Sunday Stories: Μια Παρί... αναγεννάται!

Η επανάσταση είναι στον ορίζοντα. Καλό για το ποδόσφαιρο του Παρισιού, που για πολύ καιρό έμεινε... ορφανό από πραγματικά ντέρμπι, αλλά και για το γαλλικό ποδόσφαιρο γενικότερα. Πράγματι, η είσοδος του δισεκατομμυριούχου Μπερνάρ Αρνό στην ποδοσφαιρική ομάδα της Paris FC (2η στη Ligue 2 με ματς λιγότερο), έχει προκαλέσει κύμα ενθουσιασμού, ακόμη και στους γείτονες της Παρί Σεν Ζερμέν. Αλλά είναι μόνο η αρχή ενός μεγάλου ταξιδιού για έναν σύλλογο που δεν έχει γευτεί την κορυφαία κατηγορία από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, αλλάζοντας στη συνέχεια αρκετές φορές όνομα και ιδιοκτησία. Με τον Αρνό μπροστά και τη Red Bull στο μετοχικό σχήμα, η Paris Fc, η οποία επέστρεψε στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο μόλις πριν από εννέα χρόνια, μπορεί να κάνει μεγάλα όνειρα, ακόμη και αν έχει να αντιμετωπίσει ορισμένα σημαντικά προβλήματα.

Ξεκινώντας από την οπαδική της βάση... Τα 40 χρόνια που πέρασαν μακριά από την elite με μια σειρά από ασταθείς συγχωνεύσεις και ποδοσφαιρικές αποτυχίες, δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να αλλοιώσουν την ταυτότητα και την αθλητική πίστη της, ακόμη και στα μάτια των φιλάθλων. Και από οπαδούς δεν υπήρξαν ποτέ πολλοί για έναν σύλλογο που ιδρύθηκε με ομοσπονδιακή πρωτοβουλία τον Δεκέμβριο του 1969, ακριβώς για να μπορέσει το Παρίσι να έχει μια ομάδα αντάξια του κύρους της πρωτεύουσας.

Παραδόξως, η Παρί Σεν Ζερμέν γεννήθηκε ένα χρόνο αργότερα και ήταν αυτή που έγινε σημείο αναφοράς για τη χώρα, με οργανωμένη και συνεπή οπαδική βάση που ξεπερνά τόσο την πόλη όσο και τα αχανή προάστιά της.

Την περασμένη σεζόν, η Paris FC, τερμάτισε στην 5η θέση της Ligue 2, έχοντας μόλις 5.554 θεατές ανα παιχνίδι, όταν η... Ανζέ είχε 9400. Όλα αυτά παρά την απόφαση του συλλόγου να ανοίξει τις θύρες: μια πρωτοβουλία που επιβεβαιώθηκε φέτος προκειμένου να γίνει πιο ζεστό το γήπεδο «Charlety», στα νότια του Παρισιού. Μια εγκατάσταση 20.000 θέσεων, αλλά ακατάλληλη για ποδόσφαιρο λόγω του στίβου και της αρχιτεκτονικής δομής. Την ίδια ώρα το «Parc des Princes» αφήνει έσοδα από τα εισιτήρια κοντά στα 130 εκατομμυρία ευρώ κάθε χρόνο.

