Κλοντ Μακελελέ: Ξεπερνώντας το ποδόσφαιρο...

Τόσο στη Ρεάλ Μαδρίτης των Γκαλάκτικος όσο και στην Τσέλσι του «Special One», Ζοσέ Μουρίνιο άλλοι ποδοσφαιριστές - ονόματα τραβούσαν πάντα την προσοχή αλλά αυτά τα αστρικά ονόματα πάντα ωφελούνταν από τα αμέτρητα χιλιόμετρα του Γάλλου, σε συνδυασμό με την έξυπνη τακτική ανάγνωση του παιχνιδιού και τις έξυπνες τοποθετήσεις του. Χωρίς την ήσυχη, αλλά πολύ αποτελεσματική δουλειά του, αυτές οι ομάδες θα ήταν πολύ λιγότερο επιτυχημένες.

Τα αγωνιστικά του καθήκοντα ήταν διακριτά. Ήταν δεξιοτέχνης στο να φέρνει ισορροπία στο παιχνίδια με μια επιλογή του, να ελευθερώνει τους γύρω του με την παρουσία του και την ικανότητά του να διαταράσσει την τακτική προσέγγιση των αντιπάλων. Όταν ρωτήθηκε για τη συμβολή του στις επιτυχίες των ομάδων του και της εθνικής ομάδας της Γαλλίας, τόνισε πως είχε την ανάγκη να είναι «γενναιόδωρος» και να «δίνει τα πάντα» για τους συμπαίκτες του.

Ένας παίκτης που έκανε το όνομά του αρχικά ως εξτρέμ στη Ναντ, κερδίζοντας τη Ligue 1 και έφτασε στα ημιτελικά του Champions League το 1996, πριν από τα σύντομα περάσματα του από τη Μαρσέιγ και τη Θέλτα. Είχε τελειοποιήσει τον ρόλο του πιο κεντρικού μέσου στη Ρεάλ Μαδρίτης. όπου ήταν το τελευταίο «τείχος» πριν την τετράδα της άμυνας της Βασίλισσας. Με τους Μερένγκες πανηγύρισε το Champions League το 2002, δυο πρωταθλήματα Ισπανίας και συνολικά επτά τρόπαια σε τρία χρόνια.

Το καλοκαίρι του 2003 έκανε το βήμα για την Premier League, καθώς ο Αμπράμοβιτς στην πρώτη του χρονιά έδωσε 20 εκατομμύρια ευρώ στη Ρεάλ Μαδρίτης για να τον αγοράσει. Ο Κλαούντιο Ρανιέρι είδε στον Γάλλο έναν οργανωτή της άμυνας. «Το φράγμα ασφαλείας μας», όπως τον είχε χαρακτηρίσει ο μετέπειτα πρωταθλητής της Premier League με τη Λέστερ.

Την επόμενη χρονιά ο Μακελελέ είχε προπονητή στην Τσέλσι τον Μουρίνιο, ο οποίος χαρακτήρισε τον Γάλλο μέσο ως «τον μοναδικό από εσάς που έχει κερδίσει κάτι σημαντικό». Ο Μακελελέ έθεσε το πρότυπο το οποίο οι Φρανκ Λάμπαρντ, Τζον Τέρι, Πετρ Τσεχ και Άριεν Ρόμπεν έπρεπε να επιδιώξουν.

Έκανε 217 εμφανίσεις σε πέντε χρόνια στο Λονδίνο, σε μια περίοδο που πήρε δυο πρωταθλήματα, ένα Κύπελλο Αγγλίας και δύο League Cup. Ο αντίκτυπός του σε μια πεινασμένη και φιλόδοξη ομάδα ήταν κομβικός. Ενέπνεε σεβασμό και η συνεισφορά του δεν υποτιμήθηκε ποτέ. Στον αγωνιστικό χώρο, η αμυντική σιγουριά που παρείχε με έξυπνες αναχαιτίσεις και αυτή την ικανότητα να διαβάζει τον κίνδυνο απελευθέρωσε τον Λάμπαρντ, ο οποίος εξελίχθηκε στον μεγάλο ηγέτη των Μπλε.

Ταίριαξε στην εντέλεια στο 4-3-3 του Μουρίνιο, ως «εξάρι» μπροστά από τα στόπερ. Σε μια ομάδα με μεγάλα ονόματα ο Γάλλος έκανε τα καθήκοντά του άριστα και κατάφερνε να περνάει απαρατήρητος. Υπήρχαν αμυντικά χαφ πριν από τον Μακελελέ και από τότε πολλοί που πρόσθεσαν άλλα στοιχεία στον ρόλο αλλά ο αντίκτυπός του στην Τσέλσι και την Premier League ήταν σπουδαίος.

