχε και στον τρόπο που βρισκόταν μέσα στον αγωνιστικό χώρο και το πώς αντιπροσώπευε την Αργεντινή.

Όλοι έχουμε στο μυαλό μας το γκολ που σημείωσε με το χέρι, το γκολ κόντρα στην Αγγλία, διότι για εμάς σήμαινε πολλά λόγω του πως ήταν εκείνη την εποχή η χώρα εξαιτιας του πολέμου με τους Άγγλους. Αυτή η κόντρα που υπήρχε με τους Άγγλους έδωσε άλλη διάσταση στα γκολ του σε εκείνο το παιχνίδι.

Αυτά τα δυο γκολ ήταν κάτι μοναδικό, που «έγραψε» στην ιστορία του Αργεντίνικου ποδοσφαίρου και θεωρώ ότι θα τα θυμόμαστε για πάντα. Όχι μόνο για τα δυο γκολ που πέτυχε αλλά απέναντι σε ποιους τα πέτυχε και τι σήμαινε αυτό για το λα'ο μας!»

Και ο Φράνκο Φεράρι είναι κάτοικος Ελλάδας από το 2019, όταν τον έφερε στα μέρη μας ο Βόλος, με «κενό» ενός χρόνου που έπαιξε στην Κύπρο για τον ΑΠΟΕΛ. Ο γεννημένος στο Μπουένος Άιρες αριστερός μπακ επέστρεψε το καλοκαίρι, για χάρη του Άρη και είναι βασικός στα πλάνα του Άκη Μάντζιου.

«Για εμένα και όλους τους λάτρεις του ποδοσφαίρου ο Ντιέγκο Μαραντόνα είναι κάτι ξεχωριστό. Ειδικά για εμάς τους Αργεντινούς να τον βλέπουμε στα καλύτερα του χρόνια είναι ότι καλύτερο. Μπορούμε να βλέπουμε βίντεο με αυτά που έκανε για ώρες. Περισσότερο μου άρεσε στον τρόπο παιχνιδιού του η αγάπη του για το ποδόσφαιρο και το πάθος που είχε πάντα σε όλη την καριέρα του, παρά τα προβλήματα που είχε.

Ήταν πάντα χαρούμενος όταν είχε την μπάλα στα πόδια του. Δεν τον ένοιαζε αν έπαιζε με την Μπαρτσελόνα ή τη Ρεάλ ή με τους φίλους του στη γειτονιά. Είχε την ίδια αγάπη και πάθος για το ποδόσφαιρο και αυτό είναι που θαυμάζω περισσότερο από αυτόν.

Σκέφτομαι πολλά όταν ακούω το όνομα Ντιέγκο Μαραντόνα. Το πρώτο είναι το Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μεξικό το 1986 που έβαλε δυο θρυλικά γκολ. Αυτό το παιχνίδι είναι χαραγμένο στη μνήμη όλων των Αργεντινών αλλά και όλου του κόσμου.

Είναι δύσκολο να εκφράσεις με λέξεις τι σημαίνει ο Μαραντόνα για την Αργεντινή. Προσκαλώ τον κόσμο να δει βίντεο και φωτογραφίες από την Αργεντινή τη μέρα του θανάτου του Ντιέγκο. Ίσως με τις εικόνες να καταλάβουν τι σήμαινε για όλους εμάς τους Αργεντινούς».

O Φακούντο Πέρεθ είναι μέλος της τετραμελούς αργεντίνικης «παροικίας» του Παναιτωλικού. Πρόκειται για «new entry» στο πρωτάθλημα μας, καθώς οι Αγρινιώτες απέκτησαν τον 24χρονο χαφ με δανεισμό και οψιόν δανεισμού από τη Λανούς της πατρίδας του.

«Είναι μοναδικός. Είχα την τύχη να γεννηθώ στην ίδια γειτονιά με εκείνον (Φιορίτο) και τον είχα κοντά μου, όπως και την οικογένειά του. Ήταν κάτι μοναδικό. Τον έχω και τατουάζ. Το έκανα όταν επέστρεψε στην Αρχεντίνος Τζούνιορς που του απέτισε φόρο τιμής. Για εμάς είναι Θεός και πάντα θα του είμαστε ευγνώμων για όσα μας χάρισε.

