Reds vs Reds: Γιατί τα Νότιγχαμ Φόρεστ - Λίβερπουλ είναι πάντα ξεχωριστά

Reds vs Reds: Γιατί τα Νότιγχαμ Φόρεστ - Λίβερπουλ είναι πάντα ξεχωριστά

Θάνος Σαρρής

Το Gazzetta γράφει από το Νότιγχαμ για το ματς της χρονιάς στην Premier League, ανάμεσα στη Φόρεστ και τη Λίβερπουλ και μεταφέρει την ιστορία της αντιπαλότητας ανάμεσα στις δύο ομάδες.

Αποστολή στο Νότιγχαμ: Θάνος Σαρρής

Τα τραγούδια στις αγγλικές κερκίδες είναι συχνά πολύ ευρηματικά, αρκεί κάποιος να αντιλαμβάνεται το πλαίσιο. Εκπρόσωποι των νεότερων γενεών, πιθανόν θα παραξενεύονταν αν άκουγαν τους οπαδούς της Λίβερπουλ να τραγουδούν: "We hate Nottingham Forest, we hate Everton too, we hate Man United but Liverpool, we love you!". Οκ, αντιληπτό το γιατί μισούν τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τη συμπολίτισσα Έβερτον. Γιατί, όμως, τη Νότιγχαμ Φόρεστ;

Πιθανόν οι αυτήκοοι μάρτυρες να κατέφευγαν στους μεγαλύτερους και κείνοι να ξεκινούσαν την εξιστόρηση των αναμνήσεών τους από τα χρόνια που οι δυο ομάδες δεν κοντράρονταν απλώς για την πρωτοκαθεδρία στην Αγγλία, αλλά και για το «στέμμα» της Ευρώπης. Για τα χρόνια του Κλαφ και του Πέισλι. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.

image

Τα γέλια που έγιναν κλάματα

Το 1977, όταν η Νότιγχαμ Φόρεστ επέστρεψε στη μεγάλη κατηγορία, η Λίβερπουλ ήταν πρωταθλήτρια Αγγλίας και Ευρώπης. Στον πάγκο των "Tricky Trees" βρισκόταν από τον Ιανουάριο του 1975 ένας από τους πιο χαρισματικούς προπονητές που ανέδειξε ποτέ το αγγλικό ποδόσφαιρο, ο αείμνηστος Μπράιαν Κλαφ, ο οποίος είχε καταφέρει να φέρει στο Νότιγχαμ και το έτερο προπονητικό του ήμισυ, τον Πίτερ Τέιλορ. Πιθανόν ούτε ο πιο τρελός κάτοικος του Νότιγχαμ δεν μπορούσε να προβλέψει τι θα ακολουθούσε και τα δύο back-to-back ευρωπαϊκά τρόπαια, όταν η νέα χρονιά ξεκινούσε στη μεγάλη, πια, κατηγορία.

Στο πρώτο ματς της σεζόν, η νεοφώτιστη ομάδα του Κλαφ δοκιμαζόταν στο Goodison Park με την Έβερτον. Το τελικό 3-1 προκάλεσε διασκεδαστικά σχόλια στην άλλη πλευρά του Λίβερπουλ, με τους οπαδούς των Reds να επιστρέφουν από το 1-1 με τη Μίντλεσμπρο, στο ντεμπούτο του Κένι Νταλγκλίς. Σύντομα θα αντιλαμβάνονταν ότι οι μπελάδες από τους νεοφώτιστους δεν θα αφορούσαν μόνο τους συμπολίτες τους.

Η πρώτη τους συνάντηση έγινε την Boxing Day της ίδιας χρονιάς, με το ματς να τελειώνει ισόπαλο 1-1. Η Φόρεστ ήταν στην κορυφή της Λίγκας και θα έμενε εκεί μέχρι την ολοκληρωσή της, κατακτώντας το πρωτάθλημα ως νεοφώτιστη. Έφτασε, παράλληλα, μέχρι τον τελικό του League Cup κι εκεί βρήκε τη Λίβερπουλ! Έχοντας αρκετούς τραυματισμούς, οι περισσότεροι περίμεναν την «μηχανή» του Μπομπ Πέισλι να περάσει από πάνω της. Όμως άντεξε. Το τελικό 0-0 του Wembley, μπροστά σε 100.000 κόσμο, ακολούθησε η ρεβάνς, σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς, η οποία διεξήχθη στο Old Trafford.

