Μαραντόνα: Το νόμισμα της επανάστασης στον δικό του Νότο
Όπως έγραφε άλλωστε εκείνο το περίφημο πανό στο Μπουένος Άιρες τη μέρα που ο Θεός «έφυγε»: Ντιέγκο, δεν έχει σημασία τι έκανες με τη δική σου ζωή, αλλά όσα έκανες για τις δικές μας. Σε μία πόλη όπου το επαναστατικό κλίμα, η τύχη και το ποδόσφαιρο πρωταγωνιστούν παντού, από τα καμένα σοκάκια έως τους λόφους, ο Ντιέγκο ανυψώθηκε σε επίπεδο Θεού.
Oλα στον Νότο θυμίζουν Ντιέγκο
Και για τον ίδιο όμως, ο Νότος ήταν σαν να μίλησε στη ψυχή του. Στην καρδιά του. Ο Ντιεγκίτο δέθηκε με την πόλη και η Νάπολη έκανε το ίδιο μαζί του. Όταν ο Ντιέγκο πήγε στη Νάπολι το 1984 η πόλη μάζευε ακόμα τα... κομμάτια της. Προσπαθούσε να ανακάμψει από τον σεισμό που την είχε 'χτυπήσει' τέσσερα χρόνια πριν. Τα χρήματα που δόθηκαν από το κράτος δεν αξιοποιήθηκαν σωστά.
Για την ακρίβεια παρότι δόθηκαν τρισεκατομμύρια λιρέτες για την ενίσχυση έγινε κακοδιαχείριση. Τα χρήματα έπεσαν σε λάθος χέρια. Ο Μαραντόνα έδωσε ελπίδα. Έδωσε στον κόσμο κάτι να πιστεύει. Η προσωπικότητά του ήταν ισχυρή και έντονη. Ήταν δημοφιλής, ήταν απέναντι στο σύστημα. Ένας επαναστάτης που δεν δίστασε να πει στον Πάπα να λιώσει τα χρυσά ταβάνια στο Βατικανό, να τα πουλήσει και να δώσει τα χρήματα στους ανθρώπους που υποφέρουν.
«Ο Μαραντόνα είχε όλα τα χαρακτηριστικά που αντιπροσωπεύουν οι Ναπολιτάνοι μέσα τους. Ήταν αναρχικός, επαναστάτης. Δεν έχει την τάξη που έχουν στο Τορίνο, στη Γιουβέντους. Δεν είχε συνοχή, ήταν απρόβλεπτος, γεμάτος δηλαδή χαρακτηριστικά με τα οποία συνδέονται οι Ναπολιτάνοι».
«Ας δω τη Νάπολη και ας πεθάνω» ήταν το μότο του για την πόλη. Ο Μαραντόνα το να βλέπει τη Νάπολη τον έκανε να νιώθει πιο ζωντανός από ποτέ. Όποιος δεν έχει πάει στην πόλη δεν ξέρει το τι χάνει και φυσικά όταν η Νάπολι πήρε το πρωτάθλημα Ιταλίας με τον Μαραντόνα όλα αυτά πέρασαν στην ιστορία. Οι νέες γενιές δεν θα δουν ποτέ τον Μαραντόνα να παίζει στη κορύφωσή του. Όμως ο Ντιέγκο δεν χάνεται. Ο Ντιέγκο είναι παντού. Αυτή είναι η Μαραντονάπολη όπου ζεις τη ζωή. Εκεί όπου όπως λέει το τραγούδι Live is Life!
Οι ξεθωριασμένοι δρόμοι της Νάπολης είναι γεμάτοι από θρησκευτικά παρεκκλήσια και αναμνήσεις του Ντιέγκο Μαραντόνα. Κάθε 100 μέτρα θα δεις εικόνες του Αργεντινού ποδοσφαιριστή, του μύθου που επέτρεψε στην πόλη να πάρει εκδίκηση από τη νέμεσή της, τη βόρεια Ιταλία. Υπάρχει όμως μια κρυφή και ελάχιστα γνωστή γωνιά που ενώνει τη θρησκεία και το ποδόσφαιρο, αφιερώνοντας τη θεϊκή ουσία της έκπτωτης ποδοσφαιρικής ιδιοφυΐας.
Η εικόνα του εμφανίζεται σε ένα μέρος τόσο ιερό όσο το μοναστήρι της εκκλησίας «Basilica Santa Maria della Sanità». Εκεί, πάνω από τις κατακόμβες «San Gaudioso», κρέμεται ένας περίεργος πίνακας, στον οποίο ο Ντιέγκο απεικονίζεται με τα χέρια του υψωμένα προς τον ουρανό, σαν μεσσίας. Πράγματι, αυτό αντιπροσωπεύει για τους κατοίκους της Νάπολης. Λίγα βήματα από τον πίνακα, η φάτνη της εκκλησίας έχει ένα είδωλο του Μαραντόνα που κλωτσάει μια κολοκύθα. Όλα περιστρέφονται γύρω από τον Ντιέγκο.
Πληρωμές σε… δουκάτο Ντιέγκο Μαραντόνα!