Ο Μακελέλε είναι ένας από τους λίγους παίκτες που έχουν το όνομά τους σε μια θέση (Makelele Role - αυτή του εξαριού), οπότε όταν μιλάει για το πώς να είσαι επιτυχημένος αμυντικός χαφ απλά... ακούς.

«Δεν πρόκειται για τη φυσική ποιότητα, αλλά για την εξυπνάδα του ποδοσφαιριστή. Κατανοείς πότε πρέπει να είσαι επιδραστικός, πότε όχι, μαθαίνεις πού βρίσκονται οι συμπαίκτες σου, πρέπει να χρησιμοποιείς αυτή τη θέση για να διαβάσεις το παιχνίδι.

Πρέπει να έχεις ηγετικό χαρακτήρα για να παίξεις σε αυτή τη θέση. Δεν παίζεις για τον εαυτό σου, παίζεις για όλους τους άλλους για να είναι εντάξει στην ομάδα. Επειδή ο προπονητής δεν μπορεί να κάνει τίποτα πια, πρέπει να καθοδηγήσεις τον τρόπο παιχνιδιού και τον τρόπο για να κερδίσεις», έχει πει ο Μακελελέ για τη θέση του αμυντικού χαφ.

Στις 18 Φεβρουαρίου του 2021, στα 48 γενέθλια του Κλοντ Μακελελέ, η Τσέλσι δημοσίευσε ένα αφιέρωμα στο πώς ο Γάλλος νυν τεχνικός του Αστέρα AKTOR «άλλαξε το αγγλικό ποδόσφαιρο».

Στο αφιέρωμά τους, λοιπόν, οι Μπλε γράφουν:

«Εδώ μια υπενθύμιση του γιατί παραμένει θρύλος των Μπλε – για να μην αναφέρουμε έναν από τους λίγους παίκτες στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο που έχουν σηματοδοτήσει με το όνομά τους τη θέση στην οποία έπαιζαν.

Έχουν περάσει σχεδόν 13 χρόνια (σ.σ. το κείμενο γράφτηκε το 21) από την τελευταία φορά που ο Μακελέλε φόρεσε τη φανέλα της Τσέλσι, η οποία ήρθε εκείνο το μοιραίο βράδυ στη Μόσχα, όταν οι Μπλε έχασαν για λίγο την ευκαιρία να κερδίσουν το Champions League για πρώτη φορά. Ωστόσο το όνομά του εξακολουθεί να ακούγεται τακτικά από τους οπαδούς εντός και εκτός της χώρας.

"Ο ρόλος του Μακελελέ" παραμένει σταθερά στο αγγλικό ποδοσφαιρικό λεξικό και χρησιμοποιείται για να περιγράψει έναν μέσο που είναι πρόθυμος να παίζει μπροστά από την τετράδα, σπάνια να φεύγει από τη θέση του και γενικά να θυσιάζει την προσωπική του δόξα για το καλό της ομάδας.

Ήταν ένας από τους βασικούς παίκτες στην ομάδα που κατέκτησε τον τίτλο το 2004/05, η οποία δέχθηκε μόνο 15 γκολ σ' ολόκληρη τη σεζόν στην Premier League, χαμηλό ρεκόρ στην αγγλική κορυφαία κατηγορία και ο άνθρωπος που επέτρεψε σε παίκτες όπως οι Ντάμιεν Νταφ, Άριεν Ρόμπεν και Φρανκ Λάμπαρντ να παίζουν σ' αρκετές θέσεις στην επίθεση.

Είτε το πιστεύετε είτε όχι, νωρίτερα στην καριέρα του έπαιζε ως επιθετικός μέσος».

Ο ίδιος είχε σχολιάσει γι' αυτό στο περιοδικό της Τσέλσι τη σεζόν 2004-2005:

«Στη Ναντ είχα τόσο επιθετικό όσο και αμυντικό ρόλο, αλλά στην Ισπανία με έπεισαν να επικεντρωθώ στην άμυνα: να κλείνω παίκτες, να κυνηγάω συνεχώς. Μου αρέσει αυτός ο ρόλος, με κάνει να νιώθω πολύ χρήσιμος στην ομάδα. Θα έλεγα ότι η λειτουργία μου μέσα στην ομάδα τώρα είναι να ακυρώνω τον κίνδυνο, να αποτρέπω την αντεπίθεση και να ταλαιπωρώ τον αντίπαλο.

