Derby Stories: Η σύγκρουση του ουαλικού Νότου με «ρίζες» κυριαρχίας, περηφάνιας και... προβοκάτσιας

Derby Stories: Η σύγκρουση του ουαλικού Νότου με «ρίζες» κυριαρχίας, περηφάνιας και... προβοκάτσιας

Η Νότια Ουαλία ξυπνάει με την ανατολή του ήλιου που λούζει με τις ακτίνες του όλη τη νότια ακτή της χώρας. Από τις απόκρημνες ακτές του κόλπου του Σουόνσι έως τους πολυσύχναστους δρόμους και το μεσαιωνικό κάστρο στο Κάρντιφ.

Δύο πόλεις που απέχουν μόλις μερικές δεκάδες χιλιόμετρα κοιλάδων και ακτογραμμών, αλλά τις χωρίζει περισσότερο η ιδιαίτερη ταυτότητα της καθεμίας. Οι διακρίσεις τροφοδοτούν την φωτιά που ανάβει όταν έρχεται η ημέρα του ντέρμπι της Νότιας Ουαλίας. Οι παμπ σφύζουν από ένταση, συνθήματα, πειράγματα και ενθουσιασμό που είναι φυσικά διάχυτος.

Για την Κάρντιφ και την Σουόνσι δεν πρόκειται απλώς για ένα παιχνίδι. Είναι η μάχη για κυριαρχία και κομπορρημοσύνη στη χώρα του Κόκκινου Δράκου. Παρά το γεγονός ότι οι δύο σύλλογοι έχουν ενταχθεί από τον 20ό αιώνα στο αγγλικό σύστημα ελλείψει -τότε- εναλλακτικής, μιας και το ουαλικό εθνικό πρωτάθλημα... αγνοούνταν.

Το Derby Stories σάς ταξιδεύει στις ακτές της Νότιας Ουαλίας για μία αναμέτρηση (18/01, 14:30) που «κουβαλά» στα πόδια των ποδοσφαιριστών την παράδοση ενός και παραπάνω αιώνα, σε μία από τις πιο σκληρές αντιπαλότητες της Βρετανίας.

image

Το φυτίλι που... άναψε από την Βιομηχανική Επανάσταση

Εξήντα πέντε χιλιόμετρα. Τόσα χωρίζουν το Σουόνσι από το Κάρντιφ, το Κάρντιφ από το Σουόνσι. Ωστόσο, η αίσθηση που υπάρχει είναι οι δύο πόλεις ζουν σε εντελώς διαφορετικούς κόσμους. Οι πολιτικές και κοινωνικο-οικονομικές αντιθέσεις μεταφέρθηκαν στο ποδόσφαιρο αλλάζοντας τις άλλοτε φιλικές σχέσεις μεταξύ των δύο ομάδων.

Από παλιά, λόγω και της γεωγραφικής τους εγγύτητας, αμφότερες προσπαθούσαν να γίνουν το οικονομικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής, με τον ανταγωνισμό να ξεκινά ήδη από την εποχή της Βιομηχανικής Επανάστασης. Η πόλη του Σουόνσι αναπτύχθηκε μέσω της εξόρυξης και επεξεργασίας χαλκού, ενώ αυτή του Κάρντιφ από την εξόρυξη άνθρακα. Το αποκορύφωμα της «μουρμούρας» ήρθε το 1955, όταν το Κάρντιφ ανακηρύχθηκε ως η πρωτεύουσα της Ουαλίας. Στα μάτια των κατοίκων του Σουόνσι, αυτό άμβλυνε τα προβλήματά τους, αφού μόλις το 1969 η πόλη τους έπαψε να θεωρείται κάτι σαν περιφέρεια λαμβάνοντας το... καθεστώς της πόλης!

Η αίσθηση που επικρατεί είναι ότι το Κάρντιφ ως πρωτεύουσα λαμβάνει περισσότερη χρηματοδότηση από τις κυβερνήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου, απολαμβάνοντας και σχετικά προνόμια. Το Κάρντιφ απολάμβανε τα νέα έργα που αναζωογόνησαν την τοπική κοινωνία, όπως έγινε με την κατασκευή του σταδίου «Millennium», το σπίτι της εθνικής ομάδας ράγκμπι της Ουαλίας που έχει φιλοξενήσει επίσης αγώνες της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου.

