Πέντε πρώην ποδοσφαιριστές που μίλησαν ανοιχτά για τους πόνους τους μετά το ποδόσφαιρο

Ο Γκαμπριέλ Μπατιστούτα αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία του ποδοσφαίρου της Αργεντινής αλλά και του ιταλικού πρωταθλήματος. Ένας από τους κορυφαίους στράικερ που πάτησαν το πόδι τους στη Γηραιά Ήπειρο, με πάνω από 200 γκολ στη Serie A, ο σπουδαίος «Μπατιγκόλ» άφησε εποχή και μνημονεύεται ακόμα από πλειάδα φιλάθλων στην ερώτηση για το ''ποιος ήταν ο αγαπημένος παίκτης της παιδικής σου ηλικίας;».

Αυτόν τον μύθο, όμως, τον πλήρωσε ακριβά. Ο Μπατιστούτα αποσύρθηκε το 2005 κι έκτοτε για πολλά χρόνια το μεγαλύτερο σημάδι αυτής της καριέρας στη ζωή του ήταν ο χρόνιος πόνος.

«Ζούσα και ανέπνεα για το ποδόσφαιρο. Τώρα δυσκολεύομαι να περπατήσω εξαιτίας αυτού: διότι έδωσα πολλά περισσότερα από όσα έπρεπε να δώσω. Δεν ήμουν ποτέ ικανοποιημένος με τον εαυτό μου, αν είχα σκοράρει δύο γκολ κυνηγούσα και τρίτο», δήλωσε παλαιότερα σε συνέντευξή του στη FIFA.

Οι πόνοι στους αστραγάλους του ήταν τόσο σφοδροί και διαρκείς που ο παλαίμαχος Αργεντινός είχε φτάσει στο σημείο να ζητήσει από τον γιατρό του να του ακρωτηριάσει τα πόδια.

«Πονούσα τόσο που ουρούσα στο κρεβάτι, κι ενώ η τουαλέτα ήταν πέντε μέτρα μακριά. Δεν μπορούσα να κουνηθώ» είχε αναφέρει σε μια σοκαριστική εξομολόγηση το 2014, έχοντας έκτοτε προβεί σε χειρουργική επέμβαση για να αντιμετωπίσει και να αμβλύνει τις ενοχλήσεις του που αποκόμισε από την καταπόνηση μιας καριέρας όπως η δική του.

Για πολλούς, ο Στίβεν Τζέραρντ αποτελεί τον κορυφαίο Άγγλο μέσο της σύγχρονης ιστορίας. Για τους φίλους της Λίβερπουλ τη μεγαλύτερη προσωπικότητα στην ιστορία του κλαμπ, έναν πιστό αρχηγό που ήταν πάντα εκεί στα εύκολα και τα δύσκολα, από την Ακαδημία ως τη δύση της καριέρας του.

Ο σπουδαίος «Stevie G» έζησε μια γεμάτη καριέρα διαρκώς στο προσκήνιο, η οποία όμως απαίτησε πολλές θυσίες σε σωματικό επίπεδο.

Αρκετά χρόνια μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση, ο Άγγλος νυν προπονητής μίλησε για τις προκλήσεις που αντιμετώπισε μετά το πέρας της σταδιοδρομίας του, δηλώνοντας πως μια καριέρα στο ποδόσφαιρο εξελίσσεται νομοτελειακά σε μια καθημερινότητα με ενοχλήσεις.

«Αυτή τη στιγμή κάθομαι με βίδες στους γοφούς μου. Έχω περάσει την πόρτα του χειρουργείου 16 φορές, πλέον δυσκολεύομαι να πάω μέχρι και στο γυμναστήριο. Αυτά συμβαίνουν όταν βιοπορίζεσαι στο αγγλικό ποδόσφαιρο», είχε δηλώσει παλαιότερα ως νουθεσία, αλλά και ως μία σκληρή αλήθεια προς τους νεότερους παίκτες της Λίγκας.

Στη λίστα με τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά «what if» το όνομα του Μάρκο Φαν Μπάστεν φιγουράρει στις πρώτες θέσεις. Ο θρυλικός Ολλανδός σκόρερ πρόλαβε να αφήσει το στίγμα του στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και να καθιερωθεί ως ένας από τους κορυφαίους σέντερ φορ όλων των εποχών, κι αυτό παρά το γεγονός πως ταλαιπωρήθηκε από τους τραυματισμούς και κρέμασε παπούτσια μόλις στα 31 του χρόνια.