Όταν άλλοι σύλλογοι προσπάθησαν να επαναλάβουν το σύστημα για να αντικαταστήσουν το 4-4-2 τους, η τάση ήταν απλώς να απομακρύνουν έναν επιθετικό και να τον αντικαταστήσουν με έναν τρίτο που θα ανακτούσε τη μπάλα στη μεσαία γραμμή. Αλλά ο Μακελέλε κάτι πολύ περισσότερο απ' αυτό – ήταν ένα deep-lying playmaker.

Ο Κρις Κόουλμαν, ο οποίος ήταν επικεφαλής της Φούλαμ εκείνη την εποχή, πρότεινε το σχέδιο για το πώς να τον κλείσει χρησιμοποιώντας αποτελεσματικά τον επιθετικό μέσο Στιντ Μαλμπράνκε. Αυτό έγινε τον Μάρτιο του 2006, σχεδόν τρία χρόνια μετά το ντεμπούτο του για τους Μπλε.

Στο αφιέρωμά τους, οι άνθρωποι της Τσέλσι συνεχίζουν να γράφουν:

«Οι υπόλοιποι της κορυφαίας κατηγορίας δύσκολα μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν είχαν προειδοποιηθεί για τον Μακελελέ. Ο Ζινεντίν Ζιντάν, ο οποίος βρισκόταν στα τελευταία χρόνια της καριέρας του με τη Ρεάλ Μαδρίτης, παραπονέθηκε για την αποχώρηση του συμπατριώτη του από το Μπερναμπέου το καλοκαίρι του 2003, λίγο αφότου ο σύλλογος είχε φέρει τον Ντέιβιντ Μπέκαμ ως τον τελευταίο Γκαλάκτικο, δηλώνοντας:

"Γιατί να βάλετε άλλο ένα στρώμα χρυσής μπογιάς στη Bentley όταν χάνετε ολόκληρο τον κινητήρα".

Για πέντε χρόνια ήταν αυτός που έκανε πιο εύκολη τη ζωή της αμυντικής γραμμής. Ο Ζοσέ Μουρίνιο δήλωσε ότι ο Μακελελέ ήταν ο παίκτης της σεζόν - ένα βραβείο που δεν μπορούσε ούτε να ονειρευτεί ότι θα κερδίσει σε μια ομάδα γεμάτη σούπερ σταρ. Η δημιουργία ενός βραβείου "Players' Player of the Year" 12 μήνες αργότερα ήταν ίσως μια έμπνευση για τους αφανείς ήρωες ομοίων του Μακελελέ και δεν ήταν έκπληξη ότι κέρδισε αυτός το πρώτο βραβείο.

Φεύγοντας από τον σύλλογο για την Παρί Σεν Ζερμέν το 2008, είχε συγκεντρώσει ένα σχεδόν απίστευτο ποσοστό νικών 70,8% κι η κληρονομιά του στο Στάμφορντ Μπριτζ έγινε αισθητή από τότε, με αρκετούς παίκτες να εκπληρώνουν τον ρόλο του Μακελελέ.

Έπειτα, πήρξε ο Καντέ, ο οποίος χαρακτηρίστηκε ως ο "νέος Μακελελέ" σε όλη την παρθενική του χρονιά στο Μπριτζ τη σεζόν 2016/17, η οποία τελείωσε με το τρόπαιο της Premier League και ένα επίπεδο αναγνώρισης, όσον αφορά τις προσωπικές του τιμές.

"Κάποιοι παίκτες προορίζονται να γίνουν σούπερ σταρ, αλλά άλλοι –όπως ο Καντέ και εγώ– είμαστε χαρούμενοι που κάνουμε τους άλλους να φαίνονται καλοί", έγραψε σε μια στήλη για το FWA Player of the Year. "Οι άνθρωποι μιλούν για τη θέση Μακελελέ, αλλά είμαι μεγάλος και ήρθε η ώρα να την αποκαλέσουν όλοι τη θέση Καντέ. Ο Ενγκολό το αξίζει αυτό".

Αυτός είναι ο Μακελελέ».