Η Φόρεστ επικράτησε 1-0 με ένα γκολ του Τζον Ρόμπερτσον (φοβερή ιστορία παίκτη, μπορείτε να τη διαβάσετε ΕΔΩ) από την άσπρη βούλα, απόφαση που προκάλεσε πολλά παράπονα στους Μέρσεϊσαϊντερς, οι οποίοι είδαν να τους ακυρώνεται και γκολ του ΜακΝτέρμοτ. Ένας ακόμα τίτλος είχε χαθεί από την ομάδα που τους διασκέδασε στην πρώτη αγωνιστική του πρωταθλήματος και η αντιπάθεια είχε πλέον αρχίσει να καλλιεργείται.

Η χρονιά ολοκληρώθηκε με το 0-0 του Άνφιλντ ανάμεσα στις δύο ομάδες: Σε τέσσερα ματς, η Λίβερπουλ δεν είχε κερδίσει ούτε μία φορά τη Νότιγχαμ Φόρεστ. Πιθανότατα βέβαια όλα αυτά ξεχάστηκαν λίγες μέρες αργότερα, όταν οι Reds ανέβηκαν ξανά στην κορυφή της Ευρώπης, κατακτώντας το Κύπελλο Πρωταθλητριών για δεύτερη σερί χρονιά. Η Φόρεστ, λοιπόν, είχε κυριαρχήσει στην Αγγλία και η Λίβερπουλ στην Ευρώπη. Τουλάχιστον για τη χρονιά εκείνη. Γιατί, λίγο αργότερα, είχε έρθει η στιγμή να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα μεταξύ τους και εκτός Νησιού.

image

Από την Αγγλία στην Ευρώπη

Η Νότιγχαμ Φόρεστ κληρώθηκε με τη Λίβερπουλ στον πρώτο γύρο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης την επόμενη σεζόν, επομένως μόνο ένας από τους δύο θα συνέχιζε! Η σεζόν 1978-79 ξεκίνησε για τη Φόρεστ με συντριβή 5-0 επί της Ίπσουιτς, στην κλασική μάχη του Πρωταθλητή με τον Κυπελλούχο. Μετά το πρώτο ματς με την Τότεναμ του Αρντίλες και του Βιγια, ο βασικός επιθετικός στη χρονιά του τίτλου Πίτερ Γουίδ ζήτησε μεταγραφή, αφού δεν τα βρήκε με τη διοίκηση για την ανανέωση του συμβολαίου του και η Νιούκαστλ τον απέκτησε με 250.000 ευρώ. Ο Κλαφ ήταν χαρούμενος με το ποσό, ωστόσο η ομάδα έμεινε με τους πιτσιρικάδες Έλιοτ και Μπερτλς να ανταγωνίζονται για τη θέση του. Ο δεύτερος πήρε την ευκαιρία του απέναντι στην Άρσεναλ και έπεσε κατευθείαν στα βαθιά, αφού ο gaffer τον εμπιστεύτηκε λίγες μετά για το ματς με την Λίβερπουλ στην Ευρώπη.

Για μια ακόμα φορά, η Φόρεστ θεωρούταν ξεγραμμένη. Η ταχύτητα στην επίθεση των Tricky Trees προκάλεσε προβλήματα στην φημισμένη για την οργάνωσή της άμυνας της Λίβερπουλ και ο... άγνωστος Μπερτλς άνοιξε το σκορ. Μια εκπληκτική προσπάθεια με τελικό αποδέκτη τον Μπάρετ, πολύτιμη λύση στους ακραίους μπακ, έκανε το 2-0, δίνοντας στους γηπεδούχους σημαντικό προβάδισμα. Πριν τη σέντρα στη ρεβάνς, μόλις 3 από τους 20 προπονητές της μεγάλης κατηγορίας δήλωσαν ότι η Φόρεστ θα αντέξει στο Άνφιλντ. Με αριστοτεχνική τακτική, το 0-0 έμεινε μέχρι το τέλος και η ομάδα του Μπράιαν Κλαφ πήρε την πρόκριση. Ο Guardian έγραψε ότι έπαιξε όπως ακριβώς η Λίβερπουλ στην Ευρώπη τα δύο προηγούμενα χρόνια.

Η ομάδα του Μπράιαν Κλαφ ήταν ασταμάτητη στην Ευρώπη εκείνη τη σεζόν. Όμως, τρεις μέρες μετά την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών απέναντι στην Κολωνία, ο εγχώριος τίτλος χάθηκε οριστικά μετά το 0-0 με την Λίβερπουλ. Η Φόρεστ τερμάτισε δεύτερη, παρότι είχε χάσει μόλις τρία ματς στο Πρωτάθλημα, όσα και την προηγούμενη σεζόν. Το σερί του Κλαφ απέναντι στη Λίβερπουλ σταμάτησε στα επτά ματς, με το 2-0 του πρώτου γύρου τον Δεκέμβριο του 1978. Ο Μπομπ Πέισλι έβαλε έτσι τέλος σ’ ένα αήττητο σερί 42 αγώνων από τους Tricky Trees. Το σερί αυτό, μάλιστα, ήταν ρεκόρ στο αγγλικό πρωτάθλημα μέχρι και το 2004, όταν το έσπασε η Άρσεναλ.

