Κάρλος Καρβαλιάλ: Ψάχνοντας τον παράδεισό του

Ο Κάρλος Καρβαλιάλ μπορεί να μην αγωνίστηκε ποτέ στο εξωτερικό ως ποδοσφαιριστής αλλά έπαιξε με τα χρώματα δύο από των μεγάλων συλλόγων στην Πορτογαλία, όπως της Μπράγκα και της Πόρτο. στην πρώτη μάλιστα είχε κάνει και τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα και σε ηλικία 18 ετών είχε αγωνιστεί στην ευρωπαϊκή μάχη της ομάδας του κόντρα στην Τότεναμ.

Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο του πρώτου γύρου του UEFA Cup, η Τότεναμ ήταν σαρωτική και με δύο νίκες (συνολικό σκορ 9-0) πήρε το εισιτήριο για την επόμενη φάση. Ειδικά στο δεύτερο ματς, ο αγγλικός σύλλογος είχε θριαμβεύσει με 6-0, με τον νυν προπονητή του Ολυμπιακού στο βασικό σχήμα ως στόπερ.

Από εκείνο το ματς, ο τότε 18χρονος Πορτογάλος δεν κράτησε στο μυαλό του μόνο το βαρύ σκορ αλλά και μία αστεία ιστορία που έχει στο φινάλε του. Όπως είχε αποκαλύψει σε συνέντευξη του το 2018, όταν και ως προπονητής της Σουόνσι θα αντιμετώπιζε την Τότεναμ, ο Κινίτο είχε προσφέρει μία τρομερή στιγμή.

Συγκεκριμένα, όταν άπαντες ανέβηκαν στο πούλμαν της Μπράγκα, τη στιγμή που μπήκε και ο Κινίτο, όλοι είχαν κρυφτεί στο πίσω μέρος των θέσεων τους, κάτι που έκανε τον Πορτογάλο τεχνικό να μπει στη διαδικασία να... σπάσει τον πάγο.

Εκείνη τη στιγμή περνούσε έξω από το πούλμαν ο Γκλεν Χοντλ της Τότεναμ με τη γυναίκα του. Τότε ο έμπειρος προπονητής γύρισε στους παίκτες του και είπε: «Κοιτάξτε τον. Ψηλός, ξανθός, ωραία γυναίκα και ωραίο αμάξι. Εσείς; Κοντοί, με γένια και κακά αυτοκίνητα και θέλατε να τους νικήσετε; Χάσαμε 6-0 και αυτό είναι φανταστικό. Οδηγέ, βάλε μουσική». Μία ιστορία που έκανε τους παίκτες της Μπράγκα να χαμογελάσουν όπως έγινε και εκείνη τη στιγμή μεταξύ των δημοσιογράφων της Σουόνσι.

Ως ποδοσφαιριστής έπαιξε σε αρκετές ομάδες της Πορτογαλίας και όπως αναφέραμε πιο πάνω, υπήρξε μέλος των Μπράγκα αλλά και της Πόρτο, όμως από το 1998, αποφάσισε να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά και να φορέσει τα προπονητικά, με πρώτο του σταθμό την Εσπίνιο, την ομάδα όπου έκλεισε την ποδοσφαιρική καριέρα του.

Ακολούθησαν συνολικά 20 ομάδες εντός και εκτός συνόρων για τον ίδιο, γεμίζοντας το βιογραφικό με σημαντικές εμπειρίες, τίτλους αλλά και μεγάλες νίκες, όπως και ήττες. Το 2000 είχε και την πρώτη του παρουσία σε επαγγελματικές κατηγορίες καθώς ήταν στην άκρη του πάγκου της Ντεσπορτίβο Άβες όπου έμεινε από τον Δεκέμβρη του 2000 μέχρι το καλοκαίρι του 2001.

Ακολούθησε μία σειρά από αρκετά κλαμπ στην Πορτογαλία όπς η Σετουμπάλ (δύο φορές), η Μπελενένσες, η Μπέιρα Μαρ αλλά και η Μπράγκα που ήταν και η μεγαλύτερη δουλειά του μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ωστόσο το καλοκαίρι του 2008 αποφάσισε να φύγει για πρώτη φορά από τη χώρα για χάρη του Αστέρα Τρίπολης.

