Ντράγκουτιν Τόπιτς στο Gazzetta: «Η Ελλάδα έγινε το σπίτι μου την περίοδο του πολέμου»

• «Ο Πακακώστας ήταν δίπλα μου όταν άρχισε ο πόλεμος στη Σερβία»

Ο Ντράγκουτιν Τόπιτς είναι από τις θρυλικότερες μορφές του στίβου, στο άλμα εις ύψος.

Ο… τρελός Σέρβος αποτελούσε πάντα έναν από τους βασικούς αντιπάλους του Λάμπρου Παπακώστα (μεταξύ άλλων) στις μεγάλες διοργανώσεις και κατάφερε στην καριέρα του να πάρει πέντε μετάλλια σε επίπεδο ανδρών, εκ των οποίων ένα στο Ευρωπαϊκό του 96’ στη Στοκχόλμη.

Ενας αθλητής που στην κατηγορία εφήβων είχε πηδήξει 2,37μ., επίδοση που παραμένει ακόμη και σήμερα παγκόσμιο ρεκόρ στην κατηγορία.
Ισως αδίκησε τον εαυτό του που δεν κατάφερε να πάρει ένα ολυμπιακό μετάλλιο, ωστόσο αυτό ελπίζει να αλλάξει από ένα άλλο μέλος της οικογένειας.
Η κόρη του, Αντζελίνα Τόπιτς, είναι ίσως το κορυφαίο ταλέντο παγκοσμίως στην κατηγορία των κορασίδων.

Σε λιγότερο από ένα μήνα θα μπει στο 17ο έτος της ζωής της και στο Women Gala της Φιλοθέης, λίγο έλειψε να κάνει παγκόσμιο ρεκόρ στο ύψος, ρίχνοντας για λίγο το 1,97μ.! Πέρασε το 1,95μ. εύκολα μάλιστα και πλέον ο Ντράγκουτιν Τόπιτς από την πλευρά του προπονητή προσπαθεί να της περάσει τα… φώτα του από την εμπειρία που έχει αυτές τις 3 (και… κάτι) δεκαετίες που βρίσκεται στον στίβο.

Ο σπουδαίος αυτός πρώην άλτης του ύψους, μίλησε στο Gazzetta, τόσο για την κόρη του, όσο και για τα συναισθήματα που έχει για την Ελλάδα και το δέσιμό του με ανθρώπους του ελληνικού στιβου.

- Βλέποντας την Αντζελίνα μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι πήρε τα γονίδια των γονιών της; (σ.σ. Η σύζυγος του Ντράγκουτιν, Μπλιάνα Τόπιτς, είναι κι αυτή πρώην άλτρια του τριπλούν)

«H Αντζελίνα είναι αποφασισμένη να δημιουργήσει την δική της ιστορία. Αυτή την στιγμή, στα 16 της, είναι πολύ καλύτερη απ΄ ότι ήμουν εγώ και η μητέρα της σε αυτή την ηλικία. Πνευματικά είναι έτοιμη για το επόμενο βήμα. Στην Φιλοθέη ήταν έτοιμη για το παγκόσμιο ρεκόρ κορασίδων (1,97μ.) και το τρίτο άλμα ήταν πολύ κοντά. Μπορεί να το κάνει. Αρκεί να βρίσκουμε αγώνες σαν το Filothei Women Gala όπου είχε ωραία ατμόσφαιρα και καθόλου άγχος»

- Βοηθά το κλίμα στην Ελλάδα; Ερχεστε συχνά εδώ και πολλά χρόνια και ως προπονητής και ως αθλητής παλιότερα

«Βοήθησε το καμπ στην Καλαμάτα. Συνεργάστηκα εκεί με έναν άνθρωπο πολύ σημαντικό για μένα, τον Γιώργο Πομάσκι, τον οποίο και βοήθησα με την αθλήτριά του (Χριστογεώργου) η οποία έδειξε αισθητή βελτίωση. Είναι καλό να υπάρχει ανταγωνισμός και αυτό βοήθησε την Αντζελίνα να κάνει το 1,95μ. στην Φιλοθέη».

- Από αθλητής, τώρα προπονητής. Πόσο δύσκολο είναι αν κάνεις μια σύγκριση με τα δικά σου χρόνια, να προπονείς ένα νέο παιδί; Και μάλιστα την κόρη σου

«Αλλες εποχές, άλλη νοοτροπία στις μέρες μας. Τα παιδιά είναι πιο ευαίσθητα και θέλουν άλλον τρόπο προσέγγισης. Ως προπονητές εμείς πρέπει να προσαρμοστούμε στη νέα γενιά».