Τον Κλοντ Μακελελέ τον θαυμάζει όλος ο ποδοσφαιρικός πλανήτης. Το impact του τόσο ως παίκτης όσο κι ως ποδοσφαιρική προσωπικότητα αποτυπώνονται στα παρακάτω λόγια.

Κρις Κόουλμαν: «Σταματάς τον Μακελελέ, σταματάς την Τσέλσι».

«Ξέραμε ότι οι Ζιντάν, Ραούλ και Φίγκο δεν πήγαιναν πίσω, οπότε έπρεπε να βάλουμε έναν τύπο μπροστά από την τετράδα που θα αμυνόταν», Αρίγκο Σάκι (ποδοσφαιρικός διευθυντής Ρεάλ Μαδρίτης)

«Βρήκαμε έναν ρόλο που του ταίριαζε απόλυτα. Σταμάτησε να προσπαθεί να ντριμπλάρει ή να παίζει την τελική πάσα. Αντίθετα, απέτρεψε τους άλλους. Ήταν η σωστή επιλογή καθώς το παιχνίδι του άνθισε», Jean-Claude Suaudeau (προπονητής της Ναντ).

«Είναι ο καλύτερος παίκτης στην ομάδα εδώ και χρόνια, αλλά οι άνθρωποι απλά δεν τον προσέχουν», Φερνάντο Ιέρο (πρώην παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης).

Και πάλι Φερνάντο Ιέρο για τον Μακελελέ: «Ήταν ο καλύτερος παίκτης στη Ρεάλ. Όλοι ξέραμε, ότι ήταν ο πιο σημαντικός. Η απώλεια του Μεκελελέ ήταν η αρχή του τέλους για τους Γκαλάκτικος».

«Έπαιξα με τον Κλοντ Μακελελέ και νόμιζα ότι ήταν ο καλύτερος σ' αυτή τη θέση», Τζο Κόουλ (πρώην παίκτης της Τσέλσι).

«Είμαστε πολύ χαρούμενοι που καλωσορίζουμε τον Κλοντ πίσω στην Τσέλσι, όπου είχε τόσο μεγάλη απήχηση για πέντε εξαιρετικά χρόνια ως παίκτης. Η μακρά και επιτυχημένη καριέρα του στο γήπεδο, προσθέτει τη νοοτροπία του νικητή. Θα είναι πολύτιμος και θα αποτελεί πλεονέκτημα τόσο για την ακαδημία μας όσο και για το προπονητικό επιτελείο της πρώτης ομάδας», Μαρίνα Γρανόφσκαγια (πρώην διευθύντρια του συλλόγου της Τσέλσι).

«Ο Κλοντ Μακελελέ θα φέρει στον σύλλογο το όφελος της εμπειρίας του. Είναι πηγή μεγάλης ικανοποίησης να έχω δίπλα μου κάποιον με τις ιδιότητες του Κλοντ Μακελελέ τόσο ως διεθνής παίκτης όσο και ως προπονητής», Βαντίμ Βασιλίεβ (αντιπρόεδρος της Μονακό).

Στο προφίλ που του έχουν φτιάξει οι άνθρωποι της Ρεάλ Μαδρίτης στην επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου, φυσικά αποθεώνεται ο νυν τεχνικός του Aστέρα AKTOR.

«Ο Κλοντ Μακελελέ διένυσε αμέτρητα χιλιόμετρα στις τρεις σεζόν του φορώντας τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Γάλλος ήταν το μηχανοστάσιο στο κέντρο και έγινε βασικό κομμάτι του πώς έπαιζε η ομάδα της Μαδρίτης, παρέχοντας ισορροπία και φέρνοντας μια αίσθηση τάξης στην ομάδα στις 145 εμφανίσεις του για τον σύλλογο, καθώς σκόραρε δύο γκολ.

Ο αμυντικός χαφ έφτασε το 2000 από τη Θέλτα και γρήγορα χάραξε μια θέση στην ομάδα. Ήταν στην αρχική ενδεκάδα για τον τελικό που έδωσε τη La Novena, καθώς η Ρεάλ Μαδρίτης κέρδισε την Μπάγερ Λεβερκούζεν στη Γλασκώβη. Είχε μεγάλη επίγνωση της θέσης που του επέτρεπε να κερδίσει την μπάλα και να καλύπτει υπέροχα τους συμπαίκτες του.

