Αγγλία – Ελλάδα: Το one man show του Μπέκαμ και η αλαζονεία!

Μουντιάλ 1998, ο Ντέιβιντ Μπέκαμ αποβάλλεται για την κλωτσιά στον Ντιέγκο Σιμεόνε. Η Αγγλία χάνει το μομέντουμ και μαζί την πρόκριση για τη φάση των «8». Ο «Μπεκς» μετατρέπεται σε μαύρο πρόβατο, οι αντιδράσεις μετά την επιστροφή του στην Αγγλία ήταν πρωτοφανής σε επίπεδο οργής: δέχθηκε απειλές για τη ζωή του, ένα ομοίωμά του κρεμάστηκε σε μια παμπ στο Κρόιντον, ενώ η «Daily Mirror» δημοσίευσε ένα σοκαριστικό πρωτοσέλιδο «10 Heroic Lions, One Stupid Boy», με τον Μπέκαμ στο κέντρο του στόχου.

«Πέρασα πολύ δύσκολα. Όλη η χώρα με μισούσε. Με έβριζαν, με έφτυναν, κανένας δεν μπορούσε να ξεχάσει τι είχε συμβεί». Ο Γκλεν Χοντλ φρόντισε να τον αφήσει… ακάλυπτο, κάτι που όμως δεν έκανε ο Σερ Άλεξ. «Γιε μου, μην ανησυχείς…Πήγαινε διακοπές, ξεκουράσου και μη διαβάζεις τίποτα» του είπε. Ο Μπέκαμ ήταν το κόκκινο πανί για όλο το Νησί, η κατακραυγή τεράστια και ο 23χρονος σταρ βρέθηκε στα σχοινιά. Ακόμα και σήμερα, τα όσα συνέβησαν τότε στην Αγγλία προσφέρουν ένα σημαντικό μάθημα για την ψυχική κατάσταση των αθλητών που έρχονται αντιμέτωποι με τη βάναυση δημόσια κατακραυγή.

Μόλις δύο χρόνια αργότερα, ο Μπέκαμ πήρε για πρώτη φορά το περιβραχιόνιο του αρχηγού από τον υπηρεσιακό προπονητή Πίτερ Τέιλορ. Η ιδέα του «Μπεκ» ως αρχηγού της Αγγλίας έμοιαζε τώρα εντελώς φυσική, αλλά εκείνη την εποχή αυτή ήταν μια γενναία κίνηση, λαμβάνοντας υπόψη τα όσα συνέβησαν το 1998. Στο Euro '96, η Αγγλία είχε έναν μακρύ κατάλογο πιθανών αρχηγών (Ανταμς, Πλατ, Ινς, Πιρς), ωστόσο το 2000, κανένας από τους τακτικούς αρχηγούς της Αγγλίας δεν ήταν αρχηγός στην ομάδα του.

Η αυτοπεποίθηση του Μπέκαμ εκτοξεύθηκε κι αυτό φάνηκε και στο σκοράρισμα. Ο Αγγλος σταρ είχε σκοράρει μόνο μία φορά στις πρώτες 36 συμμετοχές του με το εθνόσημο. Με το περιβραχιόνιο, πέτυχε πέντε γκολ στα πρώτα 11 παιχνίδια του, συμπεριλαμβανομένου του αλησμόνητου τέρματος εναντίον της Ελλάδας.

Το 2001 η φήμη του είχε ανακάμψει, οι απειλές και οι αποδοκιμασίες είχαν… ξεχαστεί και η αναμέτρηση στο «Ολντ Τράφορντ» ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την εκτόξευση. Οι Αγγλοι με ισοπαλία έπαιρναν την απευθείας πρόκριση για το Μουντιάλ, ωστόσο τα ΜΜΕ και όχι μόνο αναφερόντουσαν με υποτιμητικά σχόλια για το συγκρότημα του Οτο Ρεχάγκελ.

Μόλις 28 λεπτά πριν την έναρξη του αγώνα, ο σχολιαστής Μάρτιν Τάιλερ τόνισε ότι: «Αν κάποιος αξίζει ένα γκολ σήμερα, αυτός είναι ο Ντέιβιντ Μπέκαμ», αναφερόμενος στις προσπάθειές του καθ' όλη τη διάρκεια της προκριματικής φάσης (και ίσως στο γεγονός ότι δεν κατάφερε να μπει στον πίνακα των σκόρερ στη νίκη της Αγγλίας με 5-1 στη Γερμανία).

