Πάνος Κατσέρης: Η επιτομή της ποδοσφαιρικής αγάπης τον οδήγησε από την 5η κατηγορία της Ιταλίας, στο όνειρο της Ligue 1
«Bonjour». Με αυτή τη φράση υποδέχθηκε ο Δημήτρης Σουνάς τον φίλο και πρώην, πλέον, συμπαίκτη του όταν έμαθε πως λίγες μέρες μετά θα αποτελεί μέλος του δυναμικού της Λοριάν που βρίσκεται στη Ligue 1 της Γαλλίας.
Ο Πάνος Κατσέρης βρίσκεται μέσα στο δικό του παραμύθι και παρότι είναι μόλις 22 ετών, θα μπορούσε να γράψει... βιβλίο με τα όσα έχει περάσει μέχρι τώρα για να καταφέρει αυτή τη στιγμή να θεωρείται η ακριβότερη πώληση στην ιστορία της Κατανζάρο από τη Serie B.
Από τα τοπικά της Αθήνας, στην πέμπτη κατηγορία της Ιταλίας πριν από τέσσερα χρόνια και από εκεί, σε ένα από τα πιο hot ονόματα του φετινού Ιανουαρίου τόσο στην Ιταλία όσο και στη Γαλλία.
Το Gazzetta σας συστήνει τον Έλληνα δεξιό οπισθοφύλακα που μπήκε στην ελληνική ποδοσφαιρική καθημερινότητα και έκανε το μότο «δεν τα παρατάω ποτέ», τη δική του καθημερινότητα.
Η αγάπη του μπαμπά για το μπάσκετ δεν του άλλαξε τον δρόμο
Ο Πάνος Κατσέρης γεννήθηκε στην Αθήνα τον Ιούλιο του 2001. Έσβησε το κεράκι με τον αριθμό «3» λίγες ώρες αφότου η Εθνική Ελλάδας σήκωσε το EURO το 2004 στα γήπεδα της Πορτογαλίας και παρότι ο ίδιος δεν ήταν σε θέση να αποτυπώσει αυτή την εικόνα, το ποδόσφαιρο έγινε η πρώτη του αγάπη (... και μοναδική στον αθλητισμό).
Ο μπαμπάς του ήταν λάτρης του μπάσκετ, όμως ο μικρός Πάνος δεν σκέφτηκε ούτε για μία στιγμή να αλλάξει τον τρόπο που έβλεπε την μπάλα. Πάντα την είχε στα πόδια και από νωρίς έπαιζε στην αυλή του σχολείου αλλά και στις αλάνες με τους φίλους του.
Τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα έγιναν στη Νίκη Δροσιάς όπου έμεινε μέχρι τα 12 του. Τότε ήταν που ο ίδιος ήθελε να κάνει το επόμενο βήμα στο άθλημα και έτσι εντάχθηκε για δοκιμαστικά στον Ατρόμητο και έπειτα από δύο με τρεις προπονήσεις, έγινε μόνιμο μέλος του «αστεριού», με αφετηρία την Κ12.
Μέχρι και την Κ16 ήταν εκ των βασικών στελεχών σε κάθε ηλικιακό γκρουπ, βλέποντας ότι το ποδόσφαιρο μπορεί να εξελιχθεί ως το επάγγελμα που θα ακολουθήσει στη ζωή του. Οι γονείς του και κυρίως η μητέρα του είχε διαφορετική άποψη, καθώς του ζητούσε να τελειώσει το σχολείο πρώτα και να πάει σε ένα πανεπιστήμιο για να έχει ένα χαρτί.
Από τον Ατρόμητο στο Β' τοπικό και από εκεί στην... Ιταλία με τους τερματοφύλακες
Η ποδοσφαιρική «Οδύσσεια» ξεκίνησε όταν ήταν 16 στα 17 του. Τότε ήταν που αποχώρησε από τον Ατρόμητο καθώς δεν είχε χρόνο συμμετοχής και ούτε ο ίδιος αλλά και ούτε και η ομάδα είχαν διάθεση να συνεχίσουν μαζί.
