Ίσκο: Από την εκτόξευση, στην απαξίωση και πάλι πίσω

Από πιτσιρικάς πάντως ο Ίσκο έδειχνε πως έχει εκείνον τον άγνωστο Χ που τον κάνει να ξεχωρίζει. Ως μέλος της κορυφαίας Μάλαγα, που έφτασε μέχρι τα προημιτελικά του Champions League πίσω στο 2013, αυτός ο μικροκαμωμένος τύπος με την κλειστή ντρίμπλα και τις αστραπιαίες περιστροφές του σώματος είχε καταφέρει να τραβήξει την προσοχή. Σε μια εποχή άλλωστε όπου όλο και περισσότεροι ποδοσφαιριστές ξεχώριζαν για τα αθλητικά τους προσόντα, εκείνος έμοιαζε λες και ξεπήδησε από κάποια χρονομηχανή που τον μετέφερε από μια άλλη εποχή.

Ακόμα κι αν για τους περισσότερους δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένα ακόμη ταλέντο του ακμάζοντος ισπανικού ποδοσφαίρου, πολύ σύντομα οι εμφανίσεις του μέσα στο γήπεδο ξεδίπλωσαν την πραγματικότητα. Η τεχνική του κατάρτιση, η σπίθα στο γήπεδο, η οξυδέρκεια στο χορτάρι και η ταχύτητα της σκέψης του τον κατέστησαν πολύ ψηλότερα από τους συνομηλίκους και η καταξίωση δεν άργησε να έρθει.

Το καλοκαίρι του 2013 η Ρεάλ Μαδρίτης του χτύπησε την πόρτα και τον αγόρασε με 30 εκατομμύρια ευρώ από τη Μάλαγα, με τον νεαρό μεσοεπιθετικό να κάνει αισθητή την παρουσία του από την πρώτη του χρονιά υπό τις οδηγίες του Κάρλο Αντσελότι. Αν και τα βαριά ονόματα προεξέχοντος του BBC δεν του επέτρεψαν τα επόμενα χρόνια να καθιερωθεί στην ενδεκάδα, ο Ίσκο παρέμενε ο άσος στο μανίκι κάθε προπονητή των Μερένγκες.

Ο Ζινεντίν Ζιντάν το κατάλαβε καλύτερα από τον καθένα όταν στη μαγική σεζόν 2016/2017 έστειλε τον Μπέιλ στον πάγκο και άλλαξε το σύστημα της Ρεάλ για να καθιερώσει τον Ίσκο, ο οποίος έπαιζε στην κορυφή του ρόμβου στον άξονα σε σύστημα 4-4-2. Στην ίσως κορυφαία σεζόν της καριέρας του αποτέλεσε τον αστάθμητο παράγοντα μιας Ρεάλ που κατέκτησε σχεδόν τα πάντα στο διάβα της, με τους Ισπανούς να ολοκληρώνουν τη σεζόν ως πρωταθλητές Ισπανίας κι Ευρώπης.

Για τον Ίσκο δε ήταν μια σεζόν εκδίκησης απέναντι στην σκληρή κριτική που αρέσκεται ο Τύπος στη Μαδρίτη, μια απόδειξη πως σε όλα εκείνα τα χρόνια ήταν ένα υπόκωφο φως στη σκιά μεγαλύτερων αστέρων. Πολύ σύντομα ωστόσο ο άνθρωπος με τον οποίο σκαρφάλωσε στην κορυφή, θα εξελισσόταν στην αρχή του προσωπικού του εφιάλτη.

Μετά την εποχή του three-peat όταν η Ρεάλ είχε επιβάλλει... μοναρχία στην Ευρώπη με τρεις σερί κατακτήσεις του Champions League η πτώση ξεκίνησε σε όλα τα επίπεδα. Ο «βασιλιάς» της Μαδρίτης, Κριστιάνο Ρονάλντο, αναχώρησε για άλλες πολιτείες, τη στιγμή που μεγάλα ονόματα όπως ο Γκάρεθ Μπέιλ δεν έδειχναν πως μπορούν να σηκώσουν το απαιτούμενο βάρος του ηγέτη.

Στην τελευταία κατηγορία συμπεριλήφθηκε και το όνομα του Ίσκο, ο οποίος βυθίστηκε σε αγωνιστική κατάπτωση. Αν και ξεκίνησε θετικά τη μεταβατική σεζόν 2018-2019 κάτω από τις οδηγίες του Ζουλιέν Λοπετέγκι, η απόλυση του Ισπανού προπονητή λίγους μήνες αργότερα συνδυάστηκε με ένα γερό ντεφορμάρισμα από πλευράς Ίσκο.