Η ατμόσφαιρα του «Castellino del Biferno» μοιάζει πολύ με πολλά χωριά της νότιας Ιταλίας. Ένα άγαλμα του Padre Pio, κοσμεί την είσοδο της μικρής πλατείας της πόλης, που πλαισιώνεται από ένα μπαρ από τη μία πλευρά και μια εκκλησία από την άλλη. Αλλά μια πιο προσεκτική ματιά αποκαλύπτει λεπτές λεπτομέρειες που το κάνουν να ξεχωρίζει. Ένα βαν με έναν χάρτη της Ιταλίας χωρίς το βόρειο τμήμα της χώρας δηλώνει: «Ο επαναστατημένος Νότος». Το Castellino έχει περίπου 500 κατοίκους και απέχει τρεις ώρες με το αυτοκίνητο από τη Ρώμη. Από τον Ιούνιο του 2020 όσοι ζουν στο χωριό μπορούν να κάνουν τις συναλλαγές τους και με ένα άλλο νόμισμα εκτός από το ευρώ, το δουκάτο.
Το δουκάτο εισήχθη αρχικά για να αντικαταστήσει τα κουπόνια αγορών που εκδόθηκαν κατά τη δεύτερη θητεία του Πρωθυπουργού Τζουζέπε Κόντε για τη στήριξη των οικογενειών που είχαν ανάγκη κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Ο Δήμαρχος όμως της πόλης δοκίμασε ένα πείραμα παράλληλου νομίσματος. Κάπως έτσι προέκυψαν τα πρώτα δουκάτα, με τη χρήση πλαστικοποιημένου χαρτιού που πλένεται για να αποτρέψει την εξάπλωση του Covid. Τα χαρτονομίσματα περιείχαν σύμβολα των τοπικών παραδόσεων και πρόσωπα τοπικών πολιτικών, με τον Δήμαρχο, Φρατάντζελο να απεικονίζεται στο χαρτονόμισμα των 20 δουκάτων με ξεκούμπωτο πουκάμισο και έναν μεγάλο σταυρό στο λαιμό του. Οι έμποροι συμφώνησαν σε μια συναλλαγματική ισοτιμία 1.000 ευρώ για 850 δουκάτα.
Αέρας… επανάστασης στο Castellino και δεν θα μπορούσε να λείπει ένα άγαλμα του Ντιέγκο Μαραντόνα. Ο Δήμαρχος εξηγεί «Το άγαλμα αντιπροσωπεύει την τιμωρία - σκεφτείτε τη ζωή πριν και μετά τον Ιησού Χριστό. Εδώ στη Νότια Ιταλία και όχι μόνο, ο Μαραντόνα αντιπροσωπεύει το πριν και το μετά». Ο Μαραντόνα εμφανίστηκε σε μια συλλογή δουκάτων περιορισμένης έκδοσης που εκδόθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2021. Αυτά τα σπέσιαλ δουκάτα είναι λίγο μεγαλύτερα από τα υπόλοιπα χαρτονομίσματα και απεικονίζουν σημαντικές στιγμές από την καριέρα του Μαραντόνα, όπως η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Αργεντινής το 1986, η κατάκτηση του Κυπέλλου UEFA όταν έπαιζε για τη Νάπολι και το γκολ με το «χέρι του Θεού» εναντίον της Αγγλίας στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986.
Η πόλη συγκέντρωσε 3.000 ευρώ από την πώληση των χαρτονομισμάτων του Μαραντόνα για μια φιλανθρωπική οργάνωση που ονομάζεται «Αποταμίευση», η οποία δίνει δύο δουκάτα την ημέρα σε παιδιά κάτω των δύο ετών και ένα δουκάτο την ημέρα σε παιδιά τριών έως πέντε ετών. Αυτό σημαίνει περίπου 2.550 δουκάτα τον πρώτο χρόνο. Το σχέδιο στοχεύει στην αντιμετώπιση της δημογραφικής μείωσης με την αγορά και την ανακαίνιση 100 κατοικιών με κρατική χρηματοδότηση, ώστε να προσφέρονται οικονομικά προσιτές κατοικίες, ώστε οι νέοι να παραμείνουν στην περιοχή.
Το Castellino del Biferno αποτελούσε κάποτε μέρος του Βασιλείου της Νάπολης, το οποίο αργότερα έγινε το Βασίλειο των Δύο Σικελιών. Παρέμεινε έτσι μέχρι την ενοποίηση της Ιταλίας το 1861, γεγονός που ο Δήμαρχος κατηγορεί για πολλά από τα προβλήματα στη νότια Ιταλία και σε ολόκληρη τη χώρα. Αν ρωτήσετε για το αν αυτά τα δουκάτα είναι… παράνομα, να ξέρετε ότι η Τράπεζα της Ιταλίας διαπίστωσε ότι δεν συνέβη κανένα έγκλημα, καθώς το νόμισμα «απλώς δεν υπάρχει». Ο Δήμαρχος του Castellino del Biferno παραμένει σε επαφή με διάφορα κινήματα ανεξαρτησίας στη νότια Ιταλία, ονειρευόμενος ένα μέλλον όπου ο νότος θα μπορούσε να είναι και πάλι ελεύθερος. Είπαμε, για τον Νότο, ο Μαραντόνα σήμαινε πολύ περισσότερα από τον καλύτερο ποδοσφαιριστή στον κόσμο.