Φραν Ναβάρο, ένας ταύρος που... ερεθίζεται με το χρώμα των διχτυών

Φραν Ναβάρο, ένας ταύρος που... ερεθίζεται με το χρώμα των διχτυών

Τέτοιες ημέρες πριν από έναν χρόνο, ο Κάρλος Καρβαλιάλ ζήτησε την απόκτηση ενός επιθετικού στο χειμερινό μεταγραφικό παζάρι από τον πρόεδρο της Θέλτα, Κάρλος Μουρίνιο, και τον ποδοσφαιρικό σύμβουλο Λουίς Κάμπος. Όταν του πρότειναν τον Φραν Ναβάρο, ο οποίος έβγαζε μάτια με την Ζιλ Βισέντε, ο νυν προπονητής του Ολυμπιακού είδε με καλό μάτι μια τέτοια προσθήκη, αφού δεν ήταν ευχαριστημένος με την προσφορά του Γιόργκεν Στραντ Λάρσεν και του Ντομίνγκος Πασιένσια (για ένα φεγγάρι επιθετικός των Ερυθρολεύκων).

«Είναι ένας καλός παίκτης, ένας καλός επιθετικός, αλλά δεν θέλω να μιλάω για παίκτες που δεν έχουν συμβόλαιο με την Θέλτα» είχε αρκεστεί να πει ο Καρβαλιάλ για τον 24χρονο Ισπανό, ο οποίος πιτσιρικάς ξεχώρισε σε τέτοιο βαθμό στους μικρούς της Βαλένθια που έφτασε στο σημείο να απασχολήσει Ρεάλ Μαδρίτης και Λίβερπουλ, μεταξύ άλλων. Εν τέλει, την τελευταία ημέρα των μεταγραφών, η Θέλτα πήρε παίκτη από το πορτογαλικό πρωτάθλημα, αλλά αυτός ήταν ο Χάρις Σεφέροβιτς από την Μπενφίκα (μόλις τρία γκολ σε 18 συμμετοχές).

Δώδεκα μήνες μετά, η μοίρα θέλησε οι δύο άνδρες να συνεργαστούν, αλλά στον Ολυμπιακό, όπου ο Φρανθίσκο Χοσέ Ναβάρο Αλιάγα (καμία σχέση με τον γαλλοθρεμμένο Νίκο…) θα επιχειρήσει, με την ιδιότητα του δανεικού από την Πόρτο μέχρι το καλοκαίρι, να δώσει νέα ώθηση σε μια πολλά υποσχόμενη καριέρα που έμεινε στάσιμη το τελευταίο εξάμηνο στο «Ντραγκάο».

Στην πρώτη διετία του στην Πορτογαλία με την φανέλα της Ζιλ Βισέντε, άλλωστε, ο επιθετικός από την Βαλένθια δικαιολόγησε απόλυτα το παρατσούκλι «Ταύρος» που τον ακολουθεί από τα πρώτα του βήματα στα τμήματα υποδομής των Νυχτερίδων, επειδή τα έδινε όλα σε κάθε φάση. Και αυτό, παρ’ ότι όταν πρωτοπήγε στην Πορτογαλία, τον συμβούλευσαν να δουλέψει για να κερδίσει μυϊκή μάζα, γιατί οι αμυντικοί είναι πιο σκληροί και δυναμικοί σε σχέση με αυτούς της γειτονικής Ισπανίας.

«Η Βαλένθια δεν μου έδωσε μια ευκαιρία» λέει με παράπονο για την επί μια δεκαετία ομάδα του σε όλες τις μικρές ηλικιακές κατηγορίες. Ο Ναβάρο έφτασε να προπονείται με την πρώτη ομάδα, κάθισε στον πάγκο σε αγώνα με την Βιγιαρεάλ από τον οποίο απουσίαζε ο τραυματίας Κέβιν Γκαμεϊρό, αλλά δεν μπόρεσε να παίξει ούτε λεπτό με την ομάδα, όταν προπονητής σε αυτή ήταν ο Μαρθελίνο Γκαρθία Τοράλ.

