Μέσα στην ποδοσφαιρική επανάσταση της Νότιγχαμ Φόρεστ

Το Νότιγχαμ είναι μια από τις λίγες πόλεις των Ανατολικών Μίντλαντς που στο κέντρο της δεσπόζει κάστρο, δίνοντας, όπως και να το κάνει κανείς, μια ξεχωριστή διάσταση σε αυτό. Έξω από τα τείχη και περίπου πέντε λεπτά περπάτημα από το άγαλμα του ποδοσφαιρικού μύθου του Νότιγχαμ, του Μπράιαν Κλαφ, βρίσκεται ένα άγαλμα του Ρομπέν των Δασών. Κοντά, του μια επιγραφή: Rebel City. Επαναστατική πόλη.

Γιατί επαναστατική; Σύμφωνα με την επεξήγηση, «το Νότιγχαμ είναι η πόλη της επανάστασης και ήταν για καιρό. Υπάρχει κάτι που ριζώνει βαθιά στην ψυχή της κοινωνίας, το οποίο κάνει την πόλη και τους κατοίκους της να αμφισβητούν την καταπίεση. Είναι αδύνατο να υπολογίσεις ακριβώς το πότε ξεκίνησε αυτή η στάση, αλλά ο Ρομπέν των Δασών, ο παγκόσμιας φήμης μαχητής κατά των ανισοτήτων σίγουρα βοηθάει». Υπάρχει και η σχετική ρήση του Άλαν Σίλιτοου: «Μια φορά επαναστάτης, για πάντα επαναστάτης. Δεν μπορείς να το αποφύγεις. Δεν μπορείς να το αρνηθείς. Και είναι το ιδανικό να είσαι επαναστάτης, για να τους δείξεις πως ό,τι κι αν κάνουν, δεν μπορούν να σε ρίξουν».

Μπαίνοντας στο κάστρο του Νότιγχαμ

Η φράση “Rebel City” συνδέθηκε με τη Νότιγχαμ Φόρεστ και από τους Forza Garibaldi, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για τις οπαδικές παραστάσεις στο Trent End, συχνά εμπνευσμένες από την ιστορία της πόλης και της ομάδας. Στο site τους εξηγούν αρκετά για την επαναστατική ιστορία του Νότιγχαμ, κάνοντας αναδρομή στα πρόσωπα που την έγραψαν. Τελευταίο, αυτό του Μπράιαν Κλαφ, του προπονητή που οδήγησε το σύλλογο σε ένα πρωτάθλημα και δύο σερί Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης. «Ο Κλαφ ήταν η επιτομή του φυσικού αουτσάιντερ, το οποίο είναι ξεκάθαρο στη σύνδεση του Νότιγχαμ με τις επαναστατικές μορφές… Δεν θα υπάρξει άλλος σαν αυτόν. Ο δικός μας επαναστάτης, που έσπασε την καθεστηκυία τάξη για να οδηγήσει τους μικρούς στην κορυφή». Γιατί Forza Garibaldi; Μα γιατί το κόκκινο στη φανέλα της Φόρεστ έχει τις ρίζες του στο κόκκινο της επανάστασης του Τζιουσέπε Γκαριμπάλντι. Η ιστορία βρίσκεται παντού.

Ο γράφων είχε παρακολουθήσει αρκετές φορές από κοντά τη Νότιγχαμ Φόρεστ στην αβεβαιότητα της περασμένης δεκαετίας. Είχε, παράλληλα, την τύχη να μιλήσει με κάποιους από τους θρύλους που βρίσκονταν στην κόκκινη αρμάδα του Κλαφ, όπως ο Βιβ Άντερσον, ο Μάρτιν Ο’ Νιλ, ο αείμνηστος Τρέβορ Φράνσις και φυσικά ο αρχηγός και αγαπημένος παίκτης του προπονητή, Τζον ΜακΓκόβερν. Για μια γενιά φιλάθλων που έχει ζήσει ή έχει ακούσει τις διηγήσεις από τους πολύ κοντινούς του για τα χρόνια της παγκόσμιας υπόκλισης, κάθε σεζόν που περνούσε χωρίς η Φόρεστ να διεκδικεί επάξια την άνοδό της στην Premier League ήταν ένα ακόμα καρφί στο φέρετρο της ελπίδας.

