Σεμπαστιάν Αλέ: Μεσαίο δάκτυλο στον καρκίνο

Ο Σεμπαστιάν Αλέ έλεγε πώς «κάθε μέρα που έκανα χημειοθεραπεία ήμουν τόσο συγκεντρωμένος. Όπως θα ήμουν για έναν μεγάλο αγώνα». Η στιγμή που ο Αλέ επέστρεφε στο σπίτι από το νοσοκομείο ήταν από τις δυσκολότερες, καθώς το σώμα του υπέφερε έπειτα τον πρώτο κύκλο χημειοθεραπείας.

Στο σπίτι του βρήκε τότε έναν σωρό φακέλους, που είχε συγκεντρώσει η γυναίκα του, Πρισίλα, στον πάγκο της κουζίνας. «Ήταν γράμματα από την οικογένειά μου», θυμάται ο Αλέ. «Η γυναίκα μου τα έβαλε σε σειρά. Μερικές φορές δεν είναι εύκολο να μιλήσεις στο τηλέφωνο και να πεις ακριβώς αυτό που νιώθεις. Είναι αυτό που περνάς, αλλά νιώθεις αυτή τη στήριξη από την οικογένειά σου. Ήταν ωραίο να το έχουμε αυτό. Ναι, αυτό ήταν συναισθηματικό και πολύ έντονο για μένα».

Όπως οι περισσότεροι καλοί ποδοσφαιριστές ήταν ένα ζωηρό και δραστήριο παιδί από την παιδική του ηλικία. Η μητέρα του, Σιμόν, τον έστειλε σε μικρή ηλικία σε μαθήματα τζούντο κοντά στο σπίτι της οικογένειας στα προάστια του Παρισιού ελπίζοντας πώς αυτό θα βοηθούσε τον μικρότερο γιο της να βγάλει λίγη από την... ατελείωτή του ενέργεια. Αυτό το ζωηρό, γεμάτο ενέργεια παιδί θα διαπίστωνε το καλοκαίρι του 2022 την πολύ σκληρή πλευρά της ζωής.

Ξαφνικά ήταν και ένιωθε τόσο εξαντλημένος που δεν μπορούσε να ολοκληρώσει τις προπονήσεις του. Ο ίδιος θυμάται πώς ήταν 31 Μαΐου όταν κατάλαβε πώς είχε θέμα, ενώ ήταν στην Εθνική.

«Ξεκίνησα με την Ακτή Ελεφαντοστού με αυτόν τον πόνο στην κοιλιά μου», τόνιζε. «Νόμιζα ότι ήταν πόνος στο στομάχι και ότι δεν χώνευα καλά. ‘’Είναι εντάξει’’, σκέφτηκα αρχικά. Δεν είμαι κάποιος που πηγαίνει πάντα στο γιατρό επειδή πονάω. Παίρνω μερικά χάπια και ο πόνος φεύγει. Προσπάθησα να παίξω και να προπονηθώ. Τότε είχα συμπτώματα γρίπης τέσσερις μέρες: δυσκολευόμουν να αναπνεύσω και δεν μπορούσα να ολοκληρώσω την προπόνηση», αναφέρει.

Όμως ο Αλέ τα αγνόησε. Πήγε διακοπές με την Πρισίλα. Υπήρχαν πολλά να γιορτάσουν. Είχε πάρει μεταγραφή στη Ντόρτμουντ, αφού τελείωσε τη σεζόν στην Ολλανδία ως πρώτος σκόρερ στην Eredivisie. Στη βραδιά απονομής βραβείων στο Άμστερνταμ στα τέλη Αυγούστου, ο αντίκτυπος της χημειοθεραπείας πάνω του ήταν εμφανής. Ο Αλε συγκινήθηκε στη σκηνή όταν η Πρισίλα εμφανίστηκε στη μεγάλη οθόνη, καθώς μίλησε για τη διάγνωσή του για πρώτη φορά.

Πίσω στο προπονητικό καμπ της Ντόρτμουντ στην Ελβετία. Είχαν περάσει έξι εβδομάδες και ο πόνος παρέμενε. Έτσι άρχισαν να το ψάχνουν. Πρώτα, ένας υπέρηχος, ο οποίος εντόπισε κάτι να πιέζει τους κοιλιακούς του Αλέ. Στη συνέχεια ήρθε μια μαγνητική τομογραφία, η οποία εντόπισε έναν όγκο. Τι είδους, δεν ήξεραν. Κλήθηκε ο ουρολόγος να δει τι το συνέβαινε: «Πήγα εκεί μετά την προπόνηση και μετά από πέντε δευτερόλεπτα ελέγχου μου είπαν: «Ναι, είναι όγκος — είναι καρκίνος των όρχεων».