Κάπως έτσι ο Κατσέρης επέστρεψε στη Νίκη Δροσιάς όπου εντάχθηκε στο ανδρικό τμήμα που αγωνιζόταν στο Β' τοπικό Αθήνας. Έμεινε εκεί μέχρι να τελειώσει το σχολείο, όπου έπρεπε να πάρει και μία σημαντική απόφαση για να συνεχίσει πάνω σε αυτό που αγαπάει. Έδωσε πανελλήνιες και πέρασε στο οικονομικό τμήμα της Κρήτης, όμως τα δικά του σχέδια ήταν μακριά από την Ελλάδα.
«Μάνα δεν θέλω να μείνω στην Ελλάδα, θα φύγω» ήταν τα λόγια του πριν πάρει την απόφαση να ψαχτεί για να συνεχίσει το ποδόσφαιρο μακριά από τη χώρα μας. Μέσω ενός οικογενειακού φίλου που θα έστελνε τον ανιψιό του στην Ιταλία για δοκιμαστικά, ο 18χρονος Πάνος βρήκε την ευκαιρία για να μπει στο αεροπλάνο με προορισμό τη γειτονική χώρα.
Το ιδιαίτερο της υπόθεσης είναι πως όλα τα παιδιά της αποστολής ήταν τερματοφύλακες ενώ ο Κατσέρης έπαιζε ως εξτρέμ τότε. Τελικά μετά από δύο προπονήσεις, η Παβία της 5ης κατηγορίας του πρόσφερε συμβόλαιο και έτσι ξεκίνησε το ταξίδι του στην Ιταλία.
Η συγκατοίκηση με δέκα άτομα, το πείσμα και η στιγμή που σκέφτηκε να τα παρατήσει
Λίγους μήνες μετά ήρθε η πρώτη πανδημία λόγω κορωνοϊού και επέστρεψε στην Ελλάδα μέχρι οι ομάδες να επιστρέψουν στα γήπεδα. Τα δείγματα γραφής που είχε δείξει ήταν αυτό που έπρεπε για να χτυπήσει την πόρτα του η Νοτσερίνα της 4ης κατηγορίας.
Στο ιταλικό κλαμπ έκανε μία αρκετά καλή και γεμάτη σεζόν, παίζοντας κυρίως ως αριστερό φουλ μπακ παρότι δεξιοπόδαρος. Έτσι πήρε μεταγραφή στην Καβέζε όπου ένας τραυματισμός στους κοιλιακούς τον άφησε πίσω, με αποτέλεσμα να επιστρέψει ξανά στις χαμηλές κατηγορίες με την Νουόβα Φλόριντα.
Άξιο αναφοράς είναι ότι εκεί έπαιξε ως δεύτερος επιθετικός (!) σημειώνοντας μάλιστα έξι γκολ στο διάστημα που αγωνίστηκε. Σε αυτά τα τρία χρόνια, τα πράγματα για τον νεαρό μπακ δεν ήταν εύκολα. Για την ακρίβεια, ήταν τόσο δύσκολα που λίγους μήνες πριν εμφανιστεί η Κατανζάρο, είχε πει στον εαυτό του «αν δεν πάω στη Γ' Εθνική, τα παρατάω...».
Οι συνθήκες στις οποίες ζούσε ήταν στα όρια του... επιβίωσης, καθώς συγκατοικούσε μαζί με άλλα δέκα άτομα μέσα στις εργατικές πολυκατοικίες και με έναν αρκετά χαμηλό μισθό. Ουκ ολίγες φορές δεν είχε ρεύμα ή νερό εκεί που έμενε και γενικότερα οι καταστάσεις που είχε βιώσει δημιουργούσαν απορίες για το τι τον κράτησε εκεί.
Παράλληλα δεν γνώριζε τη γλώσσα, δεν είχε φίλους εκεί ενώ μιλούσε με την οικογένεια του όποτε είχε την ευκαιρία μέσα κάμερας, κάτι το οποίο τον κρατούσε δυνατό για να συνεχίσει να παλεύει, καθώς οι δικοί του τον στήριζαν συνεχώς παρόλο που ήταν στεναχωρημένοι με τα όσα βίωνε το παιδί τους.
