Ο καλός (Σλοτ), ο κακός (Tεν Χαγκ) και ο... άσχημος (Γουαρδιόλα)!

Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της επιδραστικότητας του Αρνε Σλοτ στη Λίβερπουλ αρκεί να μιλήσει σε όσους βρίσκονται γύρω από την ομάδα ή ανθρώπους που γνωρίζουν καλά το πώς λειτουργεί. Ολοι θα πουν πως οι μέθοδοι του Σλοτ θα μπορούσαν να είχαν βοηθήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τη Λίβερπουλ τα προηγούμενα χρόνια ώστε να πάρει τα πιο μεγάλα τρόπαια. Σίγουρα, αυτή η άποψη δεν διατυπώθηκε για να μειώσει τις ικανότητες του Κλοπ που θεωρείται ένας legend για τον πάγκο της ομάδας. Άλλωστε, ο Γερμανός κρίθηκε σε βάθος χρόνου και το έργο του ήταν εντυπωσιακό.

Το πόσο πιο εύκολη άλλωστε έγινε αυτή η μετάβαση για τον Σλοτ είχε να κάνει και με τις βάσεις που είχε θέσει ο Κλοπ. Ο Ολλανδός έχει τη διαφορά ότι είναι πιο ρεαλιστής και με ένα διαφορετικό στυλ από αυτό της υψηλής έντασης του Κλοπ.

Η προσοχή του νέου τεχνικού στη λεπτομέρεια είναι πολύ μεγάλη και εντυπωσιακή. Όπως μπορεί κανείς να δει από τη δουλειά του σε ομάδες όπως η Φέγενορντ και η Άλκμααρ αρκετοί παίκτες του έχουν αλλάξει θεαματικά στα χέρια του.

Είναι βέβαια ακόμα ιδιαίτερα νωρίς να κριθεί επαρκώς ο Σλοτ. Βρίσκεται ένα μικρό χρονικό διάστημα στους Reds και έχει ακόμα... δρόμο για να πλησιάσει τα επιτεύγματα του προκατόχου. Όμως τα αρχικά δείγματα είναι πολλά υποσχόμενα έχοντας τη Λίβερπουλ στην κορυφή στην Premier League, αλλά και στο Champions League. Οι παίκτες και ο κόσμος της ομάδας έχουν πειστεί για τον νέο τεχνικό του συλλόγου.

Ο 46χρονος κάνει πολύ καλά και αθόρυβα τη δουλειά του. Δουλεύει πολλές ώρες στο προπονητικό της Λίβερπουλ, τα περισσότερα γεύματά του τα τρώει στις εγκαταστάσεις του συλλόγου και παίρνει ακόμα και φαγητό από το σπίτι όταν το πρόγραμμά του είναι σκληρό και χρειάζεται έξτρα ώρες δουλειάς. Μένει έξω από την πόλη και δεν είναι ένας άνθρωπος που βγαίνει τόσο πολύ έξω. Στη διάρκεια της διακοπής λόγω των Εθνικών ομάδων προτιμά να βρίσκεται στην Ολλανδία και να περνά χρόνο με την οικογένειά του, που είχε βρεθεί στην Αγγλία για τον δει νωρίτερα μέσα στον μήνα. Η οικογένειά του είχε βρεθεί στο Νησί, όταν η Λίβερπουλ είχε τους αγώνες με τις Ρεάλ Μαδρίτης και Μάντεστερ Σίτι.

Με τους αντίπαλους προπονητές έχει συνομιλίες σε πολύ καλό κλίμα αλλά είναι σύντομες. Ο Σλοτ αποφεύγει τις εντάσεις παρότι είχε τιμωρηθεί μετά από τρεις κίτρινες κάρτες για την ενόχλησή του για διαιτητικές αποφάσεις.

Ο Ολλανδός έχει την τακτική να μιλάει ανοιχτά και να λέει αυτά που πιστεύει και σκέφτεται. Για την περίπτωση της αλλαγής του Κουάνσα πάντως δεν είχε μιλήσει τόσο ξεκάθαρα παρότι είχε σταθεί στο ότι είχε χάσει πολλες αμυντικές μονομαχίες. Ο Σλοτ είναι πάντως κατηγορηματικός ότι δεν αρκείται με την αγωνιστική μετριότητα.