Στις 30 Μαΐου του 1979 στο Μόναχο, όμως, απέναντι στην Μάλμε, η αρμάδα του Κλάφι ήταν αποφασισμένη. Έχοντας φτάσει στον τελικό με παρόμοια αγωνιστική προσέγγιση, οι Σουηδοί άντεξαν μέχρι το 45'. Ο Ρόμπερτσον έσπασε την αμυντική διάταξη και σέντραρε για τον Φράνσις, ο οποίος, στο πρώτο ευρωπαϊκό ματς της καριέρας του, χάρισε στην Φόρεστ τον πρώτο της ευρωπαϊκό τίτλο. Πλέον, όλη η Ευρώπη μιλούσε για το θαύμα του Μπράιαν Κλαφ. Το Νότιγχαμ παραμένει η μικρότερη πόλη που έχει βγάλει πρωταθλητή στη Γηραιά Ήπειρο και η κόντρα με το Λίβερπουλ συνεχίστηκε, αφού πλέον είχαμε ξανά μοιρασιά, αλλά από την αντίθετη!

image

Aντίπαλοι σε όλες τις διοργανώσεις

Τη σεζόν 1979-90, η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε οι δύο ομάδες να τεθούν αντιμέτωπες πέντε φορές. Τον Σεπτέμβριο, η Νότιγχαμ πήρε το ντέρμπι του πρωταθλήματος, ωστόσο με το νέο έτος, η αντιπαλότητα θα αναβίωνε εκ νέου, μιας και τα δύο κλαμπ κληρώθηκαν μαζί και στα δύο εγχώρια κύπελλα. Ο πρώτος γύρος των ημιτελικών του League Cup διεξήχθη τέσσερις μέρες πριν την αναμέτρηση του FA Cup. Η Φόρεστ επικράτησε 1-0, ωστόσο η Λίβερπουλ πήρε την επόμενη μάχη με 2-0 και προκρίθηκε στο «κανονικό» Κύπελλο. Το 1-1 του Άνφιλντ έφερε την τρίτη σερί πρόκριση σε τελικό League Cup για τη Φόρεστ και η Λίβερπουλ νίκησε 2-0 για το επόμενο ματς πρωταθλήματος, αφήνοντας την ομάδα του Κλαφ εννιά βαθμούς πίσω της στη βαθμολογία. Τα δυνατά μαρκαρίσματα, η ένταση και τα νεύρα κυριαρχούσαν σε όλες τις αναμετρήσεις, ωστόσο καμία από τις δύο ομάδες δεν κατέκτησε τα Κύπελλα στα οποία προκρίθηκε.

Η Νότιγχαμ, ξανά, στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης, επικρατώντας 1-0 του Αμβούργου στον τελικό. Συμπληρώθηκαν έτσι πέντε χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων οι Ρεντς του Νότιγχαμ και οι Ρεντς του Μέρσεϊσαϊντ μονοπωλούσαν το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης! Ο άθλος του Μπράιαν Κλαφ, ένα από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά επιτεύγματα όλων των εποχών, είχε μόλις ολοκληρωθεί. Παράλληλα, ολοκληρώθηκε μια περίοδος υπεροχής απέναντι στη Λίβερπουλ, η οποία στη συνείδηση του κόσμου ήταν απροσπέλαστη.

Η Λίβερπουλ τερμάτισε πέμπτη τη σεζόν εκείνη και η Φόρεστ έβδομη, ωστόσο οι Μέρσεϊσαϊντερς κατέκτησαν τα δύο επόμενα πρωταθλήματα. Ο Τζο Φάγκαν διαδέχθηκε τον Μπομπ Πέισλι, που έφυγε από το Άνφιλντ ως ο πιο επιτυχημένος προπονητής της Λίβερπουλ, με έξι πρωταθλήματα και τρεις ευρωπαϊκούς τίτλους.

