Γκάρι Ροντρίγκες στο Gazzetta: «Ο Λουτσέσκου έκανε τα πάντα για να γυρίσω στον ΠΑΟΚ, οι τραυματισμοί με 'σκότωσαν' στον Ολυμπιακό»

- Ας αρχίσουμε με το τι γνώριζες όταν έμαθες για την πρόταση του ΠΑΟΚ...

«Λοιπόν θυμάμαι ότι έπαιζα στη La Liga. Ο πρώην ατζέντης μου μου είπε για τον ΠΑΟΚ επειδή ένας γνωστός μου ήταν ήδη στην Ελλάδα και μου έδωσε αρκετές πληροφορίες για την ομάδα και το ελληνικό ποδόσφαιρο. Δεν ήξερα περισσότερα πριν. Μόνο ότι έπαιζε ο Μαντούρο εκεί αλλά δεν είχα πολλές πληροφορίες για το ποδόσφαιρο».

- Ήταν εύκολη απόφαση να έρθεις στην Ελλάδα;

«Για να σου πω την αλήθεια ήταν στο ξεκίνημα της καριέρας μου. Δεν ήξερα πολλά για την Ελλάδα. Για τη γλώσσα, τον πολιτισμό. Θα ήταν μία νέα εμπειρία για εμένα και ήμουν ήδη δύο χρόνια στην Ισπανία. Ήταν τελείως καινούργιο πράγμα για εμένα».

- Τι σου έκανε αρχικά εντύπωση όταν βρέθηκες στην πρώτη προπόνηση με τον ΠΑΟΚ;

«Δεν θυμάμαι και πολλά γιατί έχουν περάσει και σχεδόν δέκα χρόνια (γέλια). Θυμάμαι ότι η ομάδα ήταν στην Ολλανδία και εγώ έκανα προπόνηση μόνος μου με τους προπονητές και ήμουν μαζί με τον Μιγκέλ Βίτορ και τον Κλάους τον Αθανασιάδη. Με υποδέχθηκαν πολύ καλά».

- Πώς κύλησε η προσαρμογή σου;

«Ήταν πάρα πολύ καλή και γενικά η σεζόν ήταν πολύ καλή. Στο πρώτο μου παιχνίδι στην Τούμπα είχα σκοράρει και είχα πάθει… σοκ με την ατμόσφαιρα. Ήταν προκριματικά του Europa League, το γήπεδο ήταν γεμάτο και υπήρχε καυτή ατμόσφαιρα. Ήταν υπέροχη νύχτα τότε. Είχα μείνει έκπληκτος από τους οπαδούς και από εκείνη τη μέρα, κάθε φορά που έπαιζα στην Τούμπα ήταν ξεχωριστή»

- Ποιο ντέρμπι θυμάσαι περισσότερο;

«Ήταν κόντρα στην ΑΕΚ στην Τούμπα. Ο Τούντορ ήταν προπονητής και στο πρώτο μου ντέρμπι σκόραρα. Νικήσαμε 2-0 και γενικά ήμασταν πάρα πολύ καλοί, η Τούμπα ήταν ξανά γεμάτη και μόλις έβαλα γκολ όλο το γήπεδο ήταν στο… πόδι. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ αυτό το παιχνίδι».

- Εκείνη τη στιγμή που σκόραρες, τι έκανες;

«Θυμάμαι ότι πήδηξα από τις πινακίδες πίσω από το τέρμα και πήγα στους οπαδούς. Δεν θα ξεχάσω αυτή την εικόνα! Τόσο καυτή ατμόσφαιρα».

- Πες μου λίγα λόγια για τον Τούντορ...

«Για εμένα ήταν πολύ καλός προπονητής με δυνατό χαρακτήρα. Είχε τον τρόπο του και τη φιλοσοφία του και εμείς τον ακολουθούσαμε. Είναι αρκετά σκληρός αλλά εμένα μου άρεσε και τον θεωρώ εξαιρετικό κόουτς. Θέλει σκληρή δουλειά από όλους και όχι τεμπέληδες. Ηταν σκληρός, είχε έναν ισχυρό χαρακτήρα και επιθυμούσε την πειθαρχία. Κάποιοι παίκτες μερικές φορές είχαν θέμα μαζί του αλλά για εμένα ήταν εξαιρετικός. Μιλούσαμε συχνά, μου έδινε συμβουλές και τον είχα και στη Γαλατασαράι».

