Derby Stories: Το διχασμένο Μάντσεστερ, μια... θορυβώδης γειτονιά

Η αλήθεια είναι βέβαια πως αυτή η κόντρα είναι προϊόν του... modern football. Σε αντίθεση άλλωστε με πολλά από τα ντέρμπι που γεννήθηκαν τον περασμένο αιώνα με βαρύ κοινωνικό περιεχόμενο, αγωνιστική ιστορία και φλεγόμενο μίσος, το ντέρμπι του Μάντσεστερ στην πραγματικότητα άργησε πάρα πολύ να αποκτήσει τις διαστάσεις που έχει σήμερα.

Δεδομένου πως πρόκειται για δυο κλαμπ που γεννήθηκαν από την εργατική τάξη ο κοινωνικοπολιτικός παράγοντας που θα μπορούσε να διχάσει ήταν εξαλειμμένος, με τις σχέσεις των δυο κλαμπ για χρόνια να έχουν φιλικό χαρακτήρα. Και η καλύτερη απόδειξη για αυτόν τον ισχυρισμό είναι ένα σκηνικό πίσω στο... πολύ μακρινό 1906.

Λένε πως η ιστορία έχει την τάση να επαναλαμβάνεται, όμως κανείς δεν ανέφερε πως ορισμένες φορές το κάνει και με μπόλικη δόση χιούμορ... Εκείνη τη χρονιά λοιπόν η Μάντσεστερ Σίτι βρέθηκε αντιμέτωπη με κατηγορίες και κυρώσεις για οικονομικές παραβιάσεις του αγγλικού πρωταθλήματος (σας θυμίζει κάτι;), με την επιτροπή που είχε αναλάβει την υπόθεση να εκδίδει την ετυμηγορία πως οι Citizens πλήρωναν τους παίκτες τους με υπέρογκα ποσά που παραβίαζαν το καταστατικό του πρωταθλήματος.

Σαν αποτέλεσμα 17 ποδοσφαιριστές της Σίτι να αποκλειστούν από την ομάδα, ενώ τους απαγορεύτηκε να φορέσουν ξανά τη γαλάζια φανέλα. Τέσσερις από τους αποκλεισθέντες τελικά φόρεσαν εκείνη της γειτόνισσας, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, την οποία και βοήθησαν να φτάσει μέχρι την κατάκτηση του τίτλου δυο χρόνια αργότερα, το 1908.

Υπό τις σύγχρονες συνθήκες, οι τέσσερίς τους θα αποκαλούνταν προδότες! Τότε όμως το Μάντσεστερ υποδέχθηκε την απόφασή τους με χαρά και σεβασμό, ως μια προσπάθεια να φέρουν τίτλους και διακρίσεις στην πόλη.

Η φιλία βέβαια, όπως αποδείχθηκε, δεν θα κρατούσε για πάντα. Μέχρι να φτάσουμε ωστόσο στην κορύφωση της σύγχρονης εποχής μεσολάβησαν ορισμένα σημαντικά επεισόδια που είχαν φροντίσει δεκαετίες νωρίτερα να ρίξουν λάδι στη φωτιά. Με την πάροδο των χρόνων κι αφού το ποδόσφαιρο πλέον είχε αποκτήσει μια επαγγελματική ταυτότητα, το Μαντσεστερ πλέον είχε πάψει να αντιπροσωπεύει δυο ομάδες στα μάτια του υπόλοιπου κόσμου.

Τη δεκαετία του 70΄ πλέον η πόλη Μάντσεστερ ασυναίσθητα συνδεόταν σχεδόν ολότελα με τη Γιουνάιτεντ, η οποία μετρούσε ήδη επτά πρωταθλήματα στην Αγγλία, ενώ ήταν και η πρώτη αγγλική ομάδα που κατάφερε να κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1968. Από την άλλη πλευρά η συμπολίτισσα Σίτι είχε βυθιστεί στο ρόλο του κομπάρσου, όμως ακόμα και σε χρόνια ανυποληψίας βρήκε τον τρόπο για να πληγώσει τον εγωισμό της αρχόντισσας του Μάντσεστερ.