Ωστόσο, υπό τη διαχείριση του σημερινού ιδιοκτήτη Φεράτσι η Paris FC γνώρισε μια περίοδο σταθερότητας και ανάπτυξης. Όπως αυτή του αριθμού των φιλάθλων, που αυξήθηκε κατά 30% την περασμένη σεζόν σε σχέση με την προηγούμενη. Αλλά τα τελευταία 18 χρόνια με τον Φεράτσι στο τιμόνι, ο σύλλογος έθεσε επίσης τα θεμέλια για μια διαδικασία αλλαγής... ταυτότητας, με μια ακριβή στρατηγική για να ξεχωρίσει από την Παρί Σεν Ζερμέν, ενισχύοντας παράλληλα το κοινό σύμβολο στο λογότυπο: τον Πύργο του Άιφελ. Έτσι ήρθαν δίπλα της χορηγοί όπως το βασίλειο του Μπαχρέιν, αλλά σε πολύ μικρότερο βαθμό σε σχέση με τον εμίρη του Κατάρ με την Παρί, ή ο όμιλος τηλεπικοινωνιών Lyca ενός πλούσιου αγγλο-σριλανκέζου επιχειρηματία και το αμερικανικό fund Sports Bridges Venture. Ο Φεράτσι ανέκτησε σταδιακά τις μετοχές τους για να προετοιμάσει την έλευση του Αρνό. Ο Γάλλος δισεκατομμυριούχος, επικεφαλής της Lvmh, θα εισέλθει αρχικά με το 55% του κεφαλαίου, το οποίο θα ανέλθει στο 85% έως το 2027, αποκτώντας το 30% του Φεράτσι. Το υπόλοιπο 15% θα δοθεί στη RedBull, η οποία και πανηγυρίζει για την έλευση του Γιούργκεν Κλοπ. Ενα ικανότατο στέλεχος, το οποίο θα κάνει τα πάντα για να επιταχύνει την ανάπτυξή της ομάδας, αξιοποιώντας με συνέπεια τις εμπειρίες της Λειψίας και της Ζάλτσμπουργκ.

On garde la tête du championnat de @Ligue2BKT

#CertifiéParis #PFCLAVAL pic.twitter.com/532nv6k3I9

— Paris FC (@ParisFC) October 4, 2024

Βέβαια, η άνοδος θα πρέπει να επιτευχθεί γρήγορα και η ομάδα θα μπορούσε να ενισχυθεί από αυτή την άποψη κατά τη διάρκεια του μεταγραφικού παζαριού του Ιανουαρίου. Γεγονός παραμένει ότι η Paris FC, μόλις ενταχθεί στις τάξεις της οικογένειας Αρνό, θα μπορούσε να φτάσει στα 200 εκατομμύρια ευρώ μπάτζετ. Εγγύηση για να χτίσει με ηρεμία την προοπτική προσγείωσης στην κορυφή της Ligue 1 και στις θέσεις του Champions League.

Εν τω μεταξύ, ο Φεράτσι εργάζεται εδώ και αρκετό καιρό για μια πιθανή μετακίνηση σε άλλο γήπεδο. Στο στόχαστρο βρίσκεται το «Jean Bouin» που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο «Parc des Princes», το οποίο η PSG θα ήταν διατεθειμένη να εγκαταλείψει προκειμένου να χτίσει το δικό της γήπεδο, καθώς δεν μπορεί να αγοράσει το γήπεδο που ανήκει στον δήμο. Πρόκειται για μια πολύπλοκη και αδιέξοδη επιχείρηση που δεν αφορά την Paris FC, η οποία ωστόσο έπαιζε στο «Parc des Princes» τη δεκαετία του 1970, χωρίς σχεδόν ποτέ να καταφέρει να το γεμίσει.

Καλύτερα λοιπόν να στοχεύσει στο γειτονικό γήπεδο, έδρα της Stade Français, της ομάδας ράγκμπι Top14. Θα πρέπει να αρχίσουν διαπραγματεύσεις με τους σημερινούς ενοίκους, προκειμένου να αξιοποιηθεί η χωρητικότητα των 20.000 θέσεων, προσαρμόζοντας το ημερολόγιο με τις πολυάριθμες εκδηλώσεις που διοργανώνονται εκεί, αλλά και να βρεθεί ένας συμβιβασμός για το γρασίδι, το οποίο είναι πλέον συνθετικό και το οποίο ο Φεράτσι θα ήθελε τουλάχιστον μεικτό.

