Άντζελο Σίνα στο Gazzetta: «Θαυμάζω τον Τζολάκη, μια μεγάλη οικογένεια ο Ολυμπιακός»

Γεννήθηκε σε μια χρονιά που το ελληνικό ποδόσφαιρο έγραψε την πιο χρυσή σελίδα στο βιβλίο του μέχρι και σήμερα. Μόλις έξι μήνες πριν από την κατάκτηση του Euro 2004, ήρθε στη ζωή ο Άντζελο Σίνα και από την ηλικία των έξι ετών έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα, φορώντας από την αρχή τα γάντια του τερματοφύλακα.

Η ποιότητα του Γιαν Zόμερ γρήγορα έγινε το δικό του πρότυπο για το μέλλον. Oσα έκανε στους αγωνιστικούς χώρουw και ο πρωταγωνιστικός ρόλος με την Ελβετία σε EURO και Μουντιάλ, ήταν το παράδειγμα που ήθελε.

Το 2021, σε ηλικία μόλις 16 ετών έκανε κάποιες προπονήσεις στην πρώτη ομάδα και ο Πέδρο Μαρτίνς του έδειξε την εμπιστοσύνη που ήθελε για να συνεχίσει να δουλεύει.

Την ίδια στιγμή, παρότι μπήκε στην Κ17, πολύ σύντομα έγινε μέλος της Κ19 όπου είχε αναλάβει ο Σωτήρης Συλαϊδόπουλος, με τον οποίο έγινε ένας από τους πυλώνες της πρωταθλήτριας Ευρώπης, πλέον, ομάδας του Ολυμπιακού.

Ο Παπαδούδης ήταν βασικός μέλος στην Κ19 στο μεγαλύτερο μέρος της περσινής χρονιάς, όμως προς το τέλος της σεζόν, ο προβιβασμός του στην Β' ομάδα έφερε τον Σίνα στο προσκήνιο και εκείνος έδειξε από την αρχή το ταλέντο του.

Βέβαια, η μοίρα δεν ήταν με το μέρος του καθώς τραυματίστηκε και έμεινε για κάτι παραπάνω από έναν μήνα εκτός δράσης, με αποτέλεσμα να μείνει λίγο πίσω.

Η κατάκτηση του πρωταθλήματος με την Κ19 και η μόνιμη παρουσία του Παπαδούδη στη Β' ομάδα, συνδυάστηκε με την εμπιστοσύνη του Σωτήρη Συλαϊδόπουλου, ο οποίος έδωσε φανέλα βασικού στον 20χρονο πορτιέρε προκειμένου να δείξει το ταλέντο και την αξία του.

Η δικαίωση φάνηκε από την αρχή, με τον Σίνα να παίρνει στο... σπίτι τη φανέλα βασικού και να παρουσιάζει εξαιρετικά χαρακτηριστικά μέσα από τα παιχνίδια του πρωταθλήματος, όπου είχε 14 συμμετοχές με 6 ματς στα οποία κράτησε το «μηδέν» και 11 γκολ παθητικό.

Από την αρχή του... ταξιδιού και μέχρι το φινάλε στο UEFA Youth League, ο Σίνα ήταν βασικός και αναντικατάστατος στην εστία του Ολυμπιακού. Ο 20χρονος τερματοφύλακας έπαιξε και στα εννιά ματς της διοργάνωσης, διατήρησε ανέπαφη την εστία του πέντε φορές και δέχθηκε ισάριθμα γκολ.

Ωστόσο, κράτησε το... καλύτερο για το τέλος. Στο Final 4 της Νιόν εξελίχθηκε ως ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές της επιτυχίας του Ολυμπιακού, με αφετηρία το παιχνίδι κόντρα στη Ναντ για τα ημιτελικά του UEFA Youth League.

Δεν κράτησε ανέπαφη την εστία του μόνο στα 90 λεπτά της αναμέτρησης αλλά έδωσε ρεσιτάλ στη διαδικασία των πέναλτι. Συνολικά η Ναντ είχε τέσσερις προσπάθειες. Η πρώτη κατέληξε άουτ αλλά ο Σίνα είχε πέσει σωστά, κάνοντας την χαρακτηριστική κίνηση, κοιτώντας τον πάγκο, δείχνοντας το κεφάλι και κάνοντας την κίνηση «calm down».

Η δεύτερη εκτέλεση σταμάτησε στα δικά του χέρια, κάνοντας παρόμοια ενέργεια προς τον πάγκο. Το τρίτο πέναλτι κατέληξε στα δίχτυα και στο τέταρτο σταμάτησε στο δοκάρι με τον ίδιο να αντιλαμβάνεται το σημείο εκτέλεσης ξανά. Το τελικό 3-1 έστειλε τον Ολυμπιακό στον τελικό.

Στον μεγάλο τελικό, μετά τα τρία γρήγορα γκολ του Ολυμπιακού στο δεύτερο ημίχρονο, οι Πειραιώτες δέχθηκαν αρκετή πίεση από τη Μίλαν και κάπου εκεί εμφανίστηκε ο Σίνα. Από το 60' και μετά, είχε πέντε δύσκολες επεμβάσεις στις προσπάθειες των «ροσονέρι», με αποκορύφωμα τη φάση του 80’ όταν ο 20χρονος πορτιέρε έκανε τριπλή απόκρουση μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, κρατώντας το μηδέν.

