Γίρι Παβλένκα: Το «χταπόδι» της Βρέμης στον ΠΑΟΚ (vids)
Ο Γίρι Παβλένκα δεν είναι πολυλογάς. Το αντίθετο. Αφήνει τις πράξεις του να μιλήσουν για εκείνον εξ ου και οι συνεντεύξεις του είναι τόσο σπάνιες, όσο και τα λάθη του κάτω από την εστία.
Ο «Pavlas», όπως έχει μάθει να τον φωνάζουν προτιμά για παρατσούκλι το χταπόδι από τη γάτα. Παρένθεση. Στον ΠΑΟΚ «γάτα» αποκαλούσαν στις αρχές της δεκαετίας του ’90 τον Γιάννη Γκιτσιούδη. Κλείνει η παρένθεση.
«Σίγουρα επιλέγω το χταπόδι. Θα ήταν υπέροχο να είχα οκτώ χέρια», είχε πει πριν από χρόνια μιλώντας στην επίσημη ιστοσελίδα της Βέρντερ. Στην Ελλάδα θα μπορεί να απολαμβάνει πολύ πιο εύκολα και καλύτερα ένα ζουμερό χταπόδι στα κάρβουνα, άλλωστε έχει επισκεφθεί τρεις φορές με την σύζυγό του, Μίσα, τη χώρα μας και πριν από έξι χρόνια αρραβωνιάστηκαν στα μέρη μας, όπου θα μετακομίσουν για τους επόμενους μήνες και για όσα διάστημα διαρκέσει η συνεργασία του με τον ΠΑΟΚ.
Από μικρός ήθελε να γίνει τερματοφύλακας. Όχι όμως σε ομάδα ποδοσφαίρου, αλλά σε ομάδα χόκεϊ επί πάγου! Ένα εθνικό σπορ στην Τσεχία, αλλά ένα πολύ ακριβό άθλημα – ακόμα και για ένα παιδί. «Πρέπει να αγοράζεις όλο τον εξοπλισμό και κάθε έξι μήνες, πρέπει να αγοράζεις νέα πράγματα. Επομένως αυτό δεν επρόκειτο να συμβεί…», θυμάται ο Παβλένκα που στην παιδική του ηλικία είχε πρότυπα όπως ο Εντβιν φαν ντερ Σαρ και ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν, αλλά ίνδαλμα ήταν μόνον ένας: ο Πετρ Τσεχ.
Ο Γίρι Παβλένκα συχνά πυκνά απεικονιζόταν ως «χταπόδι» από τους οπαδούς της Βέρντερ σε κάθε είδους ανάρτηση ή σχόλιο στο διαδίκτυο. Πρωταθλητής Τσεχίας το 2017 με την Σλάβια Πράγας υπερασπίστηκε με επιτυχία την εστία της ομάδας από τη Βρέμη για μια επταετία μέχρι να παραχωρήσει τα γάντια του βασικού στον επί χρόνια «δευτεροτρίτο», Μίκαελ Τσέτερερ, φτάνοντας μετά από 221 επίσημα παιχνίδια στο χωρισμό με τους «Weser».
Η συνέχεια κάτω απ' τα «ασπρόμαυρα» δοκάρια και τον ΠΑΟΚ...
Κι όμως, ο Γίρι Παβλένκα έχει… παρελθόν με τον ΠΑΟΚ!
Ο Γίρι Παβλένκα, που από χθες το απόγευμα είναι με κάθε επισημότητα παίκτης του ΠΑΟΚ για τα επόμενα 1+1 χρόνια, έχει… παρελθόν με τους «ασπρόμαυρους», βλέπετε δεν ήταν η πρώτη φορά πριν από μια εβδομάδα όταν είδε στις εισερχόμενες κλήσεις έναν αριθμό τηλεφώνου από την Ελλάδα.