Ο Αλέ προσπάθησε να παραμείνει ήρεμος. «Ήθελα να περιμένω να ακούσω όλες τις πληροφορίες για να αντιδράσω ή να κάνω ένα πλάνο», σημειώνει.

Ο ίδιος θυμάται μετά πώς «είναι η στιγμή που προσπαθείς να αφομοιώσεις όλες τις πληροφορίες. Πάντα προσπαθείς να επιστρέψεις στη ρίζα του προβλήματος. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο; Αλλάζεις τη ρουτίνα σου αλλά και τη ζωή σου.

Όπως ήταν φυσικό «από εκείνη τη στιγμή έβαλα απευθείας το ποδόσφαιρο σε αναμονή. Εντάξει λέω τώρα στον εαυτό μου πώς τώρα κάτι σοβαρό συμβαίνει και τίποτα άλλο δεν είναι σημαντικό. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν η υγεία μου και η νέα μου ρουτίνα. Η γυναίκα μου ήταν διακοπές με τα τρία παιδιά μου. Πώς το ανακοινώνεις αυτό, αλλά έπρεπε να το κάνω».

Η μητέρα του, η Σιμόν, ήταν επίσης κάτι βασικό για τον Αλέ. Η αδερφή της, η θεία του, είχε πεθάνει πριν από τρία χρόνια από καρκίνο. Έτσι, ο Ιβοριανός κανόνισε να είναι μαζί της ο αδερφός του, Στεφάν, και η αδελφή του, Αρμέλ, όταν αυτός τηλεφωνούσε: «Επειδή τα είχα ετοιμάσει όλα καλά δεν ήταν τόσο άσχημα όσο θα μπορούσε να είναι». Ήταν τρομαγμένη. Μπορεί να στέλνεις μηνύματα με κάποιον αλλά και πάλι θα ανησυχεί. Το να έχω κάποιον να μιλήσω για αυτό ήταν πολύ σημαντικό. Οι άνθρωποι γύρω μας είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ασθένειας. Όλοι υποφέρουν και όλοι μπορεί να ξεχάσουν όταν χρειάζεται».

Ο Αλέ υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση και στη συνέχεια σε τέσσερις γύρους χημειοθεραπείας. Τα μαλλιά του έπεσαν και το σώμα του φούσκωνε. «Αυτό δεν είναι τίποτα για μένα. Οι πραγματικές παρενέργειες είναι οι πονοκέφαλοι, η ναυτία και οι πόνοι στο στομάχι. Αυτό ήταν ενοχλητικό και στο νοσοκομείο

Είμαι κάποιος που προσπαθεί να είναι θετικός όλη την ώρα. Έχω αυτή τη νοοτροπία ότι θέλω να μπορώ να ξεπεράσω τα πράγματα. Άφηνα τις κακές σκέψεις πίσω μου. 'Νοσοκομείο; Ναι, πάμε', έλεγα. Η χημειοθεραπεία και το να το έχω κάθε μέρα αυτό το υγρό στο σώμα σου είναι κάτι που απλώς πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος, όπως σε ένα παιχνίδι.

Θα είναι πέντε μέρες που θα είναι σκ@@@ά. Αλλά, εντάξει, δεν είσαι μόνος. Ναι, 72 ώρες με ένα αίσθημα αδιαθεσίας και μετά θα είναι όλα εντάξει για δύο εβδομάδες. Σκέφτεσαι την οικογένειά σου και βλέπεις την οικογένειά σου και μετά ξεκουράζεσαι και την απολαμβάνεις. Κράτησα αυτές τις ιδέες στο μυαλό μου».

Καθ' όλη τη διάρκεια της εξάμηνης θεραπείας του ο Αλέ απουσίασε από το προπονητικό κέντρο της Ντόρτμουντ μόνο για 19 ημέρες. Ήλπιζε ότι δεν θα χρειαζόταν δεύτερη επέμβαση, αλλά δεν ήταν στο χέρι του αυτό. Τελικώς χρειαζόταν και δεύτερη επέμβαση. Έναν μήνα αργότερα, αυτός και η Πρισίλα πήγαν ταξίδια, στο Κατάρ για το Παγκόσμιο Κύπελλο και μετά στη Νέα Υόρκη και στο Λονδίνο: «Προσπαθούσα να σκεφτώ κάτι άλλο. Κάτι άλλο από την επέμβαση».