Ο Πεπ Γκουαρδιόλα, ένας προπονητής που θαύμαζε ο Σλοτ εδώ και αρκετά χρόνια, ήταν από την πλευρά του αντιμετώπισε με ψυχραιμία και χωρίς διάθεση... εκδίκησης τις ατάκες του Σλοτ για τις 115 κατηγορίες που αντιμετωπίζει η Μάντσεστερ Σίτι. «Ίσως ο Μο (Σαλάχ) ξέρει περισσότερα για τις 115 κατηγορίες και περιμένει πως δεν θα βρίσκονται στην Premier League την επόμενη σεζόν. Εγώ πάντως πιστεύω ότι θα βρίσκονται. Ήταν αστείο, επαναλαμβάνω ήταν αστείο», είχε πει χαρακτηριστικά ο Σλοτ.

Πάντως, ο Ολλανδός τον Απρίλιο του 2023 ενώ ήταν ακόμα στη Φέγενορντ, είχε πετάξει τη... μπηχτή του προς τον Ζοσέ Μουρίνιο πριν από τον προημιτελικό του Europa με τη Ρόμα με την επισήμανε πώς «το στιλ ποδοσφαίρου (της Ρόμα) φέρνει αποτελέσματα αλλά εγώ προτιμώ να βλέπω τις Μάντσεστερ Σίτι και Νάπολι».

Αυτή η δήλωση δεν πέρασε έτσι για τον Special One. Ο Πορτογάλος αντέδρασε ζητώντας σεβασμό από τον Σλοτ και φωνάζοντάς του: «Πήγαινε να δεις τη Νάπολι. Δες τη Νάπολι τώρα». Ο Σλοτ από μέρους του προτίμησε να μην απαντήσει ακόμα και όταν η ομάδα του είχε χάσει.

Το παιχνίδι που έχασε η Λίβερπουλ ενώ ήταν κάτω από τις οδηγίες του Σλοτ ήταν από τη Νότιγχαμ Φόρεστ τον Σεπτέμβριο (με 0-1). Τότε είχε προκαλέσει μία μικρή... αναστάτωση στην αντίπαλη ομάδα, καθώς θεωρήθηκε ότι μίλησε με ασέβεια για τον σύλλογο που τερμάτισε στη 17η θέση την περασμένη σεζόν. Ωστόσο, παίρνει τον τίτλο του «Καλού» στη φετινή Premier, αφού δίνει χαρά και όραμα σε μια ομάδα που έπεσε σε... κατάθλιψη αμέσως μετά την απόφαση του Κλοπ να αποχωρήσει.

Το να γίνεις προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πρέπει να κρίνεται από την ικανότητά σου να ξέρεις από αντιφάσεις. Ο Τεν Χαγκ έφυγε από τον σύλλογο έχοντας κερδίσει ένα κύπελλο κι ένα League Cup στις δυο ολοκληρωμένες του σεζόν. Στην τελευταία σεζόν οι αντιφάσεις μπέρδεψαν και τον ίδιο.

Ο Τεν Χαγκ ήταν ο πέμπτος μόνιμος προπονητής που προσπάθησε να φέρει να βάλει την ομάδα σε μια σειρά μετά την αποχώρηση του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον το καλοκαίρι του 2013. Ο Ολλανδός έφυγε πιστεύοντας πως έχει θετικό πρόσημο, δεδομένου ότι κέρδισε κούπες, κάτι πάντως που δεν έκαναν αρκετοί προκάτοχοί του. Κατά κάποιο τρόπο, η θητεία του υπογραμμίζει πόσο δύσκολο είναι για οποιονδήποτε να ανταποκριθεί στα πρότυπα που έθεσε ο Φέργκιουσον.

