Σιλβίνιο στο Gazzetta: «Πρώτα το EURO με την Αλβανία και μετά το... Μουντιάλ»

Η πορεία του Σιλβίνιο ξεκίνησε από τα «φυτώρια» της Κορίνθιανς. Μία διαδρομή που συνολικά διήρκησε δέκα χρόνια, με τον μικρό Σίλβιο Μέντες Κάμπος Ζούνιορ να ξεδιπλώνει το ταλέντο του στα βραζιλιάνικα γήπεδα. Αποκορύφωμα σε αυτή την πορεία ήταν η κατάκτηση του πρωταθλήματος της χώρας το 1998.

Το καλοκαίρι του 1999 είχε φτάσει η στιγμή για το επόμενο βήμα της καριέρας αλλά και της ζωής του. Η μεγάλη μετακόμιση στην Ευρώπη, όπου αρκετές ομάδες τον τσέκαραν αλλά μία μπήκε δυναμικά στο κόλπο της μεταγραφής του. Αυτή ήταν η Άρσεναλ με τον Αρσέν Βενγκέρ να πηγαίνει αυτοπροσώπως στη Βραζιλία για να τον πείσει να φορέσει τα χρώματα των Λονδρέζων.

Ο Σιλβίνιο αποδέχθηκε την πρόταση και αυτομάτως έγινε ο πρώτος Βραζιλιάνος στην ιστορία της αγγλικής ομάδας που αγωνίστηκε με τη φανέλα της. Μάλιστα μέσα σε μία διετία έπαιξε 80 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις με απολογισμό πέντε γκολ και επτά ασίστ, ενώ παράλληλα έκανε το ντεμπούτο του με την Εθνική Βραζιλίας το 2000.

Παρότι ζούσε στο... μαγικό κόσμο της Premier League, ο Σιλβίνιο έβλεπε ότι υπήρχαν πολλές δυσκολίες λόγω του επιπέδου του πρωταθλήματος και του... Ασλεϊ Κόουλ και το τελευταίο εξάμηνο της σεζόν 2000/01 είχε αντιληφθεί ότι το μέλλον του ήταν μακριά από το Νησί.

Η Θέλτα είχε μεγάλα όνειρα. Δεν περιορίστηκε εκείνη τη σεζόν στην εύκολη παραμονή της στη μεγάλη κατηγορία αλλά ήθελε κάτι παραπάνω. Την ευρωπαϊκή συμμετοχή. Γι' αυτό και επένδυσε αρκετά χρήματα για μεγάλα ονόματα, όπως ο Χουανφράν, ο Ντορίβα, ο Μπόμπαν, ο Εντού αλλά και ο Σιλβίνιο, στον οποίο έδωσαν πάνω από τέσσερα εκατ. ευρώ.

Ο Βραζιλιάνος μπακ αποδέχθηκε την πρόταση και έπαιξε για τρία χρόνια με την ομάδα του Βίγκο την οποία οδήγησε μέχρι και στην έξοδο στο Champions League. Ο διεθνής αμυντικός είχε παίξει σε 98 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις, καταγράφοντας μία ασίστ αλλά και ένα γκολ, το οποίο ήταν κόντρα στην... Μπαρτσελόνα.

Ναι, την ομάδα με την οποία θα γινόταν γνωστός σε όλον τον κόσμο. Αυτό το τέρμα ήρθε το 2002/03 και ένα καλοκαίρι μετά, αυτό του 2004, οι «μπλαουγκράνα» έκαναν την κίνησή τους. Μόλις με 1,5 εκατ. ευρώ, η Θέλτα... λύγισε στις διαπραγματεύσεις αφού το συμβόλαιό του έφτανε στο φινάλε και ο Σιλβίνιο συνάντησε αστέρες όπως ο Ροναλντίνιο, ο Τσάβι, ο Ινιέστα αλλά και ο νεαρός Λιονέλ Μέσι που μόλις είχε προβιβαστεί από τη δεύτερη ομάδα.