Με επηρέασε θετικά. Πάντα από μικρός ήμουν με μια μπάλα, γεννήθηκα με αυτή, από μικρός ήμουν στο γήπεδο και ονειρευόμουν να παίξω στην πρώτη κατηγορία. Εμάς τους Αργεντινούς δεν μας αρέσει να χάνουμε και πάντα θέλουμε να τα δίνουμε όλα για τη χώρα μας. Η μπάλα είναι κάτι "δικό" μας. Όσον αφορά την οικογένειά μου, είναι ποδοσφαιρική και γεννηθήκαμε με μια μπάλα.

Η πρώτη ιστορία που άκουσα είναι από τη γειτονιά μας, τον είχα δει σε ένα γήπεδο που τον είχαν καλέσει για να τον τιμήσουν, κοντά στο Μπομπονέρα και ήταν κάτι απίστευτο για μένα. Είχε αποσυρθεί τότε, παρόλα αυτά κατάφερα να τον δω να παίζει σε γήπεδο.

Πάντα μιλάω με τον πατέρα μου για εκείνον, ήταν μοναδικός. Πάντα έπαιζε για τη φανέλα δεν τον ένοιαζε ο αντίπαλος ούτε ποιος ήταν απέναντί του. Κάτι μοναδικό όπως σου λέω. Δεν είχα την τύχη να τον δω, είμαι της εποχής του Μέσι, όμως αποτελεί την περηφάνειά μας ο Ντιέγκο».

O Λούκας Ασεβέδο με εξαίρεση ένα μονοετές πέρασμα από τη Χιλή έχει παίξει όλη την καριέρα του στην Αργεντινή. Ο 32χρονος θηριώδης σέντερ μπακ του Ατρόμητου μεγάλωσε ποδοσφαιρικά στη Ροζάριο Σέντραλ και μεταξύ άλλων έχει αγωνιστεί σε Εστουδιάντες, Κολόν, Σαν Μαρτίν και Πλατένσε. Βασικός και αναντικατάστατος στην καρδιά της άμυνας των Περιστεριωτών.

«Αν και δεν είχα το προνόμιο να τον δω να παίζει στην καλύτερη εποχή του, ξέρω ότι ήταν αναμφίβολα ένας από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο και σύμβολο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Είμαι πολύ περήφανος που ήταν Αργεντινός και για όλα όσα εκπροσώπησε στο ποδόσφαιρο.

Αυτό που νιώθω όταν ακούω το όνομά του είναι περηφάνεια γιατί ήταν πραγματικά πολύ σημαντικός για όλους τους Αργεντινούς γιατί εκπροσωπώ το ποδοσφαιρικό ταλέντο που ανέβασε την Αργεντινή στην κορυφή του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, εκτός από το ότι ενσωματώνω το πάθος, τον αγώνα και την ταυτότητα του λαού της Αργεντινής».

Ο Χουάν Μουνάφο πλέον έχει δυο πατρίδες. Γεννήθηκε, μεγάλωσε και αγαπάει την Αργεντινή, όμως όλη του η ζωή είναι στην Ελλάδα. Έφυγε από τη χώρα του το 2009, όταν άφησε την Πλατένσε και πήγε στον Παναθρακικό και έκτοτε έχει γίνει... Έλληνας. Ο αρχηγός του Αστέρα μετράει αισίως οκτώ σεζόν με τα κιτρινομπλέ και ζει ευτυχισμένος με την οικογένεια του στην ήσυχη Τρίπολη.

«Ο Ντιέγκο είναι το ποδόσφαιρο της Αργεντινής. Είναι ο άνθρωπος που με τη ζωή του έχει δείξει πως είναι το ποδόσφαιρο για τη χώρα μας. Είναι άθλημα που έρχεται από τη φτώχεια . Η ελπίδα των Αργεντινών να γλιτώσουν από τις δυσκολίες. Είναι η τρέλα που χαρακτηρίζει αυτή τη χώρα με το ποδόσφαιρο. Πολλές φορές ξεφεύγουμε λίγο αλλά έτσι είμαστε.

Ο Ντιέγκο είναι σημαντικός άνθρωπος για εμάς, καθώς μέσα από το ποδόσφαιρο έχει δείξει παρά πολλά πράγματα που είναι έξω από αυτό. Ήταν άνθρωπος που είχε μαλώσει με αυτά που πίστευε. Έλεγε καθαρά αυτά που ήθελε από τη ζωή του και έκανε λάθη όπως όλοι οι άνθρωποι. Ο Ντιέγκο έκανε τη ζωή του όπως ήθελε. Με τα λάθη και τα καλά του. Είναι πολύ σημαντικός για εμάς, καθώς είναι το όνομα του ποδοσφαίρου της Αργεντινής. Τώρα είναι και ο Λίο, αλλά ο Μαραντόνα είναι αυτός με τον οποίο μεγαλώσαμε».