«Κάποιες φορές είναι καλύτερο να φύγεις, αλλά υπάρχουν στιγμές όπου αυτή η πολυπόθητη ευκαιρία δεν υπάρχει. Είναι λυπηρό να είσαι μακριά από το σπίτι σου, μακριά από φίλους και οικογένεια, αλλά στο ποδόσφαιρο πρέπει να ξεπερνάς τα εμπόδια» λέει για την απόφασή του να αφήσει την Βαλένθια για να δοκιμάσει στη Ζιλ Βισέντε και αφού δοκίμασε, χωρίς επιτυχία, για ένα εξάμηνο στην βελγική Λόκερεν.

Ο προπονητής του, Γκλεν ντε Μπεκ, προτιμούσε έναν πιο βαρύ επιθετικό και έβαζε τον Φραν σε θέση εξτρέμ ή μεσοεπιθετικού, κάτι που δεν άρεσε καθόλου στον Ισπανό, ο οποίος είναι ένας κλασικός σέντερ φορ που κινείται συνεχώς στα άκρα της άμυνας, ψάχνει τον συνδυασμό με την μία και να εκμεταλλευτεί τους κενούς χώρους στην αντίπαλη οπισθοφυλακή.

image

Έγραψε ιστορία εις διπλούν

Το ντεμπούτο του στην Ζιλ Βισέντε, υπό το βλέμμα των γονιών του, ήταν ονειρικό. Σκόραρε δις σε αγώνα με την Μποαβίστα και, μάλιστα, το πρώτο του γκολ ήρθε με σουτ έξω από την περιοχή. «Είχα να σκοράρω με αυτόν τον τρόπο από τα τσικό» σχολίασε γελώντας, για μια πρεμιέρα που του έδωσε την δυνατότητα να διώξει μακριά το άγχος που τον είχε καταβάλει.

Σημείωσε 33 γκολ σε 66 παιχνίδια πρωταθλήματος (ένα γκολ ανά δύο ματς) και έγινε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Ζιλ Βισέντε στην πρώτη κατηγορία με μόλις δύο σεζόν, ξεπερνώντας τον Πάουλο Άλβες, αλλά και ο Ισπανός με την καλύτερη επίδοση τερμάτων σε μια σεζόν του πορτογαλικού πρωταθλήματος (17), αφήνοντας πίσω του τον Τόνι Μαρτίνεθ.

Ήταν ο παίκτης – αποκάλυψη της Primeira Liga, σκόραρε εις βάρος των τριών μεγάλων (Μπενφίκα, Πόρτο και Σπόρτινγκ Λισσαβόνας) και, κόντρα στους Δράκους μέσα στο «Ντραγκάο», σημείωσε το πιο ωραίο γκολ της ζωής του, όπως το χαρακτήρισε ο ίδιος. Πήρε την μπάλα με πλάτη, έκανε «ποδιά» στον Σανσέλ Μπεμπά και πλάσαρε εύστοχα με τη μία τον Ντιόγκο Κόστα, προτού προλάβει αυτός να αντιδράσει.

Στην διαδικτυακή εκπομπή με τίτλο «Ποδόσφαιρο τέχνη» του δημοσιογράφου Λουίς Φρέιτας Λόμπος, ο Ναβάρο εξήγησε ότι του αρέσει ναν σκοράρει, παρ’ ότι ένας επιθετικός πρέπει να κάνει πολλές δουλειές. «Το γκολ, όμως, εκτιμάται περισσότερο» παραδέχεται για την ονειρική του διετία στην Ζιλ Βισέντε, με την οποία έπαιξε για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκή διοργάνωση (Europa Conference League). Ένα ντεμπούτο που κράτησε λίγο, αφού σταμάτησε στα πλέι οφ και την Άλκμααρ του Βαγγέλη Παυλίδη που σκόραρε μια φορά στην διπλή επικράτηση με συνολικό σκορ 6-1.