Μια ώρα είχε απομείνει για την έναρξη της μεγάλης αναμέτρησης κι ο κόσμος έξω από το City Ground είχε ζεσταθεί για τα καλά. Οι μπίρες έδιναν και έπαιρναν, η διάθεση ήταν εκπληκτική και όλοι μετρούσαν αντίστροφα, προκειμένου η ομάδα τους να τεθεί και πάλι αντιμέτωπη με μια παραδοσιακή δύναμη του αγγλικού ποδοσφαίρου. Ήταν λίγοι εκείνοι που είχαν πάρει θέση στην κερκίδα. Ο Κρις και η Τζιλ βρίσκονταν ανάμεσά τους. Χαμογελαστοί, συνηθισμένοι στο κρύο και σε κάθε καιρική συνθήκη που μπορεί να αντιμετωπίσει κανείς σε βρετανικό γήπεδο. Ακολουθούν τη Νοτιγχαμ Φόρεστ από τη δεκαετία του 60’. Κι όπως εξηγούν στο Gazzetta, αυτό που συμβαίνει τον τελευταίο καιρό στο City Ground σημαίνει για τον κόσμο πολλά περισσότερα από μια καλή βαθμολογική συγκομιδή.

Ο Κρις και η Τζιλ

«Παρακολουθούμε τη Νότιγχαμ Φόρεστ από τη δεκαετία του 60’. Ήμασταν σε καλή ηλικία και θυμόμαστε καλά τι είχε συμβεί τα χρόνια του Μπράιαν Κλαφ. Δεν υπήρχε ταβάνι στο πού μπορούσε να φτάσει η ομάδα. Όταν όμως ο Κλαφ έφυγε και η ομάδα υποβιβάστηκε, δεν το περιμέναμε ποτέ. Χάνεις την ελπίδα. Οι προπονητές πάνε και έρχονται κι εσύ αισθάνεσαι ότι δεν θα συμβεί ποτέ ξανά. Αλλά να που συνέβη. Ξεκίνησε όταν ανεβήκαμε στην Premier League και πάντα πίστευα ότι αν καταφέρναμε τα πρώτα 2-3 χρόνια να παραμείνουμε στην κατηγορία, με την ιδιοκτησία που υπάρχει και τη θετικότητα που έχει έρθει στην ομάδα, θα κάναμε το βήμα παραπάνω. Οφείλουμε πολλά στον Στιβ Κούπερ που μας οδήγησε εδώ, στο Γουέμπλεϊ ήταν μια τρομερή μέρα. Αλλά μας πήγε όσο πιο μακριά μπορούσε. Ήταν στενάχωρο όταν έφυγε. Ο Νούνο έχτισε κάτι άλλο και έφτασε τους παίκτες σε άλλο επίπεδο. Δεν ξέρω αν θα νικήσουμε τη Λίβερπουλ. Όμως ξέρουμε ότι μπορούμε να τους ανταγωνιστούμε. Μπορούμε να κοντράρουμε τους πάντες. Κι αυτό είναι το πιο σημαντικό», τονίζει ο Κρις στο Gazzetta. To ματς έληξε ισόπαλο 1-1 και τα λόγια του Κρις έγιναν πράξη μέσα στο γήπεδο: Η Νότιγχαμ μπορεί να ανταγωνιστεί τους πάντες. Πώς φτάσαμε όμως σ' αυτό το σημείο;

Όταν ο Βαγγέλης Μαρινάκης αγόρασε τη Νότιγχαμ Φόρεστ, ήταν αρκετοί εκείνοι που φοβούνταν ότι θα την κάνει “feeder club” για τον Ολυμπιακό. Κουρασμένοι από τις ελπίδες που αποδείχθηκαν φρούδες με τις προηγούμενες διοικήσεις, το συναίσθημα που υπήρχε στο Νότιγχαμ ήταν της αισιοδοξίας, αλλά με ερωτηματικά. Σχεδόν κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει το πλάνο για ένα δίκτυο ομάδων, με συγκεκριμένη δομή, το οποίο ομολογουμένως δεν έχουμε δει ποτέ ξανά από Έλληνα ιδιοκτήτη. Δυσκολεύονταν, επίσης, να κατανοήσουν τη φιλοδοξία του νέου διοικητικού τους ηγέτη. Είχαν ακούσει αρκετούς στο παρελθόν να μιλούν για επιστροφή και κάθε φορά απογοητεύονταν όλο και περισσότερο. Δεν ήταν εύκολο. Ποτέ δεν είναι στην Αγγλία και στο δυσκολότερο πρωτάθλημα του κόσμου, την Championship.

