Βαλμπουενά στο Gazzetta: «Είχα προτάσεις, δεν ήθελα να παίξω σε άλλη ομάδα στην Ελλάδα εκτός από τον Ολυμπιακό»

Να ξεκινήσουμε από τη ζωή εδώ, στη Λεμεσό.

«Είμαι πολύ ευτυχισμένος που είμαι εδώ. Έχω κάνει νέες γνωριμίες. Είμαι πολύ ικανοποιημένος από τη νέα μου ζωή».

Πώς ήρθαν τα πράγματα και πήρες την απόφαση να έρθεις στην Κύπρο;

«Μετά από τέσσερα χρόνια στον Ολυμπιακό ήρθε η ώρα να αποχωρήσω. Ήθελα να συνεχίσω να παίζω ποδόσφαιρο και υπήρξε αυτή η ευκαιρία. Αποφάσισα να έρθω στην Κύπρο αφού μίλησα και με τον Ζοσέ (Ανιγκό). Μου έδωσαν μεγάλη προσοχή και έδειξαν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για μένα από τον Απόλλωνα Λεμεσού - οπότε ήθελα να ζήσω αυτήν την εμπειρία εδώ».

Πώς κρίνεις το ελληνικό πρωτάθλημα σε σύγκριση με το κυπριακό;

«Έχουν ομοιότητες καθώς είναι δύσκολο να παίζεις απέναντι στις πιο μικρές ομάδες. Υπάρχει μεγάλη ένταση στον τρόπο παιχνιδιού. Μπορούμε να δούμε ότι στην Κύπρο υπάρχουν πολλές ομάδες ικανές στο να στεφθούν Πρωταθλήτριες. Είναι αλήθεια ότι δεν είναι εύκολο, αλλά και στην Ελλάδα ήταν δύσκολο. Σε 4 χρόνια στον Ολυμπιακό πήραμε 3 Πρωταθλήματα. Και εδώ στην Κύπρο υπάρχουν πολλές ομάδες που διεκδικούν τον τίτλο».

Μετά τη Μαρσέιγ είχες τα περισσότερα ματς στην καριέρα σου στον Ολυμπιακό. Τι σημαίνουν αυτά τα χρόνια για σένα;

«Για μένα ο Ολυμπιακός είναι πολλά πράγματα, σημαίνει πολλά πράγματα. Πολλά καλά πράγματα, πολλά συναισθήματα. Έπαιξα σε 150 αγώνες, τον πιο μεγάλο αριθμό μετά τη Μαρσέιγ, που είχα 330. Είναι κάτι πολύ σημαντικό για μένα. Και για μένα και για την οικογένειά μου. Αγάπησα πολύ την Αθήνα, την Ελλάδα και τον κόσμο της. Γνώρισα καταπληκτικούς ανθρώπους. Φοβερά άτομα. Για μένα ο Ολυμπιακός είναι ένα κομμάτι μου, ένα κομμάτι από εμένα. Έχω πολλά καλά συναισθήματα. Έχω πολύ καλές σχέσεις με τους ανθρώπους του διοικητικού συμβουλίου της ομάδας και με τον Βαγγέλη Μαρινάκη, τον πρόεδρο του συλλόγου και τους ανθρώπους που δουλεύουν εκεί. Και για να ολοκληρώσω την απάντηση τρέφω μεγάλη αγάπη και εκτίμηση για τους οπαδούς του Ολυμπιακού - για τον κόσμο του. Για μένα το ποδόσφαιρο είναι αλληλένδετο με το συναίσθημα και έχω πολλά συναισθήματα απ' αυτή τη θητεία και για' αυτό είναι μία ομάδα με ξεχωριστή θέση στην καριέρα μου».

Ποιές είναι οι πιο δυνατές στιγμές σου στον Ολυμπιακό;

«Έχω πολλές στιγμές στον Ολυμπιακό. Αρχικά, σκέφτομαι τον πρώτο τίτλο, διότι είχε προηγηθεί ένα διάστημα που δεν είχαμε πάρει το Πρωτάθλημα. Ήταν απίστευτο! Ήταν φοβερή η στιγμή που ήμασταν με το πούλμαν και γυρίσαμε όλο τον Πειραιά στη... γιορτή μας για τον τίτλο. Μετά υπάρχουν πολλά συναισθήματα επί προσωπικού.

