Σαλβατόρε Σκιλάτσι: Ο Τοτό έκανε τις νύχτες του ’90 μαγικές!

Γεννημένος στο Παλέρμο από μια φτωχική οικογένεια ο Σκιλάτσι ξεκίνησε να παίζει σε ερασιτεχνικό επίπεδο με τη φανέλα της Αμάτ Παλέρμο , προτού κάνει το μεγάλο βήμα για τη Μεσίνα το 1982. Όντας ένας μικροκαμωμένος, αλλά παράλληλος ευκίνητος και γρήγορος φορ, ο Σκιλάτσι μπορούσε να ξεφεύγει με χαρακτηριστική ευκολία από τα αντίπαλα μαρκαρίσματα, να χάνεται από τα ραντάρ και να εμφανίζει τη μπάλα στα δίχτυα με εντυπωσιακή κυνικότητα.

Παράλληλα η υπομονή του και οι τοποθετήσεις του στην αντίπαλη περιοχή του έδιναν σε συχνές περιπτώσεις ένα σημείο υπεροχής, τις οποίες όταν συνδύαζε με την επιτάχυνση δημιουργούσε ένα φονικό τρίπτυχο. Ήταν εκείνα τα στοιχεία που κατάφεραν να τον αναδείξουν πρώτο σκόρερ της Serie B το 1989 με 23 γκολ, τίτλος που κέντρισε το ενδιαφέρον της Γιουβέντους.

Εκείνο το καλοκαίρι τελικά υπέγραψε για την ομάδα του Τορίνο και δεν άργησε να δικαιώσει τους Μπιανκονέρι για την επιλογή τους. Μέσα σε 21 αγώνες ο Ιταλός πέτυχε 15 γκολ και αποτέλεσε έναν εκ των ακρογωνιαίων λίθων σε μια σεζόν που ολοκληρώθηκε με την κατάκτηση του Κυπέλλου Ιταλίας και του UEFA κάτω από τις οδηγίες του άλλοτε θρυλικού τερματοφύλακα της ομάδας, Ντίνο Τζοφ.

Οι πειστικές του εμφανίσεις του χάρισαν μια κλήση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990 με τη φανέλα της Ιταλίας, σε ένα τουρνουά που θα καθόριζε το υπόλοιπο της καριέρας και της ζωής του.

Είδαμε το Τείχος του Βερολίνου να πέφτει, η Ευρώπη είχε αρχίσει να αλλάζει. Το Μουντιάλ της Ιταλίας συγκέντρωνε όλα τα βλέμματα του πλανήτη. Ο Ντιέγκο λατρευόταν από τους Ναπολιτάνους, όμως οι Ιταλοί έψαχναν τον δικό τους ήρωα. Και τον βρήκαν… Ο Τοτό τους έβγαλε στους δρόμους με τις κόρνες στα χέρια, τυλιγμένους με σημαίες. Ναι, τον είχαν ερωτευθεί με την πρώτη ματιά, κι ας μην ήταν όμορφος, κομψός, ούτε ταλαντούχος. Ο Σκιλάτσι ήταν κυνικός, κι αυτό έψαχνε η χώρα του.

Είχε προσπαθήσει σκληρά και τα είχε καταφέρει, είχε έρθει από τον νότο για να τους μαγέψει με αυτά τα στοιχειωμένα μάτια. Ερχόταν από το πουθενά και σκόραρε. Δεν μπόρεσε να χαρίσει στους Ατζούρι το Μουντιάλ, όπως ο Πάολο Ρόσι οκτώ χρόνια νωρίτερα, αλλά έβαλε τον εαυτό του για πάντα στις καρδιές τους, στις ιστορίες και τις αναμνήσεις του. Ο Τοτό ταξίδεψε τους ποδοσφαιρόφιλους σε μια άλλη διάσταση εκείνες τις μαγικές νύχτες, ο Τοτό δεν έμεινε περιορισμένος στα 40 χ 16 μέτρα της περιοχής του πέναλτι, αλλά διείσδυσε στη ζωή πολλών όπως μόνο η μουσική μπορεί, που αρκεί να ακούσεις την πρώτη νότα και είσαι ήδη είκοσι χρόνια πίσω.

Ο Σκιλάτσι ήταν ο τελευταίος στις επιλογές του Βιτσίνι. Στην πρεμιέρα στη Ρώμη εναντίον της Αυστρίας, μπροστά του ήταν ο Ναπολιτάνος Καρνεβάλε και ο Βιάλι. Ρομπέρτο Μαντσίνι, Σερένα και Μπάτζιο έκαναν το έργο του δύσκολο. Αλλά με το ματς να έχει κολλήσει στο μηδέν και με ένα τέταρτο να απομένει, ο Βιτσίνι κάλεσε τον Tοτό.

Του πήρε τέσσερα λεπτά για να πετύχει ένα γκολ που ήταν ένα πορτρέτο της φρενίτιδας πριν, κατά τη διάρκεια και μετά.