Εκτός από το Ευρωπαϊκό Κύπελλο που κατέκτησε το 2002, ο Μακελελέ κέρδισε άλλους έξι τίτλους με τη Ρεάλ Μαδρίτης: 1 Διηπειρωτικό Κύπελλο, 1 Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, 2 La Liga και 2 Σούπερ Καπ Ισπανίας. Παρά το γεγονός ότι γεννήθηκε στην Κινσάσα (Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό), μετρά 71 διεθνείς συμμετοχές για τη Γαλλία, παίζοντας στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2006».

Οι συμπαίκτες του τον βάφτισαν «Papa Claude», λαμβάνοντας υπόψη τις συμβουλές και την καθοδήγησή του. Για τους τότε νεαρούς Μίκαελ Εσιέν και Τζον Όμπι Μίκελ ήταν μέντορας στη θέση του αμυντικού χαφ.

Ήταν ακόμα περιζήτητος σε ηλικία 35 ετών, όταν εντάχθηκε στην Παρί Σεν Ζερμέν το 2008. Τα πόδια του είχαν αρχίσει να υποχωρούν, αλλά το μειωμένο επίπεδο του ανταγωνισμού τον έκανε να ξεχωρίζει. Αρχικά σχεδίαζε να φύγει μετά από ένα χρόνο, αλλά αποφάσισε να επεκτείνει το συμβόλαιό του για άλλους 12 μήνες αφού διατήρησε ένα αξιοπρεπές επίπεδο φυσικής κατάστασης. Όπως και στην εθνική ομάδα της Γαλλίας, ήταν πολύ δύσκολο να αντικατασταθεί, ακόμη και στο λυκόφως της καριέρας του. Ο Μακελελέ κέρδισε το Coupe de France στη δεύτερη σεζόν του και εν τέλει αποσύρθηκε μια χρονιά αργότερα.

Ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο στη σπουδαία καριέρα του ήταν η εθνική ομάδα της Γαλλίας, με την οποία έκανε 71 εμφανίσεις. Αποσύρθηκε για πρώτη φορά από το αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα το 2004, αλλά επέστρεψε λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα για να ηγηθεί της ομάδας μαζί με τον Ζιντάν και τον Λίλιαν Τουράμ. Σχεδίαζε να παραιτηθεί μετά τον χαμένο τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006 από την Ιταλία (1-1 κ.α., 5-3 στα πέναλτι), αλλά ο προπονητής του Ρεμόν Ντομενέκ είχε άλλα σχέδια.

Παρά τις διαμαρτυρίες του παίκτη και του τότε προπονητή της ομάδας του, Ζοσέ Μουρίνιο, τελικά συμφώνησαν ότι ο Μακελελέ θα βοηθούσε στα προκριματικά του EURO 2008. Οι Τρικολόρ κατέρρευσαν στη φάση των ομίλων του ίδιου τουρνουά, μετά την οποία τελικά του επετράπη να μην αγωνιστεί ξανά με το εθνόσημο.

O Μακελελέ ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα δίπλα στον Κάρλο Αντσελότι και τον πρώην συμπαίκτη του στη Γαλλία, Λοράν Μπλαν, στην Παρί Σεν Ζερμέν. Το καλοκαίρι του 2011 αποσύρθηκε από την ενεργό δράση ύστερα από μια τριετία στους Παριζιάνους και πέντε μήνες αργότερα εντάχθηκε στο τεχνικό επιτελείο του Καρλέτο. Στο πλευρό του νυν τεχνικού της πρωταθλήτριας Ευρώπης, Ρεάλ Μαδρίτης, ήταν για 77 παιχνίδια, ενώ με τον συμπατριώτη του κόουτς ήταν μαζί σε 55 παιχνίδια.

Το καλοκαίρι του 2014 του δόθηκε η ευκαιρία να γίνει πρώτος προπονητής στην Μπαστιά της Ligue 1, όμως στις 3 Νοεμβρίου απολύθηκε ύστερα από 12 αγωνιστικές του πρωταθλήματος της Γαλλίας. Ο απολογισμός του ήταν δυο νίκες, τέσσερις ισοπαλίες και έξι ήττες, ήτοι συγκομιδή δέκα βαθμών. Σε αυτό το διάστημα η ομάδα του πέτυχε εννέα γκολ και δέχτηκε 17.

Τον Γενάρη του 2016 επέστρεψε στο ποδόσφαιρο, όμως από άλλο πόστο. Αυτό του τεχνικού διευθυντή. Η Μονακό του έδωσε αυτή την ευκαιρία, όμως η συνεργασία τους δεν ευδοκίμησε, καθώς ολοκληρώθηκε ύστερα από πέντε μήνες.