Bsr tt le monde je tenais à vs informé que la 1er Étape a été accomplie!
Je tiens à remercié être le @BVB et l’équipe médical qui ont été exceptionnel ac moi. Un grand merci également à tt le personnel soignant de l’hôpital pour leur accompagnement - bienveillance 🙏🏽💪🏾#step1 pic.twitter.com/jr1G7ILYZI

— Sébastien Haller (@HallerSeb) July 21, 2022

Η χειρουργική επέμβαση ήταν επιτυχής αυτό σήμαινε την αρχή της επιστροφής του Αλέ. Ο προσωπικός του φυσιοθεραπευτής ήταν μαζί του σε κάθε του βήμα. Άρχισαν την αντίστροφη μέτρηση για κάθε στόχο: μείον 20 ημέρες για τη φυσική δοκιμή, μείον 15 ημέρες για την προπόνηση και μείον 10 ημέρες για την αγωνιστική δράση. Αυτό έγινε στις 11 Ιανουαρίου, όπου μπήκε ως αλλαγή σε φιλικό στη Μαρμπέγια.

Ήταν στα τελευταία 15 λεπτά ενός φιλικού αγώνα εναντίον της Φορτούνα Ντίσελντορφ: «Ήταν τέλειο. Πολύ όμορφο αλλά όλη την ώρα ήμουν συγκεντρωμένος στο σώμα μου, γιατί άλλαξαν πολλά πράγματα. Ήταν ένα από τα βήματα για να παίξεις στο 100%. Ακόμα είμαι στη διαδικασία που το προσπαθώ», είχε πει.

Μετά ήρθε η πλέον σημαντική εβδομάδα: «Σημαίνει πολλά να επιστρέφεις στο Champions League. Σκέφτεσαι όλη τη δουλειά που έχεις κάνει και ότι, αν δεν προπονούσα τόσο πολύ το σώμα μου ή δεν συνειδητοποιούσα πόσο σημαντικό είναι να είμαι σε φόρμα, θα ήμουν τόσο μακριά από εδώ. Νιώθω επίσης τυχερός, χαρούμενος, ικανοποιημένος και ανυπομονώ να παίξω».

Η επίδραση του Αλέ στον αγωνιστικό χώρο είχε ήδη φανεί για την Ντόρτμουντ. Σκόραρε το πρώτο του γκολ με τη Φράιμπουργκ σε μια νίκη 5-1 στις 4 Φεβρουαρίου. Ήταν η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου. Τα παπούτσια του Αλέ είχαν ένα ξεχωριστό μήνυμα: «F**k Cancer».

Για αυτόν, το συναίσθημα αυτό θα παραμείνει για πάντα. «Είναι προσωρινό αυτό», τόνιζε. «Τα άλλα μου παπούτσια έχουν τα ονόματα των παιδιών και της γυναίκας μου. Είναι επίσης σημαντικό για μένα ότι, κάποια στιγμή, πρέπει να γυρίσεις σελίδα. Αυτό είναι κάτι που θα κάνω γρήγορα, ελπίζω, γιατί ακόμα κι αν είναι μέρος της ιστορίας μου, μέρος της ζωής μου, πρέπει το να αλλάξω. Δεν θέλεις να μείνεις κολλημένος κάπου».

Ήταν ώρα για τον Αλέ να πάει μπροστά. Ήταν η στιγμή που έκανε ένα ακόμα βήμα προς την κανονικότητα. Αλλά η ζωή του δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια.

«Αλλάζεις», λέει. «Απολαμβάνεις την κάθε στιγμή λίγο περισσότερο. Ξέρετε πλέον πόσο σημαντική είναι η οικογένειά σας. Όμως προσπαθείς να απομακρύνεις τις κακές σκέψεις. Σε αυτή τη ζωή γενικά δεν ερχόμαστε για πολύ και αυτό το διάστημα που έχουμε πρέπει να είναι το καλύτερο δυνατό».

