Νησιά Σίλι: Ένα cult πρωτάθλημα με δύο ομάδες και μια μάχη με αντίπαλο τη λήθη
«Can we play, can we play you every week? Oh, can we play you every week?». Πρόκειται για ένα από τα πιο εμβληματικά συνθήματα καζούρας της βρετανικής κερκίδας. Πανηγυρίζοντας, οι οπαδοί ζητούν να παίζουν κάθε εβδομάδα με τον ίδιο - κατώτερο κατά κανόνα - αντίπαλο. Μα ίσως δεν ξέρουν πως λίγο πιο μακριά, υπάρχει ένα μέρος όπου στα αλήθεια κάθε εβδομάδα, κάθε ομάδα παίζει απέναντι στον ίδιο αντίπαλο. Κι αυτό διότι υπάρχουν μόνο δύο ομάδες.
Χαμένα στους χάρτες - και ίσως και στον χρόνο - τα Νησιά Σίλι, αυτές οι... ξεχασμένες κουκίδες γης ανάμεσα στον Ατλαντικό Ωκεανό και τη Θάλασσα της Μάγχης, περήφανα «φωνάζουν» πως κρατούν ζωντανό το πιο μικρό πρωτάθλημα στον κόσμο. Το πρωτάθλημα των δύο ομάδων, των Γκάρισον Γκάνερς και Γούλπακ Γουόντερερς, την τεράστια - μα στην πραγματικότητα μικρσκοπική - «Isles of Scilly Football League». Ένα πρωτάθλημα απλών ανθρώπων και όχι λαμπερών επαγγελματιών, συνώνυμο της αγνής αγάπης για το ποδόσφαιρο και της προσπάθειας ενός τόπου να μη βυθιστεί στη λήθη.
Απλοί τύποι που λατρεύουν το ποδόσφαιρο και... αγελάδες που το σκάνε
Όμως πώς ακριβώς λειτουργεί η μικρότερη λίγκα στον κόσμο; Είναι απλό. Οι δύο ομάδες απλά αντιμετωπίζουν η μια την άλλη κάθε αγωνιστική, «μονομαχώντας» στο χορτάρι συνολικά 17 φορές τη σεζόν. Μόνο για το πρωτάθλημα βέβαια. Γιατί τα Νησιά Σίλι έχουν και δύο διοργανώσεις Κυπέλλου αλλά και κάτι σαν Charity Shield! Κάθε Κυριακή στη Χιου Τάουν, την πρωτεύουσα των νησιών, είναι ίδια. Γκάρισον Γκάνερς και Γούλπακ Γουόντερερς αναμετρούνται την ίδια ώρα, με τις ίδιες ομάδες, τις ίδιες εμφανίσεις στο ίδιο - ένα και μοναδικό - γήπεδο, μέχρι μια από τις δύο να αναδειχθεί πρωταθλήτρια. Ποιες άλλες ομάδες μπορούν να πουν ότι έχουν μίνιμουμ 50% πιθανότητες να στεφθούν πρωταθλήτριες;
«Ο κόσμος αναρωτιέται αν όλο αυτό είναι κάπως βαρετό, επειδή επαναλαμβάνουμε τα ίδια πράγματα αλλά για να είμαι ειλικρινής είναι ωραίο το ότι παίζουμε και περνάμε καλά. Πολλοί είμαστε φίλοι μεταξύ μας και γνωριζόμαστε από όταν ήμασταν παιδιά, οπότε είναι ξεκάθαρο πως εδώ υπάρχει και μια κοινωνική πλευρά, πέρα από την αμιγώς αθλητική», έχει δηλώσει στο BBC ένας από τους ποδοσφαιρικούς πρωταγωνιστές των νησιών.