Το άλλοτε «κανόνι» της εθνικής Ολλανδίας και της Μίλαν και τρεις φορές νικητής της Χρυσής Μπάλας (1988, 1989, 1992) έχει μιλήσει πολλάκις στο παρελθόν για τους πόνους που αντιμετώπιζε κατά τη διάρκεια της καριέρας του, οι οποίοι είχαν συνέπειες και στη ζωή του μετά την ενεργό δράση.

«Δεν μπορούσα να φτάσω στην τουαλέτα σε λιγότερο από δύο λεπτά. Το πιο δύσκολο πράγμα ήταν να ανοίξω την πόρτα χωρίς να ακουμπήσει τους αστραγάλους μου. Ακόμα και η πιο ανεπαίσθητη επαφή με έκανε να δαγκώνω τα χείλη μου για να μην ουρλιάξω. Ήταν πολύ δύσκολο διότι πήγα από το υψηλότερο επίπεδο του ποδοσφαίρου στο χαμηλότερο σημείο της προσωπικής δυστυχίας.

«Μετά από τόσα χειρουργεία κούτσαινα. Δεν μπορούσα να κάνω οτιδήποτε χωρίς να πονάω. Ήμουν πραγματικά σε αδιέξοδο και οι γιατροί δεν μπορούσαν να με βοηθήσουν, πέρασα πολύ σκοτεινούς καιρούς. Και γινόταν όλο και χειρότερο, έβλεπα γιατρούς από όλο τον κόσμο, δοκίμασα τα πάντα αλλά δεν μπορούσαν να μου βρουν λύση.

«Πλέον δεν πονάω αλλά είμαι περιορισμένος. Δεν μπορώ να παίξω τένις ή ποδόσφαιρο. Ευτυχώς μπορώ να παίξω λίγο σκουος. Κοιτάζοντας πίσω, όμως, λυπάμαι που δεν μπόρεσα να κατακτήσω κι άλλους τίτλους στην καριέρα μου παίζοντας περισσότερο. Ήθελα να δείξω περισσσότερα. Κάποιοι παίκτες έχουν καριέρες που διαρκούν 18 χρόνια. Αλλά κάποιοι άλλοι τραυματίζονται πριν καν ξεκινήσουν. Όταν το σκέφτομαι έτσι και κάνω τη σύγκριση, θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό. Τουλάχιστον πέρασα δέκα χρόνια με πανέμορφες εμπειρίες που μου άλλαξαν τη ζωή».

Η διάρκεια του Ντάνιελ Άγγερ στην ποδοσφαιρική ελίτ ήταν αντιστρόφως ανάλογη της ποιότητάς του. Ο Δανός στόπερ έκανε την εμφάνισή του από μικρός στη Λίβερπουλ δείχνοντας ότι θα μπορούσε να εξελιχθεί στον ηγέτη της αμυντικής της γραμμής, αλλά τα συνεχή προβλήματα τραυματισμών έγραψαν αλλιώς την ιστορία.

Πόνοι στην πλάτη που εκτείνονταν ως τα γόνατα και τα πόδια του, ρευματισμός κι εν τέλει αλόγιστη χρήση σε αντιφλεγμονώδη χάπια συνετέλεσαν το «κοκτέιλ» της δικής του περιπέτειας που είχε ως αποτέλεσμα να αποσυρθεί επίσης στην ηλικία των μόλις 31 ετών.

Από ένα σημείο κι έπειτα, ο Άγγερ έφτασε στο σημείο των υπερβολικών δόσεων σε χάπια με σκοπό να αντιμετωπίσει τους πόνους του, χάνοντας συχνά τον έλέγχο. Το 2015 έγινε αλλαγή μετά από μόλις 29 λεπτά αγώνα σε ματς με την Μπρόντμπι και στα αποδυτήρια κατέρρευσε, έχοντας καταναλώσει πολύ μεγαλύτερη δόση σε αντιφλεγμονώδη από αυτή που προέβλεπε η ιατρική συνταγή για να καταφέρει να αγωνιστεί κόντρα στον πόνο που του είχε προκαλέσει ένας τραυματισμός μέσα στην εβδομάδα. Όταν συνήλθε, μπορεί να μην ένιωθε πόνο αλλά έτρεμε και δεν είχε έλεγχο του σώματός του.

