Ολυμπιακοί Αγώνες 2024: Νίκο, στην Αγία Λουκία έχεις πάει;

Μια από τις διαφημίσεις που περισσότερο μου τράβηξε την προσοχή την τελευταία σεζόν (έστω και αν εκνεύρισε πολλούς) ήταν αυτή γνωστής αεροπορικής εταιρείας, με την συμπαθέστατη (;) κυρία που έλεγε «έχω πάει», σε κάθε προορισμό που άκουγε. Τυχαία (;), η πρώτη πόλη που αναφέρεται στην διαφήμιση είναι η γενέτειρά μου (Βαρκελώνη).

Το Σάββατο (03/08), διαβάζοντας το άμεσο και φουλ ενημερωτικό LIVE του Gazzetta για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, γέλασα πολύ με το σχόλιο του αγαπημένου Νίκου Παπαδογιάννη, αναφορικά με τα προκριματικά των εκατό μέτρων, όπου δίνουν το παρών φιλότιμοι αθλητές από χώρες που δεν γνωρίζαμε καν ότι υπήρχαν στον πλανήτη Γη.

Ο καλός συνάδελφος (ανατριχιάζω μόνο που με αναφέρω ως συνάδελφό του!) έγραφε σε ένα από τα σχόλια με τον ξεχωριστό του τρόπο: «Σε 12.11 έτρεξε το 100άρι ο αθλητής με το εκπληκτικό όνομα Μαλεσέλο Φουκοφούκα, από το νησί Τόνγκα στον Ειρηνικό. Μπροστά του τερμάτισαν με 11.65 ο Βιγιαρούμπια από την Ισημερινή Γουινέα και με 11.15 ο Κακιουέα από το Ναούρου. Αγάπη μόνο για αυτούς τους γίγαντες».

Και, διαβάζοντας το παραπάνω σχόλιο, αυτόματα μου ήρθε στο μυαλό το εξαιρετικό του βιβλίο «Ο Νίκος λείπει» (εκδόσεις Key Books), στο οποίο ο Νίκος αφηγείται μερικά από τα δεκάδες ταξίδια του στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη, σε συνδυασμό με απίστευτα (αλλά αληθινά) περιστατικά που έλαβαν χώρα εκεί.

Στο Παρίσι όπου βρίσκομαι δεν πήρα μαζί μου για ένα φρεσκάρισμα το βιβλίο (λάθος μου, το παραδέχομαι) αλλά, αν δεν με απατά η μνήμη μου, η Αγία Λουκία δεν ήταν ένας από τους προορισμούς των εξωτικών (κατά βάση) ταξιδιών του.

Τι εστί, όμως, Αγία Λουκία; Ένα νησί της Ανατολικής Καραϊβικής με πληθυσμό που φτάνει μετά βίας τις 200 χιλιάδες κατοίκους, όσους περίπου έχουν η Πάτρα ή το Ηράκλειο (για να καταλάβετε για τι μιλάμε/γράφουμε).

Η μοναδική χώρα στον κόσμο μαζί με την Ιρλανδία που έχει πάρει το όνομά της από μια γυναίκα (την Αγία Λουκία των Συρακουσών), δεν αναφέρεται στο ημερολόγιο του Χριστόφορου Κολόμβου, σε ένα από τα ταξίδια που ακολούθησαν αυτό στο οποίο ανακάλυψε την Αμερική. Υπήρξε, όμως, μήλον της έριδος μεταξύ Βρετανών και Γάλλων αποίκων.

Παρότι απέκτησε την πλήρη ανεξαρτησία της το 1979, επέλεξε να παραμείνει στην Βρετανική Κοινοπολιτεία και αναγνωρίζει ως μονάρχη της τον Βασιλιά Κάρολο, ο οποίος πιθανότατα θα πληροφορήθηκε με έκπληξη ότι αυτό το μικρό νησί στα σύνορα του Ατλαντικού Ωκεανού κατέκτησε το πρώτο του μετάλλιο και αυτό μάλιστα ήταν χρυσό και στο πιο λαμπερό αγώνισμα του στίβου, του βασιλιά δηλαδή των Ολυμπιακών Αγώνων.

Υπό βροχή, η οποία δυσκόλευε ακόμα περισσότερο το έργο των σπρίντερ, η Ζουλιέν Άλφρεντ σημείωσε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία του αγωνίσματος, αφήνοντας πίσω της το απόλυτο φαβορί της κούρσας, την Αμερικανίδα παγκόσμια πρωταθλήτρια ΣαΚάρι Ρίτσαρντσον.

Η 23χρονη Άλφρεντ έκανε γύρο του θριάμβου με την μπλε σημαία και το κίτρινο – μαύρο – άσπρο τρίγωνο μιας περήφανης χώρας που γιόρτασε για ώρες το ιστορικό χρυσό, το οποίο προστίθεται στα δύο (!) βραβεία Νόμπελ που έχει να επιδείξει, Οικονομίας το 1979 για τον Σερ Άρθουρ Λιούις για το ερευνητικό του έργο στις αναπτυσσόμενες οικονομίες και Λογοτεχνίας το 1992 για τον θεατρικό συγγραφέα και ποιητή Ντέρεκ Ουόλκοτ, για «ένα ποιητικό έργο μεγάλης φωτεινότητας, που υποστηρίζεται από ένα ιστορικό όραμα, το αποτέλεσμα μιας πολυπολιτισμικής δέσμευσης», όπως αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα των περίφημων αυτών βραβείων.

Η Αγία Λουκία, η «Ωραία Ελένη» όπως την είχαν βαφτίσει όταν την διεκδικούσαν Βρετανοί και Άγγλοι, δεν εξάγει πλέον μόνο ζάχαρη και μπανάνες, αλλά και χρυσά μετάλλια στον στίβο, με την Άλφρεντ να διεκδικεί με αξιώσεις την διάκριση και στα 200 μέτρα.

Η μεγαλύτερη αθλητική γιορτή που σε λίγες ώρες μπαίνει στην δεύτερη και τελευταία εβδομάδα της δεν μας προσφέρει μόνο συγκινήσεις κάθε είδους, αλλά μας εξάπτει και την περιέργεια για να γνωρίσουμε, νοερά έστω, χώρες που δεν ξέραμε καν ότι υπάρχουν. Το είπε, άλλωστε, και η θριαμβεύτρια του τελικού των εκατό μέτρων: «Τώρα όλοι θα μάθουν για την Αγία Λουκία».

Αγαπητέ Νίκο, μήπως στα επόμενα ταξιδιωτικά σου σχέδια να συμπεριλάβεις και την Αγία Λουκία; Και αν η μνήμη μου με προδίδει τόσο πολύ που έχεις πάει και γράφω ό, τι να’ ναι, περιμένω blog – υπενθύμιση με γαργαλιστικές λεπτομέρειες από το νησί της Καραϊβικής!