Μπορεί το ΟΑΚΑ να γίνει ξανά το σπίτι του στίβου;

• Αισιοδοξία αλλά μικρό καλάθι για την αλλαγή
• Μπορεί το ΟΑΚΑ να γίνει ξανά κέντρο υψηλού αθλητισμού;

Αν μπει κανείς για πρώτη φορά σήμερα στο κλειστό προπονητήριο στίβου του ΟΑΚΑ θα σκεφτεί «Μα καλά, γιατί φωνάζουν τόσο καιρό; Μια χαρά φαίνεται». Αν όμως το έχει επισκεπτεί ξανά ή το επισκέπτεται συχνά, θα κοντοσταθεί και μάλλον θα σκεφτεί «Που ήρθα;».

Ναι, τόσο μεγάλη φαίνεται η αλλαγή. Με το σχεδόν τίποτα ο χώρος όχι μόνο ανανεώθηκε αλλά ίσως να δίνει πια και την υπόνοια πως εκεί μέσα προπονούνται τα μεγαλύτερα ονόματα του στίβου. Και όχι μόνο τα μεγάλα ονόματα του στίβου της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού γιατί παρ’ ότι ήταν (σε παρελθοντικό χρόνο, ελπίζοντας να παραμείνει έτσι) ένα... χρέπι, μεγάλοι αθλητές το επιλέγουν για να μπορέσουν να προπονηθούν δίπλα στο γκρουπ του Γιώργου Πομάσκι και τον Μίλτο Τεντόγλου αλλά και να εκματαλλευτούν τον καλό καιρό που έχουμε στη χώρα για αρκετούς μήνες τον χρόνο.

Πριν από ένα διάστημα στην Αθήνα βρέθηκε για τρεις εβδομάδες ο Σέρβος υψίστας Ντραγκούτιν Τόπιτς με το γκρουπ του και, φυσικά, την κόρη του Αντζελίνα Τόπιτς που είναι αδιαμφισβήτητα ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της νέας γενιάς ενώ αυτή τη στιγμή στο ΟΑΚΑ προπονείται γκρουπ αλτών από το Αζερμπαϊτζάν, και συγκεκριμένα του γκρουπ του γνωστού άλτη (πρώην τριπλουνίστα, νυν μηκίστα) Ναζίμ Μπαμπάγιεβ. Ενδιαφέρον για να έρθει στην Ελλάδα να προπονηθεί έχει δείξει μέχρι και η μεγάλη κυρία της δισκοβολίας, Σάντρα Πέρκοβιτς, όμως μετά από συζήτηση, η κατάσταση των εγκαταστάσεων την είχε αποτρέψει.

Αναλογιστείτε το όφελος του να υπάρχει ένα σύγχρονο προπονητήριο στην Αθήνα. Πόσα έσοδα μπορεί να έρθουν από προετοιμασίες αθλητών από το εξωτερικό; Πόσο μπορεί να μεγαλώσει το στιβικό κίνημα στην Ελλάδα; Πόσο μεγάλο κέντρο αθλητισμού μπορεί να γίνει το ΟΑΚΑ και, άρα, η χώρα μας; Και, φυσικά, αφού οι αθλητές/τριες θα μπορούν να προπονούνται χωρίς να τους λείπουν τα βασικά, πόσες περισσότερες διακρίσεις θα μπορούσαν να φέρουν;

Ενδεικτικά μόνο την περασμένη χρονιά ο στίβος έφερε δύο Παγκόσμια μετάλλια ανοιχτού (ένα χρυσό, ένα χάλκινο), τρία Ευρωπαϊκά κλειστού ανδρών/γυναικών (ένα χρυσό, δύο αργυρά) και έξι σε Ευρωπαϊκά στις κατηγορίες Κ23 και Κ20.

Αισιοδοξία αλλά μικρό καλάθι για την αλλαγή

Από την περασμένη Παρασκευή είχαν ήδη τοποθετηθεί νέες λάμπες στον χώρο γύρω από το μήκος και η διαφορά φαινόταν αρκετά. Σκεφτείτε, τώρα, να υπάρχει φως σε ολόκληρο το προπονητήριο. Και όσο παράδοξο ή χαζό αν φαίνεται να μιλάμε για… φώτα, είναι η πραγματικότητα καθώς μέχρι πρότινος είχε πολύ χαμηλό φωτισμό ενώ υπήρχαν σημεία που δεν είχε σχεδόν καθόλου φως. Αντικαταστάθηκαν όλες οι λάμπες, σε όλα τα σημεία της οροφής και παράλληλα βάφτηκαν όλοι οι τοίχοι, δίνοντας μία εικόνα πιο καθαρή. Στους τοίχους, πλέον, οι αφίσες των πρωταθλητών/τριων του στίβου που έχουν γράψει ιστορία φαίνονται λίγο πιο όμορφες.