image

Η τραγωδία του Χίλσμπορο

Tο «θαύμα» της Φόρεστ ξεκίνησε να «σβήνει» από την επόμενη σεζόν. Όχι, φυσικά, στη συνείδηση του ποδοσφαιρικού κόσμου, αλλά στον αγωνιστικό χώρο. Τερμάτισε μεν τρίτη στο πρωτάθλημα το 1983/84, την πρώτη σεζόν του Φάγκαν, αλλά ηττήθηκε δύο φορές από τη Λίβερπουλ και τα επόμενα χρόνια έμεινε μακριά από την κορυφή. Όταν ο Κένι Νταλγκλίς ανέλαβε των πάγκο των Ρεντς μετά την τραγωδία του Χέιζελ, η Φόρεστ τερμάτισε ξανά τρίτη. Ωστόσο, υπέστη μια ταπεινωτική ήττα με 5-0 τη Λίβερπουλ στο Άνφιλντ, στον αγώνα που έμεινε στην ιστορία ως «το ματς του αιώνα». Οι Ρεντς επικράτησαν και στα ημιτελικά του Κυπέλλου, για να χάσουν στη συνέχεια τον τίτλο από τη Γουίμπλεντον.

Ακολούθως, μειώθηκε και η αντιπαλότητα. Μέχρι το κόκκινο να γίνει μαύρο. Οι δύο ομάδες κληρώθηκαν αντίπαλες ξανά στα ημιτελικά του FA Cup και το 1989, σ’ ένα ματς που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Χτυπήθηκε από την τραγωδία, η οποία συνέδεσε το όνομά της με το γήπεδο του Σέφιλντ και κόστισε τη ζωή 97 ανθρώπων. Όσα αποδείχθηκε στη συνέχεια ότι ήταν ψέματα για τη συγκάλυψη των ευθυνών του κράτους, αναπαρήχθησαν ως έναν βαθμό από τον Μπράιν Κλαφ, ο οποίος εγκάλεσε τους οπαδούς της Λίβερπουλ για τη συμπεριφορά τους. Δεν του το συγχώρησαν ποτέ. Η κόντρα στα τέλη και το ξεκίνημα της προηγούμενης δεκαετίας, σε συνδυασμό με τη μυθική πορεία των δύο Ευρωπαϊκών, είχαν αντιμετωπιστεί με σεβασμό από τους Scousers. Το Χίλσμπορο άλλαξε τα πάντα.

Ο υποβιβασμός της Νότιγχαμ Φόρεστ το 1993 οδήγησε στο τέλος εποχής του Μπράιαν Κλαφ. Οι Tricky Trees επανήλθαν το 1994 και τερμάτισαν στην τρίτη θέση, πάνω από τη Λίβερπουλ. Ωστόσο, υποβιβάστηκαν ξανά στη συνέχεια και από το 1999 μέχρι το 2022 βρίσκονταν εκτός πρώτης κατηγορίας. Τα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν οδήγησαν σε ένα μεγάλο χρονικά διάστημα χωρίς αναμετρήσεις μεταξύ των δύο ομάδων. Τον Μάρτιο του 2022 συναντήθηκαν μετά από 23 χρόνια στα προημιτελικά του FA Cup και η Λίβερπουλ προκρίθηκε χάρη σε ένα γκολ Ντιόγκο Ζότα.

image

Κλαφ και Πέισλι

Οι επιτυχίες και ο χαρακτήρας των ομάδων είναι πάντα σε συνάρτηση με τους προπονητές και τις προσωπικότητές τους. Τον καιρό εκείνο, η Νότιγχαμ Φόρεστ και η Λίβερπουλ διέθεταν δύο από τους κορυφαίους managers που υπήρξαν ποτέ στο Νησί: Τον Μπράιαν Κλαφ και τον Μπομπ Πέισλι, ο οποίος διαδέθχηκε τον θρυλικό Μπιλ Σάνκλι. Ένα από τα πολλά βιβλία που κυκλοφορούν για τον Κλάφι, έχει τίτλο "Me and my big Mouth", μιας και οι ατάκες του έγραψαν ιστορία. Ο Κλάφι φημιζόταν για την έντονη παρουσία του, την ευθύτητά του, τις μεθόδους του που φάνταζαν ανορθόδοξες για την εποχή και κάποιες φορές, οδηγούσαν σε ενοχλητικές συμπεριφορές. Αντίθετα, ο Πέισλι ήταν το αντίθετο: απέφευγε τη δημοσιότητα και στεκόταν με μετριοφροσύνη δίπλα στα επιτεύγματά του. Αυτή η ξεκάθαρη διαφορά στις προσωπικότητες αντανακλούσε στα στιλ προπονητικής και στους τύπους ομάδων που δημιούργησαν.