Πάμε πίσω στο καλοκαίρι του 2017. Ο «Δικέφαλος» είχε βγει στην αγορά για την απόκτηση τερματοφύλακα, μετά τον σοβαρό τραυματισμό του Παναγιώτη Γλύκου και το φιάσκο με τον Ζέλικο Μπρκιτς, τελικά ύστερα από πολλές διαπραγματεύσεις κατέληξε στον Ροδρίγο Ρέι, ωστόσο νωρίτερα είχε χτυπήσει την πόρτα της Σλάβια Πράγας για τον Γίρι Παβλένκα.
Το δίδυμο Λούμπος Μίχελ - Χρήστος Ακκάς, είχε αναλάβει τις συζητήσεις, ενημέρωσε τους Τσέχους για το ενδιαφέρον του ΠΑΟΚ, όμως δεν υπήρχε περίπτωση ο πανύψηλος τερματοφύλακας στα 25 του χρόνια να επέλεγε το ελληνικό πρωτάθλημα. Από την στιγμή που «εμφανίστηκε» στο προσκήνιο η περίπτωση της Βέρντερ Βρέμης και η προοπτική της Μπουντεσλίγκα όλα είχαν τελειώσει και οι «ασπρόμαυροι» έβγαλαν από τη λίστα εκείνου του καλοκαιριού το όνομα του Παβλένκα.
Κάπως έτσι στις 30 Ιουνίου του 2017 ο Τσέχος διεθνής τερματοφύλακας πέρασε με επιτυχία τις ιατρικές εξετάσεις και υπέγραψε τριετές συμβόλαιο με οψιόν ενός έτους με τη Βέρντερ.
Να θυμίσουμε ότι ο Παβλένκα, όπως και ο Λόβρεν, δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής στους αγώνες του Europa League, καθώς έχει κλείσει η ευρωπαϊκή λίστα μέχρι το τέλος της τρέχουσας φάσης, κάτι που σημαίνει ότι δε θα μπορέσει να βρεθεί αντιμέτωπος με την Σλάβια Πράγας, ομάδα με την οποία στέφθηκε πρωταθλητής Τσεχίας την σεζόν 2016-17.
Εμεινε πιστός στρατιώτης της Βέρντερ στα δύσκολα
Όταν το καλοκαίρι του 2017 η Βέρντερ Βρέμης έβγαλε από το ταμείο της τουλάχιστον τρία εκατομμύρια ευρώ για να υπογράψει τον υψηλόσωμο Τσέχο τερματοφύλακα από την Σλάβια Πράγας, μετά από αρκετές εβδομάδες σκληρών διαπραγματεύσεων, κατάπληκτοι οι αναλυτές έτριβαν τα μάτια τους. Περίπου δέκα μήνες αργότερα, ο 26χρονος, τότε, γκολκίπερ είχε καταφέρει να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι των «Weser».
Η προσαρμογή του ήταν άμεση, ακριβώς όπως είχε συμβεί ενάμιση χρόνο νωρίτερα, όταν μεταπήδησε από την Μπάνικ Οστράβα στη Σλάβια. Πήγε τον Ιανουάριο του 2016 και σταδιακά εξελίχθηκε στον νούμερο ένα παίκτη για την ομάδα της Πράγας συμβάλλοντας σημαντικά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος όταν και ψηφίστηκε ως ο καλύτερος τερματοφύλακας στο τσέχικο πρωτάθλημα, ενώ κατέγραψε και τις δύο πρώτες συμμετοχές με την εθνική ομάδα.
