Πεπ Γκουαρδιόλα: Η τελευταία πρόκληση!
H αγωνιστική του τρέλα ξεχειλίζει, το πάθος, φυσικό συστατικό της προσωπικότητάς του. Είναι όμορφο να βλέπεις το πάθος να δουλεύει και είναι αδύνατο να μη σε κερδίζει η τρέλα του για την μπάλα. Άλλωστε, η αγάπη του για το ποδόσφαιρο εμπεριέχει τόση ενέργεια. Ο Γκουαρδιόλα ανήκει στους ελάχιστους προπονητές που διεγείρει την επιθυμία των παικτών του για νίκη, αλλά πρώτα τους αναγκάζει να σκεφτούν και να θέσουν το ταλέντο τους στην υπηρεσία της… ορχήστρας που είναι η ομάδα. Το να είσαι παίκτης του πρέπει να είναι τόσο συναρπαστικό όσο και εξαντλητικό. Το να γράφεις ιστορία έχει αυτή την τιμή και αυτό το τίμημα. Η Μπαρτσελόνα, εκτός του ότι ήταν η πρώτη του εμπειρία, ήταν ένα επάγγελμα και ένα συναίσθημα, ένας πολύ ανεπιθύμητος συνδυασμός. Έδωσε πολλά, πήρε περισσότερα.
Η Μάντσεστερ Σίτι είναι ένα εργασιακό περιβάλλον που δεν θα βρει πουθενά αλλού, επειδή τα αφεντικά του, εκτός από σπουδαίοι επαγγελματίες, είναι και φίλοι που τον προστατεύουν, η ενέργειά του αποτελείται από αγάπη για το έργο και αφοσίωση. Πιθανώς και από φόβο, τον φόβο που νιώθει ένας νικητής που ξέρει ότι κανείς δεν είναι διατεθειμένος να του συγχωρήσει ότι δεν κέρδισε. Ο Πεπ δεν τελειώνει ποτέ. Οι σεζόν δεν αρχίζουν από εκεί που τελειώνει η προηγούμενη, είναι απλώς μια αναφορά για μια νέα ανατροπή.
Το σημείο εκκίνησης είναι πάντα η θέση, η κατοχή και η πίεση, αλλά το ποδόσφαιρο είναι η απόδοση και οι ομάδες του δεν είναι ποτέ ίδιες. Αυτό κάνει σε αυτά τα εννέα χρόνια που είναι… Citizen, έξι πρωταθλήματα, ένα Champions League και η Σίτι στο κλειστό club των ελίτ ομάδων του πλανήτη.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να παίξεις καλά και ο τρόπος του Πεπ δεν είναι μόνο ένας από αυτούς. Δεν είναι εύκολο να γίνει κατανοητή η αποτελεσματικότητα με την ομορφιά, ούτε είναι εύκολο να γίνει κατανοητή η εξυπνάδα με το συναίσθημα. Οι ποδοσφαιριστές παίζουν για να κερδίζουν, αλλά αυτό που τους κάνει περήφανους είναι να παίζουν καλά.
Κι όμως η Αγγλία πριν εννέα χρόνια περίπου υποδέχθηκε τον Καταλανό με δυσπιστία: «αυτό το είδος παιχνιδιού δεν λειτουργεί εδώ», είπαν. Αν και θα συνεχίσουν να το ζητούν κάθε χρόνο, έξι πρωταθλήματα, τέσσερα από αυτά στη σειρά, δεν χρειάζονται άλλη απόδειξη. Αποδείχθηκε λοιπόν, ότι αυτό το είδος παιχνιδιού λειτουργεί και δεν έχει σύνορα. Ο Πεπ δε φοβάται τις προκλήσεις, τέσσερις διαδοχικές ήττες, τραυματισμοί βασικών, ανησυχία και… 115 κατηγορίες που τρομάζουν δεν μπήκαν εμπόδιο για να τον κρατήσουν για 10ο χρόνο στη Μάντσεστερ Σίτι. Ίσως είναι η τελευταία πρόκληση, η μεγαλύτερή του! Τo Gazzetta θυμάται εννέα χρόνια ευτυχίας του Καταλανού στο «Έτιχαντ» και προσπαθεί να… δει το μέλλον.