The fixtures for the 2024/2025 season have been confirmed! 🥳 pic.twitter.com/1hcgHI3gQT
— World’s Smallest Football League (@IOS_WSFL) October 12, 2024
Για να διατηρηθούν πάντως όσο πιο φρέσκα γίνεται τα πράγματα υπό αυτές τις συνθήκες, κάθε σεζόν η τράπουλα ανακατεύεται από την αρχή. Επί της ουσίας, οι ομάδες χωρίζονται στα πρότυπα του... προαυλίου. Απλά το κάνουν στην παμπ, όπου οι δύο αρχηγοί επιλέγουν εναλλάξ τους παίκτες τους, αφού αυτοί έχουν ταξινομηθεί ανά θέση, προκειμένου και οι δύο αντίπαλοι να είναι πλήρεις. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό δηλαδή, οι ομάδες δεν έχουν την κλασική έννοια της ομάδας και κανείς δεν τις υποστηρίζει πραγματικά, δεν δένεται μαζί τους. Ακριβώς επειδή είναι πολύ πιθανό την επόμενη σεζόν να φορά τα χρώματα της... άσπονδης αντιπάλου.
Για την ιστορία βέβαια, κάθε ομάδα πιστώνεται κανονικά τα πρωταθλήματα, ανεξάρτητα από τους παίκτες που τα κατακτούν. Οι Γκάρισον Γκάνερς είναι οι πολυνίκεις του θεσμού υπό το τωρινό φορμάτ του με 13 κατακτήσεις, ωστόσο οι Γούλπακ Γουόντερερς πλησιάζουν επικίνδυνα, αφού τρέχουν ένα σερί τεσσάρων «στεμμάτων» που τους έχει ανεβάσει στα 10 πρωταθλήματα.
Κανείς ωστόσο δεν νοιάζεται πραγματικά για αυτά. Φυσικά δεν υφίσταται επαγγελματικό ποδόσφαιρο στα Νησιά Σίλι. Μόνο απλοί τύποι που λατρεύουν το απλό ποδόσφαιρο και για 90 λεπτά την εβδομάδα ντύνονται παίκτες. Ψαράδες, αγρότες, υπάλληλοι και κάθε άλλης λογής άνθρωποι στελεχώνουν τη λίγκα του «σπιτιού» τους. Και μπορεί οι τρελές εκπλήξεις ή οι λαμπεροί παικταράδες να λείπουν από ένα τέτοιο πρωτάθλημα, όμως τα αμέτρητα... cult σκηνικά γεμίζουν επάξια αυτό κενό και δεν σκίζουν το πέπλο της ανίας. Ένας από τους παίκτες της Isles of Scilly Football League έχει εξιστορήσει ένα εκ των πιο αστείων τέτοιων σκηνικών πριν λίγα χρόνια: «Υπάρχει αυτός ο τύπος ο Τσάφερ, που είναι αγρότης και πριν μερικά χρόνια το κινητό του δεν σταμάτησε να χτυπάει κατά τη διάρκεια του ημιχρόνου. Το σήκωσε και κάποιος τον ενημέρωσε πανικόβλητος πως οι αγελάδες του το είχαν σκάσει από τον στάβλο του, οπότε έτρεξε να τις κυνηγήσει. Νικούσαμε 2-0 σε εκείνο το σημείο και, επειδή δεν είχαμε αλλαγές, μείναμε αναγκαστικά με δέκα παίκτες και χάσαμε 3-2. Εν τέλει, μάθαμε πως οι αγελάδες που το είχαν σκάσει δεν ήταν καν οι δικές του!».
Μάχη απέναντι στη λήθη
Το περιτύλιγμα τέτοιων αστείων περιστατικών, οι φίλοι εναντίον φίλων, οι μπαμπάδες εναντίον γιων, όλα αυτά ανήκουν σε όσα τρέφουν σημαντικά την πιο ανάλαφρη αντιμετώπιση του ποδοσφαίρου στα Νησιά Σίλι. Μόνο που δεν αρκούν για να θρέψουν το ίδιο το ποδόσφαιρο σε έναν τέτοιο τόπο.
Τα Νησιά Σίλι ανήκουν στη Μεγάλη Βρετανία, αλλά στην πραγματικότητα είναι μόνα τους. Ζουν από το ψάρεμα και τον τουρισμό τους καλοκαιρινούς μήνες και έχουν μόλις 2100 μόνιμους κατοίκους. Κατοίκους που διαρκώς μειώνονται, διαρκώς γερνάνε, σε ένα μέρος που δείχνει να βαδίζει με μαθηματική βεβαιότητα προς τη λήθη. Ο πληθυσμός του νησιωτικού συμπλέγματος στο διάστημα 2011-2021 μειώθηκε κατά 6,8% και ταυτόχρονα οι μεγαλύτεροι των 65 ετών κάτοικοι αυξήθηκαν σχεδόν κατά 10%! Οι νέοι φεύγουν από τα Νησιά σε πολύ μικρή ηλικία, δεν υπάρχει καν Λύκειο, και συνήθως δεν επιστρέφουν ποτέ.