Γυρίζοντας το ρολόι του χρόνου πίσω στους πρώτους μήνες με την πράσινη φανέλα της Βέρντερ πολλοί είναι εκείνοι που θυμούνται την τρομερή εμφάνισή του στο Westfalenstadion του Ντόρτμουντ. Στο 86ο λεπτό του αγώνα, με το σκορ στο 1-1, ο Άντρε Σούρλε βρέθηκε απέναντι του έτοιμος να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Η απόσταση ήταν τόσο κοντινή και το γκολ σχεδόν σίγουρο, με τον επιθετικό της BVB να ετοιμάζεται να πανηγυρίσει την ίδια ώρα που και οι πρώτοι οπαδοί της Μπορούσια είχαν ήδη αρχίσει να ζητωκραυγάζουν. Τσάμπα κόπος…
Ο Παβλένκα άνοιξε τα χέρια του και έκανε μια συγκλονιστική απόκρουση την τελευταία στιγμή, που ήταν απλώς το κερασάκι στην τούρτα σε ένα παιχνίδι που σημαδεύτηκε από πολλές αποκρούσεις του. «Ο Παβλένκα έκανε ένα τεράστιο παιχνίδι. Αποτύχαμε εξαιτίας του», δήλωνε εντυπωσιασμένος ο Τζούλιαν Βεγκλ. Ο Μάρκο Ρόις περιέγραφε την απόδοση του Τσέχου ως «παγκόσμιας κλάσης». Ο δε Σούρλε δεν μπορούσε να το χωνέψει, παρακολουθώντας τη φάση στη μικτή ζώνη ξανά και ξανά κουνώντας το κεφάλι του.
Μετέτρεψε τον προβληματισμό σε ενθουσιασμό και έγινε το Νο1
Εκείνη την περίοδο, σχεδόν κανείς στην περιοχή της Βρέμης δεν ήξερε το όνομα Παβλένκα. Οι ειδικοί εξεπλάγησαν ακόμη περισσότερο που η Βέρντερ προσπάθησε τόσο επίμονα να υπογράψει τον τερματοφύλακα. Η αρχική προσφορά περίπου στα 1,8 εκατ. ευρώ, απορρίφθηκε ασυζητητί από τον διευθύνοντα σύμβουλο της Σλάβια, Γιάροσλαβ Τβρντικ, ο οποίος την χαρακτήρισε «τόσο παράλογη που δεν θέλουμε καν να μπούμε στον κόπο να διαπραγματευτούμε», η ομάδα της Βρέμης επανήλθε και καταλήγοντας να πληρώσει ένα ποσό περίπου τριών εκατομμυρίων ευρώ κατάφερε να αποκτήσει τον Παβλένκα.
Υπήρχαν και αυτοί που συνέχισαν να είναι επικριτικοί απέναντι στη διοίκηση, ωστόσο οι τελευταίες φωνές αμφισβήτησης για τις ικανότητες του Τσέχου πορτιέρε κάμφθηκαν μετά την πρώτη σεζόν στην ομάδα της Βρέμης. Με 71 αποκρούσεις ήταν ο καλύτερος τερματοφύλακας στο πρώτο μισό της Μπουντεσλίγκα, έχοντας κρατήσει οκτώ φορές ανέπαφη την εστία του, μια σημαντική επίδοση αν σκεφτεί κανείς για πόσο μεγάλο διάστημα η ομάδα της Βρέμης έδινε μάχη για να παραμείνει στην κατηγορία, ενώ τα 40 γκολ που δέχτηκε ισοδυναμούσαν με τον χαμηλότερο αριθμό τερμάτων τα τελευταία οκτώ χρόνια.
Οι «πράσινοι», μετά την αποχώρηση του Τιμ Βίσε το καλοκαίρι του 2012, ένοιωθαν ότι είχαν βρει έναν αδιαμφισβήτητο νούμερο ένα κάτω από την εστία της. Έναν τερματοφύλακα που μπορεί να αποφασίζει μόνος του για την τύχη ενός αγώνα. Γι’ αυτό και πολύ γρήγορα, μόλις ένα χρόνο μετά την άφιξή του στη Βρέμη, κλήθηκε από τη διοίκηση τον Αύγουστο του 2018 να ανανεώσει το συμβόλαιό του. Μαζί με τον δικό μας, Στέφανο Καπίνο, που θα έμενε εκτός λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού στον τένοντα, αλλά και τον Μίκαελ Τσέτερερ, αποτελούσαν την τριάδα των γκολκίπερ με ξεκάθαρη τη σειρά: Παβλένκα, Καπίνο, Τσέτερερ.