image

Από τις 300 χιλιάδες στα 13 εκατομμύρια

Οι εμφανίσεις του με την Ζιλ Βισέντε δεν πέρασαν απαρατήρητες στην Ισπανία (Μπέτις και Σεβίλλη τον είχαν τσεκάρει, ενώ τον… θυμήθηκε και η πρώην Βαλένθια) και στην Αγγλία (η Φούλαμ του Μάρκο Σίλβα τον είχε στα υπόψη), αλλά η Πόρτο, όπως συμβαίνει με ποδοσφαιριστές που ξεχωρίζουν στο εγχώριο πρωτάθλημα, τους πρόλαβε όλους.

Εκμεταλλευόμενοι την στενή σύνδεση του μάνατζερ του Ναβάρο, Τζόναταν Σάντσεθ, με τον Ζόρζε Μέντες, οι Δράκοι έδωσαν επτά εκατομμύρια ευρώ το καλοκαίρι για να κάνουν δικό τους τον Φραν, η χρηματιστηριακή αξία του οποίου εκτοξεύτηκε την τελευταία διετία.

Όταν άφησε την δεύτερη ομάδα της Βαλένθια και παρ’ ότι είχε παίξει σε όλες τις μικρές εθνικές ομάδες της Ισπανίας, ξεχωρίζοντας μάλιστα σε ένα σημαντικό τουρνουά με την Κ17 και συμπαίκτες όπως ο Μαρκ Κουκουρέγια, ο Κάρλες Αλενιά και ο Ντάνι Όλμο, η αξία του στην εξειδικευμένη σελίδα Transfermarkt ήταν μόλις 300 χιλιάδες ευρώ. Μετά το «μπαμ» στην Ζιλ Βισέντε, η αξία του ανέβηκε σταδιακά από τα τρία, στα πέντε και τα οκτώ εκατομμύρια ευρώ, φτάνοντας μέχρι τα 13 (!), προτού πέσει στα τωρινά δέκα.

«Δεν ξέρω πολύ καλά γιατί έχει σημασία, αλλά η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει να βλέπω πόση είναι η αξία μου» παραδέχεται ο Ισπανός, η ιδανική θέση του οποίου, σύμφωνα και με τα δικά του λεγόμενα, είναι αυτή του πιο προωθημένου στο 4-3-3, αν και δεν έχει πρόβλημα να παίζει με παρτενέρ σε 4-4-2, εφόσον αυτός του επιτρέπει να κινείται ελεύθερα γύρω και μέσα στην περιοχή.

Ο Σέρζιο Κονσεϊσάο εκτίμησε τα προσόντα του και τις πολύ καλές του εμφανίσεις κόντρα στην Πόρτο και ο ίδιος περίμενε ότι με τον άλλοτε παίκτη του ΠΑΟΚ θα ανέβαινε επίπεδο ως ποδοσφαιριστής. Ο Κονσεϊσάο, όμως, δεν του έδειξε αυτή την εμπιστοσύνη με τον ανάλογο χρόνο συμμετοχής, παρ’ ότι μιλούσε πάντα με πολύ καλά λόγια για την δουλειά που έκανε ο Ναβάρο στις προπονήσεις.

Δεδομένα ο προπονητής της Πόρτο θα έχει το νου του στα πεπραγμένα του Φραν στην Ελλάδα, όπου θα προσπαθήσει να εφαρμόσει όσα έβλεπε με τις ώρες σε τηλεόραση και Διαδίκτυο να κάνουν τα ινδάλματά του, Σαμουέλ Ετό και Ντιέγκο Κόστα. «Μου αρέσουν οι μαχητικοί επιθετικοί, όπως ο Άλβαρο Μοράτα» εξηγεί για την προσέγγισή του, η οποία περιλαμβάνει διαρκής… ενόχληση στους αντιπάλους αμυντικούς και, βεβαίως, αναζήτηση του πολυπόθητου γκολ, χάρη στο οποίο άλλωστε βγάζει το ψωμί του ένας επιθετικός.

@Photo credits: Getty Images/Ideal Image