Η Λίβερπουλ του Πέισλι ήταν μια ομάδα που βασιζόταν στην κυριαρχία και την εμπειρία. Παίκτες-κλειδιά όπως ο Κένι Νταλγκλίς, ο Γκρέιαμ Σούνες και ο Άλαν Χάνσεν προστέθηκαν σε έναν ήδη διαμορφωμένο κορμό παικτών με κατακτήσεις τίτλων και ευρωπαϊκών τροπαίων. Το ρόστερ ήταν πανίσχυρο, σκληρό και ποιοτικό.

Από την άλλη πλευρά, η Φόρεστ του Κλαφ χτίστηκε γύρω από έναν πυρήνα ταλαντούχων παικτών που ήταν ήδη στην ομάδα όταν ανέλαβε και αρκετούς από αυτούς κατάφερε να τους μεταμορφώσει. Παίκτες όπως ο Τζον Ρόμπερτσον, ο Μάρτιν Ο'Νιλ, ο Τόνι Γούντκοκ, ο Τζον Ο'Χέαρ, ο Βιβ Άντερσον και ο αγαπημένος του προπονητή Τζον ΜακΓκόβερν, ο οποίος εντάχθηκε άμεσα στο ρόστερ από την Ντέρμπι, αποτέλεσαν θεμέλια της ομάδας. Ο Κλαφ και ο βοηθός του, Πίτερ Τέιλορ, πρόσθεσαν εμπειρία και δύναμη φέρνοντας στη συνέχεια παίκτες όπως ο Πίτερ Γουίδ, ο Άρτσι Γκέμιλ, ο Κένι Μπερνς και ο Λάρι Λόιντ. Η σημαντικότερη κίνησή τους ήταν η απόκτηση του τερματοφύλακα Πίτερ Σίλτον από τη Στόουκ Σίτι. Η Φόρεστ έμοιαζε να υστερεί σε λάμψη, όμως το στιλ ποδοσφαίρου με τις γρήγορες αντεπιθέσεις, τη χημεία και την τρομακτική επικοινωνία την οδήγησε στην κορυφή.

Πάντως, ο ένας έτρεφε μεγάλο σεβασμό για τον άλλο. Ο Πέισλι δεν φοβόταν να μιλήσει θετικά για τη Φόρεστ του Κλαφ, σε αντίθεση με τους παίκτες της Λίβερπουλ.

image

Η αναβίωση του ντέρμπι

Τη σεζόν 2023-24, η Νότιγχαμ Φόρεστ έδωσε σκληρή μάχη για τη σωτηρία. Οι περισσότεροι περίμεναν ότι το ίδιο θα έκανε και φέτος. Η πραγματικότητα όμως ήρθε για να τους διαψεύσει. Η ομάδα του Νούνο έχει συγκεντρώσει 40 βαθμούς σε 20 αγώνες, μετρά έξι σερί νίκες στην Premier League, κάτι που είχε να συμβεί από τη σεζόν 1966-67. Από τις 70 ομάδες που έχουν καταφέρει να συγκεντρώσει 40 ή περισσότερους πόντους στα πρώτα 20 ματς τους στην Premier League, μόνο τέσσερις δεν έχουν καταφέρει να τερματίσουν στην τετράδα!

Τι άλλο έχει καταφέρει η Νότιγχαμ Φόρεστ; Είναι η μοναδική ομάδα φέτος που νίκησε τη Λίβερπουλ μέσα στο Άνφιλντ. Στις 14 Σεπτεμβρίου, το γκολ του Χάντσον-Οντόι ήταν αρκετό για να χαρίσει στους Tricky Trees το τρίποντο! Το αγωνιστικό της στιλ μοιάζει αρκετά με τον τρόπο που τα κατάφερνε στον καιρό της μεγάλης δόξας. Αμυντική οργάνωση, ταχύτητα στις αντεπιθέσεις, γρήγορες μεταβάσεις προτού γίνει της μόδας ο όρος. Τι σου είναι η ιστορία...

Η Λίβερπουλ παραμένει το φαβορί για το πρωτάθλημα, με την εποχή του Σλοτ να διαδέχεται αυτή του Κλοπ. Η εντός έδρας απώλεια βαθμών με τη Μάντσεστερ Σίτι και η ήττα από την Τότεναμ στο League Cup, ωστόσο, δίνουν έξτρα διάσταση στη σημασία του αγώνα στο City Ground. Η Νότιγχαμ Φόρεστ, λοιπόν, υποδέχεται τη Λίβερπουλ, σ' έναν αγώνα με αύρα από τα παλιά. Αν νικήσει, μειώνει τη διαφορά της από την κορυφή στους τρεις βαθμούς. Οσο για το κλίμα στην πόλη; Θα το μεταφέρουμε σε επόμενο κείμενο...

image
@Photo credits: Getty Images/Ideal Image