Τα πρώτα τέσσερα χρόνια πέρασαν γρήγορα μέχρι που η Βέρντερ υποβιβάστηκε στο τέλος της σεζόν 2020-21. Τότε ήταν που, θεωρητικά, τέθηκε το δίλημμα: Δεύτερη κατηγορία ή στην πρωταθλήτρια Ευρώπης;
Η κάτοχος του Τσάμπιονς Λιγκ, Τσέλσι του Τόμας Τούχελ, έδειχνε σοβαρό ενδιαφέρον για τον Τσέχο τερματοφύλακα, στο πρόσωπο του οποίου ενδεχομένως να έβλεπε τον συνεχιστή της παράδοσης που είχε «χτίσει» τα προηγούμενα χρόνια στο «Στάμφορντ Μπριτζ» ο θρύλος των «μπλε», Πετρ Τσεχ, ο οποίος επίσης καταγόταν από την Τσεχία. Τελικά η Τσέλσι αποφάσισε να στηρίξει στον Μεντί και το θέμα δεν προχώρησε.
Δύο χρόνια πριν δημοσιεύματα ήθελαν τη Λίβερπουλ και τη Γιουβέντους να έχουν χτυπήσει την πόρτα της Βέρντερ, που από την πλευρά της είχε βάλει ένα ταμπελάκι με διψήφιο αριθμό εκατομμυρίων δίπλα από το όνομά του. Η Μπεσίκτας πρόσφερε, σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής, πέντε με πεντέμιση εκατομμύρια και ο Παβλένκα αποφάσισε να παραμένει στη Βρέμη.
Η απόφαση του προκάλεσε ενθουσιασμό στις τάξεις των οπαδών και ήταν ολοφάνερο πως ο Τσέχος «πορτιέρε» ισχυροποίησε τη θέση του απέναντι στους φιλάθλους της Βέρντερ όταν αποφάσισε και δεν έφυγε από τον σύλλογο στην πιο δύσκολη στιγμή. Κάποιους μήνες αργότερα όλοι μαζί πανηγύριζαν την επιστροφή στη μεγάλη κατηγορία και ο Παβλένκα είχε φτάσει να γίνει το νούμερο ένα στην εθνική Τσεχίας.
«Ένιωσα την αγάπη του κόσμου. Αρκετοί ήταν εκείνοι που με ευχαρίστησαν προσωπικά για το ότι συμφώνησα να μείνω στην Bundesliga.2. Θα μπορούσα να πάω κάπου αλλού αλλά δεν ήθελα να λογομαχήσω με το σύλλογο και να τους πως ότι ήθελα πάση θυσία να φύγω. Η χρονιά που παίξαμε στην δεύτερη κατηγορία δεν ήταν εύκολη αλλά πετύχαμε μαζί το στόχο μας», έλεγε τότε περιγράφοντας τη δοκιμασία της παρουσίας στο δεύτερο τη τάξη πρωτάθλημα της Γερμανίας.
Η άνοδος ήταν η κορυφαία στιγμή του Τσέχου «κίπερ» στην επταετία που υπερασπίστηκε την εστία της Βέρντερ, αν και δύο φορές άγγιξε την συμμετοχή στον τελικό του Κυπέλλου Γερμανίας, αλλά είδε ισάριθμες φορές την Μπάγερν και τη Λειψία να τον σταματούν στα ημιτελικά.