Στην Ελλάδα δεν έμεινε για πολύ καθώς τον Νοέμβρη του ίδιου έτους αποχώρησε και επέστρεψε λίγους μήνες μετά στην Πορτογαλία για την Μαρίτιμο. Από εκεί ξεκίνησε με διαρκείς ανοδική πορεία καθώς έκατσε στον πάγκο της Σπόρτινγκ Λισσαβόνας, της Μπεσίκτας και της Μπασακσεχίρ προτού κυνηγήσει το όνειρο της Αγγλίας με τη Σέφιλντ Γουένσντεϊ.

Εκεί έμεινε για 2,5 χρόνια με 131 παιχνίδια στο ενεργητικό του, κάνοντας τη Σουόνσι να τον προσλάβει μόλις τέσσερις μέρες από τη στιγμή που έφυγε από τον πάγκο της. Τότε έζησε την ατμόσφαιρα της Premier League καθώς κλήθηκε να σώσει τον αγγλικό σύλλογο που ήταν σε κακή κατάσταση.

Παρότι έφτιαξε αρκετά την κατάσταση, στην τελευταία αγωνιστική η ομάδα του δεν κατάφερε για τρεις βαθμούς να μείνει στην κατηγορία και έτσι ο Πορτογάλος κόουτς επέστρεψε ξανά στη χώρα του για να αναλάβει τις τύχες της Ρίο Άβε, την οποία μέσα σε μία σεζόν την έβγαλε στην Ευρώπη.

Συγκεκριμένα τερμάτισε στην 5η θέση και πίσω από Πόρτο, Μπράγκα, Μπενφίκα και Σπόρτινγκ Λισσαβόνας, ανεβάζοντας τις μετοχές και κάνοντας το όνομά του να «παίξει» για αρκετές ομάδες, όμως η Μπράγκα ήταν εκείνη που τον έκανε δικό της.

Μέσα σε μία διετία ήρθε και ο πρώτος τίτλος του που ήταν το Κύπελλο Πορτογαλίας του 2021 ενώ η ομάδα του βγήκε και στην Ευρώπη όπου έφτασε έως και τα προημιτελικά του Europa League όταν και αποκλείστηκε από τη Ρέιντζερς.

Έπειτα από ένα μικρό πέρασμα στην Αλ Ουάχντα, επέστρεψε στην Ευρώπη για χάρη της Θέλτα στην οποία έμεινε μέχρι το περασμένο καλοκαίρι. Ο κοινός παρονομαστής σε όλα αυτά, είναι πως στα περισσότερα κλαμπ είχε αναλάβει τα χρέη προπονητής μέσα στη σεζόν προκειμένου να βγάλει την κάθε περίπτωση από μία δύσκολη κατάσταση.

Ήταν καλοκαίρι του 2008 όταν ο Αστέρας Τρίπολης έκανε γνωστό πως ο Κάρλος Καρβαλιάλ είναι ο νέος προπονητής της ομάδας. Ο Πορτογάλος κόουτς άφησε για πρώτη φορά τη χώρα του και στις πρώτες του δηλώσεις είχε αναφέρει:

«Είμαι ευχαριστημένος που είμαι στην Τρίπολη και στον Αστέρα. Συμφώνησα με τη διοίκηση, αφού πρώτα ενημερώθηκα για τις προοπτικές και τις δυνατότητες που έχει η ομάδα και πιστεύω πώς με καλή δουλειά η ομάδα θα μπορέσει να πάει καλύτερα του χρόνου. Δεν είναι στόχος της ομάδας κάτι το εξαιρετικό αυτή τη χρονιά, αλλά σιγά-σιγά η ομάδα να βρει καλό ρυθμό.

Ξέρω πολλά για το ελληνικό ποδόσφαιρο και για τις ομάδες που παίζουν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Η Εθνική Ελλάδας έκανε επίσης πολύ καλή δουλειά κατακτώντας το Ευρωπαικό πρωτάθλημα που έγινε στην Πορτογαλία πριν τέσσερα χρόνια, ενώ μαθαίνουμε πολλά και για τους ποδοσφαιριστές που παίζουν στις μεγάλες ομάδες».

Μάλιστα το ντεμπούτο του στο ελληνικό πρωτάθλημα ήταν κόντρα στον Ολυμπιακό μέσα στο Φάληρο όπου είχε ηττηθεί με 3-1. Ακολούθησαν άλλα εννιά παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις, όπου οι Αρκάδες μέτρησαν δύο νίκες, πέντε ισοπαλίες και άλλες δύο ήττες από Λεβαδειακό και ΑΕΚ.

Έτσι, στις 11 Νοεμβρίου μπήκε πρόωρο τέλος στη συνεργασία των δύο πλευρών, παρότι ο Πορτογάλος είχε συμβόλαιο για δύο χρόνια με το κλαμπ.