Μία προπόνηση με την Κατανζάρο εξελίχθηκε σε... σωσίβιο
Ένα από τα τελευταία του... χαρτιά ήταν η διέξοδος στην Κατανζάρο που τότε ήταν στην τρίτη κατηγορία της Ιταλίας. Ο ίδιος πήγε μόνο και μόνο για μία προπόνηση και να περάσει από δοκιμαστικά για το αν θα μείνει στην ομάδα.
Παρόλο που στην αρχή τοποθετήθηκε ως αριστερό φουλ μπακ, άρπαξε αμέσως την ευκαιρία από τα... μαλλιά και σε ένα από τα πρώτα του ματς, μοίρασε και μία ασίστ, δείχνοντας ένα αρκετά καλό πρόσωπο. Κάπως έτσι η Κατανζάρο συμφώνησε μαζί του για συμβόλαιο τριών ετών και με καλύτερα λεφτά αλλά και συνθήκες ζωής.
Το αποκορύφωμα όμως ήταν το πρωτάθλημα που κατέκτησε η ομάδα του, κερδίζοντας παράλληλα την άνοδο στη Serie B. Μία επιτυχία όπου ο Κατσέρης είχε βάλει το... λιθαράκι του καθώς είχε 18 συμμετοχές με ένα γκολ και τρεις ασίστ σε όλες τις διοργανώσεις.
Η... τρέλα της πόλης με αυτή την άνοδο ήταν τεράστια. Άπαντες αντιμετώπιζαν σαν ήρωες τους ποδοσφαιριστές της Κατανζάρο. Μία ιδιαίτερη ιστορία με πρωταγωνιστή τον Πάνο Κατσέρη είναι όταν πήγε σε ένα σούπερ μάρκετ μετά από λίγες μέρες. Οι πολίτες που τον είδαν, του ζητούσαν φωτογραφίες και αυτόγραφα, δείγμα της αγάπης που είχαν για την ομάδα τους.
Ο συνωστισμός των ομάδων της Serie A και η ακριβότερη πώληση στην ιστορία της Κατανζάρο
Η φετινή σεζόν δεν ξεκίνησε με τον ίδιο τρόπο για τον 22χρονο Έλληνα αμυντικό. Μέχρι την 6η αγωνιστική έπαιζε κυρίως ως αλλαγή, όμως ο τραυματισμός του βασικού δεξιού οπισθοφύλακα μέχρι τότε της ομάδας, του πρόσφερε μία ευκαιρία για να δείξει το ταλέντο του.
Όπως οτιδήποτε έκανε στη ζωή του, έτσι και εκεί έπρεπε να αποδείξει τι αξίζει. Κόντρα στην Μπάρι, στο πρώτο του ματς βασικός στη Serie B έκανε ασίστ και έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την εξέλιξη του ματς (2-2). Από τότε δεν ξαναβγήκε από την εντεκάδα, παίζοντας συνολικά 15 ματς και διατηρώντας την ομάδα του σε απόσταση ασφαλείας από την επικίνδυνη ζώνη.
Μία από τις στιγμές που θα μείνουν στη μνήμη του, είναι στο εκτός έδρας παιχνίδι κόντρα στην Σαμπντόρια, όπου ο ίδιος βρισκόταν στη φυσούνα για να βγει στον αγωνιστικό χώρο και ακριβώς δίπλα του στεκόταν ο Αντρέα Πίρλο. Βέβαια, λίγη ώρα μετά, ο Κατσέρης έφυγε από εκείνο το γήπεδο με μία τεράστια νίκη (2-1) στις αποσκευές του.
Και φτάνουμε στο σήμερα. Η μεταγραφική αγορά του Ιανουαρίου άνοιξε και το όνομα του Έλληνα μπακ ήταν από τα πρώτα που βγήκε στα ιταλικά ΜΜΕ. Μέρα με τη μέρα το όνομά του βρισκόταν και σε διαφορετική ομάδα της Serie A. Από εκεί που ο νεαρός αμυντικός έψαχνε ευκαιρίες με δοκιμαστικά, είδε τον εαυτό του να αρέσει στη μισή μεγάλη κατηγορία της χώρας.