Το να αναλάβεις τον προπονητικό ρόλο στο «Old Trafford» σημαίνει ότι είναι πιο πιθανό να θεωρηθείς αποτυχημένος παρά επιτυχημένος και ενώ ο Τεν Χαγκ παρέδωσε τρόπαια, οι τελευταίοι μήνες του στη Γιουνάιτεντ κατακλύστηκαν από προβλήματα στα οποία δεν μπορούσε να βρει λύσεις. Το μοντέλο παιχνιδιού του Ολλανδού βασίστηκε στην κυριαρχία των ομάδων του στην κατοχή, αλλά και στην επίθεση με γρήγορο και άμεσο τρόπο.

Ζητούσε από τους επιθετικούς παίκτες που δεν ήταν οι πιο ικανοί στο πρέσινγκ να πιέσουν ψηλά στο γήπεδο, ενώ τα χαφ που δεν είχαν τόσα τρεξίματα έκαναν ό,τι μπορούσαν για να καλύψουν τον χώρο πίσω από αυτούς τους επιθετικούς. Ο Ολλανδός δεν μπορούσε να βρει εναλλακτική όταν ο αντίπαλος προπονητής προσαρμοζόταν στο αρχικό πλάνο του κόουτς της Γιουνάιτεντ. Οι νίκες επί της Μπαρτσελόνα στη φάση των νοκ-άουτ του Europa League και της Νιούκαστλ στον τελικό του League Cup έκαναν πολλούς να πιστέψουν ότι ο σύλλογος ήταν στο δρόμο για την επιστροφή στην κορυφή. Ποτέ...

Το σχέδιό του να κάνει την ομάδα πιο ισχυρή επιθετικά απλώς την οδήγησε στο να είναι πιο αδύναμη στην άμυνα. Σχεδόν όλα όσα θα μπορούσαν να πάνε στραβά την περασμένη σεζόν έγιναν. Ο Τεν Χαγκ δυσκολεύτηκε να τροποποιήσει τα σχέδια που είχε θέσει σε εφαρμογή.

Μια απροσδόκητη νίκη στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας του Μαΐου εναντίον της Μάντσεστερ Σίτι θύμισε στον ποδοσφαιρικό κόσμο τις τακτικές του ικανότητες σε μεμονωμένα παιχνίδια, αλλά το ξεκίνημα αυτής της σεζόν είδε όλες τις κακές συνήθειες της Γιουνάιτεντ να επανεμφανίζονται. Στις συνεντεύξεις Τύπου και στις συνεντεύξεις του ήταν πρόθυμος να μιλήσει για τις προηγούμενες επιτυχίες του, παρέχοντας λίγη καθοδήγηση για το πώς θα διασφάλιζε τις μελλοντικές του.

Από την πρόσληψή του τον Ιούλιο του 2022, ερχόμενος από τον Άγιαξ, ο Τεν Χαγκ δεν μπόρεσε ποτέ να πείσει τον κόσμο της Γιουνάιτεντ ότι ήταν ο κατάλληλος το τιμόνι της ομάδας και να την επαναφέρει στο σωστό δρόμο, αυτόν των επιτυχιών.

Οι αριθμοί στο ποδόσφαιρο μπορεί να μην λένε πάντα την αλήθεια, αλλά όσον αφορά την περίπτωση του Τεν Χαγκ, μάλλον την λένε. 128 ματς, 70 νίκες, 23 ισοπαλίες και 35 ήττες. Σε επίπεδο Premier League, ο Ολλανδός είχε μόλις 1.72 πόντους ανά παιχνίδι όντας ένας από τους χειρότερους στην κατηγορία αυτή.

Πιο συγκεκριμένα, στην μετά-Φέργκιουσον εποχή, ο Τεν Χαγκ έχει μεγαλύτερη συγκέντρωση βαθμών μπροστά μόνο από τους Ντέιβιντ Μόγιες και Ραλφ Ράγκνικ (1.68, 1.54 βαθμοί ανά ματς). Καλύτερη συγκομιδή είχαν οι προκάτοχοί του Ζοσέ Μουρίνιο (1.89), Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ (1.81), Λουίς Φαν Χάαλ (1.79), ενώ φυσικά στην κορυφή της λίστας είναι ο Σερ Άλεξ (2.16).

