Μύκονος: Εξηγώντας το όραμα που φτάνει ως την GBL

Μιλώντας στην ιστοσελίδα του ΣΕΠΚ, ο Ντίνος Καλαμπάκος χαρακτήρισε το φετινό πρωτάθλημα ως… κολαστήριο! Τι ταμπέλα θα βάζατε στην Elite League της σεζόν 2024/25 και παράλληλα, τι χρειάζεται μία ομάδα για να βγει αλώβητη από αυτή τη διαδικασία;
«Προσωπικά θα απέφευγα να βάλω ταμπέλα. Αν με τον όρο "αλώβητη" εννοούμε εκείνη την ομάδα που θα καταφέρει να φτάσει ως το τέλος της διαδρομής παραμένοντας εντός στόχου, νομίζω ότι το σημαντικότερο στοιχείο, σε συνδυασμό με τη διοικητική σταθερότητα, είναι το να υπηρετείται από όλους απαρέγκλιτα και με συνέπεια ένας κώδικας αδιαπραγμάτευτων αξιών, στον οποίο θα πρέπει να πιστέψουν άπαντες: διοίκηση, παίχτες και προπονητές. Και όλη η καθημερινότητα, οι σχέσεις και η αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδας να καθορίζεται από αυτόν αλλά και να ελέγχεται σύμφωνα με αυτόν. Και βέβαια παίζουν ρόλο οι αστάθμητοι παράγοντες τύχη και υγεία, που είναι κάτι το οποίο δεν μπορούμε να ελέγξουμε».

Τα προηγούμενα χρόνια η Μύκονος είχε επίσης υψηλές βλέψεις, έκανε σημαντικές κινήσεις, έριξε χρήμα στις μεταγραφές ωστόσο απέτυχε να φτάσει ως το τέλος της διαδρομής. Θεωρείτε πως η φετινή σεζόν είναι κομβική για την ομάδα όσον αφορά τον μεγάλο στόχο;
«Πράγματι, έγινε και στο παρελθόν σημαντική προσπάθεια. Νομίζω ότι δεν είχαν ωριμάσει οι συνθήκες για να επιτευχθεί ένας μεγάλος στόχος. Φέτος η προσπάθεια ξεκίνησε μεν από το μηδέν αλλά το φετινό reset έγινε από μία εντελώς διαφορετική αφετηρία, η οποία εκφράζεται όχι μόνο από τη στελέχωση του ανθρώπινου δυναμικού, αλλά και από την μεγαλύτερη εμπειρία που διαθέτουν πια οι άνθρωποι που "τρέχουν" το project. Κομβική είναι υπό την έννοια ότι η φετινή χρονιά θέλουμε να αποτελέσει σημείο αναφοράς. Σημείο αναφοράς στο πως χτίστηκε το ρόστερ και στο πως στελεχώθηκε το επιτελείο στο σύνολό του, σημείο αναφοράς στο πως σκεφτόμαστε ως οργανισμός και πως οργανώσαμε τις εσωτερικές μας δομές, σημείο αναφοράς στο πως και πόσο αλληλεπιδρά η ομάδα με την κοινωνία του νησιού και σημείο αναφοράς στον κώδικα αξιών που ανέφερα πριν και που έχουμε ορίσει ως ομάδα».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη AO MYKONOY BC (@aomykonou_bc)

Από τη χρόνια που ο Α.Ο. Μυκόνου έδινε τα εντός έδρας ματς στην Τήνο, οι άνθρωποι που εμπλέκονται στο project είχαν θέσει στόχο να μετατρέψουν το νησί σε μπασκετικό προορισμό. Θεωρείτε πως πρόκειται για ρεαλιστικό σενάριο, ζώντας την κατάσταση εκ των έσω;
«Απόλυτα. Όταν ξεκίνησε η προσπάθεια υπήρχε όραμα. Το ίδιο όραμα παρέμεινε οδηγός μέχρι και σήμερα και το ίδιο θα παραμείνει όσα χρόνια υπάρχουν οι ίδιοι άνθρωποι: η προώθηση ενός μπασκετικού και αθλητικού πολιτισμού που θα στηρίζεται στην αγάπη για το μπάσκετ, τη φιλοξενία, το ευ αγωνίζεσθαι, τον υγιή ανταγωνισμό και την εξωστρέφεια. Χωρίς αυτά τα συστατικά ο Α.Ο. Μυκόνου δεν θα έχει λόγο ύπαρξης και οι άνθρωποί του δεν θα έχουν κανένα κίνητρο να ασχοληθούν. Φοβάμαι ότι μας ξενίζουν όλα αυτά γιατί έχουμε αποκτήσει ανοσία στην καφρίλα, από όπου όπου και αν αυτή προέρχεται. Αυτήν την ξεχασμένη φωτεινή πλευρά του πρωταθλητισμού θέλει να αναδείξει ο Α.Ο. Μυκόνου. Νιώθουμε ότι είμαστε στο σωστό δρόμο».