- Εχεις βάλει στοιχεία από τον τρόπο που γυμναζόσουν ως αθλητής;

«Δεν έχω αλλάξει πολλά. Εχω το σύστημα προπόνησης που έμαθα από τους κορυφαίους, όπως ο Πομάσκι. Αυτός ο άνθρωπος ήταν σημαντικός σταθμός στην καριέρα μου. Αυτό δεν είναι μυστικό. Έχω κλέψει ορισμένα πράγματα από αυτούς και έχω βάλει και δικές μου ιδέες. Είμαι νέος στην προπονητική και είμαι προσεκτικός προς το παρόν. Δεν βάζω σκληρή προπόνηση. Από του χρόνου θα ανεβάσω ένα επίπεδο την ένταση, ώστε να είναι σε θέση να διεκδικήσει άλματα στα 2 μέτρα».

«Ο Πακακώστας ήταν δίπλα μου όταν άρχισε ο πόλεμος στη Σερβία»

- Από τότε που σταμάτησες να αγωνίζεσαι, βλέπεις διαφορές στον στίβο, όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι;

«Πάει μία 10ετια που σταμάτησα και αυτό που βλέπω είναι ότι ο στίβος χάνει τη μάχη με τα άλλα σπορ. Δεν κατηγορώ κάποιον, όμως κάτι γίνεται λάθος. Στα ανδρικά αγωνίσματα πέφτει όλο το οικονομικό βάρος. Βέβαια, χωρίς χρήματα δεν υπάρχει και αθλητισμός. Την ίδια ώρα οι κανόνες γίνονται πιο σκληροί και οι συμμετοχές σε μεγάλες διοργανώσεις πιο δύσκολες, κάτι που είναι ότι χειρότερο. Ολο το σύστημα λειτουργεί λάθος. Θέλουμε περισσότερους αθλητές να συναγωνίζονται στις μεγάλες διοργανώσεις για να μένουν και περισσότερο στον χώρο».

- Εχεις μία ιδιαίτερη σχέση με την Ελλάδα και ιδιαίτερα με τον Λάμπρο Παπακώστα. Είχτε έναν θερμό εναγκαλισμό στην Φιλοθέη.

«Ο Λάμπρος είναι από τους καλύτερους φίλους μου. Με φιλοξένησε στο σπίτι μου σε πολύ δύσκολους και σκοτεινούς καιρούς. Με φιλοξένησε στην διάρκεια του πολέμου στην πατρίδα μου, όπως και ο Δ. Χατζόπουλος, αλλά και ο Κοκκότης. Και φυσικά και ο Πομάσκι. Για 4 χρόνια με προπονούσε, όπως και την γυναίκα μου. Γι’ αυτό λατρεύω την Ελλάδα. Και ιδιαίτερα την Καλαμάτα που είναι ιδανικές συνθήκες για προπονήσεις. Βέβαια και οι Ελληνες με κάνουν να νιώθω καλύτερα και από το σπίτι μου. Εκτιμούν τα όσα έχω πετύχει και λατρεύουν τους… τρελούς Σέρβους!»

- Η Αντζελίνα έχει αντιληφθεί το ποιος είσαι, όσον αφορά την πορεία σου ως αθλητής;

«Ναι. Το καλό είναι πως η κόρη μου πλέον καταλαβαίνει το ποιος ήμουν και τι έχω πετύχει. Οπως και το ότι δεν είμαι κάποιος… ηλίθιος τύπος, αλλά ένας καλός τύπος που έκανε κάποια πράγματα».

- Πίσω στην Σερβία γίνονται συγκρίσεις; Πως το διαχειρίζεστε;

«Δυστυχώς ναι, στη Σερβία κάνουν συγκρίσεις της Αντζελίνα μαζί μου. Αλλά είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπίσει στην καριέρα της και το κάνει καλά. Είναι πολύ δυνατή πνευματικά και αποδεικνύει πως μπορεί να γίνει καλύτερη από μένα. Είναι ένας δύσκολος στόχος, αλλά δείχνει αποφασισμένη να το κάνει. Σαν προπονητής δεν μπορώ παρά να είμαι χαρούμενος και περήφανος που την γυμνάζω. Ως αθλήτρια μιλάω, άσχετα που είναι η κόρη μου».

Photo credits: Στεφανία Ντόκου