«Ο Ολυμπιακός είναι σάρκα από τη σάρκα μας»: Η άγνωστη ιστορία της πρώτης ομάδας του Πειραιά

Και οι δύο ομάδες κατεβάζουν στο παιχνίδι τα μεγάλα τους χαρτιά. Ο Πειραϊκός Σύνδεσμος, από τη μία, έχει στις τάξεις του τα τρία από τα τέσσερα αδέρφια Ανδριανόπουλου, και ο Άρης, από την άλλη, πρόκειται να αγωνιστεί με τον ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού Απόστολο Νικολαΐδη, του οποίου επιτράπηκε η συμμετοχή από τη διοργανώτρια αρχή του πρωταθλήματος.

Σύμφωνα με τα ιστορικά δεδομένα, ο τελικός πραγματοποιήθηκε στις 6 το απόγευμα, ενώ ο περιβάλλων χώρος του γηπέδου ήταν γεμάτο με φιλάθλους κυρίως του Άρη. Από τα πρώτα λεπτά, όμως, η υπεροχή του Πειραϊκού ήταν οφθαλμοφανής. Σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, που η εφημερίδα Μακεδονία την επόμενη μέρα αναφέρεται στο «πολυπληθές φίλαθλον κοινόν το οποίον δεν εδυνήθη να μη θαυμάση την αριστοτεχνικότητα των παικτών του Πειραϊκού Συνδέσμου».

Το ματς έληξε με τους φιλοξενούμενους να κερδίζουν με σκορ 1-3. Ο Πειραϊκός Σύνδεσμος είχε γράψει μόλις ιστορία. Είχε μόλις κατακτήσει το πρώτο επίσημο πρωτάθλημα Ελλάδος. Μερικές από τις φωτογραφίες των ποδοσφαιριστών που έλαβαν μέρος στον θρίαμβο της 12ης Αυγούστου 1923 υπάρχουν μέχρι σήμερα καλά φυλαγμένες στα γραφεία του συνδέσμου στο κέντρο του Πειραιά.

Ο χώρος μοιάζει πραγματικά λες και έχει βγει από μια άλλη εποχή. Στους τοίχους υπάρχουν κάδρα με τα πορτραίτα όλων των προέδρων του συνδέσμου, μια τεράστια τροπαιοθήκη με αμέτρητα κύπελλα και στη μέση ένα μεγάλο ξύλινο τραπέζι στο οποίο λάμβαναν χώρα όλες οι συνεδριάσεις των διοικητικών συμβουλίων από το χτίσιμο του κτιρίου μέχρι και σήμερα.

«Το κτίριο που βρισκόμαστε είναι από τα παλαιότερα στον Πειραιά. Το ίδρυσε ο Ελευθέριος Βενιζέλος ως πρωθυπουργός της χώρας και βουλευτής Πειραιά. Αυτός έβαλε τον θεμέλιο λίθο για να δημιουργηθεί αυτό το κτίσμα, το οποίο είναι διατηρητέο και από τα πιο καλοσυντηρημένα, μπορώ να πω, στην περιοχή» επισημαίνει ο νυν πρόεδρος του Πειραϊκού Συνδέσμου, Βαγγέλης Καρλαύτης.

Η σύνδεσή του με την ομάδα ξεκινάει από πολύ παλιά. «Να, βλέπεις αυτά τα διπλώματα. Είναι από τον σύνδεσμο. Τι να σας πω. Κάθε φορά που μου μιλούσε για αυτόν, τον έπιαναν τα κλάματα. Κι εγώ ένιωθα ένα δέος» συμπληρώνει.

Ένα από τα πρώτα πράγματα για τα οποία του μίλησε ήταν το ποδοσφαιρικό τμήμα. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του συλλόγου, η δράση του ξεκίνησε στις 22 Οκτωβρίου 1894. Δύο χρόνια πριν από την έναρξη των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα.

«Ο ρόλος του ήταν, και παραμένει μέχρι σήμερα, τόσο αθλητικός όσο και πολιτιστικός. Δημιουργήθηκε εξαιτίας της ανάγκης της εποχής. Έπρεπε να φτιαχτούν κάποια σωματεία που συμμετείχαν στους αγώνες, στις λαμπαδηδρομίες, ακόμη και στις χορωδίες» εξηγεί ο ίδιος. Ένα από τα πρώτα αθλήματα που άρχισε να εξασκεί ήταν και το ποδόσφαιρο. Πρωτοστάτες της ίδρυσης του τμήματος είναι τα αδέρφια Ανδριανόπουλοι, που αργότερα έμειναν στην ιστορία ως ιδρυτές του Ολυμπιακού. Σε μια γωνιά των γραφείων υπάρχει μια φωτογραφία ντοκουμέντο.

Σε αυτή απεικονίζονται δεκάδες αθλητές του συλλόγου. Στην πίσω πλευρά υπάρχουν σημειωμένα με κάθε λεπτομέρεια τα ονόματά τους. Ανάμεσα σε αυτά του Ντίνου Ανδριανόπουλου και του Βασίλη Ανδριανόπουλου. Η φωτογραφία είναι τεράστιας ιστορικής σημασίας καθώς είναι από τις ελάχιστες που φαίνονται ξεκάθαρα τα δύο πρόσωπά τους.