Είχαμε ένα απίστευτο ματς με την Άρσεναλ, όπου μετά όλος ο κόσμος μας περίμενε στο αεροδρόμιο. Ήταν πραγματικά μία... μαγική στιγμή. Πραγματικά! Μετά ήταν το παιχνίδι με τη Μαρσέιγ, όπου είχαμε νικήσει στο τέλος με το γκολ του Χασάν. Ήταν σημαντικό παιχνίδι για μένα γιατί είχα τόσα πολλά συναισθήματα. Και λόγω της Μαρσέιγ και λόγω του Ολυμπιακού επειδή έπαιζα στο Champions League σ' ένα παιχνίδι με δύο ομάδες που είναι μέσα στην καρδιά μου. Αυτές είναι οι στιγμές που ξεχωρίζω».

Ποια είναι η επίδρασή σου στα αποδυτήρια; Και στον Ολυμπιακό και εδώ, γιατί είσαι πολύ συναισθηματικός.

«Ναι, γιατί το ποδόσφαιρο είναι έτσι. Εγώ είμαι ένας άνθρωπος που πορεύομαι και πηγαίνω με το συναίσθημα. Θέλω να αγαπώ και να αγαπιέμαι μέσα απ' αυτό. Όπου και να έπαιξα κάθε στιγμή έδινα τα πάντα. Πάντα αυτό έκανα και ήθελα να κάνω στις ομάδες που έπαιζα και ήθελα τη σιγουριά. Δεν αλλάζω ποτέ αυτή τη φιλοσοφία. Είναι το επάγγελμά μου και το αγαπώ. Είναι το πάθος μου. Θέλω να δίνω το παράδειγμα στο γήπεδο - και - για τους νεότερους. Γιατί για μένα το ποδόσφαιρο δεν έχει να κάνει με την ηλικία. Δεν ορίζεται από αυτό. Όπου παίζεις πρέπει να δίνεις το παράδειγμα. Αυτό ίσχυε για μένα και στον Ολυμπιακό αλλά και εδώ στον Απόλλωνα Λεμεσού. Ο Ολυμπιακός φυσικά είναι Ολυμπιακός, τώρα είναι ο Απόλλων και θα κάνω το καλύτερο για να πάρουμε το Πρωτάθλημα».

Τα δύο πρώτα σου χρόνια στον Ολυμπιακό ήταν καλά. Μετά τα πράγματα δεν πήγαν τόσο καλά και ειδικά τον τελευταίο χρόνο. Ποιο ήταν το σημείο - κλειδί για τα καλά χρόνια και τι δεν πήγε καλά μετά;

«Αυτό είναι το ποδόσφαιρο, δεν είναι εύκολο να νικάς πάντα. Από την άλλη, για τρία χρόνια ίσχυε το εξής: νικούσαμε συνέχεια, συνέχεια και συνέχεια. Τα παίρναμε όλα. Και μετά τον 4ο χρόνο μου, τον τελευταίο μου στο σύλλογο, δεν κάναμε μια καλή σεζόν. Δεχθήκαμε πολλή κριτική για αυτό. Υπήρχαν λόγοι, όμως είναι δύσκολο το να νικάς συνέχεια, διότι κι οι άλλες ομάδες ενισχύονται. Όλες οι ομάδες προσπαθούν να δουλεύουν και να προχωρούν».

Όλες οι μεγάλες ομάδες έχουν τις δύσκολες στιγμές τους και αυτό συνέβη και στην 4η χρονιά μου στον Ολυμπιακό. Είναι όμως μια δύσκολη δουλειά το να νικάς. Με όλες τις μεγάλες ομάδες μπορεί να συμβεί αυτό όπως με τη Ρεάλ Μαδρίτης και τη Μπάγερν Μονάχου. Και με τις πιο μεγάλες ομάδες που η επιτυχία είναι η κανονικότητά τους.

Είναι μεγάλες ομάδες διότι είναι συνεχώς μέσα στη διεκδίκηση των τίτλων, στις κατακτήσεις τους και στο Champions League. Ο Ολυμπιακός είναι μία μεγάλη ομάδα και ελπίζω να καταφέρει να επιστρέψει στην κατάκτηση του τίτλου φέτος».