Υπήρξαν λάθη και πισωγυρίσματα, αλλαγές επί αλλαγών. Όμως η Νότιγχαμ Φόρεστ τα κατάφερε. Έφτασε στο Γουέμπλεϊ για το μεγαλύτερο ματς της τελευταίας 30ετίας. Και κατάφερε να φύγει με το εισιτήριο της ανόδου, επικρατώντας 1-0 της Χάντερσφιλντ. Ο Στιβ Κούπερ ήταν πια ο πιο αγαπημένος προπονητής της σύγχρονης εποχής. Πλέον, όμως, τα δεδομένα είχαν αλλάξει. Η Premier League δεν λογαριάζει από ένδοξες ιστορίες και φιλόδοξες προσπάθειες.

Ο Στιβ Κούπερ τη χρονιά της ανόδου

H Φόρεστ προχώρησε σε μεταγραφικό ρεκόρ, αποκτώντας 21 παίκτες. Η ομάδα πέρασε κρίσεις μέσα στη σεζόν, αλλά ο Στιβ Κούπερ στηρίχθηκε από τη διοίκηση και παρέμεινε στη θέση του, καταφέρνοντας, τελικά, με τη νίκη επί της Άρσεναλ στις 20 Μαϊου να εξασφαλίσει την παραμονή. Ο πρώτος στόχος είχε επιτευχθεί, αλλά η συνέχεια παρέμενε δύσκολη. Oι μεταγραφές ήταν και πάλι αρκετές, ωστόσο αποδείχθηκαν περισσότερο εύστοχες. Ο Μουρίλο, ο Γκιμπς-Γουάιτ, ο Γουντ, ο Χάντσον-Οντόι και ο Ελάνγκα φόρεσαν τη φανέλα με το δεντράκι το καλοκαίρι του 2023 και με τον Κούπερ να παραμένει στον πάγκο, η αίσθηση για μια καλύτερη σεζόν ήταν διάχυτη. Ωστόσο, με μια νίκη σε 13 ματς κι έπειτα από ένα εντός έδρας αρνητικό αποτέλεσμα από την Τότεναμ, κρίθηκε πως είχε φτάσει η ώρα για αλλαγή. Ο Νούνο Εσπίριτο Σάντο, ο οποίος είχε εμπειρία από Premier League με τους Γουλβς και την Τότεναμ, επιλέχθηκε ως ο διάδοχός του. Τελευταίος του σταθμός ήταν η Αλ Ιτιχάντ της Σαουδικής Αραβίας. Η Φόρεστ κατάφερε να εξασφαλίσει την παραμονή με τη νίκη της (2-1) επί της Μπέρνλι στις 19 Μαΐου του 2024. Οι 32 βαθμοί που συγκέντρωσε ήταν ιστορικό χαμηλό για ομάδα που παραμένει στην κατηγορία. Βίωσε αρκετές δύσκολες καταστάσεις, όπως η αφαίρεση βαθμών για παραβίαση των κανονισμών κερδοφορίας και βιωσιμότητας, όμως κατάφερε να μείνει όρθια.

Ο Νούνο είχε πλέον τον χρόνο και τη δυνατότητα να κάνει προετοιμασία και γνωρίζοντας καλά τη δυναμική των παικτών του, συμφώνησε με ένα διαφορετικό μεταγραφικό πλάνο. Περισσότερο στοχευμένες κινήσεις με έμφαση στις θέσεις που η ομάδα χρειαζόταν ενίσχυση, στους ξεκάθαρους ρόλους και στην πληρότητα του ρόστερ, το οποίο χτιζόταν με γνώμονα το αγωνιστικό πλάνο. Ο Σελς, ο Μιλένκοβιτς και ο Άντερσον ήταν τα «κλειδιά» που προστέθηκαν και βοήθησαν το ρόστερ να δείξει τις πραγματικές του δυνατότητες, με τους Σόσα και Ζότα Σίλβα να δίνουν πολύ σημαντικές λύσεις.

