Ολυμπιακοί Αγώνες 2024: Ο αθλητισμός σε κάνει να ονειρεύεσαι ότι μπορείς να «πετάξεις»

Τις επόμενες Δευτέρες, θα έχω τη χαρά να μοιράζομαι μαζί σας μέσω του Gazzetta.gr σκέψεις, εικόνες, συναισθήματα και εμπειρίες, ενόψει των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι. Θα σας έχω μαζί μου καθ’ όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας μου για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες.

Θα είμαστε παρέα μέσα στο Ολυμπιακό Χωριό, καθώς και σε κάθε προσπάθεια μου στις 4 Σεπτεμβρίου στον τελικό του άλματος εις μήκος μεικτών κατηγοριών. Θα προετοιμαστούμε μαζί και θα τρέξουμε κάθε μέτρο στον τελικό των 400 μέτρων στις 6 Σεπτεμβρίου. Μέσα από τα μάτια μου θα επιδιώξω να σας μεταφέρω στιγμές, που δεν παρουσιάζονται σε κάμερες. Δεν φωτογραφίζονται, παρά μόνο αφηγούνται και μένουν χαραγμένες για πάντα στο μυαλό, όσων τις έζησαν.

Δεν θα μπορούσα να είμαι πιο χαρούμενος. Ένα παιδί που αγαπάει τον αθλητισμό, από τότε που θυμάται και τον εαυτό του, να μιλάει για αυτόν σε ένα κοινό, που επίσης λατρεύει τον αθλητισμό!

Gazzetta.gr ευχαριστώ πολύ για τη μεγάλη τιμή!

Την Παρασκευή παρακολούθησα και εγώ, όπως εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη, την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι. Δεν έχασα ούτε λεπτό, όπως και σε κάθε έναρξη από το 2004 και μετά. Από εκείνο το ονειρικό βράδυ, που ο οκτάχρονος εαυτός μου, δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει την επίδραση που θα είχε στη ζωή του, αυτό που μόλις είχε δει. Από εκείνο το βράδυ που ένα ακόμα παιδί, όπως χιλιάδες σε όλο τον κόσμο, αποφάσισαν να αφιερώσουν όλα τους τα παιδικά και εφηβικά χρόνια σε ένα όνειρο. Το όνειρο να ζήσουν και αυτά μια τέτοια στιγμή. Να γίνουν Ολυμπιονίκες.

Η ζωή μου εξελίχθηκε βέβαια πολύ διαφορετικά, από όσο μπορούσε να χωρέσει ο οκτάχρονος νους μου. Το θέαμα όμως, που είχα παρακολουθήσει εκείνο το μαγικό καλοκαίρι του 2004, αλλά και όσα ακολούθησαν το 2008 στο Πεκίνο, το 2012 στο Λονδίνο και το 2016 στο Ρίο, ήταν αρκετά για να με κάνουν να ξεπεράσω κάθε εμπόδιο που βρέθηκε στη διαδρομή μου, ώστε να ζήσω το όνειρο της ζωής μου.

Οι Ολυμπιακοί και Παραολυμπιακοί Αγώνες και όλα όσα πρεσβεύουν, πιστεύω πως μπορούν να μετακινήσουν βουνά. Είναι ίσως οι μοναδικές διοργανώσεις, που μπορούν να ενώσουν λαούς, να καταστείλουν πολέμους, ίσως και να αλλάξουν τον κόσμο προς το καλύτερο, έστω και λίγο!

Οι Αγώνες αυτοί, μπορούν ακόμα και να σηκώσουν ανθρώπους από το κρεβάτι τους και να τους κάνουν να ονειρευτούν όχι απλά πως μπορούν να περπατήσουν, αλλά πως μπορούν να «πετάξουν». Αυτό μπορώ να σας το πω με μεγάλη βεβαιότητα, καθώς το έζησα.

Το Τόκιο για εμένα και όλα όσα έζησα εκεί, αντιπροσωπεύουν την προσπάθεια πέντε ετών προετοιμασίας, αλλά το σημαντικότερο, μιας παντοτινής αγάπης για τον αθλητισμό, που ξεκίνησε όταν ήμουν παιδί και θα κρατήσει όσο ζω.

Αυτή την αγάπη για αθλητισμό, διέκρινα στο πρόσωπο κάθε Ολυμπιονίκη και Παραολυμπιονίκη, που γνώρισα και συναναστράφηκα, όλα αυτά τα χρόνια. Μια αγάπη ανυπέρβλητη στο χρόνο. Μια αγάπη που αν την κρύβεις μέσα σου, μπορεί να σε κάνει να ξεχωρίσεις στον πρωταθλητισμό, ακόμα και δεν διαθέτεις το μεγαλύτερο ταλέντο.

Όλα όσα λοιπόν κρύβει από πίσω της αυτή η αγάπη, θα προσπαθήσω να ξεδιπλώσω μαζί σας τις επόμενες 50 μέρες.

Καλό μας ταξίδι στο Παρίσι!

Στέλιος Μαλακόπουλος, Παραολυμπιονίκης