Ο Σταμάτης Σαπαλίδης έχει περισσότερα γκολ από τον αγαπημένο σου επιθετικό

Ο Σταμάτης Σαπαλίδης έχει περισσότερα γκολ από τον αγαπημένο σου επιθετικό

Άκης Κατσούδας

29 Μαρτίου 2023. Το γήπεδο της Ριζούπολης έχει αρχίσει να γεμίζει από κόσμο. Όχι, δεν πρόκειται για κάποιο παιχνίδι του Απόλλωνα Αθηνών αλλά για τον μεγάλο τελικό του Κυπέλλου της ΕΠΣ Αθηνών μεταξύ του Μικρασιατικού Αστέρα και του Άρη Πετρούπολης.

Το ματς θυμίζει τελικό. Σκληρές κόντρες, σφιχτές άμυνες, χαμένες ευκαιρίες. Τα πρώτα 90 λεπτά του αγώνα περνούν χωρίς καμία από τις δύο ομάδες να έχουν καταφέρει να σκοράρουν. Σειρά έχει τώρα η παράταση.

Φτάνουμε στο 108ο λεπτά της αναμέτρησης. Όλα δείχνουν πέναλτι. Ο Μικρασιατικός Αστέρας βρίσκεται στην επίθεση. Ο Ραφαήλ Ζέλο φτάνει έξω από την περιοχή. Σεντράρει. Η μπάλα φτάνει στον επιθετικό της ομάδας, τον Σταμάτη Σαπαλίδη, ο οποίος κάνει μια κεφαλιά ψαράκι και σκοράρει.

Στο γήπεδο επικρατεί πανικός. Ο Σαπαλίδης βγάζει τη φανέλα και κατευθύνεται προς την κερκίδα των φανατικών οπαδών του Αστέρα, για να πανηγυρίσουν μαζί. Το τέρμα του αποβαίνει μοιραίο για την εξέλιξη του παιχνιδιού.

Ο τελικός λήγει με σκορ 1-0 και ο Μικρασιατικός Αστέρας στέφεται Κυπελλούχος Αθηνών. Όλοι στην περιοχή μιλούν για εκείνον την επόμενη μέρα. Κάποιοι τον αποκαλούν «άνθρωπο των τελικών». Και αυτό γιατί την ακριβώς προηγούμενη χρονιά είχε σκοράρει ξανά -αυτή τη φορά στον τελικό Κυπέλλου της ΕΠΣ Πειραιά- και είχε δώσει το τρόπαιο στην Ελλάς Ποντίων.

image

«Ήταν κάτι το φανταστικό η μεταγραφή στον ΠΑΣ Γιάννινα, δεν μπορώ να σου το περιγράψω. Εκπληρώθηκε το όνειρό μου»

Αυτά, όμως, είναι μόλις δύο γκολ από τα εκατοντάδες που έχει πετύχει στην καριέρα του ο Σταμάτης Σαπαλίδης. Ένας ποδοσφαιριστής που κατάφερε να κάνει πραγματικότητα τα όνειρά του πραγματικότητα: να φύγει από τις ερασιτεχνικές κατηγορίες και να αγωνιστεί στη Super League. Δίπλα σε αθλητές που, όπως εξηγεί, «συνήθιζε να βλέπει πάντα από την τηλεόραση». Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Δραπετσώνα. Μέχρι την ηλικία των 10 ετών έπαιζε παράλληλα ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Γρήγορα, όμως, κατάλαβε ότι αυτό που του άρεσε περισσότερο ήταν να βάζει γκολ. Ξεκίνησε από τις ακαδημίες της Χαραυγής. Έπειτα ακολούθησαν εκείνες του Ολυμπιακού. Οι ερυθρόλευκοι τον τσέκαραν σε μια αναμέτρηση εναντίον τους και του ζήτησαν να μετακομίσει στου Ρέντη.

Εκεί έμεινε για μερικά χρόνια. Υπήρξε μέλος της ίδιας φουρνιάς με τον Γιάννη Φετφατζίδη, τον Λευτέρη Ματσούκα και τον Γιάννη Ποτουρίδη που αργότερα κατάφεραν να παίξουν στην πρώτη ομάδα. Η πορεία, όμως, του Σταμάτη ως τα σαλόνια της Super League ήταν εντελώς διαφορετική.

Ακολούθησε στις ακαδημίες του Εθνικού. Εκεί υπέγραψε και τον πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο. Μετά από ένα πέρασμα από Περαμαϊκό, Νίκη Βόλου, Αγία Παρασκευή και ΠΑΟ Ρουφ, έπιασε λιμάνι στους Τράχωνες. Στην ομάδα του Αλίμου έμεινε για δύο σεζόν. Δυο σεζόν που έμελλε να του αράξουν ριζικά την ποδοσφαιρική του καριέρα.