- Με ποιους παίκτες είχε προβλήματα δηλαδή;

«Θυμάμαι αλλά καλύτερα να μην πω. Δεν χρειάζεται να αναφερθώ σε αυτό. Εγώ ήμουν μια χαρά μαζί του».

- Εκείνη τη σεζόν πήρατε και μία μεγάλη νίκη κόντρα στην Ντόρτμουντ...

«Ήταν ιστορική νύχτα. Η Ντόρτμουντ είναι μεγάλη ομάδα και εκείνο το βράδυ θέλαμε τη νίκη για το πρεστίζ. Ήταν μεγάλη νίκη για τον ΠΑΟΚ και την Ελλάδα. Είναι ένα παιχνίδι που κανείς δεν θα ξεχάσει γενικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο».

- Ποια είναι η πρώτη εικόνα που θυμάσαι από εκείνο το ματς;

«Όταν σκόραρε ο Μακ. Επικράτησε μία τρέλα! Πραγματικά ήταν μία στιγμή που ακόμα τη θυμάμαι. Γράψαμε ιστορία εκείνο το βράδυ».

- Στη δεύτερη σεζόν σου στον ΠΑΟΚ, συνεργάστηκες με τον Βλάνταν Ίβιτς. Είδα ότι είχες και πολύ καλούς αριθμούς μαζί του. Από που προέκυπτε αυτό;

«Θεωρώ πως ήταν το γεγονός ότι μου είχε πολύ εμπιστοσύνη, με άφηνε ελεύθερο να κινηθώ όπως θέλω, είχαμε καλή σχέση και γενικώς ήταν λίγο πιο κλειστός χαρακτήρας. Δεν μιλούσε πολύ αλλά είχε τον τρόπο να μας περνά τη φιλοσοφία του. Μαζί του είχα πολύ καλή σεζόν και έπειτα πήρα τη μεταγραφή στη Γαλατασαράι. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μαζί του και το παιχνίδι στην έδρα της Φιορεντίνα που είχαμε πάρει μεγάλη νίκη. Και στην Ελλάδα δεν πήγαμε τόσο άσχημα και στο τέλος κατέκτησαν τα παιδιά και το κύπελλο όμως είχα φύγει εγώ τον Γενάρη. Έναν χρόνο μετά κατέκτησαν και το πρωτάθλημα με τον Λουτσέσκου».

- Τώρα που είπες για τη Φιορεντίνα, για πες μου για το μεγάλο διπλό στην Ιταλία. Είχες πετύχει και το νικητήριο γκολ...

«Θυμάμαι πως κανείς δεν πίστευε σε εμάς σε εκείνο το παιχνίδι. Η Φιορεντίνα ήταν εξαιρετική ομάδα με πολύ καλούς ποδοσφαιριστές. Κανείς δεν περίμενε να νικήσουμε γιατί ήταν και ένα παιχνίδι σημαντικό για πρόκριση. Αυτή η νύχτα έμεινε αξέχαστη. Κάναμε ένα φανταστικό παιχνίδι, σκοράραμε τρία γκολ, είχαμε πολλές ευκαιρίες και παίξαμε ως ομάδα. Ήταν τρελό που νικήσαμε και θυμάμαι όταν γυρίσαμε στη Θεσσαλονίκη και στο αεροδρόμιο ήταν οι οπαδοί και μας περίμεναν. Για μία εβδομάδα απολαμβάναμε αυτή τη νίκη. Ιστορική νίκη για όλους. Επίσης μπορώ να σου πω ότι εκείνο το βράδυ η Γαλατασαράι είχε στείλει άνθρωπο στο γήπεδο και με είδε».

