Νίκο Καρέλη, πώς είναι να παίζεις στην Ινδία;
Design: Χρήστος Ζωίδης
Ο Νίκος Καρέλης έγινε ευρέως γνωστός ως παίκτης του Παναθηναϊκού, όπου οι εκπληκτικές του εμφανίσεις τον καθόρισαν ως έναν από τους πιο ταλαντούχους παίκτες της γενιάς του και κατά πολλούς, το επόμενο «next big thing» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Οι επιδόσεις του με τους Πράσινους του χάρισαν μια σπουδαία μεταγραφή στη βελγική Γκενκ, και εν τω μεταξύ καθιερώθηκε ως μέλος της Εθνικής Ελλάδας. Όλα έδειχναν ότι θα πρωταγωνιστήσει και στην Ευρώπη μιας και το ταλέντο και οι τεχνικές του ικανότητες τον καθιστούσαν πολύτιμο. Ωστόσο, οι συνεχείς τραυματισμοί έβαλαν «φρένο» σε μια καριέρα που ήταν πολλά υποσχόμενη.
Ο Καρέλης επέστρεψε στο πρωτάθλημα που τον ανέδειξε ως παίκτης του ΠΑΟΚ, με τον οποίο πανηγύρισε την κατάκτηση ενός ιστορικού νταμπλ. Η τελευταία του στάση πριν από το μεγάλο ταξίδι στην Ινδία ήταν ο Παναιτωλικός. Μετά από τέσσερα χρόνια γεμάτα εμπειρίες με τα Καναρίνια με τα οποία αναδείχθηκε και πρώτος Έλληνας σκόρερ του πρωταθλήματος τη σεζόν 2022-23 (12 γκολ σε 22 αγώνες), είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου για μια νέα πρόκληση στην καριέρα του, που θα τον οδηγούσε πολύ μακριά από όλα όσα γνώριζε.
Ο Νίκος Καρέλης μίλησε στο Gazzetta για τη δύσκολη απόφασή του να μετακομίσει στην Ινδία για τη Mumbai City FC (ένα γκολ - μία ασίστ στα πρώτα τρία ματς) καθώς χρειάστηκε για πρώτη φορά να χωριστεί από την οικογένεια του σε μια καθημερινότητα που είναι πολύ διαφορετική από αυτή που είχε συνηθίσει μέχρι πρότινος. Οι υψηλές θερμοκρασίες, τα διαφορετικά έθιμα, η υποδοχή με σκόνη πριν από ματς και η μετακίνηση με τουκ-τουκ είναι κάποια παραδείγματα από την καινούρια ζωή του, πολύ μακριά από τη χώρα μας.
«Στο πρώτο εκτός έδρας παιχνίδι, μας υποδέχτηκαν με κάτι σαν σκόνη, την έβαλαν στο μέτωπο και μας τύλιξαν με ένα πανωφόρι»
Πώς προέκυψε η μεταγραφή σου εκεί;
«Δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από έναν Ινδό μάνατζερ, ο οποίος είχε τις επαφές και γνωρίζει πολύ υψηλά στελέχη αρκετών ομάδων του Ινδικού πρωταθλήματος, κι έτσι βρέθηκα εδώ»
Είχες παρακολουθήσει ποτέ το πρωτάθλημα πριν πας εκεί;
«Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα παρακολουθήσει ποτέ το ινδικό πρωτάθλημα. Έβλεπα κάτι από μόνο όταν ανέβαζε κάποιο βίντεο ο Διαμαντάκος στα Social media».
Ποιες διαφορές εντοπίζεις σε αυτό το πρωτάθλημα σε σχέση με τα προηγούμενα που έχεις αγωνιστεί; Υπάρχει κάτι που σε έχει δυσκολέψει;
«Το πρωτάθλημα εδώ είναι δύσκολο αλλά και πολύ διαφορετικό από το ελληνικό. Ίσως στους παίκτες να λείπει η εμπειρία και η ποδοσφαιρική ευφυΐα που βλέπουμε συχνά στην Ευρώπη, αλλά σίγουρα έχουν αρκετό ταλέντο και είναι ικανοί να τρέχουν πολύ, ειδικά σε τόσο αντίξοες συνθήκες, όπως η τρομερή ζέστη».
Έχεις παίξει σε μεγάλες ομάδες στην Ελλάδα που ο κόσμος είναι κοντά στους παίκτες, στην Ινδία ποιες είναι οι σχέσεις με τους οπαδούς;
«Είναι πραγματική γιορτή για τους φιλάθλους να δουν από κοντά τους ποδοσφαιριστές και να φωνάξουν για την αγαπημένη τους ομάδα. Η ατμόσφαιρα στο γήπεδο είναι καταπληκτική. Σε ορισμένα γήπεδα μαζεύονται 35-40 χιλιάδες άνθρωποι, δημιουργώντας πολύ δυνατές έδρες. Ανυπομονώ να νιώσω ξανά αυτό το συναίσθημα και να παίξω μπροστά σε τόσο ενθουσιώδες κοινό».