Δεν ήταν μόνο εκείνη η αξιοσημείωτη στιγμή του Καρβαλιάλ με τους ρεπόρτερ της Σουόνσι. Ουκ ολίγες φορές ο Πορτογάλος τεχνικός είχε συγκρίνει το φαγητό με τα δεδομένα που υπάρχουν στην ομάδα όπως το θέμα των μεταγραφών που είχε πει: «Έχουμε λεφτά για σαρδέλες, αλλά σκέφτομαι συνέχεια τον αστακό. Αλλά, μερικές φορές, οι σαρδέλες κερδίζουν παιχνίδια».

Για όλες αυτές τις ατάκες προς τους δημοσιογράφους, το έκανε και... πράξη καθώς σε μία συνέντευξη Τύπου αποφάσισε να κεράσει όλους τους παρευρισκόμενους το παραδοσιακό πορτογαλικό γλυκό «Pasteis de nata».

Πρόκειται για μία τάρτα με κρέμα αυγών και σερβίρεται με κανέλα ή ζάχαρη άχνη. Δημιουργήθηκε τον 18ο αιώνα και μέχρι σήμερα αποτελεί μία από τις πρώτες επιλογές των Πορτογάλων, με τον Καρβαλιάλ να το προσφέρει στους ανθρώπους της ομάδας. Μάλιστα ο ίδιος αστειεύτηκε, απαντώντας: «Μόνος μου τα έφτιαξα».

Pastéis de nata! 🇵🇹

Carlos brings a little bit of home to the press pack ahead of today’s press conference… 😁 pic.twitter.com/J0Yoth7JYH

— Swansea City AFC (@SwansOfficial) February 8, 2018

Με τα χρόνια ο 58χρονος σήμερα Κάρλος Καρβαλιάλ εξελίχθηκε για τα καλά. Είναι ένας προπονητής που δεν βασίζεται σε ένα σχήμα. Σε ένα σύστημα. Παίζει τα... πάντα σε μία γκάμα από το 3-5-2 ή το 3-4-3 έως και το 4-3-3. Δεν είναι ένας προπονητής με ένα σύστημα. Δεν του αρέσει αυτό. Θέλει το καλό και επιθετικό ποδόσφαιρο και τη σχετική ευελιξία ανάλογα με τις συνθήκες αλλά και τον αντίπαλο.

Στην Πορτογαλία γενικότερα έχουν την εικόνα ενός προπονητή που παίζει επιθετικό και ελκυστικό ποδόσφαιρο με κατοχή μπάλας. Ποδόσφαιρο κυριαρχίας. Πώς είναι όμως ως άνθρωπος; Είναι ένας γενικά χαρούμενος άνθρωπος, φουλ επικοινωνιακός ακόμα και με τον Τύπο και φοβερά επαγγελματίας.

Μιλάει 5 γλώσσες και επιδιώκει πάντα να έχει καλή επικοινωνία, σύνδεση και χημεία με τους παίκτες του. Με τους παίκτες που έχει κάθε φορά και με τους οποίους συνεργάζεται. Ως προπονητής και ως άνθρωπος δεν θέλει να αφήνει τίποτα στην τύχη.

Η Αγγλία άλλωστε για εκείνον ήταν ένα πολύ μεγάλο... σχολείο. Ένα... σχολείο που τον άλλαξε. Ο ίδιος είχε γράψει ένα πολύ μεγάλο κείμενο στο Coachesvoice που είχε αναφερθεί και εκεί.

«Η διαδρομή μου ήταν μεγάλη. Είχε και πολύ καλές στιγμές και στιγμές που βρέθηκα χαμηλά. Είμαι όμως υπερήφανος για αυτό. Για όλη τη διαδρομή μου. Και αυτό δούλεψα από πολύ χαμηλά μέχρι πάνω. Μέχρι να φτάσω εκεί που θέλω.

Μία μέρα ήταν που με επισκέφτηκε ένας άνθρωπος από το συμβούλιο της ομάδας που δεν είχα δει ποτέ ξανά. Μου είπε πώς εκπροσωπεί το συμβούλιο και ότι πρέπει να παίξει ένας συγκεκριμένος παίκτης στον επόμενο αγώνα.