- Δηλαδή τι έγινε με τους ανθρώπους της Γαλατασαράι;

«Μετά το παιχνίδι επικοινώνησαν μαζί μου πρώτη φορά. Εκείνο το παιχνίδι ήταν η αρχή. Όλα ξεκίνησαν εκεί. Και ήρθαν ξανά στη Θεσσαλονίκη όταν παίξαμε κόντρα στη Σλόβαν Λίμπερετς που ήταν το τελευταίο για τους ομίλους και είχα σκοράρει και εκεί. Μετά από εκείνο παιχνίδι άρχισαν οι επαφές με τον ατζέντη μου και το κλαμπ».

- Ένιωθες πίεση που σε παρακολουθούσαν σκάουτς από μεγαλύτερες ομάδες;

«Όχι, όχι ένιωθα πολύ ωραία. Σκέψου ότι μόλις το έμαθα, έπαιζα ακόμα καλύτερα (γέλια). Ήμουν νέος μάλλον και το είχα πάρει έτσι».

- Ποιο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ θυμάσαι πιο έντονα;

«Θα πω το παιχνίδι κόντρα στον Παναθηναϊκό, όταν ήμασταν στα play-offs. Εφόσον νικούσαμε θα βγαίναμε στη 2η θέση και θα πηγαίναμε στα προκριματικά του Champions League και το θυμάμαι γιατί είχα σκοράρει ένα ωραίο γκολ. Μετά το παιχνίδι όλα ήταν υπέροχα, ο Σαββίδης κατέβηκε στα αποδυτήρια, μας έδωσε μπόνους, ήμασταν όλοι πολύ χαρούμενοι».

- Πώς ήταν ως χαρακτήρας ο Ιβάν Σαββίδης;

«Ένας gentleman. Δεν μιλούσε πολύ αλλά ήταν ένας πραγματικός κύριος. Έκανε πάντα ό,τι έλεγε, είχε έρθει κάποιες φορές σε μίτινγκ μαζί μας. Κρατούσε πάντα τον λόγο του και για αυτό τον εκτιμώ».

- Με ποιον συμπαίκτη είχες έρθει πιο κοντά;

«Είχα πολλούς συμπαίκτες που είχαμε έρθει κοντά αλλά θα πω τον Μπίσεσβαρ και τον Βαρέλα. Είναι λογικό γιατί με τον πρώτο είχαμε παίξει μαζί όταν ήμουν μικρός στις ακαδημίες και με τον δεύτερο ήμασταν συμπαίκτες στην εθνική ομάδα. Τους ήξερα πριν πάμε στον ΠΑΟΚ. Από εκεί και πέρα είχα πολύ καλή σχέση και με τους Έλληνες, πηγαίναμε για φαγητό, μιλάγαμε συνέχεια».

- Ο ΠΑΟΚ τι σημαίνει για εσένα;

«Όταν σκέφτομαι για τον ΠΑΟΚ, θυμάμαι μόνο καλά πράγματα. Κάποιες φορές σε άλλα κλαμπ έχεις και κάποιες άσχημες στιγμές αλλά στον ΠΑΟΚ είχα μόνο καλές».

- Ο πιο δύσκολος αντίπαλος που αντιμετώπισες;

«Θα πω τον Ομάρ Ελαμπντελαουί. Ήταν τόσο γρήγορος, δυνατός... Θα έλεγα ότι ήταν ο πιο δύσκολος αντίπαλος που είχα στην Ελλάδα».

- Θα άλλαζες κάτι από τη θητεία σου στον ΠΑΟΚ;

«Θα ήθελα να γίνω πρωταθλητής με τον ΠΑΟΚ επειδή η ομάδα είχε πολλά χρόνια να το πάρει αλλά τα κατάφεραν την επόμενη σεζόν από τη στιγμή που πήγα στη Γαλατασαράι. Θα ήθελα έναν τίτλο με τον ΠΑΟΚ».

- Η απόφαση να πας στη Γαλατασαράι ήταν εύκολη ή δύσκολη;

«Ήταν δική μου απόφαση να φύγω από τον ΠΑΟΚ. Βρέθηκα με τον κ. Σαββίδη και τον προπονητή και τους ζήτησα να πάω στη Γαλατασαράι. Ο κ. Σαββίδης αρχικά δεν ήθελε να φύγω, συζητούσαμε συνέχεια για να μείνω αλλά εγώ ήθελα να πάρω τη μεταγραφή και πίεζα για αυτό. Η Γαλατασαράι έδινε όλο και περισσότερα χρήματα και ο κ. Σαββίδης με ρώτησε αν θέλω να υπογράψω νέο συμβόλαιο αλλά του εξήγησα ότι θέλω να αρπάξω αυτή την ευκαιρία, με κατάλαβε και έτσι έφυγα. Ήταν δική μου απόφαση να φύγω».