Ο Μπέκαμ οδήγησε την Αγγλία στον αγωνιστικό χώρο αργά, περπατώντας με την 6χρονη Κίρστι Χάουαρντ, ένα κορίτσι που γεννήθηκε με μια σπάνια καρδιακή πάθηση. Όπως θυμήθηκε αργότερα ο Μπέκαμ, στο τούνελ τη ρώτησε αν είχε άγχος. «Όχι», επέμεινε. «Λοιπόν, είσαι η μόνη εδώ που δεν είναι αγχωμένη», αστειεύτηκε ο Μπέκαμ. Δεν ήταν πια ένα κακομαθημένο, οξύθυμο παιδί, αλλά οικογενειάρχης, πατέρας και αρχηγός της χώρας του. Το σκηνικό ήταν έτοιμο για να πρωταγωνιστήσει ο Μπέκαμ.

Η Ελλάδα είχε μόλις συντριβεί με 5-1 από την Φινλανδία, ενώ οι Βρετανοί έβλεπαν τον Ρεχάγκελ , ως τον άνθρωπο που ήθελε να κάνει μια χάρη στην πατρίδα του: Η Γερμανία έπαιζε με τη Φινλανδία την ίδια ώρα στο «Γκελζενκίρχεν» και περίμενε ένα… θαύμα. Η παράσταση των Βρετανών που όλοι περίμεναν δεν ήρθε ποτέ. Ο Σκόουλς και ο Τζέραρντ τα είχαν βρει σκούρα κόντρα στον Κωνσταντινίδη, τον Ζαγοράκη και τον Καραγκούνη. Η Ελλάδα έστελνε το πρώτο… μήνυμα στην ποδοσφαιρική Ευρώπη. Είναι αλήθεια πως είχε μεγάλα διαστήματα κυριαρχίας πριν δείξει νευρικότητα στα μετόπισθεν.

Καθώς η Αγγλία ταλαιπωρούνταν στο κέντρο, ο Μπέκαμ αποφάσισε να αναλάβει την ευθύνη. Με τον Σβεν-Γκόραν Έρικσον, όπως πάντα, να χρησιμοποιεί σύστημα 4-4-2, ο Μπέκαμ εγκατέλειψε εντελώς από νωρίς τη θέση του στη δεξιά πλευρά και μετακινήθηκε στο κέντρο. Δοκίμασε επανειλημμένα τη… δολοφονική πάσα και η ομάδα του άρχιζε να ρολάρει. Μάρτιν και Χέσκεϊ άρχισαν να παίρνουν μπαλιές και να γίνονται απειλητικοί. «Θυμάμαι τον Γκάρι Νέβιλ να μου φωνάζει: «Θα σε πιάσουν. Πρέπει να κρατήσουμε το σχήμα μας, αλλιώς θα μας σπάσουν και θα ξανασκοράρουν!».

Σχεδόν σε οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι, ο Γκάρι θα είχε δίκιο. Αλλά εκείνο το απόγευμα εναντίον της Ελλάδας, για μια φορά, αποφάσισα να μην τον προσέξω. Προσπάθησα να τρέξω, έκανα μερικά φάουλ γύρω από την περιοχή. Τους πίεσα…» τονίζει ο ίδιος. Ο «Μπεκς» ήταν παντού, στη θέση του Σκόουλς, του Τζέραρντ. Η Αγγλία ήταν ανησυχητικά παθητική όταν έχανε την κατοχή της μπάλας, πέφτοντας βαθιά και επιτρέποντας στην Ελλάδα να χτίσει το παιχνίδι. Αλλά ο Μπέκαμ κυνηγούσε την μπάλα σαν δαιμονισμένος, κερδίζοντάς την επανειλημμένα σε προωθημένες θέσεις. Αυτό, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο έκανε ο ίδιος στην κατοχή της μπάλας, ανέβασε την ένταση στο «Old Trafford», αν και η απόδοση της Αγγλίας στο πρώτο ημίχρονο ήταν τόσο τραγική που αποδοκιμάστηκε στο ημίχρονο.