Στην Μπαρτσελόνα έμεινε για μία πενταετία, την οποία χαρακτηρίζει ως την καλύτερη της ζωής του. Αρχικά με τον Ράικαρντ στον πάγκο και στη συνέχεια με τον Γκουαρντιόλα, ο έμπειρος αμυντικός ήταν ο πιστός... στρατιώτης των Καταλανών. Παρών όποτε η ομάδα τον είχε ανάγκη, ηγετική προσωπικότητα για τα αποδυτήρια και μία ποιοτική λύση για κάθε περίσταση.

Πανηγύρισε τρία πρωταθλήματα Ισπανίας, ένα κύπελλο αλλά και δύο Σούπερ Καπ με τους «μπλαουγκράνα», όμως το αποκορύφωμα ήρθε με την κούπα με τα μεγάλα... αυτιά. Ο Σιλβίνιο ήταν στον πάγκο στον τελικό του Παρισιού του 2006, όταν η Μπαρτσελόνα νίκησε την Άρσεναλ και κατέκτησε το τρόπαιο και ήταν βασικός σε εκείνον του 2009 στο Λονδίνο, όταν οι Καταλανοί επικράτησαν της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Το δεύτερο παιχνίδι ήταν ιδιαίτερο για τον Σιλβίνιο, καθώς ήταν το τελευταίο του σε επίπεδο Champions League και τρεις μέρες μετά, στις 30/05 απέναντι στη Ντεμπορτίβο Λα Κορούνια, έδωσε την τελευταία παράσταση με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα, κλείνοντας έναν κύκλο 128 εμφανίσεων με 3 γκολ και 14 ασίστ.

Ωστόσο η καριέρα του δεν σταμάτησε εκεί. Η Μάντσεστερ Σίτι του έδωσε την ευκαιρία να επιστρέψει στην Premier League το καλοκαίρι του 2009 και εκείνος επέστρεψε στο Νησί για μία τελευταία παράσταση. Μετά από 15 συμμετοχές και ένα γκολ, ανακοίνωσε ότι... κρεμάει τα παπούτσια του σε ηλικία 35 ετών.

Η προπονητική δεν άργησε να έρθει καθώς δύο χρόνια μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας, ο Βάγκνερ Μαντσίνι τον κάλεσε στο τιμ του για την Κρουζέιρο ως βοηθό προπονητή. Ακολούθησε από το ίδιο πόστο η πορεία σε Ρεσίφε και Νότικο, προτού πάει στην Κορινθίανς και βρει για πρώτη φορά τον Τίτε.

Με τον Βραζιλιάνο προπονητή συνεργάστηκε εξαιρετικά για αρκετό διάστημα (38 ματς) και οι περγαμηνές που τον συνόδευαν έπαιξαν τεράστιο ρόλο για την πρόσληψή του από τον Ρομπέρτο Μαντσίνι όταν βρισκόταν στην Ίντερ. Η εξέλιξη του ήταν ραγδαία και ο επόμενος ρόλος του ήταν ξανά στο πλευρό του Τίτε, αυτή τη φορά για την Εθνική Βραζιλίας όπου έμεινε για τρία χρόνια και για 34 παιχνίδια.

Με τη λήξη του συμβολαίου του με την Βραζιλία, ο Σιλβίνιο αποφάσισε να ανοίξει τα... φτερά του ως πρώτος προπονητής αλλά η αρχή μόνο εύκολη δεν ήταν. Η Λιόν επένδυσε πάνω του το καλοκαίρι του 2019 αλλά έπειτα από μόλις 11 παιχνίδια ο Βραζιλιάνος βίωσε για πρώτη φορά την αίσθηση της απόλυσης καθώς ο απολογισμός ήταν τρεις νίκες, τέσσερις ήττες και ισάριθμες ισοπαλίες.

Η επιστροφή στη Βραζιλία ήταν μονόδρομος καθώς μετά από μία διετία που έψαχνε δουλειά, βρήκε την ευκαιρία να επιστρέψει στην Κορίνθιανς στην οποία ήταν ως ποδοσφαιριστής αλλά και ως βοηθός. Ο απολογισμός του σε 43 ματς ήταν 16 νίκες, 14 ισοπαλίες και 13 ήττες χωρίς να αφήσει ιδιαίτερα καλές εντυπώσεις στους οπαδούς της ομάδας.