- Τώρα που το ξανασκέφτεσαι, μετανιώνεις που έφυγες;

«Δεν μετανιώνω, όχι. Ο ΠΑΟΚ μου έδωσε την ευκαιρία να υπογράψω εκεί».

Ο Γκάρι Ροντρίγκες είχε μιλήσει στο Gazzetta για την περίοδο που ήταν στη Γαλατασαράι και είχε ως προπονητή τον Φατίχ Τερίμ, ο οποίος πλέον είναι κόουτς του Παναθηναϊκού.

- Όταν έμεινες ελεύθερος από την Αλ Ιτιχάντ, αποφάσισες να συνεχίσεις την καριέρα σου στον Ολυμπιακό. Πώς πήρες μία τέτοια απόφαση από τη στιγμή που στο παρελθόν είχες αγωνιστεί στον ΠΑΟΚ;

«Θα σου εξηγήσω τι συνέβη. Μόλις έφυγα από την Αλ Ιτιχάντ, μίλησα αρχικά με τον ΠΑΟΚ. Δεν ξέρει κανείς αυτή την ιστορία. Μου μίλησαν από τον ΠΑΟΚ, κάναμε διαπραγματεύσεις με τον σύλλογο, μιλούσαμε συνεχώς και ξαφνικά απλώς... σταμάτησαν τις επαφές. Ενώ ήθελαν πολύ να επιστρέψω και εγώ το ίδιο φυσικά. Μου άρεσε να παίζω εκεί.

Δεν ξέρω γιατί κόπηκαν έτσι οι συζητήσεις. Και τότε ξαφνικά ήρθε ο Ολυμπιακός και ο Μαρτίνς μου τηλεφώνησε και μου πρόσφεραν συμβόλαιο. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Σκέφτηκα "ο ΠΑΟΚ με άφησε, οπότε θα υπογράψω στον Ολυμπιακό". Ήταν επιλογή μου δηλαδή.

Για να είμαι ξεκάθαρος, ο ΠΑΟΚ με ήθελε αλλά για κάποιο λόγο οι συζητήσεις σταμάτησαν και τότε μπήκε στο παιχνίδι ο Ολυμπιακός, χωρίς ο ΠΑΟΚ να ξέρει ότι έχω τέτοια πρόταση στα χέρια μου».

- Πώς ένιωσες όταν σε κάλεσε ο Ολυμπιακός;

«Όταν ο Μαρτίνς με κάλεσε, μιλήσαμε, μου έδωσε ωραίο feedback και γενικώς ο Ολυμπιακός είναι η μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδας, είχα παίξει ως αντίπαλος και τη σεβόμουν πολύ. Η ομάδα ήταν καλή, έπαιζε στην Ευρώπη και ήθελα να επιστρέψω σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα».

- Όμως δεν είχες προλάβει το deadline για να δηλωθείς στην ευρωπαϊκή λίστα...

«Ακριβώς. Ο ΠΑΟΚ ήθελε να με υπογράψει γρήγορα για να με βάλει στην ευρωπαϊκή λίστα και μου ζήτησαν να απαντήσω άμεσα και ξαφνικά... στοπ. Μετά ήρθε ο Ολυμπιακός αλλά ήταν αργά για να δηλωθώ στην ευρωπαϊκή λίστα. Ωστόσο ήμουν πολύ χαρούμενος που θα έπαιζα για τον Ολυμπιακό, θα έμενα στην Αθήνα. Δεν ήταν εύκολη απόφαση αλλά θεωρώ ότι ήταν η σωστή».