Διαβάσαμε πώς ο κ. Μαρινάκης ήθελε να σε κρατήσει στην ομάδα. Μπορείς να μας πεις τι έγινε;

«Μετά από 4 χρόνια καθίσαμε στο τραπέζι να μιλήσουμε με τον πρόεδρο. Εφόσον σταματούσα το ποδόσφαιρο, ήθελε να συνεχίσω να δουλεύω για την ομάδα. Μία ομάδα που με αγαπούσε και έτσι θα συνέχιζα να είμαι μέλος της οικογένειας του Ολυμπιακού. Όμως δεν αποδέχθηκα αυτήν την πρόταση γιατί πραγματικά ήθελα να συνεχίσω να παίζω ποδόσφαιρο. Εκείνος το κατάλαβε αυτό. Το κατάλαβε καλά. Δεν ήθελα να παίξω κάπου αλλού στην Ελλάδα εκτός από τον Ολυμπιακό. Ήθελαν να συνεχίσω να παίζω στην Ελλάδα αλλά εγώ είπα πως στην Ελλάδα θα έπαιζα μόνο για τον Ολυμπιακό. Ήμουν πολύ ευτυχισμένος και χαρούμενος γι' αυτή την εμπειρία κι αυτή τη συνεργασία. Κι έτσι μετά επέλεξα μία νέα εμπειρία».

Μας είπες πώς δεν ήθελες να παίξεις αλλού στην ομάδα παρά μόνο στον Ολυμπιακό.

«Έτσι είναι, ναι».

Είχες άλλες προτάσεις από την Ελλάδα;

«Ναι, ναι. Είχα την ευκαιρία για άλλες ομάδες. Ωστόσο τις απέρριψα διότι δεν ήθελα να συνεχίσω να παίζω σε άλλη ομάδα στην Ελλάδα εκτός από τον Ολυμπιακό. Ήθελα να μείνω μ' αυτές τις εμπειρίες και τις πολύ καλές εντυπώσεις από τον Ολυμπιακό».

Έχεις βιώσει τον ελληνικό τρόπο σκέψης και από το πέρασμά σου στην Ελλάδα και τώρα στην Κύπρο. Έχεις παίξει στο πιο υψηλό επίπεδο. Τι θεωρείς ότι λείπει από από ελληνικό και το κυπριακό ποδόσφαιρο;

«Είναι μία δύσκολη ερώτηση. Όμως βλέπω ότι το επίπεδο ανεβαίνει περισσότερο, υπάρχει στην Ελλάδα και ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Έκαναν καλές παρουσίες και υπήρξε εκπροσώπηση στο Europa League. Υπάρχει φυσικά ο Ολυμπιακός που είναι πάντα εκεί (σε σχέση με την Ευρώπη). Πάντα παρών. Όμως τα τελευταία χρόνια σκέφτομαι ότι λείπει η κανονικότητα από το ελληνικό ποδόσφαιρο και αυτό έχει να κάνει με όλες τις ομάδες».

Τι εννοείς σε σχέση με τη μη κανονικότητα; Διαιτητές; Τοξικότητα; Η πίεση από τον κόσμο;

«Οι οπαδοί κι η πίεση υπάρχουν παντού. Υπάρχει και στην Τουρκία και παντού. Το θέμα σε σχέση με τις ελληνικές ομάδες έχει να κάνει και με τα αποτελέσματα στην Ευρώπη. Στα Κύπελλα Ευρώπης, το Champions League, το Europa και το Conference League, τα αποτελέσματα δεν είναι πολύ καλά. Εφόσον δεχόμαστε ότι το ελληνικό Πρωτάθλημα έχει βελτιωθεί, πρέπει να βελτιωθούν και τα ευρωπαϊκά αποτελέσματα των ελληνικών ομάδων.

Κάθε χρόνο γίνεται η... μάχη για την πρώτη, τη 2η και την 3η τρίτη και για τη συμμετοχή των ομάδων στα Κύπελλα Ευρώπης. Πιστεύω ότι είναι αυτό που λείπει (τα πολύ καλά αποτελέσματα) σε σχέση με την Ευρώπη».

Το πάθος είναι σημαντικό όμως. Υπάρχει και στην Ελλάδα και στην Κύπρο, δεν απέχει πολύ από τη Μαρσέιγ.

«Ναι και είναι κάτι που μου αρέσει και αγαπώ περισσότερο από κάθε τι άλλο. Υπάρχουν οι στιγμές με πάθος. Το πάθος των Ελλήνων οπαδών που λατρεύουν το ποδόσφαιρο. Σκέφτομαι και τη Μαρσέιγ και την Τουρκία ως κάτι ανάλογο. Το αγαπώ αυτό. Είμαι ευτυχής όταν παίζω σε τέτοιο περιβάλλον. Όμως δυστυχώς κάθε χρόνο υπάρχουν πολλά προβλήματα με τους χούλιγκανς (εννοεί σε σχέση με μεγάλα παιχνίδια). Προβλήματα στην Ελλάδα. Και αυτά δεν πρέπει να τα δεχόμαστε ή να τα αποδεχόμαστε. Το ποδόσφαιρο είναι μία γιορτή. Τέτοιοι άνθρωποι (εννοεί τους χούλιγκανς που ακολουθούν ομάδες) δεν αγαπούν τον Παναθηναϊκό ή την ΑΕΚ».