'Όμως έχει υποπέσει σε πειθαρχικό παράπτωμα', είπα. Όμως και πάλι με ενημέρωσε ότι έπρεπε να παίξει στο πιο σημαντικό ματς της χρονιάς. 'ΟΚ. Απολύστε με εάν θέλετε και μπορείτε εσείς να επιλέξετε τον παίκτη. Κανένα πρόβλημα', απάντησα εγώ. Όλα αυτά ήταν μέσω μετάφρασης διότι δεν μιλούσε καθόλου αγγλικά.

Μία μέρα θα γράψω βιβλίο για εκείνη τη χρονιά που έζησα. Υπήρξαν πολλές καταστάσεις σαν και αυτήν. Όμως έμεινα δυνατός και πήρα μεγάλα ρίσκα. Είπα στον εαυτό μου ότι μέχρι να τελειώσω τη δουλειά μου εδώ θα γίνω πιο καλός προπονητής και πιο καλός άνθρωπος. Μετά από αυτήν την πρόκληση ήμουν έτοιμος για τα πάντα στο ποδόσφαιρο. Μόλις ήρθε η πρόκληση της Σέφιλντ ένιωθα σαν να ήμουν στον Παράδεισο. Πριν την πρώτη μου συνέντευξη Τύπου μου είπαν 'Κάρλος να είσαι έτοιμος'.

Έλεγα εντάξει στην Τουρκία ήμουν με 30 κάμερες και 50 δημοσιογράφους πάνω μου. Ήθελαν ένα πλάνο και μου έκαναν σκληρές ερωτήσεις. Και επιβίωσα σε αυτό το περιβάλλον. Όλα αυτά μου έδωσαν ένα μεγάλο και καλό background. Μία μεγάλη εμπειρία. Με έκαναν να είμαι έτοιμος για τα πάντα». Το παραπάνω κείμενο το είχε γράψει για τη διετία του στη Σέφιλντ Γουένσντεϊ (2015-2017) που εκείνος ένιωσε ότι ήταν σαν να βρισκόταν στον Παράδεισο.

Η Αγγλία άφησε μεγάλο και... βαρύ αποτύπωμα στον Πορτογάλο τεχνικό. Είχε μιλήσει για αυτό και αλλού και με τοποθετήσεις του που είχαν φιλοξενηθεί στο Fotmob. Εξάλλου δεν ήταν μόνο η Σέφιλντ Γουένσντεϊ. Ήταν και η Σουόνσι σε επίπεδο Premier. Ήταν εκείνος ο υποβιβασμός με τη Σουόνσι το 2018.

Με τη Σέφιλντ Γουέσντεϊ ο Καρβαλιάλ πήγε έως τα play - offs και τον τελικό του 2016 οπότε και έχασε από τη Χαλ. Είχε τη Σέφιλντ αήττητη έως τα ημιτελικά και η ομάδα τερμάτισε 4η το 2016-2017. Αυτή ήταν η τοπ επίδοση του συλλόγου από το 1990-1991 και μετά (τότε είχε ανέβει μέσω της τρίτης θέσης).

Στη Σουόνσι όμως που πήγε έμεινε σε 25 παιχνίδια από τα οποία είχε 8 νίκες με την ομάδα να πέφτει από την Premier: «Μετά την Αγγλία και τον μισό περίπου χρόνο στη Σουόνσι σταματήσαμε για μία σεζόν. Αποφασίσαμε να δούμε (ως προπονητική ομάδα) αλλιώς τα πράγματα και το τι θέλαμε να κάνουμε στο μέλλον.

Αλλάξαμε σχεδόν τα πάντα. Εκείνη τη στιγμή είδαμε το ποδόσφαιρο με άλλον τρόπο. Με διαφορετικό τρόπο.

Πλέον δεν βασιζόμαστε στο σχήμα ή το σύστημα. Ποντάρουμε στο να βρίσκουμε ή να δημιουργούμε χώρους. Είναι ο τρόπος που βλέπουμε το ποδόσφαιρο. Είναι μία τελείως άλλη προσέγγιση. Σαν να είσαι ένας σκακιστής και να βλέπεις μπροστά σου το τραπέζι.

Τα αποτελέσματα ήταν φανταστικά (μετά από αυτό). Πήραμε μεγάλο ρίσκο που πήγαμε στη Ρίο Άβε. Κανείς από τη Premier δεν πηγαίνει μετά στη Ρίο Άβε. Πήγαμε όμως εκεί γιατί είναι ένα club που παρέχει ηρεμία και έχει και καλούς παίκτες.

Καταφέραμε να διασφαλίσουμε την παρουσία της ομάδας στο Europa. Στη Θέλτα είχαμε και εκεί βελτίωση.