Η Σάρα Κλάπσον, ρεπόρτερ στη Nottingham Post, παρακολουθούσε όλες αυτές τις εξελίξεις από κοντά. Τονίζει στο Gazzetta: «Τα τελευταία χρόνια, η Φόρεστ είχε σημαντικές αλλαγές στο ρόστερ της, αλλά το περασμένο καλοκαίρι δεν υπήρχε λόγος για μεγάλες ανακατατάξεις. Είχαν ήδη τη βάση μιας καλής ομάδας και επωφελήθηκαν από τη συνέχεια και τη σταθερότητα. Ο Νούνο έδωσε μεγάλη σημασία στη διατήρηση αυτού που περιέγραψε ως «πυρήνα» της ομάδας, παράλληλα με τις νέες μεταγραφές. Αυτό του επέτρεψε να χτίσει και να αναπτύξει δεσμούς ανάμεσα στους παίκτες κατά την προετοιμασία, που ήταν μια κρίσιμη περίοδος. Το ομαδικό πνεύμα είναι εμφανές και αποτελεί μεγάλο παράγοντα για την εντυπωσιακή φόρμα της ομάδας. Η Φόρεστ πρόσθεσε παίκτες-κλειδιά εκεί που χρειαζόταν και ολοκλήρωσε την καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο με βάθος σε όλες τις θέσεις. Οι Μιλένκοβιτς και Άντερσον έχουν κάνει τεράστια διαφορά. Υπάρχει μια πραγματική αίσθηση ενότητας στα αποδυτήρια και όλοι υποστηρίζουν το όραμα του Νούνο».

Έπειτα, έχοντας τα υλικά, τον χρόνο και την υποστήριξη, η κατάσταση βρισκόταν στα χέρια του. «Η δυνατότητα να κάνει μια σωστή προετοιμασία με τους παίκτες του ήταν το κλειδί για τον Νούνο. H άφιξή του στα μέσα της περασμένης σεζόν ήταν μια νέα εμπειρία γι' αυτόν και μια διαφορετική πρόκληση. Πάντα έλεγε πόσο σημαντικό θα ήταν το καλοκαίρι και αυτό αποδείχτηκε. Εκτός από την καλλιέργεια του ομαδικού πνεύματος, ήταν μια ευκαιρία να μεταδώσει τις ιδέες του», συνεχίζει η Σάρα Κλάπσον και προσθέτει: «Η βελτίωση στην άμυνα ήταν προτεραιότητα και οι βάσεις γι’ αυτό τέθηκαν κατά την προετοιμασία. Ο Μιλένκοβιτς επίσης έκανε τεράστια διαφορά στη βελτίωση της αμυντικής συνοχής. Ως ομάδα, είναι πλέον μια καλά οργανωμένη μονάδα υπό τον Νούνο. Οι μεταγραφές αξίζουν επίσης αναγνώριση για την επιτυχία της Φόρεστ. Επιπλέον, ο Νούνο έχει ενσταλάξει αυτοπεποίθηση στην ομάδα. Παίρνει το καλύτερο από τους μεγάλους παίκτες και τους δίνει την εμπιστοσύνη να δείξουν την ποιότητά τους στο γήπεδο». Οι ρόλοι είναι ξεκάθαροι, αποδεκτοί στα αποδυτήρια και για κάθε θέση υπάρχει επαρκής κάλυψη.

Όλα αυτά, φυσικά, δεν συμβαίνουν τόσο απλά. Ούτε εξαρτώνται μόνο από τον προπονητή. Η Νότιγχαμ Φόρεστ επέλεξε να ακολουθήσει έναν πιο ποδοσφαιρικά ορθολογικό τρόπο στη διαδικασία της λήψης των αποφάσεων. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο έννοιες όπως το talent identification και το recruitment παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο. Τον Ιούνιο του 2024 αναβαθμίστηκε στους Reds ο Γιώργος Συριανός, ως global technical director για το δίκτυο των ομάδων που βρίσκονται (μέχρι στιγμής) στην ομπρέλα του δικτύου: Τη Νότιγχαμ Φόρεστ, τον Ολυμπιακό και τη Ρίο Άβε.

Ο Συριανός βρέθηκε για πρώτη φορά στο Νότιγχαμ το 2021, σε μια προσπάθεια να αλλάξει το πλάνο, να γίνουν επενδύσεις στον εντοπισμό και στην εξέλιξη ταλέντων και η λήψη αποφάσεων να στηρίζεται περισσότερο σε δεδομένα και ανάλυση. Το περσινό καλοκαίρι, αποκτήθηκε ως chief scout και ο Πέδρο Φερέιρα, ο οποίος είχε τον αντίστοιχο ρόλο στην Μπενφίκα. Η επένδυση στην ανάλυση και στο τμήμα scouting ταίριαξε με τη φιλοσοφία του Νούνο κι όλοι μαζί εστίασαν στους τομείς που η Φόρεστ πρέπει να βελτιωθεί. Η αμυντική λειτουργία και τα πολλά γκολ από τις στημένες φάσεις είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα. Ο Νίκολα Μιλένκοβιτς που επιλέχθηκε αποδεικνύεται εξαιρετική επιλογή κι αυτό γιατί έγινε εις βάθος μελέτη στα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά αλλά και στον τρόπο που θα συμπλήρωνε τον Μουρίγιο στο αγωνιστικό σχέδιο του Νούνο.