Σε διάφορα σημεία του προπονητηρίου έχει μηχανήματα και σκάλες ενώ την ώρα της προπόνησης γίνονται εργασίες όμως κανείς δεν παραπονιέται καθώς μέσα τους έχει τρυπώσει πια η ελπίδα πως δεν θα ξενιτεύονται πια για προπονήσεις, πως τον χειμώνα δεν θα στάζουν τα ταβάνια ή οι τοίχοι από την υγρασία και πως το καλοκαίρι δεν θα είναι αποπνικτική η ατμόσφαιρα λόγω ζέστης.

Όλα τα στρώματα (ένα ύψους, δύο επί κοντώ) που φέρουν τρύπες και μπαλώματα σε διάφορα σημεία τους, μαζεύονται και βγαίνουν από το προπονητήριο καθώς θα αντικατασταθούν.

Από τον μεγαλύτερο στον μικρότερο, από αθλητές και προπονητές αλλά και ανθρώπους που βρίσκονται καθημερινά εκεί δίπλα στις ομάδες, όλοι κρατούν μικρό καλάθι. Είναι γνωστό πως τα τελευταία χρόνια δεν είχε αλλάξει ούτε πρόκα στο κλειστό ή έστω είχαν γίνει προσωρινές αλλαγές που αργά ή γρήγορα γίνονταν ξανά «παλιές». «Δεν χρειάζεται να το βάψουν όλο, ας βάλουν μόνο τα φώτα και τη ζέστη», θα ακούσεις ως απάντηση αν ρωτήσεις έναν αθλητή ή έναν προπονητή για το τί χρειάζεται να γίνει τώρα στο προπονητήριο για να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους. Και, πως άλλωστε, να ζητήσουν πράγματα αφού κάθε φορά που ζήτησαν πήραν πίσω ένα τεράστιο τίποτα.

Αυτή τη στιγμή, η απόφαση του Γιάννη Βρούτση για άμεση βελτίωση των εγκαταστάσεων φαίνεται να παίρνει σάρκα και οστά και παρ’ ότι οι υπουργοί έχουν «πληγώσει» τον στίβο ανά τα χρόνια, οι ελπίδες όλων εναποτίθενται πάνω στον Βρούτση για μία αλλαγή.

🚧 Ξεκίνησαν τα έργα αποκατάστασης στους χώρους προετοιμασίας των Ελλήνων αθλητών στο ΟΑΚΑ ενόψει Ολυμπιακών Αγώνων! pic.twitter.com/BllVLnKrbM

— gazzetta.gr (@gazzetta_gr) December 18, 2023

Μπορεί το ΟΑΚΑ να γίνει ξανά κέντρο υψηλού αθλητισμού;

Η γενιά αθλητών/τριών που πρωταγωνιστεί αυτή τη στιγμή δεν έχει προλάβει ποτέ το κεντρικό του ΟΑΚΑ να λειτουργεί ως στάδιο στίβου, ως δηλαδή αυτό για το οποίο φτιάχτηκε εξ’ αρχής. Αν έρθει η στιγμή που θα μπορέσουμε να δούμε Πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου στο ΟΑΚΑ, νομίζω πως τότε μόνο θα μπορέσουμε να μιλήσουμε για τη νέα εποχή στο άθλημα και για την πραγματική αλλαγή. ένα άθλημα που αξίζει να γευτεί έστω και λίγη από τη δόξα που είχε πριν δύο τρεις δεκαετίες πριν.

Στο πλάνο υπάρχει, ως τώρα, η αντικατάσταση του ταρτάν στα ανοιχτά προπονητήρια Κ1 και Κ21 ενώ θεωρητικά υπάρχει και το στάδιο της Παιανίας στο πλάνο, που θα ήταν έτοιμο τον χειμώνα του 2024… Ο χειμώνας πλησιάζει και έχει ήδη ανακοινωθεί πως το Πανελλήνιο κλειστού θα γίνει στο ΣΕΦ άρα μάλλον το όνειρο της Παιανίας παραμένει μακρινό.

Πλέον, όλοι αναμένουν να δουν το αύριο ελπίζοντας πως θα είναι όσο αισιόδοξο το φαντάζονται σήμερα.