Ζήλια, περιφρόνηση, δυσαρέσκεια από τους μεν στους δε και τούμπαλιν, με όλα αυτά να επεκτείνονται φυσικά και στο ποδόσφαιρο. Λόγω του ότι οι δυο τους ανεβοκατέβαιναν στις κατηγορίες ανά τα χρόνια, οι μεταξύ τους συναντήσεις «αποφεύγονταν». Όταν όμως οι δρόμοι τους διασταυρώνονταν, εντεινόταν και η αντιπαλότητα που εκδηλώθηκε έντονα από τη δεκαετία του ’80 και ύστερα λόγω της ανόδου του χουλιγκανισμού. Οι Soul Crew της Κάρντιφ και οι Jacks της Σουόνσι, έδωσαν το… σύνθημα για να γιγαντωθεί η έχθρα.

image

«Κυνηγητό» μέχρι τη θάλασσα, άλογα μέσα στο γήπεδο

Τα επεισόδια δεν είναι άγνωστη λέξη στις τάξεις των οπαδών και της αστυνομίας. Κάθε φορά που οι δρόμοι τους διασταυρώνονται, οι Αρχές βρίσκονται σε επιφυλακή και όχι άδικα βάσει των όσων (περίεργων και μη) έχουν συμβεί στο παρελθόν.

Ένα από τα πιο διάσημα περιστατικά χλεύης και τραμπουκισμού, που μνημονεύεται μέχρι σήμερα και ενίοτε «αναβιώνει», συνέβη το 1988. Μετά τη λήξη του παιχνιδιού, μερίδα οπαδών της Σουόνσι κυνήγησαν εκείνους της Κάρντιφ, οι οποίοι κατευθύνθηκαν προς τη θάλασσα για να γλιτώσουν! Με το παγωμένο νερό να φτάνει μέχρι το στήθος τους, τα περίπου 30 άτομα βρήκαν καταφύγιο εκεί μέχρι να εμφανιστεί η αστυνομία και να απομακρύνει τους «κυνηγούς». Το ειρωνικό «κολυμπήστε μακριά» («swim away») που τραγουδούσαν οι φίλαθλοι της Σουόνσι βλέποντας τους αντιπάλους τους να τρέχουν προς τη θάλασσα χρησιμοποιείται σκωπτικά ακόμη και τώρα ως σύνθημα πικαρίσματος.

Στα χρονικά, η ημερομηνία-ορόσημο είναι εκείνη της 22ας Δεκεμβρίου 1993. Γνωστή ως η «Μάχη του Νίνιαν Παρκ». Οι 1.000 ταξιδιώτες από το Σουόνσι προκάλεσαν προβλήματα στην αστυνομία με αποτέλεσμα το ντέρμπι να ξεκινήσει με σαράντα λεπτά καθυστέρησης. Τελικά πήραν τις θέσεις τους δίπλα από ένα τμήμα όπου κάθονταν συνήθως οικογένειες των γηπεδούχων, αλλά το χάος ήταν άργησε να προκληθεί. Όταν η Κάρντιφ πήρε το προβάδισμα, οπαδοί των Κύκνων άρχισαν να ξηλώνουν τα καθίσματα και να τα πετούν σε εκείνους των γηπεδούχων, οι οποίοι αντιδρώντας εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο με προορισμό την εξέδρα των φιλοξενούμενων. Έφιπποι αστυνομικοί και εκπαιδευμένοι σκύλοι έκαναν επίσης... ντου στο γήπεδο και επενέβησαν για να αποφευχθούν τα χειρότερα, ενώ αργότερα έγιναν πολλαπλές συλλήψεις.