To καλοκαίρι ο Παναιτωλικός προσέθεσε και δεύτερο... Ντουάρτε στο ρόστερ. Μετά τον Πορτογάλο εξτρέμ Φεντερίκο πλέον έχει και τον Αργεντινό υψηλόσωμο στόπερ Μπρούνο. Προσθήκη του περασμένου καλοκαιριού για Καναρίνια με τη μορφή δανεισμού από την Ντεπορτίβο Κουένκα του Εκουαδόρ.

«Ο Ντιέγκο Μαραντόνα για μένα και για πολλούς ήταν πολύ σημαντικός για την ιστορία της Αργεντινής και κυρίως για το ποδόσφαιρο, το οποίο σημαίνει πολλά για εμάς.

Νομίζω πως προσέφερε πάρα πολλά στους Αργεντινούς, μας εκπροσώπησε σε όλο τον κόσμο με επιτυχία κι αυτό είναι κάτι ανεξίτηλο για τις επόμενες γενιές.

Δεν είχα την ευκαιρία να τον δω να παίζει γιατί είμαι πιο νέος αλλά μου έχουν διηγηθεί πολλές ιστορίες κι όλα αυτά με ανατριχιάζουν. Μου δημιουργεί περηφάνια για κάποιον που "σημάδεψε" όλους τους Αργεντινούς.

Ναι, η οικογένειά μου αγαπάει τον Μαραντόνα, είναι φανατικοί του, τους πείραξε πολύ ο θάνατός του. Η αλήθεια είναι πως χάρη στην προσωπικότητά του ήταν λογικό να μας πειράξει η απώλειά του. Έχω δει αρκετά video και πρόκειται για έναν τεράστιο παίκτη και χάρη σε όσα πρόσφερε θα είναι πάντα παρών».

Ένα ποδοσφαιρικό τέκνο της σχολής της Χιμνάσια που το 2018 μετακόμισε στο Ηράκλειο και πλέον είναι... Κρητικός. Πήγε στον ΟΦΗ τη χρονιά της μεγάλης επιστροφής στην πρώτη κατηγορία και παραμένει το «10» των Ομιλιτών του μέχρι και σήμερα.

«Ο Ντιέγκο για μας ήταν ένας από τους μεγαλύτερους όλων των εποχών. Ένα παράδειγμα για αυτά που έκανε ως παίκτης εντός αγωνιστικού χώρου. Ενέπνευσε πολύ τους Αργεντινούς να θέλουν να παίζουν ποδόσφαιρο και να προσπαθούν να αντιγράφουν αυτά που έκανε μέσα στο γήπεδο.

Όταν ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο ο Μαραντόνα ήταν ήδη θρύλος εκεί. Μιλούσα με τον μπαμπά μου για τον Ντιέγκο και αυτά που έκανε και ήθελα να κάνω ό,τι έκανε αυτός μέσα στο γήπεδο.

Έχω δύο αναμνήσεις. Μία από τη δεκαετία του 90' όταν ρωτούσα τον μπαμπά μου για τον Ντιέγκο όταν εκείνος τελείωνε την καριέρα του και μου έλεγε πόσο καλός παίκτης ήταν ο Μαραντόνα. Έκανε περήφανους όλους τους Αργεντινούς στα Μουντιάλ που αγωνίστηκε. Και η άλλη ήταν όταν είχα την τύχη να τον γνωρίσω σε ένα παιχνίδι της ομάδας μου της Χιμνάσια Λα Πλάτα. Είχε πάει να χαιρετίσει έναν φίλο μου και ήταν μια ωραία εμπειρία που κατάφερα να τον δω, να τον αγκαλιάσω και να μιλήσω για λίγο μαζί του».

Το 2020 ο Χουλιάν Μπαρτόλο άφησε για πρώτη φορά την πατρίδα του και ήρθε στα μέρη μας για λογαριασμό του Βόλου. Το καλοκαίρι του 2022 άφησε το Πανθεσσαλικό και μετακόμισε στην Τρίπολη για λογαριασμό του Αστέρα, όπου πλέον είναι το βασικό δεκάρι της δεύτερης θητείας του Μίλαν Ράσταβας.