Γράφουν οι Πολύδωρος Παπαδόπουλος - Ιάσονας Θεριός
Από τα πρώτα μαθήματα, στους Centurions των ρεκόρ
Ήταν Οκτώβρης του 2015 όταν η Μάντσεστερ Σίτι ζήτησε τη βοήθεια των οπαδών της στον σχεδιασμό του νέου της εμβλήματος. Ο χρυσός αετός με την ασπίδα έδωσε τη θέση του στο πιο μινιμαλιστικό ολοστρόγγυλο σχέδιο με το καράβι στο κέντρο του. Διόλου τυχαία, οι Citizens λίγους μήνες μετά θα σάλπαραν προς μια νέα εποχή με τον δικό τους Καταλανό καπετάνιο. Ήδη από τις αρχές του Φεβρουαρίου του επόμενου έτους, ο σύλλογος είχε ανακοινώσει την πρόσληψη του Πεπ Γκουαρδιόλα, γεμίζοντας με ενθουσιασμό τους οπαδούς του, τον ίδιο ενθουσιασμό που τους έχει γεμίσει σε κάθε ανανέωσή του, από τότε μέχρι και σήμερα.
Ο Πεπ βέβαια θα καταλάβαινε σύντομα πως η Αγγλία και η Premier League δεν είναι ούτε Ισπανία, ούτε Γερμανία. Φυσικά όσα είχε καταφέρει μέχρι τότε δεν ήταν αμελητέα, όμως στο Νησί τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Εκείνο το εκκωφαντικό 4-0 της Έβερτον μέσα στο «Έτιχαντ» ήταν η πρώτη σφαλιάρα που δέχθηκε ο Γκουαρδιόλα στο νέο του περιβάλλον. Σύντομα θα ακολουθούσε ο ευρωπαϊκός αποκλεισμός από τη Μονακό, για να βάλει το κερασάκι σε μια πρώτη σεζόν μαθημάτων. Οι Citizens δεν πήραν κανέναν τίτλο, όμως ο Πεπ πήρε πολλά μαθήματα και αφού προσαρμόστηκε στη νέα του πραγματικότητα και ανακάτεψε την τράπουλα με τον τρόπο που ήθελε, μπόρεσε να γράψει την πρώτη σελίδα ιστορίας με τη Μάντσεστερ Σίτι.
Εκείνη η έκδοση των Citizens, οι περίφημοι Centurions του 2017-2018, παραμένει μέχρι και σήμερα η, μάλλον, πιο τρομακτική, πιο θανατηφόρα και επιθετική του καιρού του Καταλανού. Κατέκτησε το πρωτάθλημα με 100 βαθμούς, τους περισσότερους που έχει πιάσει ποτέ ομάδα στην ιστορία της Premier League. Με τα περισσότερα γκολ (106), τις περισσότερες νίκες (32), τη μεγαλύτερη διαφορά βαθμών (19), τη μεγαλύτερη διαφορά τερμάτων (+79), τις περισσότερες διαδοχικές νίκες (18)... Αλήθεια, τα διέλυσε όλα, με ποδόσφαιρο πανέμορφο στο μάτι, αξιοθαύμαστο, εφιαλτικό για τους αντιπάλους της. Και πάνω από όλα δηλωτικό της δυναστείας που θα ακολουθούσε.
Εγχώρια κυριαρχία, ευρωπαϊκή αποτυχία
Πια το είχαν καταλάβει όλοι: Ο Γκουαρδιόλα και η δική του Σίτι δεν αστειεύονταν, διψούσαν για τα πάντα και ήταν ικανοί για τα πάντα. Ικανοί να μείνουν αλύγιστοι ακόμα και στην πιο οριακή κούρσα των χρονικών. Η Λίβερπουλ το κατάλαβε με τον πιο σκληρό τρόπο, αφού την αμέσως επόμενη σεζόν είδε την πρωταθλήτρια να τερματίζει μόλις έναν βαθμό από πάνω της (98) και να διατηρεί τα σκήπτρα της με ένα ασύλληπτο σερί 14 τριπόντων που απέδειξε για πρώτη φορά σε όλους πόσο... αναπόφευκτη ήταν. Σαν να μην έφτανε αυτό, οι Citizens επέβαλαν τον νόμο τους και στο FA Cup και στο Carabao Cup, ολοκληρώνοντας το πρώτο εγχώριο τρεμπλ της ιστορίας για οποιαδήποτε αγγλική ομάδα.