Τη σεζόν 1973-1974 η Γιουνάιτεντ βίωνε την κορύφωση των δικών της πέτριχων χρόνων, με το ιστορικό σωματείο σε μια καταστροφική αγωνιστική περίοδο να απειλείται με τον εφιάλτη του υποβιβασμού. Κι η μοίρα εξύφανε με τέτοιο τρόπο τον ιστό της ώστε εκείνη που θα την έστελνε στην εξορία να ήταν η συμπολίτισσα, Σίτι, και μάλιστα εξαιτίας μιας στιγμής μαγείας ενός θρυλικού Διαβόλου.

Στο προτελευταίο παιχνίδι της σεζόν οι δυο ομάδες συναντήθηκαν με τη Γιουνάιτεντ να χρειάζεται οπωσδήποτε νίκη ή ισοπαλία για να έχει μια ελπίδα να αποφύγει τον υποβιβασμο, ο οποίος βέβαια ήταν εξαρτημένος και από συνδυασμό άλλων αποτελέσματων. Το καθήκον της Γιουνάιτεντ πάντως ήταν να αποφύγει με κάθε κόστος την ήττα, αλλά... ας όψεται ο Ντένις Λο.

Αφού είχε υπηρετήσει τη Γιουνάιτεντ για έντεκα ολόκληρα χρόνια ως μέλος των θρυλικών «μωρών» του Ματ Μπάσμπι που έφτασαν μέχρι την κορυφή της Ευρώπης, ο Λο αποφάσισε να κλείσει την καριέρα του στη Σίτι με την οποία αγωνίστηκε για μια και μόνο σεζόν. Στο 81΄εκείνης της αναμέτρησης ο Σκωτσέζος με ένα εντυπωσιακό τακουνάκι υπέγραψε τη νίκη με 1-0 των Citizens και παράλληλα την καταδίκη της Γιουνάιτεντ, γνωρίζοντας τη μοίρα της.

Ήταν ο λόγος που αρνήθηκε να πανηγυρίσει, ο λόγος που αποχώρησε ως αλλαγή στο 85΄με σκυμμένο το κεφάλι. Ο κόσμος της Γιουνάιτεντ δεν άντεξε, εισέβαλε τρεις φορές στον αγωνιστικό χώρο με σκοπό να διακοπεί το παιχνίδι και να επαναληφθεί σε αργότερη ημερομηνία, όμως πέτυχε το έργο του κατά το ήμισυ.

Το ματς πράγματι διακόπηκε λίγο πριν από τη λήξη, όπως η επιτροπή του αγγλικού πρωταθλήματος κατοχύρωσε τον αγώνα με 1-0 υπέρ της Σίτι, με τους Κόκκινους Διάβολους να οδεύουν προς τη δεύτερη κατηγορία. Όσο για τον Λο; Η Γιουνάιτεντ μάλλον τον... συγχώρησε, αν αναλογιστούμε πως το άγαλμά του στέκει ακόμα αγέρωχο έξω από το «Ολντ Τράφορντ» μαζί με τους Μπόμπι Τσάρλτον και Τζορτζ Μπεστ.

Παρά την κοιλίδα βέβαια, η Γιουνάιτεντ τις επόμενες δεκαετίες κυριάρχησε στην πόλη. Η εποχή του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον ξημέρωσε, με τον Σκωτσέζο να χτίζει τη δική του δυναστεία. Εκείνα τα χρόνια οι Κόκκινοι Διάβολοι καταβρόχθιζαν τη μια κούπα μετά την άλλη, εξύφαιναν τον ένα μύθο μετά τον άλλο, κι έκαναν το Μάντσεστερ ξακουστό σε ολόκληρη την υφήλιο.

Η Σίτι, δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μια καταπιεσμένη ομάδα, παγιδευμένη μέσα στην ίδια της την πόλη. Μια καταπίεση που τελικά έσπασε με την άφιξη των Αράβων και τη γιγάντωση της κόντρας. Από την πρώτη κιόλας σεζόν που το κλαμπ πέρασε στα χέρια του Σεΐχη Μανσούρ φάνηκαν σημάδια μιας επερχόμενης... έκρηξης. Αν και η Γιουνάιτεντ άλλωστε το 2008 κατέκτησε πρωτάθλημα και Champions League, η Σίτι εκείνη τη σεζόν έκανε το 2/2 στο τοπικό ντέρμπι για πρώτη φορά μετά από 38 χρόνια!