Η απόκτηση του Σελς για τη θέση του βασικού τερματοφύλακα, μια θέση που επίσης πέρυσι δεν υπήρχε ξεκάθαρο «νούμερο 1», ήταν επίσης κομβική και έγινε στο φινάλε της μεταγραφικής περιόδου. Αντίστοιχα η επιλογή του Άντερσον για τη μεσαία γραμμή, πέρασε από το μικροσκόπιο. Όλον αυτό τον καιρό, η Νότιγχαμ Φόρεστ βελτιώνει κι άλλα δεδομένα που δεν είναι ορατά στους περισσότερους παρατηρητές. Από τους αγωνιστικούς χώρους στο αθλητικό κέντρο, που σταδιακά αναβαθμίζεται σε όλους τους τομείς, μέχρι τη στελέχωση σε όλη τη δομή με μακροπρόθεσμους στόχους, όπως για παράδειγμα η μείωση των τραυματισμών. Τα προβλήματα εντοπίζονται, δουλεύονται και λύνονται.

Ο Τζον ΜακΓκόβερν ήταν ο αγαπημένος ποδοσφαιριστής του Μπράιαν Κλαφ, κάτοχος δύο Κυπέλλων Πρωταθλητριών Ευρώπης και «σημαία» της Νότιγχαμ Φόρεστ. Τον συναντήσαμε στο City Ground και τον ρωτήσαμε για όλο αυτό που βγάζει η Φόρεστ στον αγωνιστικό χώρο. «Νομίζω ότι διατρέχει όλον τον σύλλογο. Ξεκινάει από τον πολύ φιλόδοξο ιδιοκτήτη μας, τον κύριο Μαρινάκη. Και μετά, φυσικά, ο Νούνο, ο προπονητής μας, έχει κάνει καλή δουλειά με την προσθήκη κάποιων παικτών στο ρόστερ. Τους έχει ενσωματώσει στην ομάδα και τώρα, όποιος μπαίνει στον οργανισμό ξέρει ότι όλοι όσοι βρίσκονται εκεί δουλεύουν σκληρά, δουλεύουν για τους συμπαίκτες τους. Έτσι, ο ενθουσιασμός και η πίστη σε αυτό που κάνουν μεγαλώνει όσο προχωράει η σεζόν», τονίζει. «Ο Ευάγγελος Μαρινάκης, ως ιδιοκτήτης, είναι αυτός που δίνει τον τόνο. Η φιλοδοξία του είναι αυτή που οδηγεί τον σύλλογο μπροστά», λέει από την πλευρά της η Σάρα Κλάπτον. Αυτή η «φιλοδοξία» και η αίσθηση ότι υπάρχει το know how του πρωταθλητισμού είναι πραγματικά διάχυτη στην πόλη και την ομάδα. Η Φόρεστ ως «μέγεθος» δεν έχει αλλάξει μόνο για τους εντός των τειχών, αλλά και για τους εκτός.

O Βέρτζιλ Φαν Ντάικ ήταν ο μοναδικός παίκτης της Λίβερπουλ που βγήκε μετά το τέλος του ματς για να μιλήσεις στους εκπροσώπους του Τύπου. Οι ρεπόρτερ των φιλοξενούμενων είχαν τον πρώτο λόγο στις ερωτήσεις, ωστόσο στις απαντήσεις του Ολλανδού υπήρξε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο: Φρόντιζε σε κάθε περίσταση να αποδίδει τα εύσημα και στους παίκτες του Νούνο. Ρωτήθηκε, για παράδειγμα αν αισθάνεται ότι η ομάδα του άξιζε να κερδίσει και αν έκανε αρκετά για να πάρει τους τρεις βαθμούς. «Δεν λειτουργεί έτσι, ξέρετε. Δούλεψαν κι εκείνοι σκληρά. Τους αξίζει ένα μεγάλο μπράβο, αυτό κάνουν μέχρι στιγμής και είναι πολύ καλοί σε αυτό. Μας δυσκόλεψαν πάρα πολύ, όπως περιμέναμε».