«Είχα πει στον εαυτό μου: “Σταμάτη, αυτή η τελευταία σου χρονιά. Πρέπει να κάνεις κάτι”. Έμπαινα στα 23 τότε και καταλάβαινα ότι είναι η τελευταία μου ευκαιρία να κάνω το βήμα παραπάνω. Γιατί έπειτα έπαυα να είμαι ο μικρός, το ταλέντο» εξηγεί σήμερα.

Κι όντως, το έκανε. Την πρώτη του σεζόν στην ομάδα αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της Δ’ Εθνικής, πετυχαίνοντας 14 γκολ σε 18 αγώνες. Το ίδιο σκηνικό ακολούθησε και την επόμενη στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής.

Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους: 24 γκολ σε 27 αγώνες. Τα δύο τελευταία μάλιστα στο «ματς θανάτου» κόντρα στον Ατσαλένιο που τελικά έκριναν και την άνοδο των Τραχώνων στη δεύτερη κατηγορία. Οι επιδόσεις του και ο εντυπωσιακός τρόπος με τον οποίο έβρισκε τόσο εύκολα δίχτυα, τράβηξαν γρήγορα τα βλέμματα ομάδων της Super League.

Ο Σταμάτης Σαπαλίδης μιλούσε απευθείας με τους συλλόγους καθώς έως τότε είχε αποφασίσει να πορευτεί χωρίς μάνατζερ. «Το χειρίστηκα όλο μόνος. Με είχαν προσεγγίσει ορισμένοι αλλά δεν είχε προχωρήσει. Είναι δύσκολος ο χώρος και δεν εμπιστευόμουν εύκολα ανθρώπους» επισημαίνει.

Μετά από συζητήσεις και διαπραγματεύσεις τελικά γίνεται το μεγάλο μπαμ: μεταγραφή στον ΠΑΣ Γιάννινα. Από τα αλώνια της τρίτης κατηγορίας στη Super League. Ο ίδιος δεν μπορεί να περιγράψει ακόμη μέχρι σήμερα το πώς ένιωσε όταν έπεσαν και οι τελευταίες μεταγραφές.

Ο Σταμάτης Σαπαλίδης κατά την παρουσίασή του στα Γιάννενα.
Ο Σταμάτης Σαπαλίδης κατά την παρουσίασή του στα Γιάννενα.

«Ήταν κάτι το φανταστικό, δεν μπορώ να σου το περιγράψω. Εκπληρώθηκε το όνειρό μου. Όλοι όσοι παίζουμε ποδόσφαιρο από μικροί, έχουμε έναν στόχο: να παίξουμε στο υψηλότερο επίπεδο της χώρας. Και εγώ μόλις το είχα καταφέρει» συμπληρώνει.

Έτσι, λοιπόν, μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα, άλλαξαν όλα στη ζωή του Σταμάτη. Αρχές Ιουνίου σκόραρε στην τρίτη κατηγορία και τέλη, ξεκινούσε προετοιμασία για τη Super League. Το πρώτο μεγάλο σοκ είχε να κάνει με το προπονητικό κομμάτι.

«Ήταν άλλος ο ρυθμός, οι απαιτήσεις. Εγώ ουσιαστικά δεν ξεκουράστηκα καθόλου εκείνη τη χρονιά. Υπήρχε επίσης μεγάλος ανταγωνισμός στη θέση μου. Τσάβες, Ίλιτς, Μανιάς. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση η επαφή τους με την μπάλα, το πόσο γρήγορα σκέφτονταν την επόμενη κίνησή τους. Τους έβλεπα και προσπαθούσα να πάρω όσο το δυνατόν περισσότερα από εκείνους» εξηγεί.

Ντεμπούτο στη Super League έκανε κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης. Το ματς, όμως, που δεν πρόκειται να ξεχάσει ποτέ είναι κόντρα στον ΠΑΟΚ για το Κύπελλο. «Η ατμόσφαιρα στην Τούμπα ήταν μοναδική. Είχα ακούσει για αυτή αλλά είναι αλλιώς να το βιώνεις από κοντά. Το ευχαριστήθηκα αυτό το παιχνίδι. Στο 85’ παραλίγο να βάλω γκολ αλλά η μπάλα πήγε δοκάρι. Αν είχε μπει μπορεί να είχαν εξελεγχθεί διαφορετικά τα πράγματα».