Γενικότερα σε αυτόν τον κόσμο υπάρχουν δισεκατομμυριούχοι και δισεκατομμυριούχοι. Και αυτό το αναφέρουμε υπό το εξής πρίσμα: υπάρχουν εκείνοι που είναι πολύ περισσότερο ξακουστοί και γνωστοί στο κοινό. Εκείνοι των οποίων τα ονόματα ακούγονται κάθε μέρα. Υπάρχει το παράδειγμα του Ελον Μασκ, που είναι κάθε μέρα στην επικαιρότητα.

Υπάρχουν και οι πλούσιοι που δεν τους έχει ακούσει ποτέ κανένας. Εκτός και αν συνδέονται με έναν τομέα που μπορεί κάποιος να ενδιαφέρεται, να ασχολείται ή και να γράφει γι αυτόν.

Ο Μπερνάρ Αρνό υπήρξε ένας από τους πιο πλούσιους ανθρώπους στον κόσμο. Η περιουσία του ιδρυτή και διευθύνοντα σύμβουλου της LVMH Moët Hennessy Louis Vuitton, της γαλλικής εταιρείας ειδών πολυτελείας, άγγιζε τον περασμένο Μάρτιο τα 231 δισεκατομμύρια δολάρια, ξεπερνώντας και τον διευθύνοντα σύμβουλο της Tesla, Έλον Μασκ, αλλά και τον ιδρυτή της Amazon, Τζεφ Μπέζος. Έκτοτε όμως η περιουσία του μεγιστάνα της μόδας μειώθηκε κατά 54 δισεκατομμύρια δολάρια στα 177 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο όμιλός του βρίσκεται πίσω από 75 brands στο σύνολο και μέσα σε αυτά είναι τα προϊόντα των: Louis Vuitton, Dior και Moët & Chandon (σαμπάνιες και κρασιά). Το 2021 τα έσοδα του ομίλου είχαν αύξηση στο 44%.

Το νέο και απίστευτα πολυτελές κατάστημα Dior που άνοιξε στο Παρίσι είναι διαρκώς γεμάτο. Εάν κάποιος έχει την οικονομική δυνατότητα μπορεί να δώσει 25.000 ευρώ για να μείνει στο ιδιωτικό διαμέρισμα του καταστήματος και θα έχει στη διάθεσή του ανά πάσα ώρα και στιγμή τέσσερις υπαλλήλους αλλά και τη δυνατότητα να τηλεφωνήσει για οτιδήποτε μέσα στη νύχτα.

Όλα αυτά τα στοιχεία εξηγούν γιατί ο Αρνό εκτιμάται πώς έχει μία περιουσία της τάξεως των 177 δισ. δολάρια. Ο Αρνό στα 74 του χρόνια συνδέεται με celebrities σε όλον τον κόσμο, ενώ εντυπωσιακή και διάσημη είναι και η κόρη του, Ντελφίν. Η Ντελφίν πολύ πρόσφατα έγινε διευθύνουσα σύμβουλος και πρόεδρος της Dior, που είναι το 2ο πιο μεγάλο brand του ομίλου. Όπως διάσημη είναι και η 2η γυναίκα του, Hélène Mercier, που είναι πιανίστρια. H μουσική είναι ένας από τους ελάχιστους τομείς που δεν έχει πετύχει ο Αρνό.

Ως παιδί ήταν καλός στο πιάνο, αλλά όχι τόσο ικανός για να φτάσει στην κορυφή: «Πάντα ήθελα να είμαι το Νο1». Αυτό είχε πει στους Financial Times το 2019.

«Δεν τα κατάφερα στο πιάνο», είχε πει, αντίθετα θεωρεί τον εαυτό του εξαιρετικό στο τένις. Είχε μάλιστα παίξει και ματς με τον Φέντερερ: «Προφανώς έχασα 0-6 αλλά του κέρδισα έναν πόντο».