Έπειτα, τόνισε ξανά ότι «πρέπει να δώσουμε τα εύσημα στη Φόρεστ» και καλούμενος να σχολιάσει τις έξι σερί νίκες που είχε η Φόρεστ μέχρι εκείνο το διάστημα, τόνισε: «Νομίζω ότι δείχνει πόσο δύσκολα κάνουν τα πράγματα για κάθε ομάδα». Όταν ήρθε η ώρα να τον ρωτήσουμε για τη Νότιγχαμ Φόρεστ και το αν τη βλέπει ως διεκδικήτρια του τίτλου, αρνήθηκε να πάρει ξεκάθαρη θέση: «Δεν ξέρω. Έχουν δείξει σταθερότητα, είναι πολύ καλοί στην άμυνα, έχουν παίκτες να χτυπήσουν στην αντεπίθεση και κρατούν το μηδέν». Τα λόγια και η στάση του, αποτελούν μια χαρακτηριστική εικόνα για τον τρόπο που οι «μεγάλοι» στην Premier βλέπουν και αντιλαμβάνονται πλέον τους Tricky Trees.

Ο Άντονι Ελάνγκα είναι ένας από τους -πολλούς είναι η αλήθεια- διακριθέντες της φετινής Φόρεστ. Μας υποδέχθηκε με ένα ελληνικότατο «καλησπέρα» και όταν τον ρωτήσαμε αν έχει μάθει τη γλώσσα λόγω των Ελλήνων στο περιβάλλον της ομάδας, μας αιφνιδίασε ακόμα περισσότερο: «Οι γονείς μου είχαν ζήσει για ένα διάστημα στην Ελλάδα, στη Θεσσαλονίκη!». Θα περίμενε κανείς ότι το 1-1 με την πανίσχυρη Λίβερπουλ θα ήταν ένα αποτέλεσμα που θα του άφηνε έστω μία ικανοποίηση. Φευ.

«Είναι σαν ήττα για μένα, αλλά αυτή η ψυχολογία δείχνει πόσο μακριά έχουμε φτάσει. Για μένα είναι 100% κάτι που έχει αλλάξει. Αν έχεις αυτή τη νοοτροπία μπορείς να φτάσεις πολύ μακριά. Δεν την είχαμε πέρυσι. Φέτος θέλουμε να πηγαίνουμε σε κάθε ματς για τη νίκη, δεν πρόκειται να βολευτούμε με τον βαθμό της ισοπαλίας και να παίξουμε για να τον κρατήσουμε απέναντι σε καμία ομάδα. Εγώ προσωπικά θέλω να κερδίζω κάθε ματς και να μεταφέρω αυτή τη νοοτροπία σε όλους», μας εξήγησε ο Ελάνγκα.

Δεδομένου του πόσο «σφιχτές» είναι οι σχέσεις που έχουν αναπτυχθεί στα αποδυτήρια, η σπίθα του ενός γίνεται φλόγα για όλους κι όταν κάποιος δείχνει έστω ότι πέφτει, οι υπόλοιποι των σηκώνουν. «Μετά τη νίκη επί της Έβερτον, οι παίκτες είχαν λίγες μέρες ρεπό, καθώς η Φόρεστ είχε λίγο χρόνο μέχρι το επόμενο παιχνίδι (με αντίπαλο τη Γουλβς). Οι Ελάνγκα, Γκιμπς-Γουάιτ, Άντερσον και Νέκο Γουίλιαμς πήγαν μαζί, με τις συντρόφους τους, σε ένα θέρετρο στις Γαλλικές Άλπεις για να γιορτάσουν την αλλαγή του χρόνου το 2025. Αυτό δείχνει πόσο δεμένοι είναι ως ομάδα. Ο Ολά Άινα δημοσιεύει συνεχώς βίντεο στα κοινωνικά δίκτυα που δείχνουν το κλίμα στα αποδυτήρια μετά από αγώνες ή προπονήσεις», λέει στο Gazzetta η Σάρα Κλάπτον.