Υπάρχει κάτι που σου λείπει από την τεράστια καριέρα που έχεις κάνει;

«Σκέφτομαι πως η εποχή μου στη Μαρσέιγ ήταν πολύ καλή, έγινα περισσότερο γνωστός μέσα από την παρουσία μου στη Μαρσέιγ και την Εθνική ομάδα της Γαλλίας. Θα μπορούσα να είμαι πιο αποφασιστικός και να είχα βάλει παραπάνω γκολ, όμως, τα έδωσα όλα. Τα έδινα πάντα όλα στο μάξιμουμ. Έζησα το όνειρό μου με την Εθνική ομάδα της Γαλλίας και τη συμμετοχή στο Μουντιάλ. Απίστευτο! Η συμμετοχή στο Παγκόσμιο για μένα ήταν κάτι το... μαγικό.

Το να παίζεις δίπλα σε τεράστιους - σε τρομερούς - παίκτες όπως ο Ανρί και ο Ανελκά... Είμαι πολύ ευτυχισμένος. Ευτυχισμένος που συνέχισα. Είμαι πολύ ευτυχισμένος όταν είμαι στο γήπεδο και ελπίζω να συνεχίζω έτσι».

Είχες μιλήσει και στη Γαλλία για το γνωστό story με την έκθεση των προσωπικών σου στιγμών, σε σχέση με την Εθνική και το ότι δεν ήταν λάθος σου. Πώς το εξηγείς και πόσο σε άλλαξε;

«Είναι μία πολύ περίπλοκη ιστορία τόσο για μένα όσο και την οικογένειά μου. Είναι αυτό που με στεναχώρησε πολύ σε σχέση με την καριέρα μου. Που με στεναχώρησε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στην ποδοσφαιρική μου πορεία. Σταμάτησα να παίζω στην Εθνική λόγω αυτής της ιστορίας. Με επηρέασε πολύ, αλλά αυτή είναι η ζωή. Συνέχισα να δίνω το μάξιμουμ, πάντα το μάξιμουμ.

Ήθελα να ξανακληθώ στην Εθνική, όμως, ό,τι έγινε, έγινε. Πέρασε... Ήταν κάτι προσωπικό. Μία προσωπική ιστορία. Όμως είναι αλήθεια πως με επηρέασε πολύ και με στεναχώρησε πολύ διότι για μένα η Εθνική Γαλλίας ήταν τα πάντα και θα ήταν αλλιώς για μένα τα πράγματα σε σχέση με την Εθνική εάν δεν είχε συμβεί αυτό».

Με τον Μαρτίνς είχες τα περισσότερα παιχνίδια σου στον Ολυμπιακό. Ποιά είναι η άποψή σου;

«Είναι ένας προπονητής που είχε πολύ σημαντικό ρόλο για μένα επειδή μ' αυτόν ήρθα στον Ολυμπιακό και με ήθελε ως παίκτη. Περάσαμε πολύ καλά μαζί στην ομάδα και τρέφω μεγάλη εκτίμηση για εκείνον. Όπως και αυτός για μένα. Είχαμε πολύ καλά συναισθήματα ο ένας για τον άλλον.

Μου φέρνει μεγάλη ευχαρίστηση που συνεργαστήκαμε, είμαι ευτυχισμένος που είχαμε αυτή τη συνεργασία. Πριν από κάποιο διάστημα βρεθήκαμε στην προετοιμασία του Απόλλωνα με την Αλ Γκαράφα, που παίξαμε ένα φιλικό. Με χαροποίησε που τον είδα ξανά. Είναι ένας άνθρωπος που προσέφερε στον Ολυμπιακό και είμαι πολύ ικανοποιημένος που συνεργαστήκαμε αυτά τα τρία χρόνια».