Ποιες πολιτισμικές διαφορές παρατηρείς ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ινδία;
«Πολιτισμικές διαφορές ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ινδία σίγουρα υπάρχουν, αλλά δεν έχω επισκεφτεί πολλά μέρη ώστε να μπορώ να πω ακριβώς ποιες είναι. Όταν κατεβαίνεις από το αεροπλάνο, νιώθεις σαν να μην μπορείς να αναπνεύσεις, καθώς υπάρχει πολλή ζέστη, αλλά κυρίως περισσότερη υγρασία στο κλίμα. Την περίοδο που διανύουμε είναι το τέλος των μουσώνων. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι μπορεί να βγεις έξω και να έχει 35 βαθμούς Κελσίου, και μέσα σε πέντε λεπτά να ξεκινήσει ασταμάτητη βροχή για μια ολόκληρη ημέρα, πλημμυρίζοντας τα πάντα. Στις περισσότερες μετακινήσεις χρησιμοποιούμε τα τρίκυκλα, τα γνωστά "τουκ-τουκ", καθώς είναι πιο γρήγορα λόγω της αυξημένης κίνησης στους δρόμους. Όταν πιάνει βροχή, προσπαθούμε να καθόμαστε στη μέση του οχήματος για να μην βρεχόμαστε!».
Ποιες παραδόσεις ή συνήθειες της ινδικής κουλτούρας σε εντυπωσιάζουν περισσότερο;
«Κάθε δύο εβδομάδες περίπου, έχουν μια διαφορετική γιορτή. Βγαίνουν στους δρόμους με τύμπανα, και ακολουθούν διάφορα έθιμα ανάλογα με τη θρησκεία τους. Για παράδειγμα, μόλις φτάσαμε στο ξενοδοχείο για το πρώτο εκτός έδρας παιχνίδι, μας υποδέχτηκαν με κάτι σαν σκόνη, την οποία μας έβαλαν στο μέτωπο, και μας τύλιξαν με ένα είδος πανωφοριού, το οποίο δεν γνωρίζω πώς ακριβώς ονομάζεται».
Τι σου λείπει περισσότερο από την καθημερινότητα σου στην Ελλάδα;
«Αυτό που μου λείπει περισσότερο από την Ελλάδα είναι η οικογένειά μου, γιατί τόσα χρόνια που είμαστε μαζί, είναι η πρώτη φορά που αποχωριζόμαστε ο ένας από τον άλλον. Είναι αρκετά δύσκολο, ιδιαίτερα για τα δύο μου παιδιά, που αναγκαστικά έπρεπε να μείνουν στην Ελλάδα λόγω του σχολείου τους».
Πώς διαχειρίζεσαι τη γλώσσα και την επικοινωνία με τους ντόπιους;
«Η επικοινωνία είναι πολύ εύκολη, καθώς σχεδόν όλοι μιλούν αγγλικά, οπότε δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα μέχρι τώρα. Η ομάδα είναι πολύ οργανωμένη και μας βοηθάει πολύ ώστε να προσαρμόζεται εύκολα ένας νέος παίκτης. Γι' αυτό και εγώ δεν άργησα να προσαρμοστώ στον τρόπο ζωής τους, με εξαίρεση τα φαγητά, που είναι αρκετά πικάντικα. Συχνά τρώμε σχεδόν τα ίδια πράγματα, όπως ρύζι, μακαρόνια, κοτόπουλο, ξανά και ξανά».
«Το ινδικό πρωτάθλημα έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες»
Στην Ινδία αγωνίζεται και ένας ακόμη Έλληνας ποδοσφαιριστής, ο Διαμαντάκος. Έχετε επαφές; Τον ρώτησες πριν αποφασίσεις να πας, μήπως μίλησες με τον Τοραλ;
«Με τον Δημήτρη (Διαμαντάκο) μιλήσαμε πριν πάρω την τελική απόφαση να μετακομίσω στην Ινδία, και μου είπε τα καλύτερα, έχοντας παίξει και ζήσει αρκετά χρόνια εδώ. Επίσης, μίλησα με τον Τοράλ αφού υπέγραψα, αλλά ούτε εκείνος ήξερε πολλά για τον τρόπο ζωής ή το τι θα αντιμετωπίζαμε ως συμπαίκτες πια στη Mumbai City».
Ποιοι είναι οι στόχοι σου για τη φετινή σεζόν;
«Έχω θέσει συγκεκριμένους στόχους, τους οποίους δουλεύω καθημερινά για να επιτύχω. Πολλοί μπορεί να νομίζουν ότι το πρωτάθλημα στην Ινδία είναι εύκολο, όμως μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως είναι πολύ πιο απαιτητικό απ' ό,τι φαίνεται».
Πώς είδες το παιχνίδι της Εθνικής απέναντι στην Αγγλία;
«Για το παιχνίδι της Εθνικής θα σταθώ σε αυτό που είπε ο κύριος Γιοβάνοβιτς, ότι ήταν μια μαύρη μέρα με λίγο φως. Πολλά συγχαρητήρια σε όλους για ό,τι κατάφεραν, ήταν φοβερή εμφάνιση, ειδικά λίγες ώρες μετά τον θάνατο του Τζορτζ, που ταρακούνησε όλο τον κόσμο».