Όλα αυτά μπορούν να τον περιγράψουν απόλυτα; Όχι. Είναι ο άνθρωπος που κράτησε κρυφό τον γάμο του από τους υπαλλήλους του σε μία οικογενειακή κατασκευαστική επιχείρηση όπου βρέθηκε μετά τις σπουδές του και ενώ ήδη είχε αρχίσει την άνοδό του προς τη γαλλική ελίτ. Υπάρχει κόσμος που ακόμα και τώρα αναρωτιέται το τι αντικείμενα μπορεί να έχει ο άνθρωπος αυτός στο κομοδίνο του.

Η συνέντευξη που είχε δώσει το 2019 ήταν μία από τις ελάχιστες που έχουν δοθεί. Μιλά σπανίως στα ΜΜΕ. Ο Αρνό είχε κομβικό ρόλο ακόμα και στο πώς εξελίχθηκαν οι τσάντες Louis Vuitton και έγιναν ένα είδος πολυτελείας. Είναι εκείνος που... εκτόξευσε το συγκεκριμένο προϊόν. Η Ντέινα Τόμας τον περιέγραψε ως τον «βαρώνο της πολυτέλειας». Όπως έχει πει ο ίδιος «αυτό που μου αρέσει είναι η ιδέα του να μετατρέψω τη δημιουργικότητα σε κέρδος».

Ο Αρνό είχε ξεκινήσει με τη Dior το 1984. Στα 35 του χρόνια χρησιμοποίησε μία γαλλική τράπεζα επενδύσεων για να ανεβάσει την αξία της εταιρείας στα 80 εκατομμύρια και να πετύχει ένα σημαντικό deal με τη γαλλική Κυβέρνηση. Μέσα στα επόμενα χρόνια θα απέλυε 8.000 εργαζόμενους και θα επένδυε σε νέα προϊόντα και projects κερδίζοντας μέσα από αυτή τη διαδικασία 500 εκατομμύρια.

Ο Αρνό έγινε ένας εκ των πιο πλούσιων ανθρώπων στη Γαλλία λειτουργώντας με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Ο τρόπος που λειτουργούσε θύμιζε τη λογική της Αμερικής. Έκανε τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα για το κέρδος. Η προσέγγισή του αυτή άρχισε να φέρνει και πολλούς εχθρούς. Επίσης μέσω αυτής πήρε και το παρατσούκλι του «Ο Λύκος που φορά κασμίρ» ή ο «Λύκος με το κασμιρένιο παλτό».

Επιχειρηματικά και από κάθε άποψη ήταν μία ιδιοφυΐα από πλευράς κέρδους. Αξιοποίησε επίσης τη δύναμη της διαφήμισης και βέβαια και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Διοργάνωσε μεγάλες και λαμπερές εκδηλώσεις μόδας για να προμοτάρει περισσότερο τα προϊόντα του. Εξοικονομούσε χρήματα σε κάποιους τομείς, αλλά φρόντιζε να ξοδεύει περισσότερα σε άλλους που θεωρούσε ότι άξιζαν.

Aυτό που δεν άλλαξε, ήταν ένα από τα πρώτα αυτοκίνητά του, ένα Peugeot 205! Δεν ήθελε μέσα στην πόλη να κινείται με... τανκ, έτσι βρήκε μια απροσδόκητη λύση: έδωσε το Peugeot 205 του να θωρακιστεί με αντίσταση Β2, η οποία αντέχει στα πυρά μικρών όπλων τόσο στα παράθυρα όσο και στο υπόλοιπο αμάξωμα. Και όσον αφορά το εσωτερικό, η μόνη πολυτέλεια που ζήτησε ο Aρνό ήταν η πλήρως δερμάτινη ταπετσαρία (μια επιλογή που δεν προσέφερε η Peugeot για το συγκεκριμένο μοντέλο). Ο θρύλος λέει ότι ο φρουρός ασφαλείας (ίσως νέος στη θέση του) στα γραφεία της αυτοκρατορίας του αρνήθηκε ξανά και ξανά να τον αφήσει να περάσει, επειδή δεν πίστευε ότι κάποιος που ισχυριζόταν ότι ήταν αυτός που ήταν, θα κυκλοφορούσε με ένα Peugeot 205. Ισως αυτό να τον οδήγησε στο να αποσύρει το αγαπημένο του αυτοκίνητο.