Τον Ιανουάριο του 2017 γύρισε στην προπονητική, ως βοηθός του Πολ Κλεμέντ, στη Σουόνσι. Εννέα χρόνια μετά την αποχώρηση του από την Τσέλσι ο Γάλλος σούπερ σταρ επέστρεψε στην αγαπημένη του Premier League. Στους Κύκνους εργάστηκε δέκα μήνες και αποχώρησε τον Νοέμβριο του 2017, όταν μετά από μια τριετία του προσφέρθηκε εκ νέου δουλειά πρώτου προπονητή από την Έουπεν, η οποία αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα και έδινε μάχη για την παραμονή της.

H ομάδα του Βελγίου ήταν η ομάδα στην οποία εργάστηκε περισσότερα στην προπονητική του καριέρα. Στην Έουπεν έμεινε 2,5 χρόνια και μέχρι το καλοκαίρι του 2019 κοούτσαρε συνολικά σε 70 παιχνίδια. Ο απολογισμός του ήταν 21 νίκες, 11 ισοπαλίες και 38 ήττες, ενώ ι συντελεστής τερμάτων ήταν 77-115. Ως προπονητής ο αγαπημένος του σχηματισμός είναι το 4-3-3, ενώ σε μικρότερο βαθμό έχει χρησιμοποιήσει το 4-4-2 και το 4-2-3-1.

«Το να πάω στην Έουπεν δεν ήταν ένα βήμα πίσω. Σε αυτό το επάγγελμα, τίποτα δεν είναι. Όλη αυτή η εμπειρία με έκανε απλώς να συνειδητοποιήσω πόσο παθιασμένος είμαι με την προπονητική. Στην Έουπεν, ο κόσμος με αποθεώνει λόγω του παρελθόντος μου. Αλλά τους πείθω με τον τρόπο που δουλεύω», είχε πει ο Μακελελέ σε συνέντευξη στη γαλλική ποδοσφαιρική ιστοσελίδα SoFoot.

Η δεδηλωμένη φιλοδοξία του εκείνη την εποχή ήταν να γίνει «τόσο καλός προπονητής όσο ο Γκουαρδιόλα ή ο Καπέλο». «Η επιτυχία είναι η ιστορία της ζωής μου γιατί είμαι πολύ υπομονετικός άνθρωπος, μια ιδιότητα που μου δίδαξε ο πατέρας μου», πρόσθεσε. Αυτό ήταν εμφανές στο στυλ παιχνιδιού του.

Toν Αύγουστο του 2019 ο Μακελελέ επέστρεψε στο ποδοσφαιρικό του «σπίτι». Την Τσέλσι. Η Μπλε του έδωσαν διπλό πόστο, σε ακαδημίες και πρώτη ομάδα με στόχο τη βελτίωση νεαρών ποδοσφαιριστών και τη διαχείριση των (δεκάδων) δανεικών ποδοσφαιριστών των Λονδρέζων.

«Επέστρεψα στην Τσέλσι αφού με κάλεσαν ο Ρομάν (Αμπράμοβιτς), ο Φρανκ (Λάμπαρντ) και ο Πετρ (Τσεχ) για να τους βοηθήσω στην προσπάθεια τους να αναπτύξουν το DNA της Τσέλσι. Η τετραετία μου στο Λονδίνο ήταν καταπληκτική. Αναπτύξαμε το τμήμα του δανεισμού. Είχαμε επιτυχίες με τους Κόνορ Γκάλαχερ, Μαρκ Γκεχί και Μπίλι Γκίλμουρ», είχε πει ο Μακελελέ για την επιστροφή του στο «Στάμφορντ Μπριτζ».

Ακόμα ένα από τα παιδιά που πέρασαν από τα χέρια του είναι ο νυν ποδοσφαιριστής της Κρίσταλ Πάλας (δανεικός από την Τσέλσι), Τρέβο Τσάλομπα. «Ένα παράδειγμα είναι ο Τσάλομπα, ο οποίος έπαιζε ως μέσος. Του έδωσα να καταλάβει ότι δεν ήταν μέσος – πρέπει να παίζεις πίσω (στην άμυνα), γιατί αυτό του επέτρεπε να "βλέπει" περισσότερο το παιχνίδι. Μιλήσαμε λοιπόν πολύ. Προσπάθησε μια φορά και είπε ότι ένιωθε άνετα έτσι και άρχισε να ακολουθεί τον δρόμο του.