«Νομίζω ότι τόσο η έλλειψη ταυτότητας όσο και του στυλ παιχνιδιού είναι κάτι που αποτελεί ''μυστήριο'' εδώ και 2,5 σεζόν. Οι μεταγραφές δεν ήταν και οι καλύτερες, κατά καιρούς μάλιστα ήταν απαράδεκτες. Χθες σοκαρίστηκα όταν είδα τον Κασεμίρο να ξεκινάει και τον Ουγκάρτε, που υποτίθεται ότι θα τον αντικαθιστούσε, στον πάγκο», σχολίασε μερικές ώρες πριν την απόλυση του Ολλανδού ο Γκάρι Νέβιλ.

Συνολικά, η Γιουνάιτεντ του Τεν Χαγκ ξόδεψε περίπου 660 εκατομμύρια ευρώ για μεταγραφές, περισσότερα από όσα ξόδεψαν όλοι οι προκάτοχοί του μετά την αποχώρηση του Φέργκιουσον.

Ο Γκουαρδιόλα δεν ανταγωνίζεται πλέον τον Κλοπ, ο οποίος τον έκανε καλύτερο προπονητή μέσω της υγιούς ανταγωνιστικότητας, ειδικά στη Λίβερπουλ. Έχει πάψει προ πολλού να ανταγωνίζεται τον Μουρίνιο, τον προπονητή που έβγαλε τον χειρότερο εαυτό του στον τότε κόουτς της Μπάρτσα, λόγω της ικανότητάς του να ζει μέσα στη σύγκρουση.

Ίσως θα μπορούσαμε να πούμε ότι αν τώρα διαφωνεί με κάποιον στον πάγκο, αυτός είναι με κάποιους από τους προπονητές που κάποτε ήταν μέλη της ομάδας του στη Μάντσεστερ Σίτι, όπως ο Αρτέτα (Άρσεναλ) ή ο Μαρέσκα (Τσέλσι), δείγμα της ανόδου και της επιρροής που ασκεί στους συναδέλφους του. Ο Γκουαρδιόλα, σε κάθε περίπτωση, ανταγωνίζεται σήμερα τον Γκουαρδιόλα.

Ο προπονητής της ομάδας που έχει κερδίσει μόλις ένα από τα 12 τελευταία παιχνίδια της, έχει φέρει δύο ισοπαλίες και έχει χάσει εννέα, είναι ο ίδιος που κατέκτησε 18 τρόπαια με τον ίδιο σύλλογο, μεταξύ των οποίων και το Champions League, μια διοργάνωση που του ζητήθηκε ως αδιάψευστη απόδειξη ότι είναι ικανός να κατακτήσει την Ευρώπη και χωρίς τον Μέσι και άρα να χαρακτηριστεί ως Νο1.

Αν και δεν ήταν ξεκάθαρο τι να περιμένουμε από τον Γκουαρδιόλα τη σεζόν 2024-2025, κανείς δεν προέβλεψε μια τόσο πρωτόγνωρη κατάσταση στο γήπεδο ή μια τόσο εκπληκτική απόφαση στα γραφεία του συλλόγου, όπως αυτή της ανανέωσης για δύο σεζόν, μέχρι το 2027. Ο Καταλανός έδωσε σταθερότητα στον οργανισμό σε μια πολύ λεπτή και αβέβαιη στιγμή και σε αντάλλαγμα ανέλαβε μεγαλύτερες ευθύνες στη Σίτι.

Η αποχώρηση του αθλητικού διευθυντή Τσίκι Μπεγκιριστάιν και οι διάφορες κυρώσεις που αναμένονται για περισσότερες από 100 ανοιχτές υποθέσεις για παραβίαση των οικονομικών κανόνων… καλούσαν τον Γκουαρδιόλα να ακολουθήσει τα βήματα του Βάσκου φίλου του στο τέλος της σεζόν. Ο Καταλανός, ωστόσο, επέλεξε την αντίθετη κατεύθυνση και ανανέωσε τη συνεργασία του σε σημείο να γίνει θεσμική φιγούρα στη Σίτι.