Οι βίαιες εικόνες «εμπόλεμης ζώνης» διαδόθηκαν γρήγορα από τα τηλεοπτικά Μέσα με την Ομοσπονδία της Ουαλίας να δρα άμεσα. Αλλά και επαναστατικά. Με απόφασή της, απαγόρευσε την μετακίνηση των φιλοξενούμενων οπαδών στις μεταξύ τους αναμετρήσεις, ένα μέτρο που δεν είχε ποτέ πριν παρθεί μέχρι τότε στη Μεγάλη Βρετανία! Όταν τελικά άρθηκε το 1997, αυτό έγινε υπό αυστηρές προϋποθέσεις με την αστυνομία να συνοδεύει τους φιλάθλων τόσο κατά την άφιξη των πούλμαν, όσο και κατά την μεταφορά τους στο γήπεδο. Εύκολα μπορεί να γίνει αντιληπτό ότι η έχθρα δεν άφησε ανεπηρέαστους τους ποδοσφαιριστές που ενίοτε μπήκαν στο «κόλπο».

image

Οι ακρότητες που έφεραν συλλήψεις... παικτών

Στην ερώτηση πόσο μπορούν να επηρεαστούν οι παίκτες λαμβάνοντας υπόψιν την μορφή εκδήλωσης του μίσους από πλευράς φιλάθλων, η απάντηση είναι κάτι παραπάνω από «πολύ». Αρκετές φορές χωρίς να καταλαβαίνουν τη σοβαρότητα των πράξεών τους.

Κάτι τέτοιο συνέβη το 2006, μετά την κατάκτηση του League Trophy από τη Σουόνσι, μέσα στο «Millennium». Ο αντίπαλος δεν ήταν καν η Κάρντιφ, αλλά η Κάρλαϊλ, την οποία νίκησε με 2-1. Δύο ποδοσφαιριστές των Κύκνων, οι Λι Ταρντλ και Άλαν Τέιτ, ξεπέρασαν το όριο μετά το τέλος του ματς. Οι δυο τους κουβάλησαν μία σημαία της Ουαλίας με γραμμένη επάνω τη φράση «Fuck off Cardiff» και μάλιστα ο Ταρντλ φορούσε ένα μπλουζάκι με σκίτσο που έδειχνε έναν άνδρα να... ουρεί μία φανέλα της Κάρντιφ.

Τα αντικείμενα αυτά, που λέγεται ότι πέταξαν οπαδοί της Σουόνσι στο γήπεδο, τους έβαλαν σε μεγάλους μπελάδες. Η Ομοσπονδία της χώρας έγινε έξαλλη από την απαράδεκτη και προσβλητική συμπεριφορά, με την αστυνομία να δρα συλλαμβάνοντας τους δύο παίκτες! Το αντίτιμο ήταν να τους επιβληθεί πρόστιμο 2.000 λιρών και ποινή αποκλεισμού ενός αγώνα.

Μερικά χρόνια αργότερα το περίφημο «Swim away» ξαναήρθε στο προσκήνιο, με τον Τζόντζο Σέλβι να... γλιτώνει παρ' όλα αυτά την τιμωρία. Μετά την ιστορική νίκη της Κάρντιφ επί της Σουόνσι, στην πρώτη ever μεταξύ τους συνάντηση στην Premier League το 2013, ο ποδοσφαιριστής της Σουόνσι πριν κατευθυνθεί προς τη φυσούνα έκανε την προκλητική χειρονομία του 1988 μπροστά στους οπαδούς της Κάρντιφ. Η FA ερεύνησε το περιστατικό και αρκέστηκε απλώς σε συστάσεις προς τον Άγγλο.

Όμως τέτοιες πράξεις καταδεικνύουν με σαφήνεια τη διαχρονικότητα της έχθρας μεταξύ των δύο ισχυρών ομάδων της Ουαλίας που ξεκίνησε πάνω από έναν αιώνα πριν. Παραμένει ωστόσο μία από τις πιο άγριες στο Νησί, εφιστώντας σε οποιαδήποτε περίσταση την προσοχή των Αρχών.

Τα Derby Stories του Gazzetta

@Photo credits: Getty Images/Ideal Image, Χρήστος Ζωίδης