«Ο Ντιέγκο Μαραντόνα είναι ένα από τα μεγαλύτερα είδωλά μου, σημαίνει πολλά για μένα και για όλους τους Αργεντινούς. Από πολύ μικρός έβλεπα βίντεο του Μαραντόνα ως ποδοσφαιριστή. Είναι ένα από τα σημεία αναφοράς μας.

Ο Μαραντόνα μας κάνει να αγαπάμε το ποδόσφαιρο, οι Αργεντινοί είναι πολύ παθιασμένοι και το ζούμε με πολύ δυνατό τρόπο. Ο Μαραντόνα ήταν ο ηγέτης της Αργεντινής στο Παγκόσμιο Κύπελλο το 1986 και ο κόσμος αισθάνεται πολύ ταυτισμένος με αυτό.

Είναι τιμή, το να ακούς το όνομά σου οπουδήποτε στον κόσμο και να τον γνωρίζει όλος ο κόσμος. Είναι μια μεγάλη πηγή υπερηφάνειας για τους Αργεντινούς. Και ο Μαραντόνα και ο Λιονέλ Μέσι. Είναι πολύ μεγάλη επιρροή, ο Μέσι και ο Μαραντόνα είναι τα σημεία αναφοράς μας σε όλο τον κόσμο».

Η τρίτη μεταγραφή του Παναιτωλικού από την αγορά της Αργεντινής αυτό το καλοκαίρι. Ο Φράνκο Μπαλντασάρα στα 25 του χρόνια άφησε για πρώτη φορά την χώρα του και την Πλατένσε για να συνεχίσει την καριέρα του στο Αγρίνιο. Ο 25χρονος χαφ είναι επίσης δανεικός στα Καναρίνια.

«Για μένα και για όλους ο Μαραντόνα ήταν ένας τρομερός ποδοσφαιριστής. Δυστυχώς δεν είχα τη δυνατότητα να τον δω ζωντανά, αλλά σήμερα βλέποντας αυτά που έκανε ήταν κάτι απίστευτο. Με αυτά που έκανε με τη φανέλα της Εθνικής ομάδας, σε τρέλαινε.

Ευχτυχώς για τη γενιά μας έχουμε τον Μέσι, αλλά ο Μαραντόνα ήταν πάντα ο Μαραντόνα. Αν προσπαθήσεις να κάνεις μερικές φορές αυτά που έκανε, είναι εντελώς αδύνατο. Την ημέρα που μάθαμε ότι έφυγε από τη ζωή ήταν κάτι απαίσιο. Το νιώσαμε πολύ έντονα, όλος ο κόσμος στην Αργεντινή. Ήταν μια μέρα πολύ δυσάρεστη για όλους.

Όταν ακούω τη λέξη Μαραντόνα μου έρχεται στο μυαλό το Μουντιάλ του 86', το γκολ που είχε σκοράρει με το χέρι ή εκείνο το γκολ που είχε βάλει ξεκινώντας από το κέντρο του γηπέδου. Το να βλέπω αυτές τις εικόνες είναι κάτι όμορφο. Είχα την τύχη τουλάχιστον να βγάλω μια φωτογραφία μαζί του σε ένα φιλικό παιχνίδι. Όταν τον είδα, έτρεμαν τα πόδια μου, ήταν πολύ όμορφο. Ο Μαραντόνα ήταν και θα είναι για πάντα ο μεγαλύτερος όλων».

Πάντα τόσο ο μπαμπάς όσο και η μαμά μου ήταν ερωτευμένοι με τον τρόπο παιχνιδιού του. Πάντα μου τόνιζαν το ποδοσφαιρικό ταλέντο που είχε που ήταν πραγματικά διαβόητο γιατί περνούσε έναν, δύο, τρεις αντιπάλους πολύ εύκολα. Όταν έβαζε τη φανέλα της Εθνικής Αργεντινής μου έλεγαν ότι ένιωθαν ότι ένας εκπροσωπούσε μόνος του στο γήπεδο 40 εκατομμύρια Αργεντινούς. Επίσης όταν ήμουν παιδί μου έδειχναν βίντεο και μου έλεγαν γι' αυτόν, για την καθαρή καρδιά που είχε, για τις μεγάλες ικανότητές του και για το ότι ήταν μια υπερηφάνεια που ήταν Αργεντινός. Για μένα θα είναι το νούμερο ένα».