Η Ιταλία πανηγύρισε, το Ολυμπιακό στάδιο γέμισε με τρίχρωμες σημαίες και η χώρα τραγουδούσε ασταμάτητα το «Un'estate Italiana», τον ύμνο του τουρνουά που μιλούσε για μαγικές νύχτες και που έγινε το soundtrack του έπους ενός Σικελού. Πολύ περισσότερο όταν πέντε μέρες αργότερα επέστρεψε για να δώσει ανακούφιση στην ομάδα του σε έναν σκληρό αγώνα με τις Ηνωμένες Πολιτείες που κρίθηκε από ένα γκολ του Τζιανίνι.

Ο Tοτό πήρε τη φανέλα βασικού. Στο τρίτο παιχνίδι της φάσης των ομίλων με την Τσεχοσλοβακία σκόραρε ξανά και συνέχισε να το κάνει σε όλα τα υπόλοιπα ματς, με την Ουρουγουάη, στη φάση των «16», άνοιξε το σκορ. Άφησε πίσω την Ιρλανδία με άλλο ένα γκολ. Σκόραρε εναντίον της Αργεντινής στον ημιτελικό της Ναπολιτάν και ήταν επίσης καθοριστικός για την Ιταλία για την 3η θέση απέναντι στην Αγγλία. Έξι γκολ σε επτά παιχνίδια, τα δύο πρώτα από τον πάγκο.

«Φοβάμαι ότι όλο αυτό θα τελειώσει…» εξήγησε λίγο μετά το τέλος σε συνέντευξή του. Εκείνη τη χρονιά ήρθε δεύτερος στη Χρυσή Μπάλα μετά τον Λόταρ Ματέους. Το αστέρι του Tοτό έσβησε, αλλά εκείνες οι μαγικές νύχτες του ιταλικού καλοκαιριού του '90 πέρασαν στην αιωνιότητα!

Την επόμενη σεζόν άλλωστε σκόραρε μόλις οκτώ γκολ σε 42 ματς με τη Γιουβέντους, με παρόμοια νούμερα να τον συνοδεύουν και στην τελευταία του περίοδο στο Τορίνο, προτού αναχωρήσει για την Ίντερ. Στο Μιλάνο αποτέλεσε κυρίως μια λύση από τον πάγκο καθώς τα χρόνια και οι τραυματισμοί δεν του επέτρεπαν έναν μεγαλύτερο ρόλο. Οι συγκυρίες και η άμμος που φαινόταν όλο και πιο αχνή στην κλεψύδρα τον οδήγησαν τελικά στην απόφαση να ολοκληρώσει την καριέρα του στην Ιαπωνία για χάρη της Jubilo Iwata, εκεί όπου κατάφερε να συνάψει χορηγίες με κολοσσούς όπως οι Adidas, Nestle και Toyota.

Παρόλα αυτά δεν θα έμενε για πολύ καιρό μακριά από την Ιταλία. Μετά την απόσυρσή του το 1997 επέστρεψε στα πάτρια εδάφη για πολιτικούς και επιχειρηματικούς λόγους, με μόνιμη κατοικία στο Παλέρμο. Μέχρι και το τέλος της ζωής του παρέμενε ένας celebrity για τους συμπατριώτες του. «Ούτε ένας τρελός δεν θα μπορούσε να φανταστεί όλα όσα μου έχουν συμβεί.

Το Παγκόσμιο Κύπελλο μου άλλαξε τη ζωή. Ήμουν στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή» εξηγεί ο ίδιος, όντας μια προσωπικότητα που δοκίμαζε τα πάντα στη ζωή.
Το 2008 για παράδειγμα ο σκηνοθέτης, Λούκα Λουτσίνι, του πρόσφερε έναν μικρό ρόλο στην ταινία του «Love,lies and football», ενώ το 2011 συμμετείχε σε μια τηλεοπτική σειρά όπου είχε τον ρόλο του αρχηγού της μαφίας.

Σε μια περίεργη συγκυρία της ζωής του μάλιστα θα γνώριζε τον πραγματικό αρχηγό της μαφίας σε διπλανό κρεβάτι του νοσοκομείου, όταν πίσω στο 2022 διαγνώστηκε με καρκίνο στο παχύ έντερο. «Ήταν σαν την Άγρια Δύση» θυμάται όταν ελικόπτερα και δυνάμεις της Αστυνομίας είχε περικυκλώσει το νοσοκομείο για να συλλάβουν το αφεντικό, Ματέο Μεσίνα Ντεράνο, ο οποίος καταζητούνταν για 30 χρόνια. Έκτοτε οι γιατροί, τα φάρμακα και τα νοσοκομεία θα γινόντουσαν δεύτερη φύση του.

Αν και τους τελευταίους μήνες η κατάσταση της υγείας του είχε παρουσιάσει μια μικρή βελτίωση, κάποιες επιπλοκές έφεραν το τέλος της ζωής του. Ο Σκιλάτσι αποχαιρέτησε αυτόν τον κόσμο στα 59 του χρόνια και παρά το νεαρό της ηλικίας του, πρόλαβε να ζήσει τη ζωή του με τους δικούς του ιδιαίτερους κανόνες.