Από τη Κάλιαρι και την Σασουόλο μέχρι την Νάπολι και την Αταλάντα είχε συνδεθεί το όνομά του, όμως τρεις ήταν που προσπάθησαν με κάθε τρόπο να τον αποκτήσουν. Ο λόγος για τις Μόντσα, Τορίνο και Τζένοα όπως είχατε διαβάσει στο Gazzetta, με την πρώτη να έχει καταβάλει πρόταση 2,5 εκατ. ευρώ για να τον κάνει δικό της.
Εν τέλει, νικήτρια βγήκε μία ομάδα εκτός Γαλλίας και ο λόγος για τη Λοριάν. Η ομάδα της Ligue 1 πρόσφερε κάτι παραπάνω από 2,6 εκατ. ευρώ για να αποκτήσει τον 22χρονο αμυντικό, κάνοντας τον την ακριβότερη πώληση στην ιστορία της Κατανζάρο και με διαφορά από τον δεύτερο, καθώς είναι ο πρώτος παίκτης που πουλήθηκε με πάνω από εκατομμύριο.
Το όνειρο της Εθνικής Ελλάδας
Η ραγδαία εξέλιξη του Πάνου Κατσέρη και η μεταγραφή στη Ligue 1 είναι κάτι που τον φέρνει στο προσκήνιο για το κομμάτι της Εθνικής Ελλάδας. Ο 22χρονος αμυντικός βρίσκεται στο κέντρο της επικαιρότητας αυτή τη στιγμή λόγω του deal αλλά είναι και μία περίπτωση που δεν έκανε τυχαία το κλικ και αρκετούς συλλόγους στη Serie A.
Πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή που η βασική του θέση είναι δεξί μπακ αλλά μπορεί να υπηρετήσει και τον ρόλο του αριστερού μπακ, παίρνοντας όλη την πλευρά του πάνω, ενώ έχει αρκετές επιθετικές αρετές λόγω του παρελθόντος του ως εξτρέμ.
Όπως και για πολλούς ποδοσφαιριστές, η Εθνική Ελλάδας αποτελεί ένα όνειρο και εφόσον συνεχίσει στους ίδιους ρυθμούς και στη Γαλλία, τότε δεν θα είναι απίθανο να βρίσκεται ανάμεσα στις επιλογές του Γκουστάβο Πογιέτ για τις μάχες του Μαρτίου.
Το ζητούμενο αυτή τη στιγμή, είναι πως ο Πάνος Κατσέρης έφτασε μέσα σε τέσσερα χρόνια να βρίσκεται από την 5η κατηγορία της Ιταλίας, στα μεγάλα σαλόνια της Ligue 1 και στις 14/04 ίσως βρεθεί και αντίπαλος με τον Κιλιάν Μπαπέ της Παρί Σεν Ζερμέν.
Σουνάς για Κατσέρη στο Gazzetta: «Δεν ξεχάσω τη χαρά του "Panita" όταν μου είπε για τη μεταγραφή στη Λοριάν»
Λίγους μήνες πριν φτάσει στην Κατανζάρο ο Πάνος Κατσέρης, στην ομάδα βρέθηκε ένας άλλος Έλληνας, ο Δημήτρης Σουνάς. Ο άλλοτε χαφ των Άρη και Απόλλωνα Σμύρνης είχε πάρει μεταγραφή από την Περούτζια και εκεί συναντήθηκε πρώτη φορά με τον νεαρό αμυντικό.
Οι δυο τους έγιναν αρκετά καλοί φίλοι και μέχρι σήμερα ήταν πάντα μαζί τόσο εντός όσο και εκτός αγωνιστικού χώρου με το ιταλικό κλαμπ ενώ ο 29χρονος ποδοσφαιριστής ήταν και από τους πρώτους που έμαθε για το έντονο ενδιαφέρον της Λοριάν.
Ο ίδιος μιλάει στο Gazzetta για τον φίλο του, το πώς ένιωσε εκείνος και οι παίκτες της Κατανζάρο όταν έμαθαν για τη μεταγραφή ενώ συστήνει τον 22χρονο μπακ από τη δική του οπτική.