Στις φιέστες έχεις συγκεκριμένο πανηγυρισμό και φυσικά ήσουν στο επίκεντρο με τις σαμπάνιες και τη χαρά που έδινες. Είσαι ένας Θρύλος για την ομάδα, έχουμε δει σε βίντεο πώς ζούσες εκείνες τις στιγμές. Αυτό είσαι είσαι;

«Λοιπόν όταν ο Ολυμπιακός είναι Πρωταθλητής έχουμε πάρτι. Για μένα το να νικάς είναι δύσκολο, οπότε όταν το κάνεις πρέπει να το πανηγυρίζεις και να το γιορτάζεις. Είμαι ένας άνθρωπος που μιλάει (και στα αποδυτήρια) και θέλω να εκφράζομαι. Όταν νικάμε και έχουμε γιορτή είμαι ευτυχισμένος γιατί το να έρχονται οι νίκες είναι πολύ δύσκολο. Και ειδικά όταν το κάνεις σε ένα τέτοιο club. Στον Ολυμπιακό υπάρχει μεγάλη πίεση, όπως υπάρχει και στον Απόλλωνα. Όταν νικάς θέλεις να το γιορτάσεις μ' όλον τον κόσμο. Για μένα όλο αυτό είναι φυσικό. Γίνεται με φυσικό τρόπο. Μου βγαίνει φυσικά».

Ποιο είναι το κλειδί που σου έδινε πάντα κίνητρο;

«Παίζω ποδόσφαιρο για συγκεκριμένο λόγο: Για να νικάω. Ακόμα και όταν έπαιζα μικρός στην παραλία έπαιζα για να νικήσω. Δεν παίζω για να παίζω. Η προπόνηση είναι κάτι διαφορετικό και ξεχωριστό. Σκέφτομαι ότι δεν είναι πολύς ο κόσμος που έχει αυτή τη νοοτροπία. Όμως μιλάω στους νέους, είναι κάτι που το έκανα στον Ολυμπιακό και το κάνω και στον Απόλλωνα.

Στο ποδόσφαιρο όπως και στη ζωή πρέπει να δουλεύεις και να έχεις στόχους. Να είσαι αποφασισμένος μέσα στο γήπεδο και απλά να τα δίνεις όλα.

Έχω το πάθος για αυτό. Όλα τα απογεύματα κάνω προπόνηση. Το έκανα σε όλη μου τη ζωή. Είμαι ευτυχισμένος γι' αυτό. Υπάρχει η μεγάλη διαφορά ηλικίας σε σχέση με τους νέους αλλά για μένα είναι φυσικό».

Στα αποδυτήρια τι θυμάσαι ως μία καλή στιγμή; Όχι μόνο στον Ολυμπιακό.

«Ναι, θυμάμαι στη Μαρσέιγ. Όταν είχα γίνει Πρωταθλητής. Είχα πάρει τη σαμπάνια, πήγα στη συνέντευξη Τύπου και έριξα σαμπάνια σε όλους. Στις κάμερες και παντού».

Με τη σαμπάνια είχες πάει και στον Βαγγέλη Μαρινάκη.

«Ναι ναι! Και μου έλεγαν 'πρόσεχε, είναι ο Μαρινάκης!'. Και έλεγα "δεν με νοιάζει". Εκείνη τη στιγμή αφήνεις τη χαρά να σε παρασύρει».

Και για τον Απόλλωνα; Θα θέλεις τίτλο και εδώ...

«Το ελπίζω. Ελπίζω να καταφέρουμε κάτι. Ένα Πρωτάθλημα ή το Κύπελλο. Θα είναι πολύ δύσκολο, όμως έχουμε μία καλή ομάδα. Ομάδα με ποιότητα και πολλούς φιλάθλους. Είναι συνέχεια στο πλευρό μας και σε κάθε ματς. Ελπίζω να πανηγυρίσω κάτι και εδώ».

Πόσο σημαντικό για μία ομάδα είναι το να έχει ένα καλό γήπεδο, όπως έχει ο Απόλλων;

«Το γήπεδο του Απόλλωνα είναι φανταστικό. Είναι ένα καινούριο γήπεδο, που είναι σε λειτουργία από τον προηγούμενο Δεκέμβριο. Είναι ένα πολύ ωραίο στάδιο. Στην Ελλάδα ο Ολυμπιακός έχει ένα πολύ ωραίο στάδιο. Υπάρχει το νέο γήπεδο της ΑΕΚ και θα φτιάξει και ο Παναθηναϊκός. Ίσως και ο ΠΑΟΚ. Είναι σημαντικό να έχεις νέα στάδια. Υπάρχει πολύ πάθος αλλά και οπαδοί στις ομάδες».