Ο Σαντιάγκο Σολάρι δεν κατάφερε να τον επαναφέρει ποτέ στο επίπεδο που άρμοζε σε ένα παίκτη που φιλοδοξούσε να χτυπήσει την πόρτα της ενδεκάδας της Ρεάλ και οι ελπίδες όλων στη Μαδρίτη στράφηκαν προς το πρόσωπο του Ζινεντίν Ζιντάν. Υπό τον Γάλλο άλλωστε ο Ίσκο βίωσε την καλύτερη περίοδο της καριέρας του! Μπροστά του έβλεπε ξανά έναν προπονητή που τον εμπιστεύτηκε κι εκείνος φρόντισε να τον ανταμείψει, όμως η συνύπαρξή τους στη δεύτερη θητεία του «Ζιζού» αποδείχθηκε πολύ διαφορετική.

Βλέποντας πως ο Ίσκο δεν δουλεύει αρκετά στις προπονήσεις και δεν τηρεί με συνέπεια και... ιδρώτα το τακτικό του πλάνο, ο Ζιντάν δεν του έδειξε ποτέ παρόμοια εμπιστοσύνη. Η αρχή της σεζόν 2019-2020 τον βρήκε να περνάει τον χρόνο του στον πάγκο της Ρεάλ, μακριά από τη δράση του γηπέδου και ακόμα περισσότερο από τον καλό του εαυτό.

Οι πρώτες τριβές αναπόφευκτα δεν άργησαν να εμφανιστούν ανάμεσα στους δυο άνδρες, με τον Ίσκο σε ένα Clasico απέναντι στη Μπαρτσελόνα να συλλαμβάνεται από τον τηλεοπτικό φακό να τα... ψάλλει στον προπονητή του ενώ καθόταν στον πάγκο. «Αν πρέπει να με βγάλει θα το κάνει στο 50΄ή το 60΄του αγώνα, μερικές φορές μπορεί και στο ημίχρονο. Αν πρέπει να με βάλει αλλαγή, θα το κάνει στο τελευταίο δεκάλεπτο» ήταν το παράπονο του παραγκωνισμένου Ισπανού, ο οποίος έκτοτε είδε τον ισπανικό Τύπο να γίνεται «σκιά» του.

Οι σχέσεις φυσικά με τον Ζιντάν δεν άλλαξαν ποτέ. Ο Γάλλος είχε στα χέρια του έναν ποδοσφαιριστή που δεν έπειθε στις προπονήσεις, είχε χάσει σε έκρηξη και ταχύτητα, ενώ οι υπόλοιπες επιλογές που είχε στα χέρια του δεν του επέτρεπαν να πειραματιστεί με τον Ίσκο σε ένα από τα πιο απαιτητικά κλαμπ του κόσμου. Κάπως έτσι, δεν υπήρχε επιστροφή... Ο Ίσκο είχε χάσει τη σπίθα να κάνει μαγικά και ούτε η επιστροφή του Κάρλο Αντσελότι στον πάγκο μπορούσε να αλλάξει την κατάσταση.

Με μόλις 400 αγωνιστικά λεπτά τη σεζόν 2021-2022 ο Ισπανός δεν έδωσε ούτε ένα λόγο στη Βασίλισσα να μπει σε συζητήσεις για την ανανέωση του συμβολαίου του, με τον ίδιο να αποχωρεί από την πίσω πόρτα έπειτα από εννιά χρόνια στην υπηρεσία των Μαδριλένων.

Το πέρασμα από μια ομάδα όπως η Ρεάλ, έχει αποδειχθεί ευχή και κατάρα για πάρα πολλούς αστέρες του ποδοσφαίρου. Σπάνια, όσοι έφυγαν... αθόρυβα από τη «βασίλισσα» κατάφεραν να παραμείνουν σε κορυφαίο επίπεδο. Και η κατάσταση δεν έδειχνε να είναι πολύ διαφορετική για τον Ισπανό μεσοεπιθετικό.

Με όπλο το πολύ βαρύ βιογραφικό του, ο Ίσκο κατάφερε να βρει συμβόλαιο στη Σεβίλλη το καλοκαίρι του 2022. Η άκρως επιτυχημένη συνεργασία του με τον Ζουλιέν Λοπετέγκι στην εθνική ομάδα, αποτέλεσε βασικό γνώμονα για την επανένωση του με τον Ισπανό τεχνικό στην Ανδαλουσία. Ωστόσο, το κακό φεγγάρι του συλλόγου και τα ανεπιτυχή αποτελέσματα στο πρωτάθλημα, έφεραν την πρόωρη απομάκρυνση του Λοπετέγκι, μόλις τον Οκτώβριο. Βρισκόμενος σε μια παρόμοια κατάσταση με αυτή στη Ρεάλ, μετά την απόλυση του Λοπετέγκι, ο Ίσκο έχασε τη θέση του στην ομάδα.