Από τον Φλεβάρη του 2022 μέχρι τον Γενάρη του 2023 ήταν άνεργος. Το όνομά του είχε παίξει σε διάφορες ομάδες όμως η επιστροφή του στην Ευρώπη, επισφραγίστηκε σε διεθνή επίπεδο καθώς συμφώνησε με την Εθνική Αλβανίας για να την οδηγήσει τα τελικά του EURO 2024. Τα υπόλοιπα είναι γραμμένα με χρυσά γράμματα στην ιστορία της χώρας...

- Ας το... πάρουμε από την αρχή. Πείτε μου, πότε ξεκινήσατε το ποδόσφαιρο;

«Ξεκίνησα το ποδόσφαιρο όταν ήμουν 7 ετών αλλά σε ποδόσφαιρο σάλας, αυτό που είναι 5 εναντίον 5. Εκεί έκατσα για αρκετά χρόνια σε μία τοπική ομάδα, ώσπου στα 13 μου με είδε ένας άνθρωπος της Κορίνθιανς και παρότι ήμουν σε επίπεδο σάλας, μου είπε να πάω στις ακαδημίες όπου έπαιζαν σε γήπεδο 11x11. Έμεινα για επτά χρόνια και ξεκίνησα από την Κ16, πήγα στην Κ17, Κ18 και Κ21 μέχρι να μπω στην ανδρική ομάδα. Στα 20 μου έγινα επαγγελματίας ποδοσφαιριστής».

- Όταν υπογράψατε το πρώτο σας επαγγελματικό συμβόλαιο, πώς νιώσατε;

«Κυριολεκτικά είναι σαν ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα. Δεν ξέρω πώς αλλιώς να το περιγράψω. Κάθε άνθρωπος που παίζει ποδόσφαιρο εύχεται να γίνει επαγγελματίας και είναι το όνειρο για κάθε νεαρό αθλητή. Ηταν κάτι τεράστιο για εμένα».

- Ποιον είχατε ως είδωλο;

«Μεγάλωσα ποδοσφαιρικά στην δεκαετία του '80, οπότε μπορώ να πω τον Ζίκο. Ήταν ο αγαπημένος μου ποδοσφαιριστής και τον είχα δει πολλές φορές στο Μαρακανά. Ήταν ο άνθρωπος που κοιτούσα συνεχώς στους αγώνες».

- Πώς αντέδρασαν οι γονείς σας όταν καταλάβατε ότι θα ακολουθήσετε επαγγελματικά το ποδόσφαιρο;

«Αρχικά, ποτέ δεν ξέρεις αν θα γίνεις επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Είναι κάτι που βγαίνει μέσα από τη δουλειά. Το ταξίδι μέχρι εκεί είναι κάτι το απίστευτο και δεν μπορείς να ξέρεις στα 15 ή στα 17 του αν θα γίνεις επαγγελματίας. Απλώς παίζεις και δουλεύεις. Φυσικά, είχα τη στήριξη των γονιών μου αλλά και των φίλων μου».

- Δύσκολο ακούγεται...

«Να σου πω την αλήθεια, ήξερα πάρα πολλούς ποδοσφαιριστές στην ηλικία μου τότε που ήταν καλύτεροι από εμένα αλλά δεν έγιναν ποτέ επαγγελματίες. Οπότε αντιλαμβάνεσαι τις δυσκολίες που έχει. Είναι πάρα πολύ δύσκολο και δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει το μέλλον».

- Ποιο ήταν το κλειδί και πετύχατε;

«Το κλειδί είναι ότι δεν τα παράτησα ποτέ. Πρέπει να δουλέψεις στον εαυτό του, να δουλεύεις γενικά μέρα και νύχτα για να γίνεις καλύτερος. Κάποιες φορές δεν θα παίξεις, θα τραυματιστείς, ίσως απογοητευτείς αλλά πρέπει κάθε φορά να δίνεις το 100%. Δουλειά, δουλειά και δουλειά. Αυτό είναι το κλειδί».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Sylvio Campos Official (@sylvinho_campos)

- Η καλύτερη σας στιγμή όσο ήσασταν στη Βραζιλία;

«Ήταν το 1998 όταν κερδίσαμε το πρωτάθλημα Βραζιλίας με την Κορίνθιανς και ήταν η πρώτη φορά που κλήθηκα στην ομάδα της Βραζιλίας. Ήταν όλα μαζί και είναι από τις στιγμές που δεν θα ξεχάσω ποτέ».