- Πάμε τώρα στον Πέδρο Μαρτίνς. Πες μου πώς τον έζησες;

«Ένας πετυχημένος προπονητής στον Ολυμπιακό. Νομίζω σπάνια κάποιος προπονητής μένει για τέσσερα χρόνια σε μία ομάδα της Ελλάδας. Βλέπεις τα τωρινά παραδείγματα που αρκετοί προπονητές φεύγουν σε μικρό χρονικό διάστημα. Έκανε τρομερή δουλειά εκεί, είναι εξαιρετικός χαρακτήρας, ζει το κάθε παιχνίδι έντονα, τα έδινε όλα για το κλαμπ και θεωρώ ότι πραγματικά αγαπήθηκε στον Ολυμπιακό κάτι που είναι σημαντικό. Είναι καλός προπονητής όμως στον τελευταίο χρόνο τα πράγματα έγιναν δύσκολα όταν αποκλειστήκαμε από την Μακάμπι Χάιφα και θεωρώ ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να φύγει. Για εμένα έκανε εξαιρετική δουλειά, είχε φτιάξει πολύ καλή ομάδα τόσο στην Ελλάδα όσο και για την Ευρώπη. Μόνο η τελευταία χρονιά δεν πήγε καλά και έφυγε».

- Πώς ήταν το συναίσθημα να παίζεις κόντρα στον ΠΑΟΚ;

«Το θυμάμαι εκείνο το παιχνίδι γιατί ήταν το πρώτο που έπαιξα ως βασικός με τον Ολυμπιακό στην έδρα μας. Είχα παίξει πολύ καλά και σε όλους άρεσε που ήμουν στην ομάδα. Ηταν τόσο περίεργο παιχνίδι γιατί το ματς έγινε χωρίς κόσμο. Πριν το ματς είδα πρώην συμπαίκτες, προπονητές, υπήρχε αυτό το συναίσθημα αλλά μέσα στον αγώνα αυτά μπαίνουν στην άκρη. Δεν ένιωθα τίποτα. Για εμένα ήταν περίεργο επίσης που συνάντησα τον Λουτσέσκου».

- Με τον Λουτσέσκου γιατί ήταν περίεργο; Εννοώ ότι δεν είχατε συνεργαστεί...

«Α, σωστά, είναι κάτι που δεν σου είπα πριν. Ο Λουτσέσκου ήταν ο άνθρωπος που πίεζε για να με αποκτήσει ο ΠΑΟΚ. Με ήθελε πραγματικά στην ομάδα και έκανε τα πάντα για να με πάρει αλλά οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ έκοψαν τις επαφές μαζί μου τότε. Αλλά ο Λουτσέσκου πίεζε να με αποκτήσει».

- Στην πρώτη σεζόν κατέκτησες και το πρωτάθλημα...

«Θυμάμαι που το κλειδώσαμε μαθηματικά μέσα στην Τούμπα (γέλια). Αυτό το συναίσθημα ήταν λίγο περίεργο αλλά πολύ όμορφο γιατί ήταν το πρώτο μου πρωτάθλημα στην Ελλάδα. Ήταν περίεργο γιατί έγινε κόντρα στην πρώην μου ομάδα και στο γήπεδο που έπαιξα αλλά εντάξει, δεν γινόταν να μην το χαρώ».

- Η δεύτερη σεζόν δεν ξεκίνησε τόσο καλά όμως

«Για εμένα αρχικά ήταν καταστροφή γιατί είχα έναν τραυματισμό και δεν μπορούσα να βοηθήσω την ομάδα μου. Ο Πέδρο Μαρτίνς με ήθελε πολύ για τα πλάνα του αλλά δεν μπορούσα να βοηθήσω. Δεν είχα εικόνα τι είχε συμβεί μέσα στην ομάδα γιατί δεν ήμουν στην προετοιμασία μαζί τους λόγω του τραυματισμού οπότε δεν γνωρίζω αν είχε πάει κάτι λάθος. Είχα μείνει 2-3 μήνες εκτός. Ήταν όλα πολύ περίεργα στην αρχή».

- Μετά την απόλυση του Μαρτίνς, ήρθε ο Κορμπεράν αλλά μέσα σε 49 μέρες έφυγε. Συμφωνούσες με αυτή την απόφαση;

«Δεν μπορώ να σου απαντήσω σε αυτό γιατί δεν είχα κάνει αρκετές προπονήσεις μαζί του λόγω του τραυματισμού μου. Δεν είχαμε καλές σχέσεις γιατί δεν μπορούσε να με χρησιμοποιήσει. Δεν είχα κάνει ποτέ κανονική συζήτηση μαζί του. Ωστόσο, σίγουρα δεν είναι το καλύτερο να φεύγει τόσο γρήγορα ένας προπονητής».