Οι προστριβές με τον επόμενο προπονητή, Χόρχε Σαμπάολι και τον τεχνικό διευθυντή, Μόντσι, έκαναν την κατάσταση ακόμα δυσκολότερη. Ο χρόνος συμμετοχής του με τον Αργεντίνο προπονητή μειώθηκε δραστικά, φτάνοντας να μένει εκτός αποστολής. Μάλιστα, όπως δήλωσε μερικούς μήνες αργότερα ο ίδιος ο Ίσκο, έφτασε στο σημείο να έρθει στα... χέρια (!) με τον Μόντσι. Με την κατάσταση να μυρίζει... μπαρούτι και τη Σεβίλλη να βουλιάζει, η λύση της συνεργασίας των δύο πλευρών έμοιαζε μονόδρομος. Όπως και τελικά έγινε τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, μόλις 4 μήνες μετά την άφιξη του. Μάλιστα, ο Σαμπάολι δεν δίστασε να αποκαλέσει τη μεταγραφή του ως ένα «λάθος, που θα γινόταν ακόμα χειρότερο αν συνεχιζόταν».

Πλέον, ο Ίσκο βρισκόταν και πάλι στην αγορά των ελεύθερων. Η Ουνιόν Βερολίνου δεν άργησε να του χτυπήσει την πόρτα, με τον Ισπανό να περνά επιτυχώς τις ιατρικές εξετάσεις τον Ιανουάριο του 2023. Ωστόσο, το deal κατέρρευσε, με την γερμανική ομάδα να βγάζει ανακοίνωση που «κρεμούσε» τον παίκτη. «Θα θέλαμε να τον δούμε στην ομάδα μας, όμως έχουμε τα όρια μας. Τα όρια αυτά ξεπεράστηκαν, καθώς οι απαιτήσεις του παίκτη διέφεραν από αυτές που είχαμε συμφωνήσει αρχικά»

Κάπως έτσι, ο Ίσκο έμεινε χωρίς ομάδα για το δεύτερο μισό της σεζόν 2022-23, με τον ίδιο να αφοσιώνεται στις προπονήσεις στο σπίτι του. «Είναι ιδιαίτερα δύσκολο να συνεχίσεις, ειδικά όταν έχεις συνηθίσει στην δυναμική που έχει η προπόνηση με τους συμπαίκτες σου σε μια ομάδα. Και όταν σταματάει να υπάρχει αυτό, νιώθεις πως κάτι λείπει» ομολογούσε αργότερα ο ίδιος για αυτή τη δύσκολη περίοδο.

Οι μήνες περνούσαν και το ενδιαφέρον που προσέλκυε, δεν ήταν από ομάδες που κάλυπταν τις προσδοκίες του. Μόλις λίγο μετά τα 30 του, ο ίδιος δεν έβλεπε τον εαυτό του σε ομάδες από τη Σαουδική Αραβία και την Τουρκία. Αντιθέτως, προτίμησε να περιμένει καρτερικά μια ευκαιρία από την Ισπανία. Κάτι που ήρθε, σε μια ειρωνεία της ζωής, ξανά από την Ανδαλουσία και την πόλη της Σεβίλλης. Μονό που αυτή τη φορά, το κάλεσμα έγινε από την πράσινη πλευρά της.

Ο Μανουέλ Πελεγκρίνι είδε στο πρόσωπο του τον μαέστρο της Μπέτις, που θα αναπλήρωνε το κενό του τραυματία Ναμπίλ Φεκίρ και του φευγάτου Σέρχιο Κανάλες. «Από τη στιγμή που μίλησα μαζί του, ήμουν πεπεισμένος πως θα βρούμε τον Ίσκο του παρελθόντος» είχε αναφέρει στη συνέντευξη Τύπου ο Χιλιανός, κατά την ανακοίνωση του Ισπανού. Και η αλήθεια είναι πως μέχρι στιγμής, περίπου αυτό βλέπουμε.

Όντας σε έναν ελεύθερο ρόλο (κυρίως) πίσω από τον Μπόρχα Ιγκλέσιας, ο 31χρονος μεσοεπιθετικός έχει βρει και πάλι τον παλιό καλό του εαυτό. Έχοντας πλήρη ελευθερία σε δημιουργία, ο Ίσκο είναι ένας εκ των κορυφαίων στο πρωτάθλημα σε αυτόν τον τομέα. Σημειώνοντας κατά μέσο όρο ανά 90', περίπου 7 πάσες στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου και 15,5 πάσες που ανεβάζουν την ομάδα του στο γήπεδο, είναι αναμφισβήτητα ο νέος μαέστρος της Μπέτις.

Έχοντας πλέον αναγεννηθεί και κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή του, αλλά και του κόσμου της ομάδας, η ανανέωση του ήταν κάτι αναμενόμενο να συμβεί. Και από το μονοετές συμβόλαιο που έβγαζε από μόνο του αβεβαιότητα για το μέλλον του, οι Βερδιμπλάνκος του προσέφεραν επέκταση 3,5 ετών, μέχρι το καλοκαίρι του 2027.

«Πέρασα κάποιες πολύ δύσκολες στιγμές, στο τέλος όμως αποφάσισα να σταματήσω για λίγο, γιατί το είχα ανάγκη. Τώρα όμως νιώθω και πάλι καλά». Έχοντας αφήσει μια και καλή πίσω του τις δυσκολίες των τελευταίων ετών, απολαμβάνοντας και πάλι το ποδόσφαιρο.