- Αρχικά, ποια ήταν η αντίδραση του όταν έμαθες για τη μεταγραφή του Κατσέρη;
«Αρχικά όντας πολύ καλός φίλος με τον Πάνο, επειδή συζητούσαμε μεταξύ μας, ήξερα ότι υπήρχε αρκετό ενδιαφέρον από ομάδες της Serie A , έτσι ένα πρωί πριν την προπόνηση, μου ανέφερε ότι έκανε πρόταση μια ομάδα Α Εθνικής από τη Γαλλία η Λοριάν, αμέσως τον αγκάλιασα και του είπα ότι είμαι πολύ χαρούμενος για εκείνον και ότι είναι μια μεγάλη ευκαιρία για αυτόν να αναδείξει τις ικανότητες του γιατί το αξίζει και με το παραπάνω».
- Τι ξεχωρίζεις σε εκείνον ως ποδοσφαιριστή;
«Ως ποδοσφαιριστής ο Παναγιώτης, από τη μέρα που ήρθε στην ομάδα, είχε μια απίστευτη εξέλιξη γιατί είναι ένα παιδί το οποίο έχει δουλέψει παρά πολύ στα σημεία που ήθελε βελτίωση και το καταλάβαινε και ο ίδιος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να φτάσει στο επίπεδο που βρίσκεται σήμερα και να κάνει το βήμα παραπάνω! Έχει μια απίστευτη ταχύτητα και σε συνδυασμό με την βελτίωση του με την μπάλα στα πόδια έκανε τη διαφορά σε πολλά ματς φέτος»
- Ως χαρακτήρας πώς είναι;
«Στον Παναγιώτη, όσο αναφορά τον χαρακτήρα του, ξεχωρίζω το ότι είναι ένα παιδί πολύ μετριόφρων αλλά πάνω απ' όλα καλός άνθρωπος με αρχές και ήθος και αυτόν τον κάνει να ξεχωρίζει!»
- Όταν τον είδες για πρώτη φορά στην Κατανζάρο, περίμενες την εξέλιξή του;
«Από την πρώτη στιγμή που τον είδα και τον έβλεπα και στις προπονήσεις πάντα ήξερα μέσα μου ότι θα έχει μια πολύ καλή εξέλιξη στο μέλλον γιατί όπως είπα και παραπάνω έβλεπα το ποσό σκληρά δούλευε στις προπονήσεις αλλά και μετά εφόσον τελείωνε η προπόνηση αυτός συνέχιζε τη δουλειά για να βελτιώσει τις αδυναμίες του, αυτό είχε ως αποτέλεσμα την άμεση βελτίωση του!»
- Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας του θεωρείς;
«Το μυστικό της επιτυχίας είναι η καθημερινή σκληρή δουλειά του Παναγιώτη αλλά και η μετριοφροσύνη του σαν άνθρωπος αυτό είναι το μυστικό το οποίο τον έκανε να κάνει το βήμα παραπάνω».
- Πώς υποδέχθηκαν στα αποδυτήρια την είδηση της μεταγραφής του;
«Ο Παναγιώτης ήταν ένα πολύ αγαπητό παιδί μέσα στα αποδυτήρια με αποτέλεσμα τα παιδιά να χαρούν παρά πολύ για τη μεταγραφή του και όλοι τους ευχήθηκαν τα καλύτερα για την καριέρα του».
- Υπήρχε κάποιο παρατσούκλι για εκείνον;
«Ναι, ναι, μέσα στα αποδυτήρια ήταν το “Panita” έτσι τον αποκαλούσαν όλα τα παιδιά πριν αλλά και κατά την διάρκεια της προπόνησης».
- Μία στιγμή που δεν θα ξεχάσεις μαζί του;
«Σίγουρα δεν θα ξεχάσω ποτέ την μέρα που μου ανέφερε ότι υπήρξε πραγματικό ενδιαφέρον από την Λοριάν γιατί εκείνη τη στιγμή αντίκρισα την χαρά και την ευτυχία σε έναν άνθρωπο που εκτιμώ πολύ και θέλω το καλύτερο για αυτόν».