- Με τον Μίτσελ ενεργοποιήθηκες ξανά, σωστά;

«Με τον Μίτσελ ουσιαστικά... επέστρεψα στην ομάδα γιατί έπαιξα περισσότερο, ήμουν καλύτερος αλλά είχα και τότε προβλήματα τραυματισμών. Επέστρεφα, έμενα εκτός, επέστρεφα, έμενα εκτός. Δεν ήμουν ο εαυτός μου εκείνη τη σεζόν λόγω των τραυματισμών. Με τον Μίτσελ όμως έχω πολύ καλή σχέση γιατί όποτε ήμουν διαθέσιμος να παίξω, πάντα με έβαζε».

- Τι είχε συμβεί και είχες τόσους τραυματισμούς;

«Δεν ξέρω τι είχε συμβεί. Ποτέ στην καριέρα μου δεν είχα τόσους τραυματισμούς όσους στον Ολυμπιακό. Σίγουρα πάντα είχα κάποιους μυϊκούς τραυματισμούς ανά διαστήματα γιατί είμαι ένας σπρίντερ στο γήπεδο. Αλλά στον Ολυμπιακό είχα πάρα πολλά προβλήματα. Την τελευταία χρονιά ένιωθα την πίεση που δεν έπαιζα. Δεν ένιωθα καλά, ήμουν συνέχεια στο σπίτι, είχα αρνητική διάθεση, έκλαιγα. Η αυτοπεποίθησή μου είχε διαλυθεί την τελευταία μου χρονιά στον Ολυμπιακό. Στην αρχή ένιωθα τέλεια. Όταν έπαιζα όλοι στο κλαμπ ήταν χαρούμενοι με εμένα και με τις εμφανίσεις μου, πήραμε και το πρωτάθλημα. Αλλά η δεύτερη σεζόν ήταν... καταστροφή.

Υπήρχε λίγο πίεση σε εμένα, λίγο πίεση στους γιατρούς για να επιστρέψω πιο γρήγορα. Δεν κάναμε σωστή αποκατάσταση και όταν επέστρεφα τραυματιζόμουν ξανά. Και το θέμα είναι πως τραυματιζόμουν στο ίδιο σημείο πάντα! Αυτοί οι τραυματισμοί με... σκότωσαν εκείνη τη σεζόν. Δεν υπήρχε πρόβλημα με τις εμφανίσεις μου. Και είχα και την πίεση από τα social media, από τους δημοσιογράφους για τα θέματα των τραυματισμών μου».

- Ήσουν σε άσχημη κατάσταση...

«Είχα πέσει πολύ ψυχολογικά με όλα αυτά. Φοβόμουν να κάνω σπριντ κάποια στιγμή. Σκεφτόμουν πώς θα τρέξω ξανά στην προπόνηση. Ήταν καταστροφή!».

- Γενικώς τι πιστεύεις ότι πήγε στραβά και ο Ολυμπιακός είχε τέτοια σεζόν;

«Έγιναν αρκετά, πήραμε τόσους μα τόσους ποδοσφαιριστές, αλλάξαμε τρεις με τέσσερις προπονητές. Δεν υπήρχε χρόνος για κανέναν, τόσοι τραυματισμοί, ήταν πραγματικά δύσκολο όλο αυτό. Δεν υπήρχαν σχέσεις μεταξύ μας. Ο πρώτος χρόνος ήταν μια χαρά αλλά ο δεύτερος πολύ άσχημα».