Το έντονο φλερτ με την Τσέλσι του Τούχελ και οι φήμες για Λίβερπουλ και Γιουβέντους
Ο ξεχωριστός Πετρ Τσεχ, η Ελλάδα και η οικογένεια
Ο Γίρι Παβλένκα γεννήθηκε στις 14 Απριλίου 1992 στη Χάτα. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στη γενέτειρά του, αλλά ήταν μια εποχή που κανένα παιδί δεν σκέφτεται να γίνει επαγγελματίας. Απλώς παίζεις μπάλα το απολαμβάνεις, συν ότι στην περιοχή τα μικρά παιδιά εκτός από μπάλα έπαιζαν χόκεϊ στο γήπεδο και κρυφτό τα βράδια.
Στην πέμπτη τάξη, μετακόμισε στο Χλούτσιν, ήταν όλα διαφορετικά εκεί. Το ποδόσφαιρο συνδέθηκε με το σχολείο, λειτουργούσε σε επαγγελματικά πλαίσια, οι καθηγητές και οι προπονητές φρόντιζαν να μην τους λείψει τίποτα. «Οι προπονητές ήταν σκληροί, μερικές φορές υπερβολικά σκληροί, αλλά από την άλλη, αυτό μας βοήθησε να γίνουμε αυτό που γίναμε», θυμάται.
Τα παιδικά του χρόνια δεν ήταν εύκολα. Μαζί με άλλα συνομήλικα παιδιά αγόραζαν λουκάνικα απ’ τον μπουφέ, μετά τα παιχνίδια και τις προπονήσεις, και το βράδυ να τρέχουν μέσα στο δάσος για να προλάβουν το τραμ και να φτάσουν σπίτι σε μια λογική ώρα. Μια φορά τον έπιασε ένας ελεγκτής, διότι δεν έκοψε εισιτήριο, αλλά ευτυχώς με κάποιο τρόπο βρήκε τον τρόπο να βγει από το τραμ.
Ο ίδιος έχει πει πριν από μερικά χρόνια πως δεν περίμενε να φτάσει τόσο ψηλά κάπου γύρω στα δεκαεννέα του, μάλιστα, σκέφτηκε σοβαρά να αφήσει το ποδόσφαιρο για να σπουδάσει και να πιάσει δουλειά. «Πέρασα τις εξετάσεις, έκανα αίτηση για πανεπιστήμιο και άρχισα να σκέφτομαι τι θα έκανα στο μέλλον. Από την Μπάνικ δεν έδειχναν σοβαρό ενδιαφέρον, μόλις είχα επιστρέψει από έναν δανεισμό στη Χλούτσιν, είχα φτάσει να είναι έκτη και έβδομη επιλογή, μέχρι που αποφάσισα να πάω για προετοιμασία με την ομάδα των νέων. Εμεινα για μια εβδομάδα και στο τέλος είπα όχι, θα ήταν λάθος αν σταματούσα το ποδόσφαιρο, έμεινα και πάλεψα για μια θέση στη Μπανίκ».
Όταν δεν είχε να πληρώσει το νοίκι…
Η απόφασή του δεν άρεσε στους ανθρώπους της Μπάνικ, που ήθελαν να τον παραχωρήσουν ως αντάλλαγμα για να αποκτήσουν έναν ποδοσφαιριστή από άλλη ομάδα. Απ’ το πουθενά έφτασε να είναι βασικός στη δεύτερη ομάδα και μέσα σε μισό χρόνο είχε βρεθεί στην πρώτη ομάδα και άρχισε αμέσως να παίζει. Αυτό ήταν το σημείο καμπής στην καριέρα του. Στα 24 του χρόνια έφτασε να παίρνει το περιβραχιόνιο του αρχηγού από τον Μίχαλ Φρίντριχ και να γίνεται ο νούμερο ένα παίκτης της Μπάνικ.
Έγινε ο συνδετικός κρίκος παικτών και διοίκησης, ασχολήθηκε με πολλά πράγματα πέραν του ποδοσφαίρου και γνώρισε την κακή πλευρά των παραγόντων. Ως αρχηγός είχε πάρει την υπόσχεση για πληρωμές, του έλεγαν ότι τα χρήματα για τους μισθούς των συμπαικτών του θα είναι στην ώρα τους, αλλά τελικά αποδείχθηκε ότι ίσχυε το αντίθετο, μάλιστα, έφτασαν για πολλούς μήνες να μην έχουν δει μισή κορώνα (σ.σ. νόμισμα Τσεχίας).