Έτσι ακριβώς ήταν, ο Πεπ Γκουαρδιόλα είχε φτιάξει μια πραγματική ποδοσφαιρική μηχανή που, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, άφηνε ελάχιστα περιθώρια αμφισβήτησης. Η Λίβερπουλ του Κλοπ ήταν η μοναδική που κατάφερε να της στερήσει ένα πρωτάθλημα, τη σεζόν της πανδημίας, και για να φτάσει σε αυτό χρειάστηκε πρώτα να διαλύσει τα όρια του εαυτού της. Ακριβώς επειδή η Σίτι του Πεπ είχε τοποθετήσει τόσο ασύλληπτα ψηλά τον πήχη. Με αστείρευτη επιθετικότητα ή προσαρμοστικότητα και... έλεγχο, οι Citizens παντοιοτρόπως και - σχεδόν - πάντα έβρισκαν την άκρη τους εντός των συνόρων. Μα τα ζητούμενα είχαν πλέον αλλάξει και όλοι - οπαδοί, αντίπαλοι και ουδέτεροι - περίμεναν από εκείνους ένα και μόνο πράγμα: το Champions League. Ο ίδιος ο Γκουαρδιόλα πριν τη σεζόν 2019-2020 είχε δηλώσει ανοιχτά πως ο στόχος του ήταν να φέρει στο «Έτιχαντ» το πρώτο ευρωπαϊκό ιερό δισκοπότηρο της ιστορίας του συλλόγου.
Ό,τι έδειχνε να δουλεύει στην εντέλεια στην Αγγλία άλλωστε, πάντα κάπου... κολλούσε στην Ευρώπη. Ο Γκουαρδιόλα και η ομάδα του ζούσαν το δικό τους δράμα στην πιο λαμπερή σκηνή του ποδοσφαίρου. Αποκλείστηκαν στα εκτός έδρας γκολ από τη Μονακό το 2017, ταπεινώθηκαν από τη Λίβερπουλ το 2018, είπαν «αντίο» με ακυρωθέν γκολ μέσω VAR στο τελευταίο... δευτερόλεπτο στα χέρια της Τότεναμ έναν χρόνο μετά, σοκαρίστηκαν από τη Λυών - κι εκείνη τη μυθική ευκαιρία του Στέρλινγκ - το 2020. Μέχρι τότε δεν είχαν μπορέσει να φτάσουν ούτε μέχρι τα ημιτελικά!
Μα κι όταν το έκαναν, όταν πίστεψαν πως έσπασαν την κατάρα, η πραγματικότητα τούς επεφύλασσε κι άλλα χτυπήματα. Πρώτα την ήττα από την Τσέλσι στον τελικό του Πόρτο το 2021 κι έπειτα το απόλυτο... black-out της Μαδρίτης και τα δύο γκολ του Ροντρίκγο που έκοψαν τα πόδια τους το 2022. Απουσία σθένους και αποφασιστικότητς, παρουσία φόβου ή κάποιου... φαντάσματος. Ίσως απλά ατυχία. Ό,τι κι αν ίσχυε, η Σίτι κυριαρχούσε στην Αγγλία όριζε πρωταθλήματα και τίτλους με την αναπόφευκτη φύση της, μα εκτός των συνόρων της, σε αυτό που κυνηγούσε με εμμονή πια, αποτύγχανε επανειλλημένα.
Η λύτρωση της Πόλης και οι ανεπανάληπτες κορυφές
Η εμμονή της βέβαια, αυτό το τεράστιο απωθημένο, εν τέλει, μετά από όλα τα... βασανιστήρια της διαδρομής, θα εκτονωνόταν. Με ένα πλασέ που θα ζήσει στην αιωνιότητα. Αυτό του Ρόδρι στο 68ο λεπτό του τελικό του της Κωνσταντινούπολης απέναντι στην Ίντερ. Ο Γκουαρδιόλα, η δική του Σίτι - η τέλεια αποτύπωσή του - τα είχαν πια καταφέρει, βρίσκονταν στο δικό τους πάνθεον, στον θρόνο της Ευρώπης για πρώτη φορά. Μετά από τόσες χαμένες ευκαιρίες και στιγμές πόνου.