Δυο χρόνια μετά η μεταγραφή του Κάρλος Τέβες από τη Γιουνάιτεντ στη Σίτι προκάλεσε τους πρώτους δυνατούς τριγμούς μεταξύ των δυο κλαμπ, με τους Citizens για πρώτη φορά να πετούν τη μάσκα του φοβισμένου και να καλοσωρίζουν τον Αργεντινό στο... Μάντσεστερ με μια γιγανταία πινακίδα που δέσποζε στην πόλη.

«Είναι απλά ο θορυβώδης μας γείτονας, ένα μικρό κλαμπ με μικρή νοοτροπία» απάντησε υποτιμητικά ο Φέργκιουσον όταν τέθηκε αντιμέτωπος στο ερώτημα για τη νέα, πιο... τολμηρή εικόνα που παρουσίαζαν οι Citizens, οι οποίοι ωστόσο δεν έμειναν στα τρικ του μάρκετινγκ. Με το χρήμα να χτίζει και μια ομάδα άξια να κοντράρει την παραδοσιακή δύναμη της Αγγλίας, γεννήθηκαν μέσα από τις κόντρες τους μερικά από τα πιο αξιομνημόνευτα καρέ της Premier League!

Ποιος μπορεί να ξεχάσει το μυθικό ψαλιδάκι του Γουέιν Ρούνεϊ που άφησε με το στόμα ανοιχτό τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους ή τον απορημένο Μάριο Μπαλοτέλι όταν μερικό διάστημα μετά σήκωνε τη φανέλα για να ρωτήσει το περιβόητο πλέον «Why always me?» στη συντριπτική νίκη της Σίτι με 6-1 το 2011. Στο τέλος εκείνης της σεζόν μάλιστα ο Super Mario θα είχε και τη δική του ξεχωριστή θέση στην ιστορία...

Στο τελευταίο ματς της σεζόν απέναντι στην ΚΠΡ ο Ιταλός θα στρώσει τη μπάλα για τον Κουν Αγουέρο, ο οποίος με ένα ξερό σουτ θα στέψει τη Μάντσεστερ Σίτι ξανά πρωταθλήτρια μετά από 44 χρόνια, σε ένα από τα κορυφαία ποδοσφαιρικά θρίλερ όλων των εποχών. Εκείνη η ομάδα του Μαντσίνι με ασύλληπτη ανατροπή 3-2 στις καθυστερήσεις θα έπαιρνε την κούπα στην ισοβαθμία μέσα από τα χέρια των παικτών της Γιουνάιτεντ, οι οποίοι με τρόμο άκουγαν το περίφημο «Αγουέροοοοοοο» του Μάρτιν Τάιλερ να παίζει στα ραδιοφωνάκια τους, καθώς περίμεναν να μάθουν το σκορ της συμπολίτισσας.

Την επόμενη σεζόν η Premier League θα επέστρεφε ξανά στην κόκκινη πλευρά του Μάντσεστερ, όμως έκτοτε ποτέ ξανά! Κι η δυναστεία του Πεπ Γκουαρδιόλα μπορεί τα τελευταία χρόνια να έχει αντιστρέψει τους ρόλους των φαβορί και αουτσάιντερ, όμως η κόντρα στο σύγχρονο Μάντσεστερ παραμένει πάντα ίδια. Προσδεθείτε, λοιπόν, για ακόμα ένα θορυβώδες ντέρμπι...

Τα Derby Stories του Gazzetta

• Το Λίβερπουλ «κομμένο» στα δύο, αλλά ενωμένο στις συμφορές
• Η αδελφική φιλία που έγινε μίσος και ένας αιματοβαμμένος τελικός
• Η ταραχώδης έχθρα Ντινάμο Ζάγκρεμπ και Χάιντουκ υπερβαίνει το ποδόσφαιρο