- Ποιος ή τι ήταν αυτό που σε έκαναν να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο και αν ήσουν από την αρχή τερματοφύλακας;

«Ασχολήθηκα με το ποδόσφαιρο από 6 χρόνων και με το που μπήκα στο γήπεδο έκατσα στο τέρμα και εκεί αποφάσισα πως αυτό είναι που θέλω να κάνω στην ζωή μου».

- Ποιος είναι το είδωλό σου και ποιον ή ποιους παίκτες θαυμάζεις από την πρώτη ομάδα και γιατί;

«Παίκτης πρότυπο για εμένα είναι ο τερματοφύλακας Γιαν Ζόμερ. Είναι μια τεράστια ποδοσφαιρική προσωπικότητα, ο οποίος έχει παίξει και παίζει στο υψηλότερο επίπεδο για σχεδόν μια 20ετία με σπουδαίες επιτυχίες στη καριέρα του. Είναι ένας τερματοφύλακας που έχει τρομερά τεχνικά και σωματικά προσόντα, εμπνέει ηρεμία και ασφάλεια την άμυνα του.

Από την πρώτη ομάδα, ο Κωσταντής Τζολάκης, που έχει ξεκινήσει και αυτός από τις ακαδημίες του Ολυμπιακού και έχει φτάσει σε πολύ μικρή ηλικία να παίζει σε τελικό κυπέλλου με την πρώτη ομάδα και να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο πλέον σε αυτή με πολλές σημαντικές διακρίσεις όντας μόλις 21 ετών, είναι ο παίκτης που θαυμάζω. Η ηρεμία που βγάζει στο παιχνίδι του, τα εξαιρετικά αντανακλαστικά του, η ευκινησία και η ταχύτητα που βγάζει στις αντιδράσεις του είναι μερικά από τα στοιχεία που θαυμάζω και προσπαθώ να αφομοιώσω από το Κωσταντή».

- Τι σημαίνει για εσένα ο Ολυμπιακός; Εχεις φανταστεί τον εαυτό σου στην πρώτη ομάδα;

«Ο Ολυμπιακός είναι μια οικογένεια. Είναι ένας σύλλογος που δουλεύει άψογα και μας παρέχει όλες τις ανέσεις με τους καλύτερους προπονητές και είμαι ευγνώμων που ανήκω σε αυτή την οικογένεια. Φυσικά και ένας από τους μεγαλύτερους μου προσωπικούς στόχους είναι να παίξω με τη πρώτη ομάδα, πράγμα το οποίο θα επιτευχθεί μέσα από σκληρή δουλειά, προπονήσεις και προσήλωση στους στόχους μας».

- Είχες ποτέ δύσκολες στιγμές στην καριέρα σου μέχρι τώρα;

«Είχα δύσκολες στιγμές στη μέχρι τώρα καριέρα μου. Δυο σοβαρούς τραυματισμούς. Αλλά μέσα από αυτούς βγήκα πιο δυνατός και… κάθε δυσκολία για καλό όπως λένε».

- Σε ποιον μίλησες πρώτα ως πρωταθλητής Ευρώπης και τι είπες;

«Ο πρώτος άνθρωπος που μίλησα ήταν ο πατέρας μου διότι βρισκόταν στο γήπεδο και στην λήξη του παιχνιδιού τον είδα συγκινημένο. Ετρεξα προς εκείνον, με πήρε μια σφιχτή αγκαλιά και του είπα «τα καταφέραμε!». Μετά στο τηλέφωνο πήρα την μητέρα μου και μίλησα με την ίδια και τα αδέλφια μου».

- Έχετε πάρει το τρόπαιο και βιώνετε τις στιγμές της απονομής μαζί με τον κ. Μαρινάκη. Πώς ήταν αυτό για σένα; Πώς το έζησες;

«Στιγμές ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη μου. Από τις πιο σπουδαίες, μοναδικές στιγμές της ζωής μου».

- Θεωρείς ότι οι εξαιρετικές εγκαταστάσεις στον Ρέντη και γενικά τα εφόδια που σας δίνει ο Ολυμπιακός έπαιξαν ρόλο στο να φτάσετε έως εδώ;

«Σίγουρα, οι ακαδημίες της ομάδας μας λειτουργούν υπό άψογες και πλήρως επαγγελματικές συνθήκες. Πραγματικά δεν μας λείπει τίποτα και κάθε μέρα στις προπονήσεις μας, στους αγώνες μας είμαστε όλοι με ένα χαμόγελο και μια ευτυχία. Νιώθουμε χαρά που είμαστε στο σύλλογο».

- Υπάρχει κάποιος γκολκίπερ που θα ήθελες να κάνεις την καριέρα του;

«Και πάλι για τον Γιαν Ζόμερ θα σας πω. Είναι το πρότυπο τερματοφύλακα για εμένα και δεν θα σας κρύψω ότι παρακολουθώ αρκετά βίντεο του, με τις κινήσεις του, την αντίληψή του στο γήπεδο, για να μαθαίνω όσο πιο πολλά μπορώ και από εκεί».

*Η συνέντευξη έγινε πριν βγουν τα ρεπορτάζ περί επιλογής για την Εθνική Αλβανίας