Χτίσαμε τη νέα γενιά αλλά με τη σωστή νοοτροπία. Όλοι αυτοί οι νέοι παίκτες κατανοούν τη συγκέντρωση που απαιτείται για να πραγματοποιηθούν τα όνειρα των φιλάθλων. Χρειάζονται υποστήριξη, πρέπει να κατανοήσουν το μέγεθος του συλλόγου και την ανάγκη να κερδίζει τρόπαια».

Σε μια συνέντευξή του στην Parisien το 2020, ο Κλοντ Μακελελέ μίλησε για τη συμμετοχή του στο «Maison de l/ Artemisia». Το House of Artemisia είναι ένα παγκόσμιο δίκτυο με ανθρωπιστικό κίνητρο που στόχο έχει να μάθει ο κόσμος για την Αρτεμισία και την καταπολέμηση της ελονοσίας.

Τι είναι η Αρτεμισία;

Η Αρτεμισία το αψίνθιον αποτελεί είδος της αψίνθης. Καλλιεργείται ως καλλωπιστικό φυτό και χρησιμοποιείται ως συστατικό στο οινόπνευμα αψίνθιου καθώς και σε ορισμένα άλλα αλκοολούχα ποτά.

«Με έπεισε η προσέγγιση του γιατρού Jérôme Munyangi (Κονγκολέζος γιατρός που ηγείται μέρους της επιστημονικής έρευνας για την αρτεμισία). Το μόνο που θα μπορούσα να κάνω είναι να υποστηρίξω αυτήν την προσπάθεια, γιατί την παλεύουν δεξιά κι αριστερά τα συστήματα. Είμαι αρκετά έξυπνος για να καταλάβω το γιατί. Κάπου πρέπει να αποτελούμε εμπόδιο. Ωστόσο, κάνει πράγματα απλά για να έχει ο κόσμος την ευκαιρία να αυτοθεραπευθεί φυσικά. Αυτό είναι ένα πολύ βαθύ θέμα. Αντιδρώ φυσικά, ως άνθρωπος», δήλωσε στην εν λόγω συνέντευξη ο Γάλλος σταρ θέλοντας να εξηγήσει το λόγο που αποτελεί ενεργό μέλος αυτής της προσπάθειας.

Σε ερώτηση για το αν είναι πεπεισμένος για τις αρετές αυτού του φυτού, απάντησε:

«Αυτό το φυτό είναι εξαιρετικό. Είναι ένα φυσικό δώρο. Και αν κάποιος θέλει να το αναπτύξει αυτό, πρέπει να του δώσεις ένα χέρι. Στην Αφρική, πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν από ορισμένους τύπους ασθενειών από τις οποίες δεν πεθαίνουν στην Ευρώπη. Οι Κινέζοι έχουν χρησιμοποιήσει αυτό το φυτό για αιώνες. Υπάρχει λόγος. Γιατί λοιπόν να θέλετε να απενεργοποιήσετε αυτό που λειτουργεί;».

#ArtemisiaForAfrica 🌿🌿
Sportifs, artistes, médecins.... engagez-vous aux côtés de #ClaudeMakelele, #LilianThuram #BlaiseMatuidi #DieumerciMbokani, #EstherKamatari ... pour faire avancer la recherche #Artemisia vs #Covid_19 🌿🌿
👉https://t.co/yVsvsesq8G pic.twitter.com/SexRG10pPe

— 🌿 Maison de l'Artemisia 🌿 (@ArtemisiaMaison) May 28, 2020

Για την υποστήριξη των Λιλιάν Τουράμ και Ματουιντί, είπε:

«Ναι, είναι λογικοί άνθρωποι. Ξέρουν. Δεν χρειάζεται να σας το πω. Αυτοί είναι άνθρωποι που εξακολουθούν να παλεύουν για πολλά πράγματα στον κόσμο, την αδικία… Και όταν τους μίλησα για αυτό, το βρήκαν φυσικό να συμμετάσχουν».

Στην ίδια συνέντευξη αναφέρθηκε στο θέμα του ρατσισμού.

«Ο κόσμος ξυπνάει. Γιατί τώρα; Αυτό είναι το ερώτημα. Γιατί όλα αυτά γίνονται από σήμερα. Θα μπορούσαμε να τα είχαμε προβλέψει αυτά τα πράγματα. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Αλλά είναι καταστροφικό. Καταστρέφει τις ανθρώπινες σχέσεις γενικά στον κόσμο. Είναι κρίμα».