Η απίθανη δωρεά για την ανοικοδόμηση της Παναγίας των Παρισίων

Πάνω από όλα κατάλαβε πολύ γρήγορα πώς ότι παρουσιάζει θα πρέπει να αντιπροσωπεύει αυτό που είναι στην πραγματικότητα. Οι συνεργασίες του με πολύ διάσημους και χαρισματικούς καλλιτέχνες όπως ο Jeff Koons και ο Takashi Murakami τον έφερε πιο κοντά στην εκπλήρωση των ονείρων του και ανέβασε κατά πολύ τα έσοδά του. Οι καλλιτεχνικές φιλοδοξίες του Αρνό ήταν σχεδόν στο ίδιο επίπεδο με τις εμπορικές του. Τον ενδιέφερε πολύ και η τέχνη και ο πολιτισμός.

Πιθανότατα δεν θα εκπλαγείτε όταν μάθετε πώς η κουλτούρα και το εμπόριο συνδέονται στον κόσμο του Αρνό. Μια από τις σπάνιες αστοχίες του ήταν μια προσπάθεια να αγοράσει τη Gucci τη δεκαετία του 1990. Στο τέλος, ο μεγάλος αντίπαλός του Φρανσουά Πινό, ιδιοκτήτης του ομίλου Kering, ήταν εκείνος που πήρε την εταιρεία αυτή. Όταν ο Πινό είχε δώσει 100 εκατ. ευρώ για την ανοικοδόμηση της Παναγίας των Παρισίων πριν από τρία χρόνια ο Αρνό... απάντησε λίγες ώρες μετά με δωρεά 200 εκατομμυρίων ευρώ!

Πέρυσι, ο Αρνό τόνισε πώς θα παραμείνει στον σημερινό του ρόλο μέχρι τα 80 του χρόνια, όμως αυτή η δήλωσή του δεν σταμάτησε τα... κουτσομπολιά και τα σχόλια γύρω από τη διαδοχή του. Τα πέντε παιδιά του εργάζονται πλέον στην επιχείρηση. Θα είναι η 48χρονη Ντελφίν αυτή που θα αναλάβει; Το άλλο φαβορί είναι ο 45χρονος Αντουάν, που... τρέχει το κομμάτι της εικόνας του ομίλου αλλά όσων όσων έχουν να κάνουν με την επικοινωνία και είναι παντρεμένος με το μοντέλο Νατάλια Βοντιανόβα. Μετά υπάρχουν όμως και τα χρόνια - ειδικά - του δεύτερου γάμου του που του χτυπούν την... πόρτα.

«Όλοι έχουν κάτι από εμένα. Όλοι έχουν ένα κομμάτι από εμένα», είχε πει για να συμπληρώσει: «Δεν είναι κάτι που όμως θα εξηγήσω εγώ. Δεν είναι κάτι για να το διευκρινίσω εγώ. Ότι δηλαδή αφορά στις προσωπικότητες των παιδιών μου».

Θα καταφέρει ο Αρνό να επισκιάσει τον Αλ Κελαϊφί;

Τα Sunday Stories του Gazzetta

• Χακάν Σουκούρ: Man with No Name

• Πρόμες: Το ταλέντο του χάθηκε στους «υπονόμους» του Άμστερνταμ!

• Πάνακ: Από το χείλος του θανάτου μέχρι τα «αστέρια», κάθε του βήμα σημαίνει περισσότερα

• Ο πρώτος οπαδός στην ιστορία του ποδοσφαίρου φούσκωνε μπάλες για τη Νασιονάλ