Εκτός από τα ελεύθερα σουτ που επιχείρησε, το πιο χαρακτηριστικό κομμάτι του παιχνιδιού του Μπέκαμ ήρθε στο 87ο λεπτό. Η Αγγλία κέρδισε ένα φάουλ κοντά στη μεσαία γραμμή και ο Μπέκαμ άρπαξε την μπάλα και την έδωσε γρήγορα. Μια άστοχη πάσα, οπότε ο Μπέκαμ έπρεπε να τρέξει πίσω από δύο Έλληνες παίκτες και να την κερδίσει πίσω. Στη συνέχεια έκανε ντρίμπλα προς τα εμπρός, δέχτηκε μαρκάρισμα, πήρε ξανά τη μπάλα, δοκίμασε να σουτάρει, αλλά στη συνέχεια έκοψε με το αριστερό, και στη συνέχεια έκανε μια ρουλέτα τύπου Ζιντάν για να απομακρυνθεί από τον αντίπαλο και να κερδίσει ένα φάουλ. Το πάθος του ξεχείλιζε, έκανε τα πάντα μέσα στο γήπεδο, όμως η αποθέωση ήρθε στο 93ο λεπτό.

Ηταν το 8ο φάουλ που θα εκτελούσε ο Μπέκαμ, τα προηγούμενα επτά είχαν περάσει ανεκμετάλλευτα. Ο Νικοπολίδης σε όλες τις προσπάθειές του ήταν εκεί, είχε όλες τις λύσεις. Ο Μπέκαμ λέει στον Σέριγχαμ να σταθεί εμπόδιο στο οπτικό πεδίο του Νικοπολίδη. Ο «Μπεκς» δεν αστόχησε, σκόραρε, έστειλε την Αγγλία στο Μουντιάλ και τον ίδιο στον ποδοσφαιρικό παράδεισο. Πριν προλάβει όμως να αναπαυθεί στις δάφνες της αποθέωσης έτρεξε στον πάγκο για να ρωτήσει το σκορ. Η Γερμανία ήταν στο μηδέν και τα «Τρία Λιοντάρια» στα γήπεδα της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας.

Ο αρχηγός πήρε την μπάλα και την έστειλε στον ουρανό του Μάντσεστερ, ήταν μια κλωτσιά… λύτρωσης, ήταν το δικό του μήνυμα… απελευθέρωσης για όλα όσα είχε υποστεί. Το 45ο παιχνίδι του με το εθνόσημο ήταν ίσως και το καλύτερο και σε αυτό βοήθησε τα μέγιστα η Εθνική! Μια ομάδα… απόλαυση, βγαλμένη από τα όνειρα των Ελλήνων φιλάθλων. Αδιάκοπο τρέξιμο, σωστές μεταβιβάσεις, δύναμη, πάθος, αποτελεσματικότητα. Ο Ρεχάγκελ είχε μόλις αποτυπώσει στο χορτάρι του «Ολντ Τράφορντ» τις προθέσεις του.

Το κλίμα στο «Ολντ Τράφορντ» ήταν γιορτινό, οι Αγγλοι… πεπεισμένοι για πάρτι. Μπορεί απέναντι να υπήρχαν παίκτες με σημαντικές παραστάσεις στο Champions League, ωστόσο η… αλαζονεία χτυπούσε κόκκινο. Οι Βρετανοί παραληρούσαν στις εξέδρες, τραγουδούσαν για το Μουντιάλ του 2002, γεγονός που έδωσε στην Ελλάδα ένα έξτρα κίνητρο. Ο Ρεχάγκελ ήταν «φρέσκος» στον πάγκο της ομάδας και η συντριβή από τη Φινλανδία δεν του έκανε το έργο ευκολότερο.

Επειτα από 93 λεπτά και ένα… τέταρτο αποδοκιμασιών προς την ομάδα του Ερικσον, η Ελλάδα έφυγε με κατεβασμένο κεφάλι κι ένα τεράστιο… γαμ@$ο. Μια μεγάλη νίκη γοήτρου είχε χαθεί για ένα σύνολο που έκανε τα πάντα υπέροχα! Ωστόσο, στα δύσκολα φτιάχνονται οι χαρακτήρες και οι διεθνείς έδειξαν στην πρώτη πρόκληση ικανοί για την υπέρβαση. Ο Αντώνης Νικοπολίδης μίλησε στο Gazzetta και δεν ξέχασε τα όσα έζησε, υπέροχα και… πικρά.