- Το καλοκαίρι του 1999 είχε γραφτεί πως θα ήθελε η Άρσεναλ και η Τότεναμ. Πώς σας έπεισε η Άρσεναλ και σας έκανε δικό της;

«Δεν είναι αλήθεια. Μόνο η Άρσεναλ με ήθελε. Είχα ένα ραντεβού για να συζητήσουμε για το συμβόλαιο μου στην Κορίνθιανς και είχαμε ακόμα δύο σημαντικά ματς και μου είπαν ότι ο Αρσέν Βενγκέρ θα έρθει στο Σάο Πάολο για να με δει σε αυτά τα παιχνίδια. Μετά από αυτά, κάναμε ένα ραντεβού και μιλήσαμε με την Άρσεναλ. Αυτό ήταν όλο. Δεν μίλησα ποτέ με την Τότεναμ».

- Τι είχε ειπωθεί με τον κ. Βενγκέρ τότε;

«Με τον κ. Βενγκέρ κάναμε ένα ραντεβού για δείπνο. Ήταν απίστευτο για εμένα γιατί θα γινόμουν ο πρώτος Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της Άρσεναλ και μετά από εμένα ακολούθησαν μεγάλα ονόματα της χώρας στον σύλλογο και μέχρι σήμερα, πολλοί Βραζιλιάνοι έχουν γράψει ιστορία στην ομάδα. Οπότε ήταν φανταστικό που έκανα την αρχή».

- Πώς ήταν ως προπονητής;

«Είναι πολύ έξυπνος προπονητής. Διαφορετικός από τους υπόλοιπους. Εντυπωσιακός προπονητής, πανέξυπνος. Οι τακτικές του πάντα ήταν σχεδιασμένες μετά από μελέτη στον αντίπαλο. Αν κάτσουμε να περιγράψω τον Βενγκέρ χρειαζόμαστε σίγουρα μία ώρα (γέλια)».

- Ήταν δύσκολη η προσαρμογή σας στη Premier League;

«Και βέβαια ήταν δύσκολη (γέλια). Η Premier League είναι πραγματικά δύσκολη. Χρειάστηκα έξι μήνες για να προσαρμοστώ και να καταλάβω τον τρόπο παιχνιδιού. Το pace ήταν σε άλλο επίπεδο όπως και όλο το πρωτάθλημα. Ο Βενγκέρ καταλάβαινε τα πάντα και μου έδωσε ευκαιρίες και χρόνο για να καταλάβω. Σκέψου πόσο δύσκολο ήταν για να χρειαστώ έξι μήνες για να προσαρμοστώ».

- Η στιγμή που θυμάστε μέχρι και σήμερα από την Αγγλία;

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ το παιχνίδι κόντρα στην Τσέλσι, στο Stamford Bridge το 2000. Είχαμε έρθει 2-2 και είχαμε κάνει μία τρομερή ανατροπή από 2-0 μέσα σε δέκα λεπτά (76'-86') και είχα κάνει την ασίστ στο 2-1 και το γκολ για το 2-2».

- Ήταν το καλύτερο γκολ της καριέρας σας;

«Δεν το θεωρώ το καλύτερο αλλά από τα πιο σημαντικά που πέτυχα».

- Τι συνέβη και φύγατε από την Premier League για τη Θέλτα;

«Τους τελευταίους έξι μήνες πριν φύγω ήταν δύσκολοι για εμένα. Δεν έπαιζα πολύ και στην Ισπανία ήταν πιο εύκολα τα πράγματα για τους Βραζιλιάνους ποδοσφαιριστές. Είχα μιλήσει με συμπατριώτες μου εκεί πριν πάρω την απόφαση να πάω στη Θέλτα και έτσι πήρα την απόφαση να αφήσει την Premier League για τη La Liga».