Άλλωστε, το πρωτάθλημα των δύο ομάδων δεν είχε πάντα δύο ομάδες. Κάποτε υπήρχαν πέντε σύλλογοι στα Νησιά Σίλι, όμως η ραγδαία μείωση του πληθυσμού - και ειδικά των νέων - έχει οδηγήσει σε αυτή την κατάσταση. Φυσικά υπάρχουν οι φόβοι πως τα πράγματα συνεχώς θα γίνονται πιο δύσκολα. Στα 16 τους οι περισσότεροι έφηβοι μετακομίζουν στο ηπειρωτικό μέρος της Αγγλίας για να συνεχίσουν το σχολείο και οι μετακινήσεις λόγω του επιθετικού καιρού και των δυνατών καταιγίδων είναι σχεδόν αδύνατες.
Ίσως για αυτό το ποδόσφαιρο είναι κάτι παραπάνω από ποδόσφαιρο για τα Νησιά Σίλι. Είναι το μεγαλύτερο, το πιο δυνατό μέσο στον αγώνα των ανθρώπων τους να κρατήσουν ζωντανό τον τόπο τους. Μια κοινωνική εκδήλωση που κρατάει τους κατοίκους του ενωμένους σαν γροθιά, δίνει πλατφόρμα συναισθηματικής σύνδεσης στους νέους, αλλά και την περισσότερη προβολή που ένα τέτοιο μέρος θα μπορούσε να πάρει. Όσο περισσότεροι μιλούν για το μοναδικά ρομαντικό μικρότερο πρωτάθλημα του πλανήτη, τόσο περισσότεροι θα ακούν για τα Νησιά Σίλι, τόσο περισσότεροι θα μαθαίνουν για έναν τόπο που μάχεται για να αποκτήσει τη φήμη και την προβολή - και άρα και την ανάπτυξη - που θα τον κρατήσει στην επιφάνεια.
Τα Sunday Stories του Gazzetta
- Χακάν Σουκούρ: Man with No Name
- Πρόμες: Το ταλέντο του χάθηκε στους «υπονόμους» του Άμστερνταμ!
- Πάνακ: Από το χείλος του θανάτου μέχρι τα «αστέρια», κάθε του βήμα σημαίνει περισσότερα
- Ο πρώτος οπαδός στην ιστορία του ποδοσφαίρου φούσκωνε μπάλες για τη Νασιονάλ
- Μια Παρί... αναγεννάται!
- Κλοπ: Οργή λαού για τον σύγχρονο «Φάουστ»
- Ντιέγκο Φορλάν: Ιστορία ζωής για μεγάλους παίκτες!
- Ο Αντριάνο άφησε τη φαβέλα, αλλά η φαβέλα δεν τον άφησε ποτέ...
- Ρασίνγκ - Ιντεπεντιέντε: Μια κατάρα, επτά νεκρές μαύρες γάτες και 35 χρόνια γρουσουζιάς
- Σαν Μαρίνο: Πώς η χειρότερη ομάδα του κόσμου έριξε «ζαριά» για Μουντιάλ!
- Νεϊμάρ: Μια… πονεμένη ιστορία 600 εκατ. ευρώ!
- Μποταφόγκο, πολύ σκληρή για να... λιώσει στην κόλαση!
- Μουντιάλ 2034: Η Σαουδική Αραβία στη... σέντρα!
- Αντονίν Πανένκα: Βαφτίζοντας την πιο εμβληματική «ζωγραφιά» της άσπρης βούλας
- Βαλένθια και Πίτερ Λιμ: Ένα εγχειρίδιο αυτοκαταστροφής
- Λίβερπουλ - Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: Επίσκεψη Διαβόλων στον παράδεισο
- Γροιλανδία, η χώρα που θέλει ο Τραμπ... σοκάρει και ψάχνει ελπίδα!
- Μουρίνιο: Θύμα του συστήματος ή... τέλος εποχής; (poll)