Βλέποντας τη μεγάλη εικόνα, τι απήχηση έχει το μπάσκετ σε έναν από τους πιο γνωστούς ταξιδιωτικούς προορισμούς στον πλανήτη; Γενικά, πώς προσεγγίζουν οι Μυκονιάτες το μπάσκετ; Καταλαβαίνει κανείς εύκολα ότι το Σάββατο υπάρχει αγώνας στο κλειστό;
«Οι αγώνες του Σαββάτου είναι συνήθως sold out. Όχι επειδή το γήπεδο είναι αντικειμενικά μικρό για όλο αυτό που συμβαίνει εδώ, αλλά γιατί η ομάδα του Α.Ο. Μυκόνου είναι η ομάδα των Μυκονιατών. Δε θα ξεχάσω όταν πήγα κάποια Δευτέρα στην τράπεζα για προσωπική μου υπόθεση και ο Διευθυντής… έδινε ρέστα με υπάλληλο αναλύοντας το ματς του Σαββάτου που προηγήθηκε! Όταν με αντιλήφθηκε, όχι απλά δε σταμάτησε αλλά η συμμετοχή του σε αυτήν την αλληλεπίδραση έγινε ακόμα πιο έντονη. Αυτό έχουν πετύχει εδώ οι άνθρωποι της ομάδας: να βάλουν τη σχέση της ομάδας με την κοινωνία μέσα στην καθημερινότητά τους».

Το περασμένο καλοκαίρι αναλάβατε τη Μύκονο έχοντας δουλέψει για μία χρονιά στην Ιαπωνία με τη Ναγκασάκι Βέλγκα. Τι κρατάτε από εκείνο το πέρασμά σου από την χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου και πόσο σας βοήθησε να βελτιωθείτε ως άνθρωπος και προπονητής;
«Η συζήτηση για την Ιαπωνία, τους ανθρώπους της και τον πολιτισμό τους θέλει ώρες για να εξαντληθεί. Είμαι ευγνώμων για όσα πήρα και για όσα έδωσα. Δε γίνεται να μην επιστρέψει κανείς σοφότερος και ευτυχισμένος, γιατί η "καλή αλλαγή" και ο "λόγος για να υπάρχεις" είναι οι δύο κεντρικοί πυλώνες στις ζωές και στους χώρους δουλειάς των Ιαπώνων. Γίνεσαι καλύτερος γιατί απλά σε παρασύρει η εργασιακή τους κουλτούρα που είναι δομημένη πάνω σε αυτά τα στοιχεία. Απλά άλλος πλανήτης για εμάς τους Δυτικούς. Σε καθαρά προπονητικό επίπεδο, καταρρίφθηκαν αρκετά στερεότυπα με τα οποία ζούμε και "πεθαίνουμε" στη δουλειά μας. Ένα από αυτά είναι το πρότυπο του αυταρχικού προπονητή, με το οποίο έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές Ελλήνων και Ευρωπαίων προπονητών. Εκεί η λεκτική παρενόχληση προς τον αθλητή είναι αδίκημα ποινικά κολάσιμο. Απολύθηκε προπονητής μετά από καταγγελία παίχτη του για φραστική επίθεση κατά τη διάρκεια του αγώνα! Σεμινάρια διαχείρισης θυμού είναι υποχρεωτικά και διοργανώνονται από τη Λίγκα. Η γιόγκα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της εργασιακής τους κουλτούρας και συμμετέχουν όλοι, διοίκηση, προπονητές και παίχτες. Οι παίχτες όχι απλά τους επιτρέπεται να έχουν άποψη αλλά είσαι "υποχρεωμένος" να τους ακούσεις. Η επικοινωνία και η συλλογικότητα είναι το "οξυγόνο" των επαγγελματιών του ιαπωνικού αθλητισμού».