- Ποιες ήταν οι διαφορές;

«Στην Ισπανία είναι περισσότερο τακτικό το ποδόσφαιρο, κυριαρχεί η κατοχή της μπάλας, τεχνίτες ποδοσφαιριστές. Στην Αγγλία ήθελε περισσότερο φυσική κατάσταση, τρεξίματα. Δεν ήταν καθόλου εύκολο».

- Είχατε σκοράρει κόντρα στην Μπαρτσελόνα πριν πάτε κιόλας...

«Είχα σκοράρει κόντρα στην Μπαρτσελόνα, είχαμε κερδίσει 2-0 αλλά δεν θυμάμαι πολλά από εκείνο το παιχνίδι. Ίσως να ήταν ο λόγος που με είδε η Μπαρτσελόνα αλλά δεν γνωρίζω με σιγουριά».

- Πείτε μου με λίγα λόγια την πενταετία σας στην Μπαρτσελόνα.

«Έμεινα για πέντε χρόνια στην Μπαρτσελόνα. Ήμουν με τον Ράικαρντ και τον Πεπ Γκουαρντιόλα ως προπονητές. Χάρηκα πάρα πολύ που πήγα εκεί γιατί ήταν ένα μεγάλο κλαμπ, μία υπέροχη πόλη, ο κόσμος ήταν κοντά μας. Ήταν πέντε πολύ όμορφα χρόνια. Κερδίσαμε τα πάντα και έπαιξα δίπλα σε τεράστιους ποδοσφαιριστές. Ήταν τα καλύτερα πέντε χρόνια της ζωής μου. Ήταν Dream Team ειδικά τότε με τον Πεπ».

- Εκεί είχατε ως συμπαίκτη και τον Ροναλντίνιο. Πώς ήταν το συναίσθημα να παίζετε μαζί του;

«Ήταν ένας φανταστικός ποδοσφαιριστής, απίστευτος... από τους καλύτερους στον κόσμο. Αυτά που έκανε ήταν τρελά. Γενικά ήταν ένας "τρελός" ποδοσφαιριστής (γέλια). Αυτά που έκανε σε άφηναν άφωνο».

- Τη χρονιά που πήγατε, έκανε και τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα ο Μέσι. Τι έχετε να πείτε για εκείνον;

«Ο καλύτερος απλά. Ο Μέσι μπαίνει στην ίδια συζήτηση με τους Ροναλντίνιο, Πελέ, Ρονάλντο (φαινόμενο), Μαραντόνα, Κρόιφ. Μιλάμε για έναν από τους καλύτερους ποδοσφαιριστής στην ιστορία και ήταν τρομερό που βρέθηκα μαζί του σε μία ομάδα».

- Τι ήταν αυτό που ξεχώριζε από την αρχή στον Μέσι;

«Αυτό που ξεχώριζε τον Μέσι ήταν ο τρόπος που σκόραρε. Ήταν απίστευτος ο τρόπος που έβρισκε δίχτυα. Μπορούσε να το κάνει με κάθε τρόπο. Είχε γενικώς όλο το πακέτο ως ποδοσφαιριστής».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Sylvio Campos Official (@sylvinho_campos)

- Τι εννοείτε όλο το πακέτο;

«Έχει απίστευτη ποιότητα, έχει σκοράρει ιστορικά γκολ όπου και να έπαιξε. Είναι ο κορυφαίος αυτή τη στιγμή και εκ των κορυφαίων σε όλη την ιστορία. Έξω από το γήπεδο είναι ένας καλός άνθρωπος, οικογενειάρχης, ευγενικός, ηγετικός χαρακτήρας. Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουν αυτά που κάνει».

- Είχατε πάει και σε δύο τελικούς Champions League στους οποίους είχατε νικήσει. Στον έναν παίξατε, στον άλλον όχι. Θα θέλατε να έχετε αγωνιστεί και στους δύο;

«Παίζεις ή δεν παίζεις σε έναν τελικό Champions League και τον κερδίζεις, μόνο χαρούμενος μπορείς να είσαι. Δεν αποφασίζει ο παίκτης ποιος θα παίξει και ποιος όχι. Παίζουν οι καλύτεροι έντεκα σε έναν τελικό. Στο τέλος μένει η χαρά του να κερδίζεις το Champions League».