Με τη φανέλα του ΠΑΣ Γιάννινα σκόραρε δύο τέρματα, κόντρα στα Χανιά και τον Αχαρναϊκό για το κύπελλο. Στη Super League, από την άλλη, κατέγραψε 20 συμμετοχές χωρίς να σκοράρει. Στα μέσα της επόμενης χρονιάς, χτύπησε η πόρτα του Κισσαμικού. Αγωνίστηκε εκεί αρχικά για έξι μήνες ως δανεικός και ύστερα πήρε μεταγραφή κανονικά.

«Είχα δύο προτάσεις τότε από ομάδες της πρώτης κατηγορίας. Επέλεξα, όμως, να πάω στον Κισσαμικό. Σκέφτηκα ότι θα ήταν καλύτερο για μένα να πάω ένα εξάμηνο στη δεύτερη κατηγορία, να βάλω γκολ και να ανέβω πάλι στη Super League».

«Δεν μπόρεσα να το διαχειριστώ αυτό στα Γιάννενα. Το να μην παίζω. Ένιωθα ήταν ήμουν καλά, ότι μπορούσα να βοηθήσω την ομάδα, ότι προπονούμουν καλά. Έλεγα από μέσα μου: “δώσε μου μια ευκαιρία”. Κι όσο αυτή δεν ερχόταν, εγώ στράβωνα. Με το μυαλό που έχω τώρα, όμως, ξέρω ότι έπρεπε να πράξω διαφορετικά χωρίς αμφιβολία. Αυτό που λένε κάποιοι ότι στο ποδόσφαιρο εάν έχεις υπομονή και επιμονή θα έρθει η ώρα σου, έχουν πολύ μεγάλο δίκιο» προσθέτει.

image

Δε θα με δεις να κάνω φαντεζί πράγματα μέσα στο γήπεδο, πολλές ντρίπλες. Η ουσία για μένα κρύβεται στο γκολ. Να είμαι στην κατάλληλη θέση, την κατάλληλη στιγμή»

Στον Κισσαμικό αγωνίστηκε για μια χρονιά. Ύστερα ακολούθησε ο Ιωνικός που προσπαθούσε να βρει τα πατήματά του στην τρίτη εθνική κατηγορία. Ο στόχος της ανόδου δεν επιτευχθεί ποτέ και εκείνη τη στιγμή, ο Σταμάτης Σαπαλίδης αποφάσισε να κατεβάσει ρυθμούς.

«Με πήρε από κάτω. Μετάνιωσα για τις αποφάσεις μου και τα λάθη που έκανα. Και πήρα την απόφαση να αγωνιστώ και πάλι σε ερασιτεχνικές ομάδες που πρωταγωνιστούσαν». Και κάπως έτσι, η επαφή με το σκοράρισμα ήρθε και πάλι.

Χαρακτηριστικό είναι ότι μόλις τις δύο τελευταίες σεζόν έχει πετύχει 80(!) γκολ για τον Μικρασιατικό Αστέρα και την Ελλάς Ποντίων. Κάτι ανάλογο αναμένεται να καταφέρει και φέτος καθώς έχει προλάβει να σκοράρει ήδη 15 τέρματα για το πρωτάθλημα και 4 για το Κύπελλο. Και είναι ακόμη αρχές Δεκεμβρίου.

Ο ίδιος πια έχει χάσει το μέτρημα. Το μόνο που ξέρει είναι ότι έχουν ξεπεράσει τα 200 συνολικά στην καριέρα του. Ωστόσο, τα νούμερα δεν είναι αυτά που τον απασχολούν. «Αυτό που θα σου πω ίσως σου φανεί περίεργο αλλά με ενδιαφέρει στην ομάδα που είμαι να πάρει το πρωτάθλημα κι ας μη σκοράρω».

Ο λόγος που μετράει όλα αυτά τα ρεκόρ έχει να κάνει ξεκάθαρα με τον τρόπο που αντιλαμβάνεται το ποδόσφαιρο. «Στη ζωή μου, μου αρέσει η ουσία. Δε θα με δεις να κάνω φαντεζί πράγματα μέσα στο γήπεδο, πολλές ντρίπλες. Η ουσία για μένα κρύβεται στο γκολ. Να είμαι στην κατάλληλη θέση, την κατάλληλη στιγμή».

Σε μερικούς μήνες πρόκειται να συμπληρώσει το 34ο έτος ζωής του. Ο ίδιος δίνει δύο ακόμη χρόνια στην ποδοσφαιρική του καριέρα. Στόχος του είναι να περάσει, όπως εξηγεί, «στην απέναντι πλευρά των γραμμών»: να γίνει προπονητής. Κανείς δεν ξέρει αν θα καταφέρει να φτάσει και πάλι στη Super League. Ένα, όμως, είναι σίγουρο: οι επόμενοι επιθετικοί του θα έχουν να μάθουν πολλά από εκείνον.

@Photo credits: INTIME, Άκης Κατσούδας