Η κατάσταση πήγε να ξεφύγει, πολλοί ποδοσφαιριστές αναγκάστηκαν να δανειστούν απ’ όπου μπορούσαν για να πληρώσουν το στεγαστικό δάνειο, τελικά τα προβλήματα λύθηκαν μόνο με την άφιξη του νέου ιδιοκτήτη της ομάδας, Βάκλαβ Μπράμπετς.
Πριν από μια δεκαετία, Οκτώβριος του 2014, κλήθηκε για πρώτη φορά στην εθνική Τσεχίας. Ήταν ένα παιχνίδι εναντίον της Τουρκίας στην Κωνσταντινούπολη για τα προκριματικά του Euro 2016.
Η εμβληματική φυσιογνωμία του Πετρ Τσεχ κυριαρχούσε και ουδείς μπορούσε να τον αμφισβητήσει ή να του πάρει τα γάντια του βασικού τερματοφύλακα. Έπρεπε να περιμένει την αποχώρηση του από την ενεργό δράση για να κάνει ντεμπούτο δύο χρόνια αργότερα.
«Στα 21 μου χρόνια μπήκα στα αποδυτήρια της εθνικής και δεν ήξερα αν έπρεπε να αγγίξω τους άλλους παίκτες ή όχι. Όμως ήταν η στιγμή που το όνειρο ενός μικρού αγοριού να είναι στην ίδια ομάδα με παίκτες που είχε για ινδάλματα του. Αυτό που με εντυπωσίαζε στον Τσεχ ήταν η εργατικότητα, η αποφασιστικότητα και η προσεκτική προετοιμασία του πριν από κάθε αγώνα. Με αυτό τρίπτυχο έφτασε ως την κορυφή και έμεινε ψηλά σε όλη του την καριέρα», λέει ο Παβλένκα.
Έκανε την πρώτη από τις 21 εμφανίσεις με την εθνική Τσεχίας στις 15 Νοεμβρίου 2016 στη Δανία, όπου αγωνίστηκε ως αλλαγή στο δεύτερο ημίχρονο.
Με την σύζυγό του Μίσα είναι μαζί πολλά χρόνια. Από την εποχή που αγωνιζόταν στη δεύτερη ομάδα της Μπάνικ Οστράβα και καλά-καλά δεν γνώριζε ότι ήταν ποδοσφαιριστής. Στήριγμα του στις δύσκολες εποχές, κάποια στιγμή έφτασε να κερδίζει περισσότερα χρήματα από εκείνον, πολλές φορές πλήρωνε το ενοίκιο, καθώς δεν υπήρχε ούτε σεντς στην άκρη.
Όταν ξεκίνησε να παίζει στην πρώτη ομάδα η Μίσα δεν έλειψε ίσως από κανένα εντός έδρας παιχνίδι και όταν αργότερα έγιναν οικογένεια φρόντιζε να κάνει πολύ απλή την καθημερινότητα του Γίρι. Μέχρι που ήρθαν στη ζωή τα δύο αγόρια τους και ανατράπηκαν όλα…
Κι όλα αυτά μέχρι τώρα ζώντας σε μια πόλη 550 χιλιάδων κατοίκων, όπως η Βρέμη, που εάν δεν βρέχει για τρεις συνεχόμενες εβδομάδες και δεν σε πιάνει κατάθλιψη, τότε μπορείς να πεις ότι ζεις μια ωραία και άνετη ζωή.
Στο μόνο που δεν μπορεί να μπει σύγκριση ανάμεσα στη Θεσσαλονίκη και τη Βρέμη είναι ο καιρός…