Η Ρίο Άβε κέρδισε 14 εκατ. ευρώ από τους παίκτες που εξελίξαμε. Σχεδόν 100 εκατ. ευρώ είχε βγάλει η Μπράγμα από παίκτες που αναπτύξαμε και η Θέλτα 50 εκατ. με τους Βέιγκα και Γκαλάν. Οπότε βελτιώνουμε τους παίκτες και είναι κάτι που θέλουμε να συνεχίσουμε να κάνουμε». Λόγια που είχε μεταφέρει και σε ποδοσφαιρικό συνέδριο που είχε μιλήσει. Με τον Καρβαλιάλ η Ρίο Άβε μάζεψε 55 πόντους το 2019-2020 που ήταν η κορυφαία της συγκομιδή στην κατηγορία ενώ τη Μπράγκα την είχε οδηγήσει στην κατάκτηση του 3ου Κυπέλλου της.

Ο ίδιος έχει εξηγήσει πώς τα διαστήματα που επέλεγε να μην εργάζεται είναι διότι «με αυτόν τον τρόπο ξεκουράζομαι και πνευματικά. Δεν θα με δείτε να έχω πρόβλημα με άλλους προπονητές ή με διαιτητές. Συνήθως δεν θα το δείτε από εμένα αυτό.

Με τη Μπράγκα σε 2 σεζόν πήραμε το Κύπελλο και φτάσαμε σε 3 τελικούς. Πήγαμε στα προημιτελικά του Europa με 17 παίκτες από την Ακαδημία που ήταν στην πρώτη ομάδα. Είναι και εκείνες οι στιγμές που δέχεσαι μεγάλη πίεση. Οπότε όταν χρειάστηκε μίλησα με το staff μου και κάναμε μία παύση λίγων μηνών.

Δεν έχει να κάνει με τα χρήματα. Δεν πηγαίνουμε ποτέ ως ομάδα σε έναν σύλλογο για τα λεφτά. Πηγαίνουμε για την προοπτική και για το πάθος μας για το ποδόσφαιρο».

Μπορεί στην Ελλάδα να μην κάνει τόσο... γκελ ή μεγάλη αίσθηση ως όνομα (ενδεχομένως επειδή ήταν στον πάγκο του Αστέρα Τρίπολης αλλά για ένα μικρό διάστημα) όμως στην Πορτογαλία, μία χώρα πολύ πιο αναπτυγμένη από εμάς ποδοσφαιρικά και πιθανότατα και με πιο καλό κριτήριο ο Κάρλος Καρβαλιάλ χαίρει μεγάλης εκτίμησης. Είναι ένας τεχνικός που ως όνομα και ως παρουσία αποπνέει σεβασμό και μάλιστα μεγάλο.

Ως ποδοσφαιριστής ήταν μάλλον ένας μέτριος παίκτης αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με την προπονητική. Υπήρξε ένας στόπερ που πέρασε το πιο μεγάλο μέρος της καριέρας του στη Μπράγκα. Είχε υπογράψει με την Πόρτο στη δεκαετία του '80 αλλά έπαιξε μόλις ένα ματς με τη φανέλα της.

Σε επίπεδο προπονητικής το ξεκίνημά του το έκανε από την Εσπίνιο, μία ομάδα 3ης κατηγορίας όμως το 2001-2002 ήταν στη Λεϊσοες, ομάδα 2ης κατηγορίας, που έφτασε να παίξει σε έναν ιστορικό τελικό Κυπέλλου, χάνοντας από τη Σπόρτινγκ Λισσαβώνας.

Σταθμός - κλειδί θεωρείται στην Πορτογαλία η παρουσία του στη Σπόρτινγκ. Οι Ίβηρες από το βιογραφικό του Καρβαλιάλ - στο οποίο υπάρχει Κύπελλο Πορτογαλίας με τη Μπράγκα το 2020-2021 και ένα League Cup Πορτογαλίας με τη Βιτόρια Σετουμπάλ - ξεχωρίζουν για τα καλά και το πέρασμά του από την Αγγλία. Ειδικά την παρουσία του στη Σέφιλντ Γουέσντεϊ, εκεί όπου είχε 131 αγώνες στον πάγκο της με 56 νίκες, 37 ισοπαλίες και 38 ήττες με 180 υπέρ και 142 κατά. Ο Καρβαλιάλ το χάρηκε πολύ το πέρασμά του στην Αγγλία. Είναι φαν του αγγλικού ποδοσφαίρου, όπως αρκετοί Πορτογάλοι τεχνικοί.