Το εντυπωσιακό της όλης υπόθεσης είναι το γεγονός ότι ενώ ο Πειραϊκός είχε καταφέρει να κατακτήσει το πρώτο πρωτάθλημα Ελλάδος, έχοντας στις τάξεις του μερικούς από τους καλύτερους Έλληνες ποδοσφαιριστές, λίγα χρόνια αργότερα αποφάσισε να διακόψει τη λειτουργία του. Ο κύριος Καρλαύτης εξηγεί τους λόγους αυτής της απόφασης.

«Ο Σύνδεσμος ιδρύθηκε το 1984 από μια ομάδα φιλοπρόοδων Πειραιωτών. Όλοι τους ήταν υψηλού μορφωτικού και οικονομικού επιπέδου. Θεωρούσαν, λοιπόν, το ποδόσφαιρο πολύ λαϊκό. Στα γήπεδα άρχισαν να πέφτουν μπουκάλια, να ακούγονται βρισιές. Και σου λέει: “εμείς δεν είμαστε για αυτά τα πράγματα”. Οπότε το κατάργησαν».

Στους τοίχους των γραφείων του κτιρίου υπήρχαν μέχρι πρότινος αρκετά πορτραίτα μελών της βασιλικής οικογένειας, τα οποία ήταν μέλη του. Αποφάσισε, όμως, να τα βγάλει, «γιατί είχαν πήξει με το στέμμα». Άφησε μόνο της Πριγκίπισσας Αλίκης.

«Το κάναμε γιατί κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, βοήθησε τον σύνδεσμο να συγκεντρώσει υλικό για τους στρατιώτες στο αλβανικό μέτωπο. Ήταν ένα αντισυμβατικό πρόσωπο για τη βασιλική οικογένεια, η οποία μάλιστα ύστερα έγινε και μοναχή. Θεωρήσαμε ότι αυτή άξιζε να μείνει στη θέση της» προσθέτει.

Η κατάργηση του ποδοσφαιρικού τμήματος ήταν η αφορμή για τη δημιουργία του Ολυμπιακού, ο οποίος του χρόνου συμπληρώνει 100 χρόνια ζωής. Ο Βαγγέλης Καρλαύτης πιστεύει ότι η ιστορία θα ήταν γραμμένη εντελώς διαφορετικά εάν το τότε διοικητικό συμβούλιο της ομάδας είχε αποφασίσει να συνεχίσει να εξασκεί το σπορ στον Πειραιά.

«Εάν τότε ενδιαφέρονταν να κρατήσουν την ομάδα, δεν θα υπήρχε ο Ολυμπιακός σήμερα, ούτε ο Εθνικός. Και ο Πειραιάς θα είχε μια μεγάλη ομάδα που θα λεγόταν Πειραϊκός Σύνδεσμος. Αυτοί οι σύλλογοι είναι σάρκα από τη σάρκα μας». Ο ίδιος, όμως, γνωρίζει ότι με τα εάν δεν γράφεται ιστορία.

Παρά την αποχή του από το ποδόσφαιρο, ο σύνδεσμος συνεχίζει μέχρι σήμερα να έχει ενεργά τμήματα στίβου, μπάσκετ και πετοσφαίρισης. Αυτό που κατάφερε να κάνει τη μεγαλύτερη πορεία στο βάθος των χρόνων και να φέρει τις μεγαλύτερες επιτυχίες ήταν το τμήμα μπάσκετ που έφτασε να αγωνίζεται μέχρι και στην Α1 Κατηγορία.

Σε μια γωνιά του κτιρίου υπάρχει μάλιστα και ένα κάδρο το ρόστερ της θρυλικής ομάδας εφήβων που στα τέλη της δεκαετίας του ‘80, το οποίο κατάφερε να κάνει τη μεγάλη έκπληξη και να κερδίσει ένα διεθνή τουρνουά στο Παρίσι, επικρατώντας στον τελικό κόντρα σε αμερικάνικη ομάδα. Το τρόπαιο υπάρχει επίσης στη βιτρίνα.

Μέσα στο πέρασμα των χρόνων, τα αθλητικά τμήματα του Πειραϊκού παράκμασαν. Παρά τις οικονομικές δυσχέρειες, η διοίκηση της ομάδας δεν σκέφτεται ούτε μία στο εκατομμύριο να πάψει τη λειτουργία τους. «Μπορεί να είναι ζημιογόνο για μας αλλά το αθλητικό τμήμα είναι χρέος μας να διατηρηθεί. Είναι ένας φόρος τιμής στην ιστορία του. Σε όλους τους ανθρώπους που έχουν προσφέρει σε αυτόν. Σε όλα αυτά τα τρόπαια που βλέπεις» καταλήγει.

Στο σαλόνι, ακριβώς έξω από το γραφείο του προέδρου, έχει αρχίσει να μαζεύεται κόσμος. Είναι οι γονείς και τα παιδιά που φοιτούν στο ωδείο του Πειραϊκού Συνδέσμου που λειτουργεί ανελλιπώς από το 1905 μέχρι σήμερα. Πόσα άραγε από αυτά να γνωρίζουν την τεράστια αθλητική του ιστορία;