- Πώς είναι να μοιράζεσαι τα αποδυτήρια με τον Μαρσέλο και τον Χάμες;

«Ήταν πραγματικά υπέροχο. Ο Ολυμπιακός είναι ένα τεράστιο κλαμπ. Είναι υπέροχο να βρίσκεσαι εκεί αλλά σε αυτή τη σεζόν ήταν όλα άσχημα. Όταν όμως έχεις τέτοιους ποδοσφαιριστές δίπλα σου, μόνο καλύτερος μπορείς να γίνεις, να πάρεις αυτοπεποίθηση, ειδικά για τους πιο νέους ποδοσφαιριστές. Είναι μεγάλα παραδείγματα αλλά εκείνη τη σεζόν έγιναν λάθη ως ομάδα. Είναι θρύλοι, έχουν τεράστια καριέρα και για εμένα ήταν πραγματικά τιμή».

- Πώς ήταν ως χαρακτήρες;

«Ήταν πολύ καλοί χαρακτήρες. Έκαναν πλάκα, σε έκαναν να νιώσεις άνετα στα αποδυτήρια. Έχουν μεγάλη καριέρα και έχουν παίξει με κορυφαίους ποδοσφαιριστές οπότε έχουν παραπάνω απαιτήσεις από παίκτες αλλά δεν γίνεται να είναι παντού όπως αυτοί της Ρεάλ Μαδρίτης για παράδειγμα (γέλια). Ήταν εξαιρετικοί χαρακτήρες και ποτέ δεν είχα πρόβλημα και μέχρι και σήμερα μιλάμε με μηνύματα».

- Μετάνιωσες που έφυγες από τον Ολυμπιακό;

«Θα ήθελα να μείνω πολλά χρόνια στον Ολυμπιακό. Αγαπάω το κλαμπ, την πόλη, τη χώρα. Αλλά οι τελευταίοι έξι μήνες ήταν καταστροφή για εμένα όπως σου εξήγησα. Δεν ένιωθα καλά. Δεν είχε να κάνει με τις εμφανίσεις αλλά με την ψυχολογία μου και τους τραυματισμούς. Είχα πίεση από παντού και ήταν πολύ όλο αυτό για μένα. Τώρα στη νέα μου ομάδα δεν έχω κανέναν τραυματισμό, πήγα και στο Κόπα Άφρικα με την εθνική μου, έπαιξα δέκα παιχνίδια ως βασικός στη σειρά. Δεν έχω τίποτα από τραυματισμό.

Είναι κρίμα. Δεν ήθελα να φύγω αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Μαζί με τον αγαπημένο μου φίλο και δικηγόρο Oktay Düzgün που με στήριξε και με βοήθησε σε όλες τις δύσκολες περιόδους μου από τη Γαλατασαράι αποφασίσαμε να κάνουμε μια νέα αρχή. Κάποιες φορές θα πρέπει να κάνουμε μια νέα αρχή για να ανέβουμε ξανά, και το έκανα. Τώρα στην Ανκαραγκουτσού δεν έχω τραυματισμούς. Δόξα τω Θεώ και με τη βοήθεια του Τάσου Γαλαζούλα που είναι μαζί μου στην Τουρκία από τότε από τον Ολυμπιακό, δεν έχω κανέναν απολύτως τραυματισμό».

- Τι θυμάσαι πιο έντονα από τον Ολυμπιακό;

«Ότι μου έδειξαν τόση αγάπη στην αρχή. Όλοι με υποδέχθηκαν τόσο ωραία και μετά θα πω και το πρωτάθλημα γιατί και εγώ είχα κάνει πολύ καλές εμφανίσεις εκείνη τη σεζόν. Άσχετα με το τι έγινε στην τελευταία σεζόν, δεν έχω άσχημα λόγια να πω για τον Ολυμπιακό. Είναι πραγματικά ένα τεράστιο κλαμπ, νιώθω υπέροχα που έπαιξα εκεί. Απλώς λέω κάποια γεγονότα που έγιναν».

- Θα επέστρεφες στην Ελλάδα;

«Αν μιλάμε για μεγάλη ομάδα, γιατί όχι;».

- Αν είχες πρόταση από το big-5 θα διάλεγες κάποιες συγκεκριμένη ομάδα;

«Αυτή τη στιγμή δεν έχω κάποια συγκεκριμένη ομάδα που θα ήθελα περισσότερο να παίξω. Εγώ νιώθω πολύ καλά, είμαι σε καλή φόρμα και έχω ξεπεράσει τους τραυματισμούς μου, οπότε θεωρώ ότι θα μπορούσα σε όλες να παίξω».