«Περισσότερο από έναν προπονητή» έγραφε ένα μεγάλο πανό που αναρτήθηκε στο γήπεδο την περασμένη Κυριακή πριν από το ντέρμπι με τη Γιουνάιτεντ. Η πρόκληση είναι μεγάλη: «Δεν θα κάνω ούτε ένα βήμα πίσω. Είμαι το αφεντικό, είμαι ο μάνατζερ, πρέπει να βρω μια λύση», υποστηρίζει. «Δεν είμαι αρκετά καλός», έκλεισε ο Γκουαρδιόλα.

Δήλωση που στα αυτιά των οπαδών του του θα ακουστεί αυταρχική, ενώ στους επικριτές του θα ακουστεί σαν μια ακόμη επίδειξη του «αλαζονικού» χαρακτήρα του. Η ανάκαμψη της Σίτι έχει γίνει προσωπική υπόθεση για τον Γκουαρδιόλα. Η διαδικασία δεν είναι εύκολη για έναν προπονητή με ιστορικό που συνδέεται με τρομερές επιτυχίες και μια προσωπικότητα που χαρακτηρίζεται από συναίσθημα.

Ο Γκουαρδιόλα υπερασπίζεται με πάθος το βιογραφικό του, το συμβόλαιό του και την επίδρασή του στο ποδόσφαιρο με τον ίδιο τρόπο που οι αντίπαλοί του πανηγυρίζουν έξαλλα την πρόωρη ανακοίνωση του τέλους της βασιλείας της Σίτι. Υπάρχουν αυτοί που δεν αντέχουν ή έχουν βαρεθεί τον Γκουαρδιόλα, υπάρχουν αυτοί που πανηγυρίζουν για την ήττα του και υπάρχουν αυτοί που απεχθάνονται τη Σίτι επειδή είναι… νεόπλουτη σε ένα πρωτάθλημα που φημίζεται για τη Λίβερπουλ, τη Γιουνάιτεντ, την Άρσεναλ ή την Τσέλσι.

Οι τραυματισμοί έχουν αποδεκατίσει την ομάδα, τα ατομικά λάθη θέτουν σε κίνδυνο τη συλλογική προσπάθεια, ο ίδιος ο Πεπ μπορεί να έχει φθείρει κάποιους… βετεράνους, ενώ τα νέα αποκτήματα δεν μπορούν να μπουν στο κλίμα του Καταλανού.

Ο Γκουαρδιόλα δεν κέρδισε ούτε έναν τίτλο στον πρώτο του χρόνο με τη Σίτι. Οι πολλές αμφιβολίες για την εφαρμογή του πλάνου του έλαβαν τέλος την επόμενη σεζόν, όταν φάνηκε το ταλέντο, η εφευρετικότητα, η ικανότητα για καινοτομία και η τελειομανία του προπονητή. Αργότερα, κατηγορήθηκε ότι σκεφτόταν υπερβολικά τα πράγματα σε σημείο που να χάνουν τη φυσικότητά τους.

Και τώρα γίνεται λόγος για ένα απροσδόκητο δώρο. Ο 53χρονος προπονητής ισχυρίζεται ότι εξακολουθεί να έχει την ενέργεια να ανατρέψει τα αποτελέσματα και υποτίθεται ότι του λείπει το πάθος που ήταν ζωτικής σημασίας για την καριέρα του.

Το αν ο Καταλανός θα πετύχει το στόχο του θα εξαρτηθεί περισσότερο από οτιδήποτε άλλο από τη διαχείριση των συναισθημάτων του και τη συνέπεια στον τρόπο ζωής του: κάνε αυτό που αισθάνεσαι, αλλιώς θα το μετανιώσεις. Ο Πεπ είναι πιο ανταγωνιστικός από ποτέ με συνέπεια να ξύνεται, να πληγώνεται, αναρωτιέται γιατί του συμβαίνουν πράγματα τελευταία και πείθει τον εαυτό του ότι είναι ακόμα στην αδρεναλίνη και άρα, ακόμα κι αν το ήθελε, δεν μπορεί να φύγει τώρα από τη Μάντσεστερ Σίτι.

Loading...