- Πώς είναι το συναίσθημα να κρατάτε την κούπα του Champions League;

«Δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια το συναίσθημα. Είναι το κορυφαίο τουρνουά συλλόγων, γεμάτο με αστέρες και είναι φανταστικό να παίζεις σε αυτό. Το να αγγίζεις αυτή την κούπα θεωρώ είναι το πιο όμορφο συναίσθημα στον κόσμο».

- Είχατε ποτέ πρόταση από την Ελλάδα;

«Όχι, όχι δεν είχα κάτι από Ελλάδα. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ την προοπτική της Ελλάδας για να παίξω εκεί αλλά δεν είχα ποτέ και προτάσεις. Δεν μου είχαν αναφέρει τουλάχιστον».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Sylvio Campos Official (@sylvinho_campos)

- Πάμε στην επιτυχία της Εθνικής Αλβανίας. Ποιο ήταν το κλειδί για μία τέτοια επιτυχία;

«Το κλειδί ήταν η δουλειά που έκαναν οι ποδοσφαιριστές. Όλοι δούλεψαν πολύ και κάθε μέρα όλο και περισσότερο. Η ομοσπονδία είναι δίπλα μας και είναι εξαιρετική, οι οπαδοί μας ήταν δίπλα μας, είδαμε νέους παίκτες που βοήθησαν. Έχει τόσα περιθώρια βελτίωσης... Από την πρώτη μέρα που ήρθαμε εδώ δουλέψαμε όσο περισσότερο γίνεται και κάθε μέρα. Αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας μας. Η δουλειά».

- Αναλάβατε λίγους μήνες πριν, τι ήταν αυτό που αλλάξατε;

«Να σου είμαι ειλικρινής, δεν αλλάξαμε κάτι. Όταν είσαι ομοσπονδιακός προπονητής μπορεί να χρειαστεί έναν ή και δύο μήνες για να δεις την ομάδα σου, μπορεί και παραπάνω. Είναι διαφορετική δουλειά και αυτό που έχεις να κάνεις είναι να προστατεύσεις την ιδέα σου για αυτή την ομάδα και απλώς να την εφαρμόσεις όσο πιο γρήγορα γίνεται. Θεωρώ πως το κλειδί ήταν ότι οι ποδοσφαιριστές κατάλαβαν αμέσως αυτό που θέλαμε ως τιμ και έτσι το εφάρμοσαν».

- Το πιστεύατε ότι θα προκριθείτε και τι είπατε στους παίκτες σας μετά την πρόκριση;

«Παρότι είχαμε μία δύσκολη κλήρωση καταφέραμε να κλείσουμε μία θέση για το EURO. Δεν είπα κάτι ιδιαίτερο στα παιδιά για την πρόκριση. Ήταν μία τεράστια επιτυχία για όλους μας».

- Τώρα ποιες είναι οι σκέψεις για τα τελικά του EURO;

«Θα δούμε πρώτα την κλήρωση και με ποιους θα είμαστε στον όμιλο. Με την ομοσπονδία ήδη δουλεύουμε για εκείνο το καλοκαίρι και ο στόχος είναι να παίξουμε όσο περισσότερο γίνεται στη διοργάνωση. Επίσης κοιτάμε και την επόμενη μέρα που δεν είναι άλλη από το Μουντιάλ του 2026, θα έχουμε κάποια παιχνίδια προκριματικών πριν το EURO και φυσικά έχουν μεγάλη σημασία για εμάς. Αλλά θέλουμε να κάνουμε μία σημαντική πορεία στον EURO. Είναι πολύ σημαντική μία καλή πορεία».

- Κλείνοντας, τη θεωρείτε τη μεγαλύτερη επιτυχία στην προπονητική σας καριέρα;

«Θα έλεγα πως, ναι, είναι η μεγαλύτερη επιτυχία μου στη μικρή πορεία μου ως προπονητής. Είναι κάτι μεγάλο αυτό που πετύχαμε και προχωράμε»