Το γεγονός ότι η Μύκονος κουβαλά εξ αρχής τον τίτλο του φαβορί για την άνοδο στη Stoiximan GBL είναι κάτι που εξιτάρει όσους εμπλέκονται στη φετινή προσπάθεια ή μπορεί να τσακίσει κάποιον από την πίεση; Λαμβάνοντας υπόψη ότι ξεκάθαρος στόχος είναι η συμμετοχή στη μεγάλη κατηγορία.
«Το χρονοδιάγραμμα της Διοίκησης και η συζήτηση που έγινε το καλοκαίρι ζητούσαν να μπουν φέτος γερές βάσεις και άνοδο σε βάθος διετίας. Παρά το γεγονός ότι όλες οι ενέργειες που γίνονται σε οργανωτικό επίπεδο γίνονται με την προοπτική της ανόδου, δεν αισθανόμαστε φαβορί. Είμαστε μία ομάδα ανθρώπων που καθημερινά επιδιώκουμε το καλύτερο δυνατό. Για τη διοίκησή μας, για τους Μυκονιάτες και για εμάς τους ίδιους. Τον τόνο τον δίνουν οι αθλητές με την αφοσίωση και τη δίψα που καταθέτουν κάθε μέρα. Εμείς βάζουμε την πίεση στους εαυτούς μας. Είναι το καύσιμο για να προχωράμε μπροστά».

Σε συνέντευξή του στο ΕΟΚ Webradio, ο Πάνος Φιλιππάκος ανέφερε πως ο λόγος που αποφάσισε να κατέβει κατηγορία και να παίξει στη Μύκονο ήσασταν εσείς. Τι σημαίνει αυτό για έναν προπονητή;
«Τα εσωτερικά κίνητρα του καθένα μας είναι διαφορετικά. Νομίζω ότι στη δική μου περίπτωση η αποδοχή και η αναγνώριση από τους αθλητές μου και τους συνεργάτες μου είναι ίσως το ίδιο βαρυσήμαντη με μία διάκριση ή έναν τίτλο. Ακούγεται υπερβολικό, όμως αυτή η αλληλεπίδραση είναι που δίνει αξία και κίνητρο στο έργο μου. Θέλω να νιώθω χρήσιμος για εκείνους, όχι αρεστός».

Στην Elite League υπάρχουν προπονητές με μακρά διαδρομή σε μία ομάδα όπως ο Δημήτρης Χουχουλής που διανύει την 25η χρονιά στον Πανερυθραϊκό και ο Γιώργος Ρεμεντέλας στο Ψυχικό. Βλέπετε τον εαυτό σας να… γερνάει σε μία ομάδα;
«Οι δύο συνάδελφοι που αναφέρατε είναι πρόσωπα που έχουν αφήσει πολύ σοβαρό αποτύπωμα στην κατηγορία και η συνεισφορά τους στις ομάδες τους είναι αξιοζήλευτη. Τους σεβόμαστε όλοι. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να υποστηρίξω αυτό το μοντέλο λόγω χαρακτήρα, αν και η συνεργασία μου με το Ρέθυμνο Cretan Kings ήταν μία περίπτωση που μου γέννησε τέτοια συναισθήματα. Όλοι θέλουμε τη σταθερότητα και την ασφάλεια όμως είναι τόσο ρευστό το εργασιακό μας περιβάλλον που δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Πράγμα που δεν ισχύει στις πραγματικά προηγμένες αθλητικά χώρες».

Σε προσωπικό επίπεδο, πώς προσεγγίζετε την παρουσία σας στον πάγκο του Α.Ο. Μυκόνου; Τι σημαίνει για εσάς αυτή η δουλειά; Το γεγονός ότι έχετε υπογράψει διετές συμβόλαιο συνδέεται με την προοπτική της ανόδου στη μεγάλη κατηγορία;
«Υπήρξαν πολύ συγκεκριμένοι λόγοι που με οδήγησαν σε αυτήν τη συνεργασία: η επιθυμία της Διοίκησης για ολικό restart σε βάσεις και αξίες που από κοινού ορίσαμε, η δυνατότητα που μου δόθηκε να στελεχωθεί το τμήμα εν λευκώ με πρόσωπα της απολύτου εμπιστοσύνης μου, η αίσθηση ότι βρισκόμαστε στην ίδια σελίδα όσον αφορά στο τι μας εκφράζει και τι μας απωθεί και η στοχοθεσία που τοποθετήθηκε σε βάθος διετίας, πράγμα που δείχνει ότι υπάρχει υπομονή, προοπτική και πλάνο».