- Πώς θυμάσαι τις στιγμές πριν την αναμέτρηση;

«Να θυμήσουμε στον κόσμο πώς πριν από την Αγγλία και τον αγώνα αυτόν είχα προηγηθεί το 5-1 με τη Φινλανδία στο ξεκίνημα του Ρεχάγκελ. Εμείς πηγαίναμε για να κλείσουμε το πρόγραμμα των προκριματικών και χωρίς στόχους. Εκείνοι πίστευαν πώς θα κάνανε 'πάρτι'. Ότι θα μας βάζανε 6-7 γκολ. Θυμάμαι αυτήν την αλαζονεία των Άγγλων αλλά και το κλίμα και πώς πανηγύριζαν πριν καν αρχίσει ο αγώνας. Ήταν βέβαια μία σπουδαία ομάδα».

- Τι σας βοήθησε να μπείτε δυνατά στο ματς;

«Η Αγγλία ήταν μία σημαντική ομάδα με τον Έρικσον στον πάγκο αλλά όταν υποτιμάς τον αντίπαλό σου μπορείς να πάθεις ζημιά. Εμείς με αρκετή αυτοπεποίθηση καταφέραμε και προηγηθήκαμε, τους προβληματίσαμε και θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει και το 3-1»

- Ηταν τόσο μεγάλη η κόπωση;

«Ήταν μεγάλη η πίεση και η κούραση που μας έβγαινε. Στο β' μέρος νόμιζα από την κούραση πώς είχαμε παίξει 20 με 30 λεπτά ενώ ήταν μόνο 10 λεπτά. Το φάουλ που δόθηκε στην Αγγλία δεν ήταν παράβαση και από εκεί και πέρα ήταν καθαρά έμπνευση του Μπέκαμ. Εγώ ήμουν τόσο κουρασμένος που δεν μπόρεσα να αντιδράσω και ενώ είχα και άλλη φορά στο σώμα μου. Ήταν μεγάλη η πίεση με 30 - 35 ελεύθερα τότε. Ήταν και τρομερή η ατμόσφαιρα».

- Πώς θυμάσαι τη φάση του 93ου λεπτού; Εκανες λάθος;

« Όταν κάποιος σουτάρει από τόσο μεγάλη απόσταση είναι πολύ πιο εύκολο να βρει τη γωνία πίσω από το τείχος. Η μπάλα πέρασε πάνω από το τείχος, αλλά δεν πήγε στη γωνία που φύλαγαν οι παίκτες, πήγε στη δική μου. Έκανα ένα μικρό βήμα προς τα αριστερά και όταν έκανα αυτό το μισό βήμα η μπάλα πέρασε και άλλαξε κατεύθυνση προς τη γωνία μου. Ωστόσο, έχοντας τοποθετήσει το κορμί μου προς τ' αριστερά, όντας εκείνη τη στιγμή πολύ κουρασμένος για να γυρίσω προς την άλλη πλευρά, η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα. Το λάθος μου ήταν αυτή η μικρή κίνηση θεωρώντας ότι σημαδεύει τη γωνία πίσω από το τείχος. Το πρόσεξε; Δεν μπορώ να το ξέρω».

- Τι θα έκανες αν είχες ξανά αυτή την ευκαιρία;

«Θα μπορούσα να μείνω στη θέση μου. Αλλά επειδή είμαι ένα άτομο που του αρέσει το ρίσκο και αναλαμβάνει την ευθύνη, δεν θα έμενα στη γωνία μου για να προστατεύσω τον εαυτό μου. Θέλω να κάνω κάτι παραπάνω για να βοηθάω την ομάδα μου»

Τι δεν θα ξεχάσεις ποτέ;

«Η αλαζονεία των Άγγλων μου έχει μείνει. Ο Μπέκαμ από την άλλη ως αρχηγός ένιωθε και την ευθύνη και το φορτίο εκείνης της ομάδας. Όλα βέβαια ξεκινούσαν από τα δικά του πόδια. Είχε ακρίβεια στις πάσες του και ήταν και οι στατικές του φάσεις. Ναι ήταν προσωπικότητα για τους Αγγλους».

- Είσαι αισιόδοξος για τη ματσάρα στο Wembley;

«Είμαι αισιόδοξος για αυτήν την ομάδα που είναι μαζί και ενωμένη εδώ και 2-3 χρόνια. Έδειξε πράγματα στο παιχνίδι με τη Γαλλία και θεωρώ πώς έχει τη δυνατότητα να προβληματίσει την Αγγλία και γιατί όχι να πάρει αποτέλεσμα».