«Έχουν δείξει σταθερότητα, είναι πολύ καλοί στην άμυνα, έχουν παίκτες να σας χτυπήσουν στην αντεπίθεση και κρατούν το μηδέν», μας είπε ο Φαν Ντάικ μετά τη λήξη του αγώνα με τη Λίβερπουλ. Κάποιοι «παλιοί» έλεγαν ότι η Νότιγχαμ Φόρεστ του Νούνο θυμίζει αγωνιστικά και τακτικά την ομάδα που μεγαλούργησε με τον Μπράιαν Κλαφ. Δεν είναι ακριβώς έτσι. Πράγματι, η Φόρεστ είναι μια τακτικά πολύ δουλεμένη ομάδα και μέσα από το γήπεδο γίνεται σαφές ότι έχει μελετήσει τον αντίπαλό της, έχει ξεκάθαρο αγωνιστικό σχέδιο, επικοινωνία, αλληλοκαλύψεις και ρόλους. To σχέδιό της βασίζεται στην αμυντική σταθερότητα και τις γρήγορες αντεπιθέσεις και έχει αναπτύξει πολύ την ικανότητά της να απορροφά την πίεση των αντιπάλων, διατηρώντας χαμηλά ποσοστά κατοχής μπάλας -το χαμηλότερο στην Premier League-, εκφράζοντας άμεσες επιθέσεις έπειτα από αμυντικές ανακτήσεις.

Η Φόρεστ δεν επιδιώκει την κυριαρχία στην κατοχή, αλλά εστιάζει στην αποτελεσματικότητα, εκμεταλλευόμενη τα λάθη των αντιπάλων και μετατρέποντας τις αμυντικές φάσεις σε επιθετικές ευκαιρίες, διαθέτοντας τους παίκτες με τα κατάλληλα αγωνιστικά χαρακτηριστικά για τις γρήγορες μεταβάσεις. Παράλληλα, όμως, έχει δείξει πως τα εναλλακτικά της πλάνα είναι έτοιμα για εφαρμογή.

Ο Ελάνγκα ήταν ξεκάθαρος: «Έχουμε πλάνο και μπορούμε να παίξουμε με διάφορους τρόπους, είτε σε αντεπιθέσεις είτε κρατώντας την μπάλα», ενώ διαφώνησε με τον χαρακτηρισμό «ομάδα αντεπιθέσεων»: «Όχι, δεν συμφωνώ. Νομίζω ότι θα δείξουμε περισσότερα στο δεύτερο μισό της σεζόν. Σήμερα είχαμε ευκαιρίες να παίξουμε καλύτερα, αλλά πρέπει να βελτιωθούμε».

Με τον Τζον ΜακΓκόβερν στο City Ground

Ο προπονητής και το τιμ του δεν αρκεί απλώς να έχουν το πλάνο και τα υλικά, πρέπει να κάνουν τους ποδοσφαιριστές να πιστέψουν σε αυτό, προκειμένου να διατηρούν τη συγκέντρωσή τους στο 100% και να το φέρνουν εις πέρας, εξασφαλίζοντας ότι η σωματική τους κατάσταση είναι η κατάλληλη. Και σύμφωνα με τον Τζον ΜακΓκόβερν, ο Νούνο αυτό το καταφέρνει απόλυτα. «Πηγαίνω και τους βλέπω να προπονούνται κάθε μέρα. Και μπορείς να καταλάβεις στις προπονήσεις ότι απολαμβάνουν αυτό που κάνουν. Και αν απολαμβάνουν αυτό που κάνουν, τότε είναι πιο ήρεμοι απ' ό,τι όταν ήμασταν πιο κοντά στην άλλη πλευρά του βαθμολογικού πίνακα, την περασμένη σεζόν. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, πιστεύω», τονίζει ο legend του συλλόγου.

Όσον αφορά τους MVPs; «Είναι πολύ δύσκολο να επιλέξω έναν. Ο Μιλένκοβιτς είναι σίγουρα ένας από τους υποψήφιους. Με λίγα χρήματα, ήρθε και έκανε τεράστια διαφορά στην άμυνα. Έχει βοηθήσει και τον Μουρίλο να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο. Ο Άντερσον πρέπει επίσης να συμπεριληφθεί. Είναι παίκτης ποιότητας που η Νιούκαστλ δεν ήθελε να χάσει - και είναι εύκολο να καταλάβεις γιατί. Ο Γκιμπς-Γουάιτ είναι ο ηγέτης της ομάδας και έχει άφθονο ταλέντο. Έχει μαγεία στα πόδια του. Ο Κρις Γουντ αξίζει επίσης αναφορά, καθώς διανύει την καλύτερη σεζόν της καριέρας του στο σκοράρισμα», λέει η Σάρα. «Νομίζω ότι διαφέρει από εβδομάδα σε εβδομάδα. Προφανώς, συνήθως είναι οι επιθετικοί. Αν έχεις έναν επιθετικό που σκοράρει γκολ, τότε θα είναι ο αγαπημένος των φιλάθλων και ο αγαπημένος όλων εκείνη τη στιγμή», τονίζει από την πλευρά του ο ΜακΓκόβερν, «δείχνοντας» τον Γουντ. Σίγουρα μέσα σ' αυτούς πρέπει να μπει και ο Ματς Σελς.