233 ημέρες. Τόσες χρειάστηκε ο Σεμπαστιάν Αλέ για να νικήσει τον μεγαλύτερο αντίπαλό του. Τόσες του πήρε το να βρεθεί από το απόλυτο σοκ της ανακοίνωσης της ασθένειάς του, στην αποθέωση του περίφημου Κίτρινου Τείχους, που τίμησε τον μεγαλύτερο νικητή εκείνων των ημερών. Ο Ιβοριανός επέστρεψε στη δράση στις 22 Ιανουαρίου του 2023 και έκτοτε άρχισε να ψάχνει ξανά τον ποδοσφαιρικό του δρόμο. Δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι μια απλή υπόθεση, όμως καταλάβαινε πως η δικαίωση θα τον περιμένει.

Έκλεισε την περυσινή σεζόν σχεδόν ανέλπιστα καλά με 9 τέρματα και 5 ασίστ σε 19 συμμετοχές. Έφτασε μια ανάσα από το πρωτάθλημα με την Ντόρτμουντ, ωστόσο τα πράγματα φέτος δεν συνέχισαν να κυλούν με τον ίδιο τρόπο. Οι Βεστφαλοί έμειναν από νωρίς μακριά από τη διεκδίκηση της Bundesliga και ο Αλέ χρειάστηκε να μείνει μακριά από τα γήπεδα. Γόνατο, αστράγαλος, φυσική κατάσταση τον κράτησαν εκτός δράσης για σχεδόν δύο μήνες. Όμως αλήθεια τι να του πουν όλα αυτά; Το Copa Africa πλησίαζε και για εκείνον σήμαινε τα πάντα.

Η Ακτή Ελεφαντοστού είχε το ταλέντο μα ίσως να μην περίμεναν πολλοί πως θα μπορούσε να φτάσει τόσο μακριά, μέχρι και τον τελικό της διοργάνωσης. Ο 29χρονος πάντως, φρόντισε να κάνει τα πάντ για να συμβεί αυτό. Μέχρι στιγμής μετρά 2 τέρματα και 1 ασίστ στο τουρνουά, με το εντυπωσιακό βολέ του στον ημιτελικό απέναντι στο Κονγκό φυσικά να ξεχωρίζει.

It’s too 𝒔𝒑𝒆𝒄𝒊𝒂𝒍. 😮‍💨

Haller banged his #GoalOfTheDay perfectly! 🤯@1xBet_Eng | #TotalEnergiesAFCON2023 pic.twitter.com/Fk4e02uYUZ

— CAF (@CAF_Online) February 7, 2024

Στο 64ο λεπτό του αγώνα, ο Αλέ σήκωσε το πόδι του στον Θεό και το... μεσαίο δάκτυλο του μυαλού του προς τον καρκίνο και με ένα πανέμορφο γκολ έστειλε την εθνική του στον πρώτο της τελικό Copa Africa μετά το 2015. 599 ημέρες μετά τη διάγνωσή του, ζούσε μια από τις πιο όμορφες στιγμές της καριέρας του, αποδεικνύοντας πως στο ποδόσφαιρο - όπως και τη ζωή - τίποτα δεν είναι αδύνατο.

«Οι νίκες είναι πολύ πιο όμορφες όταν βγαίνουν μέσα από συνθήκες στις οποίες έχεις υποφέρει», είπε πρόσφατα. Και είναι αλήθεια πως λίγοι μπορούν να αισθανθούν αυτήν ακριβώς τη συγκεκριμένη ομορφιά στις νίκες της ζωής τους. Ο Σεμπαστιάν Αλέ δεδομένα είναι ένας από αυτούς.

Κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης, ο σύλλογος του παρείχε τα πάντα, όπως και η ομάδα: «Του στείλαμε ενθαρρυντικά βίντεο, υπογράψαμε φανέλες και μηνύματα» τόνιζαν οι παίκτες.

Η Ντόρτμουντ αποφάσισε να κάνει ένα βήμα παραπέρα δίνοντας το δικό της μάθημα στη Bundesliga. Ειδικότερα, προσέθεσε μια εξέταση για τους όρχεις και όχι μόνο.

«Στις ιατρικές εξετάσεις επανεξετάζονται οι ορθοπεδικοί και καρδιολογικοί τομείς, αλλά δεν απαιτείται ουρολογική, δερματολογική, οδοντιατρική, ωτορινολαρυγγολογική εξέταση…» τόνιζε με λύπη, ο Πολ Κλάιν, γιατρός της Κολωνίας από το 2004. Πλέον, κάθε σύλλογος εντείνει και επεκτείνει αυτές τις εξετάσεις. Το παράδειγμα της Ντόρτμουντ ακολούθησε το Αμβούργο και σιγά - σιγά όλες οι ομάδες δε μένουν μόνο στα... τυπικά.