«Αυτό το Champions League δίνει νόημα στα πέντε πρωταθλήματα που έχουμε κατακτήσει», δήλωσε τότε ο Καταλανός, που είχε μόλις ολοκληρώσει το τρεμπλ. Και έτσι ήταν. Το χρειαζόταν και ο ίδιος και ο σύλλογος, ήταν ένα αγκάθι που ξεριζώθηκε από μέσα τους. Ακολούθησαν το πρώτο Super Cup, το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Και ακόμα μια ανεπανάληπτη κορυφή, η τέταρτη διαδοχική κατάκτηση της Premier League το 2024, που απλά επιβεβαίωσε ξανά πως αν αυτή η αρμάδα... γκαζώσει, τότε δύσκολα μπορεί κανείς να την πιάσε. Καμία αγγλική ομάδα δεν είχε καταφέρει κάτι αντίστοιχο στο παρελθόν. Αλλά καμία αγγλική ομάδα δεν ήταν και σαν τη Μάντσεστερ Σίτι του Πεπ.
Ο Γκουαρδιόλα προσγειώθηκε στην Αγγλία και άλλαξε τον ρου του ποδοσφαίρου της. Όχι μόνο με τα κατορθώματά του αλλά και τον τρόπο που έφτασε σε αυτά. Η σκιά των 115 παραβιάσεων παραμένει - τουλάχιστον προς το παρόν - πάνω από το «Έτιχαντ», ωστόσο μέσα στο χορτάρι κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την ισχύ των Citizens. Μια ισχύ που γεννήθηκε από το ιδιοφυές μυαλό του Καταλανού, την αναγνώριση των λαθών του, την προσαρμογή του, την αστείρευτη δίψα του για διακρίσεις. Και την οδήγησε σε μονοπάτια που καμία άλλη ομάδα στην Αγγλία δεν είχε διασχίσει. Η Σίτι μετά το Champions League του 2023 και το four-peat του 2024 τα είχε πετύχει όλα και έμεινε να κυνηγά πια μόνο τον εαυτό της, δημιουργώντας την ίδια απορία σε πολλούς: «Και τώρα τι; Πώς συνεχίζουμε;».
Δεν φεύγει ούτε σε περίπτωση... υποβιβασμού!
Ο Γκουαρδιόλα και ο Αλ Μουμπάρακ συναντήθηκαν στο Άμπου Ντάμπι κατά τη διάρκεια της διακοπής του Οκτωβρίου, με τη Μάντσεστερ Σίτι να είναι από τότε όλο και πιο σίγουρη ότι ο προπονητής θα παραμείνει. Το νέο συμβόλαιο δεν θα έχει ρήτρα αποχώρησης σε περίπτωση βαριάς τιμωρίας και ο λόγος δεν είναι άλλος από την αφωσίωσή του. Είναι η ισχυρότερη ένδειξη μέχρι στιγμής ότι θα παραμείνει προπονητής της Σίτι τουλάχιστον μέχρι το τέλος της σεζόν 2025-26, ανεξάρτητα από το τι θα αποφασίσει η επιτροπή.
Δε φοβήθηκε τις προκλήσεις, δε φοβάται και τις τέσσερις διαδοχικές ήττες, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά στην καριέρα του. Η αποφασιστικότητα με την οποία ο Γκουαρδιόλα προσεγγίζει τη συνέχεια στην ήττα, η ωμότητα της προσέγγισής του, έχει επίσης προκαλέσει ανακούφιση στους οπαδούς της Σίτι. «Δεν πρόκειται να τα παρατήσω. Καθόλου», λέει ο ίδιος.
Δεν τον φοβίζει ούτε κι ένας ενδεχόμενος υποβιβασμός, ο ίδιος άλλωστε έχει ερωτηθεί συχνά για τη στάση του σε περίπτωση που η ετυμηγορία βγει εις βάρος της Σίτι, αλλά ο ίδιος σηκώνει ασπίδα προστασίας. Είχε επιμείνει ότι το μέλλον του στη Μάντσεστερ δεν θα καθοριστεί από την κατάσταση του συλλόγου στην κατηγορία, υποδηλώνοντας ότι ακόμη και ο υποβιβασμός δεν θα τον διέλυε.
Αντί να αναζητά καταφύγιο στα πράγματα που έχει παρουσιάσει, εκπλήσσει με νέες δημιουργίες που αναγκάζουν τους παίκτες του να ανανεώσουν την προσοχή τους και τους αντιπάλους του να επαναπροσδιορίσουν τις αντιδράσεις τους.