Ακόμα ένας στην κατηγορία του... ήρθα Αργεντίνος και έγινε Έλληνας. Το 2015 τον απέκτησε ο Αστέρας και τον έφερε για πρώτη φορά στη Superleague. Έκτοτε έχει φορέσει τη φανέλα της Λαμίας, του Άρη, είχε δεύτερη θητεία στο «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης» και πλέον αγωνίζεται στο Βόλο. Στις 5 Μαΐου του 2010 έκανε τη μοναδική συμμετοχή του μεν Αλμπισελέστε σε φιλικό ματς με την Αϊτή. Προπονητής του; Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα.

«Ο Ντιέγκο Μαραντόνα ήταν τα πάντα για μένα. Ήταν το είδωλό μου, μεγάλωσα ακούγοντας το όνομά του από τους γονείς μου και από τον παππού μου. Είναι πάντα σαν Θεός για όλους μας.

Ο Ντιέγκο επηρέασε πολύ εμένα και όλους τους σπουδαίους παίκτες της Αργεντινής. Χάρη σε αυτόν η Αργεντινή στο ποδόσφαιρο είναι αυτό που είναι. Τώρα έχουμε τον Μέσι, αλλά την εποχή του Ντιέγκο δεν εκτιμούσαν τους Αργεντινούς ποδοσφαιριστές.

Για μένα όταν ακούω το όνομά του είναι σαν να ακούω τη χώρα μου, ο Ντιέγκο είναι τα πάντα στην Αργεντινή. Είναι ποδόσφαιρο, είναι η εκπροσώπηση του λαού, είναι ο χαρακτήρας, είναι τα πάντα στην Αργεντινή. Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι μετά τον πόλεμο με την Αγγλία, τους έβαλε δύο γκολ και τους άφησε εκτός Μουντιάλ.

• Μπερτόγλιο: «Τρέμανε τα πόδια μου όταν συνάντησα τον θεό Ντιέγκο»

Ο Ντιέγκο είναι πολύ σημαντικός για την Αργεντινή. Έχει κάνει πολλά για το ποδόσφαιρο αλλά εκτός από αυτό, όπως τα δυο γκολ με την Αγγλία. Το 1982 είχαμε τον πόλεμο και το 1986 τους έβαλε δυο γκολ. Πάντα έχω αυτό στο μυαλό μου. Ο παππούς μου και ο μπαμπάς μου έχουν μεγάλη αγάπη για τον Ντιέγκο. Για πολλούς από εμάς είναι σαν Θεός. Πολλοί νέοι δεν τον έχουν δει. Τώρα είναι η εποχή του Μέσι άλλα για όλους άνω των 30 χρονών ο Ντιέγκο είναι σαν Θεός.

Ένιωσα σαν να ήταν ένα όνειρο όταν με προπόνησε στην Εθνική Αργεντινής. Το να είμαι μαζί του και να με φωνάζει με το όνομά μου, να μου λέει "Φάκου", ήταν ό,τι ήθελα στο ποδόσφαιρο, από τότε που ξεκίνησα. Να τον ξέρω και να δουλέψω μαζί του. Ό,τι καλύτερο συνέβη στην καριέρα μου».

Πρώτη χρονιά στη Superleague η Κηφισιά και παρθενική σεζόν και για τον Νικολάς Αντερέγκεν. Το καλοκαίρι του 2021 ο ΟΦ Ιεράπετρας τον έφερε από το ποδοσφαιρικό του σπίτι, την Ατλέτικο Ουνιόν της πατρίδας του. Πήγε στα Βόρεια Προάστια τον περασμένο Γενάρη και συνέβαλε στην ιστορική άνοδο της ομάδας του στην κορυφαία κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

«Η αλήθεια είναι ότι δεν σημαίνει πολλά μόνο για μένα, αλλά για όλους τους Αργεντινούς. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα είδωλα μαζί με τον Μέσι προφανώς. Είναι το πρώτο μου είδωλο που ενέπνευσε όλους εμάς τους νέους για να μπορέσουμε να παίξουμε όπως αυτός ή να μας δώσει τη δυνατότητα και να μας επιτρέψει να ονειρευτούμε για να μπορέσουμε να επιτύχουμε στο ποδόσφαιρο.

Όπως είπα προηγουμένως, ο Μαραντόνα ήταν μια επιρροή για την ποδοσφαιρική του καριέρα. Ήταν από τους πρώτους που άνοιξε τον δρόμο για όλους τους παίκτες προκειμένου να ονειρευτούν για να πετύχουν πολύ όμορφα πράγματα στο ποδόσφαιρο.

Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό όταν ακούω το όνομα του είναι ο Θεός. Έχει πολύ μεγάλη επιρροή, όπως ο Μέσι τώρα. Έχουν κατακτήσει τα πάντα και η λέξη που χρησιμοποιείται στη χώρα μου είναι "ο μεγαλύτερος". Είναι λες και άγγιζε τον ουρανό με τα χέρια».

Άλλο ένα ποδοσφαιρικό «προϊόν» της Λανούς που πλέον αγωνίζεται στη Stoiximan Superleague. O Ροντρίγκο Εραμούσπε γεννήθηκε στο Μαρ ντελ Πλάτα του Μπουένος Άιρες και έχει αγωνιστεί στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του στην Αργεντινή. Ο 33χρονος στόπερ έχει παίξει σε Ατλέτικο Ουνιόν, Χουρακάν, Ατλέτικο Ραφαέλα, Τίγκρε και Μπελγκράνο. Από τον Σεπτέμβριο του 2020 είναι «πρωταγωνιστής» στον ΠΑΣ Γιάννινα.

«Για μένα, ο Μαραντόνα είναι ένα άτομο που υπερβαίνει τον αθλητισμό. Eίναι ένας θρύλος, είναι ένα σύμβολο για τη συντριπτική πλειοψηφία των Αργεντινών. Ήταν μια μεγάλη έμπνευση για όλους εμάς που πάντα ονειρευόμασταν να γίνουμε ποδοσφαιριστές και η κληρονομιά του θα είναι παρούσα για μια ζωή.

Δεν είχα την τύχη να τον δω να παίζει λόγω της ηλικίας μου, δεν είμαι της εποχής του, αλλά είχα μεγάλη οικογενειακή επιρροή. Μπόρεσα να ταξιδέψω και στη Νάπολη. Ο Μαραντόνα για μένα είναι ένα είδωλο, ένας θρύλος, αγάπη, πάθος και ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών

Ως παιδί μεγάλωσα βλέποντας τα βίντεό του, τα παιχνίδια του και από εκείνη τη στιγμή άρχισα να νιώθω και να ζω το ποδόσφαιρο με διαφορετικό τρόπο. Είναι μια οικογενειακή κληρονομιά που νιώθω υποχρεωμένος να συνεχίσω και σε άλλες γενιές.

Η πρώτη ιστορία που μου έρχεται στο μυαλό όταν ακούω το όνομα Μαραντόνα είναι ο αξέχαστος αγώνας με την Αγγλία. Νομίζω ότι από εκείνη την ημέρα έγινε αθάνατος για εμάς. Έδωσε απέραντη χαρά στη χώρα που ξεπέρασε το ποδόσφαιρο».

O τέταρτος της «παρέας» του Αγρινίου. Έμαθε το ποδόσφαιρο στην αγαπημένη του Ντιεγκίτο, Μπόκα Τζούνιορς. Έφυγε από τους Xeneizes το 2019. Ο 26χρονος αριστερός μπακ χαφ έπαιξε τα προηγούμενα 3,5 χρόνια στην Μπόστον Ρίβερ της Ουρουγουάης και το καλοκαίρι υπέγραψε ως ελεύθερος στον Παναιτωλικό.

«Ο Ντιέγκο είναι ένας Θεός. Για μένα, για την οικογένειά μου. Ήταν μοναδικός. Αξεπέραστος. Σήμερα ευτυχώς υπάρχει ο Μέσι. Για τη γενιά μου κι αυτός είναι Θεός. Ο μπαμπάς μου πάντα μου μίλαγε για τον Ντιέγκο.

Ο Ντιέγκο ήταν πάντα ένα σημείο αναφοράς, τόσο για μένα όσο και για όλους τους Αργεντινούς. Η προσωπικότητά του, το παιχνίδι του, το ταλέντο που είχε, η νοοτροπία νικητή που διέθετε μας σημάδεψαν πολύ.

Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι το γκολ με το χέρι στο Μουντιάλ του 86' απέναντι στην Αγγλία. Μετά όταν σήκωσε το τρόπαιο και επίσης διάφορες φράσεις του που έμειναν στην ιστορία.

Ήταν μια τρέλα. Ο μπαμπάς μου τον είχε ως είδωλο, ως Θεό. Πάντα θυμάμαι να τον υπερασπίζεται κόντρα σε όλους. Επειδή υπήρχαν διάφοροι που μιλούσαν άσχημα για τον Ντιέγκο, τον υπερασπιζόταν πολύ».