Στεπάνοβιτς στο Gazzetta: «Απόψε θα δείτε μια άλλη Άιντραχτ!»

-Καλημέρα σας, τι κάνετε (σ.σ. στα ελληνικά);

«Όλα καλά (σ.σ. χαμογελώντας και επίσης στα ελληνικά)!!!».

Η συνομιλία, βεβαίως, συνεχίζεται - δίκην ευκολίας - στα γερμανικά κι ενώ μας παρακάλεσε να καταργήσουμε τον πληθυντικό ευγενείας.

«Πριν λίγο γύρισα από την ακαδημία του φίλου μου, του Ντίτερ Μίλερ, όπου μυώ μικρά παιδιά στα μυστικά του ποδοσφαίρου».

-Η πρόβα τζενεράλε της Άιντραχτ εν όψει του αποψινού αγώνα με τον ΠΑΟΚ δεν στέφθηκε από επιτυχία, καθώς η ομάδα του Ντίνο Τοπμέλερ ηττήθηκε εντός έδρας από τη Στουτγκάρδη με 2-1. Τι προμηνύει αυτό για το ματς με την ελληνική ομάδα;

«Κατά την προσωπική μου άποψη το ματς αυτό δεν μπορεί να χρησιμεύσει ως κριτήριο για τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ, καθώς η Άιντραχτ έκανε το χειρότερο παιχνίδι της σεζόν κόντρα σε μια ισχυρή ομάδα όπως η φετινή Στουτγκάρδη (σ.σ. σταθερά στην πρώτη τετράδα της Bundesliga). Νομίζω ότι απόψε το βράδυ θα δούμε μια άλλη Άιντραχτ, η οποία θα θέλει πάση θυσία να πάρει τη νίκη και να τερματίσει στην πρώτη θέση του ομίλου. Περιμένω ένα δύσκολο ματς, αφού ο ΠΑΟΚ απέδειξε στη μέχρι τώρα πορεία του στο Conference League, ότι διαθέτει μια αξιόμαχη ομάδα».

-Ποια εικόνα έχετε από την παλιά σας ομάδα στη φετινή σεζόν;

«Η Άιντραχτ δείχνει ότι βρίσκει σιγά σιγά τα πατήματά της. Ας μην ξεχνάμε ότι έχει νέο προπονητή και ότι αποχώρησαν το καλοκαίρι από την ομάδα πολλοί πρωτοκλασάτοι ποδοσφαιριστές όπως ο Ραντάλ Κολό Μουανί ή ο Ραφαέλ Σάντος Μπορέ. Ως εκ τούτου, η εικόνα είναι σχετικά ικανοποιητική, με βάση τα μέχρι τώρα αποτελέσματα στην Bundesliga και στο Conference League».

-Επιτρέψτε μας σε αυτό το σημείο μια ιστορική αναδρομή: το καλοκαίρι του 1998 βρεθήκατε στον πάγκο της ΑΕΚ. Πώς έγινε αυτό;

«Πολύ απλά. Ήμουν άνεργος και δέχτηκα την πρόταση από την Αθήνα. Ήρθα και συνομίλησα με τον κύριο Νικολάου που ήταν τότε πρόεδρος και τα βρήκαμε. Γνώριζα ότι ο φίλος μου ο Ντούσαν Μπάγεβιτς είχε αφήσει βαριά παρακαταθήκη στην συγκεκριμένη ομάδα και ήθελα να δω αν μπορώ να φανώ αντάξιος συνεχιστής (σ.σ. γέλια)».

- Προλάβατε να συναντηθείτε μαζί του στο σύντομο διάστημα που μείνατε στην Αθήνα;

«Ανταμώσαμε μια φορά τυχαία σε ένα εστιατόριο όπου είχα πάει με τη γυναίκα μου. Πήγα να τον αγκαλιάσω, όπως συνηθίζουν οι Σέρβοι, αλλά με απέτρεψε γιατί δε θα ήταν καλό λόγω της θέσης μας. Ειλικρινά δυσκολεύτηκα να κατανοήσω αυτή την αντίδραση του. Πόσω μάλλον που γνωριζόμασταν τόσα χρόνια από το ποδοσφαιρικό στερέωμα της Γιουγκοσλαβίας. Όταν απολύθηκα με κάλεσε για δείπνο, αλλά τότε είχα αρνηθεί εγώ».

- Αληθεύει ο αστικός μύθος ότι σε καποια νυχτερινή σας έξοδο είχατε ένα αναπάντεχο τετ α τετ με κάποιους παίκτες σας σε πολύ προχωρημένη ώρα;

«Πράγματι, η γυναίκα μου είχε οργανώσει για τα 50ά γενέθλια μου μια έξοδο στο μαγαζί που τραγουδούσε η Αννα Βίσση. Τρομερή τραγουδίστρια! Κατά την αποχώρηση μου απο το κέντρο τις πρώτες πρωινές ώρες αντιλήφθηκα ότι στο χώρο διασκέδαζαν οι Ηλίας Ατματσίδης, Χρήστος Μαλαδένης και Ντέμης Νικολαΐδης και κάποιος ακόμη, που δεν θυμάμαι. Δε θα ξεχάσω την έκφραση του προσώπου τους, όταν με αντίκρισαν. Επειδή ήταν τα γενέθλια μου το συμβάν πέρασε χωρίς κάποια τιμωρία για τους ποδοσφαιριστές (σ.σ. γέλια)».

- Μήπως αυτή η ελαστικότητα ήταν κι ένας λόγος για την απόλυση σας;

«Δεν ξέρω! Πάντως να απολυθώ, ενώ η ομάδα μου ήταν πρωτοπόρος και ισόβαθμη με τον Ολυμπιακό δεν μου έχει ξανασυμβεί στην προπονητική μου καριέρα. Τέλος πάντων.

- Υπάρχει κάποιο άλλο γεγονός, που έχει χαραχτεί στη μνήμη σας από αυτό το σύντομο πέρασμα στην Ελλάδα;

«Ένα φιλικό παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, όχι όμως για αγωνιστικούς λόγους! Μου είχε κάνει εντύπωση ότι ο οδηγός του λεωφορείου έκανε μανούβρες και στάθμευσε το πούλμαν ακριβώς μπροστά στην καταπακτή που οδηγεί στα αποδυτήρια του σταδίου. Αρχικά δεν κατάλαβα γιατί τα έκανε όλα αυτά. Μόνο όταν κατέβηκα από την πόρτα και άκουσα τα πρώτα συνθήματα «υποδοχής» και είδα τα πρώτα ιπτάμενα αντικείμενα να εκσφενδονίζονται προς το μέρος μας κατάλαβα τι γίνεται (σ.σ. γέλια)».

-Το 1992 χάσατε το σχεδόν σίγουρο πρωτάθλημα με την Άιντραχτ μετά από την ήττα της ομάδας σας την τελευταία αγωνιστική από τη Χάνσα Ροστόκ. Πόσο καιρό χρειαστήκατε για να χωνέψετε αυτό το στραπάτσο;

«Μπορεί να σου φανεί παράξενο, αλλά μετά τον αγώνα το είχα ξεχάσει κιόλας, καθώς μου ήταν από καιρό γνωστό ότι το ποδόσφαιρο είναι πολύ εφήμερο, τόσο στις επιτυχίες, όσο και στις αποτυχίες!! Γι’ αυτό εξάλλου είπα το γνωστό: "Η ζωή συνεχίζεται!" που από τότε κυριολεκτικά με στοιχειώνει».