Ο Δανός, ο οποίος ήταν υπερκινητικός κι ως εκ τούτου οι αρθρώσεις του υπερεκτείνονταν, αποκάλυψε πως εκείνη τη μέρα μετά την τραυματική αυτή εμπειρία σταμάτησε μια και καλή τα εν λόγω χάπια.

«Δεν κερδίζω κάτι προσωπικά που το λέω, αλλά ελπίζω να το κάνουν οι αθλητές που θα το διαβάσουν. Μπορεί να βοηθήσει άλλους να πάρουν έστω κι ένα-δύο λιγότερα χάπια» είχε παραδεχθεί σε συνέντευξή του, τονίζοντας πως ο χρόνιος πόνος τον οδήγησε σε αυτόν τον φαύλο κύκλο.

Η περίπτωση του Χεσούς Νάβας είναι εν μέρει διαφορετική. Ο βετεράνος Ισπανός τυπικά είναι ακόμα στη δράση, αλλά με... ημερομηνία λήξης. Στα 39 του χρόνια, ο θρύλος της Σεβίλλης και πρωταθλητής Ευρώπης (δις) και Κόσμου με την εθνική Ισπανίας, ανακοίνωσε το περασμένο καλοκαίρι πως κρεμάει τα παπούτσια του στο τέλος του έτους.

Κι ο λόγος έγκειται στους πόνους του που με τα χρόνια καταπόνησης στην ελίτ έγιναν αφόρητοι:

«Όσοι είναι στην ομάδα ξέρουν την κατάστασή μου. Δύο μέρες πριν ανησυχούσα γιατί δεν μπορούσα καν να περπατήσω. Το ήξερε ο προπονητής, η γυναίκα μου, οικογένεια σηκώθηκα πάλι το πρωί με αυτόν τον πόνο, αλλά τα έδωσα όλα. Γιατί αυτή η θυσία; Είναι η Σεβίλλη μου, η επιθυμία είναι πιο δυνατή, αλλά είμαι σε αυτήν την κατάσταση για τέσσερα χρόνια. Δεν μπορώ να εξηγήσω τι συμβαίνει, γιατί κάθε δύο ή τρεις μέρες φοβάμαι, δεν μπορώ να περπατήσω ή να παίξω με τα παιδιά μου», δήλωνε με δάκρυα στα μάτια σε μια εξομολόγηση τον περασμένο Σεπτέμβριο με το γκολ του κόντρα στη Χετάφε.

«Δεν αντέχω άλλο. Είναι θέμα υγείας. Το έχω πάρει απόφαση. Ελπίζω να τα καταφέρω μέχρι τον Δεκέμβριο, διότι κάθε παιχνίδι που παίζω γίνεται και πιο δύσκολο. Βρίσκομαι σε αυτή την κατάσταση εδώ και τέσσερα χρόνια. Η φθορά συνεχίζεται χρόνο με τον χρόνο και γίνεται όλο και πιο έντονη».

Το doctoranytime παραμένοντας δίπλα στον ασθενή σε κάθε βήμα, δημιούργησε το Relief Time Clinic, η 1η Online Κλινική Φαρμακευτικής Κάνναβης.

Πιο συγκεκριμένα, οι ασθενείς μπορούν να μιλήσουν με εξειδικευμένο γιατρό μέσω live chat ή online video call ή δια ζώσης, για να τους συνταγογραφήσει φαρμακευτική κάνναβη (μορφή ξηρού βοτάνου με THC έως 20% που χορηγείται μέσω ατμίσματος, το οποίο δεν σχετίζεται με CBD προϊόντα) ανάλογα με τις ανάγκες τους.

Η φαρμακευτική κάνναβη έχει προσφέρει πραγματική ανακούφιση σε χιλιάδες ασθενείς παγκοσμίως που ταλαιπωρούνται από παθήσεις όπως: χρόνιο πόνο, ρευματολογικές παθήσεις & κακώσεις, γαστρεντερικά, νευρολογικά, διαταραχές ύπνου, καρκίνος κλπ.