Ο Μακελελέ έχει ιδιαίτερα στενή σχέση με ακόμα ένα μεγάλο όνομα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου που έχει τιμήσει τα ελληνικά γήπεδα. Ο λόγος φυσικά για τον Κριστιάν Καρεμπέ. Οι δυο συμπατριώτες γνωρίζονται για πάνω από 30 χρόνια! Για την ακρίβεια από το 1992.

Συνυπήρχαν αρχικά στη Ναντ, στην οποία αμφότεροι έκαναν τα πρώτα τους επαγγελματικά συμβόλαια. Στα Καναρίνια δημιούργησαν μια τρομερή τριάδα στα χαφ, μαζί με τον Πατρίκ Λοκό και είχαν καθοριστικό ρόλο στην πορεία της ομάδας του, μέχρι τα ημιτελικά του Champions League της σεζόν 1995-96.

Εκτός από τη Ναντ οι δυο τους ήταν συμπαίκτες και στην εθνική ομάδα της Γαλλίας. Συνολικά αγωνίστηκαν μαζί σε 110 παιχνίδια!

Μακελελέ και Καρεμπέ συνεχίζουν να είναι κοντά μέχρι σήμερα και συνεχίζουν να παίζουν ακόμα ποδόσφαιρο μαζί στο πλαίσιο φιλικών αγώνων για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Φυσικά όπως οι περισσότεροι σταρ αυτού του βεληνεκούς η προσωπική ζωή του Κλοντ Μακελελέ έχει απασχολήσει αρκετά τα μεγάλα media του εξωτερικού. Η γυναίκα που έχει συνδεθεί περισσότερο με τον Γάλλο είναι χωρίς αμφιβολία η Νοέμι Λενουάρ.

Πρόκειται για Γαλλίδα ηθοποιό και μοντέλο που έχει συνεργαστεί με μεγάλα brands, όπως η Gucci και η Victoria's Secret. Εκείνη την εποχή η 44χρονη πια Νοέμι θεωρούταν μια από τις πιο όμορφες γυναίκες της χώρας της. Οι δυο τους άρχισαν να βγαίνουν το 2004, όμως η σχέση τους μόνο ήσυχη δεν ήταν, καθώς είχαν αρκετές... διακυμάνσεις, αφού χώριζαν και έσμιγαν ξανά.

Στις 24 Ιανουαρίου του 2005 η Λενουάρ γέννησε τον γιο τους Κέλιαν, όμως ο καρπός του έρωτα τους δεν ήταν αρκετός για να τους κρατήσει μαζί και εν τέλει χώρισαν οριστικά το 2009.

Τα ΜΜΕ της εποχής διέδιδαν πως το ζευγάρι είχε παντρευτεί με τη Λενουάρ να ξεκαθαρίζει: «Έχω έναν γιο. Έχω έναν υπέροχο πατέρα του μωρού και έχω μια υπέροχη σχέση μαζί του, ωστόσο είμαι μόνη μου εδώ και αρκετό καιρό».

Τον Μάιο του 2010 η Λενουάρ αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει έξω από την πολυτελή βίλα του Μακελελέ στο Παρίσι, καταναλώνοντας μεγάλη ποσότητα αλκοόλ και φαρμάκων. Εκείνη τη βραδιά ο Γάλλος ήταν σε εκδήλωση για τη βράβευση των κορυφαίων του γαλλικού πρωταθλήματος, όπου τιμήθηκε για την προσφορά του στο ποδόσφαιρο της πατρίδας του.

Τα δημοσιεύματα της εποχής άφηναν να εννοηθεί ότι η απόπειρα της Λενουάρ σχετιζόταν με το ότι ο Μακελελέ είχε αποφασίσει να την παρατήσει οριστικά και να συνεχίσει τη ζωή του με την τότε έγκυο αρραβωνιαστικιά του, η οποία γέννησε την κόρη τους Σάνα, κάτι που ο ίδιος αρνείται κατηγορηματικά.

Η Λενουάρ έδωσε μακροχρόνια μάχη με την κατάχρηση ουσιών και τελικά κατέφυγε σε κέντρο απεξάρτησης. Πλέον ζει μόνιμα στη Νέα Υόρκη, μαζί με τον γιο της Κέλιαν. Από την πλευρά της η κόρη του Μακελελέ μένει και αυτή μόνιμα με τη μητέρα της στη Νάντη.