To City Ground έχει μερικές ωραίες συνήθειες. Όπως το "Mull of Kintyre" που τραγουδά ο κόσμος πριν τη σέντρα και είναι πραγματικά ανατριχιαστικό. Μπορείτε να το δείτε στο video που ακολουθεί. Μια ακόμα είναι το ρεφρέν του τραγουδιού "you 've lost that loving feeling", των Righteous Brothers, το οποίο συνδέθηκε με τους πανηγυρισμούς μετά τα γκολ. Πριν από μερικά χρόνια, ο Μπιλ Μέντλι είχε κληθεί στο γήπεδο για να το ερμηνεύσει. Αυτό ακριβώς το "loving feeling" είναι πλέον παντού στις όχθες του ποταμού Τρεντ.

Όπως μάλλον γίνεται αντιληπτό από τον Κρις και την Τζιλ, ο κόσμος ζει κάτι που μοιάζει με όνειρο. «Όχι δεν το περίμενα ότι θα είμαστε τόσο ψηλά στην βαθμολογία. Ήμουν αισιόδοξος για τα μέσα της βαθμολογίας. Αλλά όταν μια ομάδα ξεκινάει να κερδίζει και η αυτοπεποίθηση ανεβαίνει. Χάσουμε-κερδίσουμε, ξέρουμε ότι πάντα θα τα δώσουμε όλα για τη νίκη», τονίζει στο Gazzetta ο Κρις, οπαδός της Φόρεστ από τη δεκαετία του '60. Είναι εμφανές, συγκρίνοντας το "vibe" του κόσμου σε σχέση με την προηγούμενη κατάσταση. Η ψυχολογία στις κερκίδες είναι ότι η ομάδα μπορεί να κερδίσει κάθε αντίπαλο κι αυτό έχει αντίκτυπο στην ομάδα.

🌲🔴 ΤΡΟΜΕΡΗ ατμόσφαιρα στο City Ground από τους φίλους της Νότιγχαμ Φόρεστ στο ματς με τη Λίβερπουλ!

Αποστολή στο Νότιγχαμ: Θάνος Σαρρής pic.twitter.com/nTyBbIcgVn

— gazzetta.gr (@gazzetta_gr) January 14, 2025

«Όταν το City Ground είναι γεμάτο και "βράζει", είναι ένα ξεχωριστό μέρος. Η ατμόσφαιρα είναι ηλεκτρισμένη. Το “Mull of Kintyre” που τραγουδούν οι οπαδοί πριν από τη σέντρα έχει τη δύναμη να σε ανατριχιάσει. Νομίζω ότι οι περισσότεροι οπαδοί αναγνωρίζουν τι έχει κάνει ο Μαρινάκης για τον σύλλογο. Δεν ήταν όλες οι αποφάσεις του ως ιδιοκτήτης σωστές, αλλά η δέσμευση και η επένδυσή του δεν αμφισβητούνται. Είναι παθιασμένος και φιλόδοξος, ενώ δεν δίστασε να επενδύσει χρήματα», λέει από την πλευρά της η Κλάπτον από τη Nottingham Post.

Το σημαντικότερο όμως, είναι πως τούτη η χρονιά δεν μοιάζει πυροτέχνημα. «Υπάρχει μια εξαιρετική βάση για να χτίσουν πάνω της, ό,τι κι αν συμβεί στο υπόλοιπο της σεζόν. Η Φόρεστ θέλει να συνεχίσει να κοιτάζει μπροστά και να προοδεύει. Ήδη δείχνουν ότι είναι αποφασισμένοι να προχωρήσουν», λέει η Σάρα Κλάπτον. Το "loving feeling" ριζώνει για τα καλά στο City Ground και η ομίχλη από τον ποταμό Τρεντ δεν θαμπώνει πια τo όνειρ του κόσμου: Να δει την ιστορία να γράφεται ξανά με χρυσό μελάνι...